ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เลิก!!!!
หน้าห้องนอนคริสตัล
ก็อกๆๆๆๆ
"คุณหนูคริสคะ ทานข้าวค่ะเด๋วไปเรียนสายนะคะ" ป้าบัวเอ่ยขึ้น
"คริสยังไม่หิวค่ะป้าบัว วันนี้คริสมีเรียนสาย...ขอนอนก่อนนะคะ" เสียงคริสตัลดังออกมาจากห้องนอน
"ค่ะคุณหนู" ป้าบัวจึงเดินลงไปข้างล่าง
เจสสิก้าเดินลงบันไดอย่างรวดเร็ว เธอรีบเดินไปยังห้องอาหารก็เห็นร่างสูงนั่งยิ้มแป้นแล้นให้อยู่
"นี่คุณ ไม่กลับบ้านรึไง" เจสสิก้าสาวเท้าเข้ามาหายูริที่นั่งอยู่
"ก็ชั้นกำลังจะกลับ แต่ป้าบัวเค้าขอให้ค้างที่นี่ ชั้นก็เลยต้องค้าง" ร่างสูงนั่งยิ้มแฉ่งให้เจสสิก้า
"แล้วทำไมไม่รีบๆกลับล่ะ นี่สูทของคุณ กลับไปได้แล้ว" เจสสิก้ายื่นสูทสีครีมใส่หน้ายูริ ร่างสูงรับเสื้อสูทมาไว้ในมือ
"โห่อะไรกันคุณ ทำไมไม่มีน้ำใจเลยนะชั้นอุตส่าห์ช่วยป้าบัวทำอาหาร ให้ชั้นอยู่ทานด้วยไม่ได้รึไง" ยูริมองหน้าเจสสิก้า
"โอเค....ชั้นกลับก็ได้" ยูริที่กำลังตีบทแตกอยู่นั้นก็ลุกขึ้นและเดินคอตกออกจากห้องอาหาร เจสสิก้าจึงรีบคว้าข้อมือยูริเอาไว้
"นี่คุณให้ตายซิ่อย่าทำท่าทางแบบนี้ได้มั้ย...อยู่ทานด้วยกันนี่แหล่ะ" เจสสิก้าจึงเดินมานั่งหัวโต๊ะ ยูริยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"ชั้นรู้ว่าคุณไม่ใจร้ายกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน" ยูริตักข้าวให้เจสสิก้าไม่เยอะมากเพราะป้าบัวบอกว่าตอนเช้าเจสสิก้าจะทานข้าวไม่เยอะ
เพราะเจสสิก้าต้องรักษาหุ่นตลอดเวลา จึงไม่อยากทานแป้งเยอะ
เมื่อยูริตักข้าวให้เจสสิก้าเสร็จยูริก็ตักข้าวให้ตัวเอง เจสสิก้ามองยูรออยู่นั้นถึงกับบ่นออกมา
"กินข้าวเยอะจังมันเปลืองนะคุณ" เจสสิก้าบ่นยูริที่ตักข้าวใส่จานเยอะเกินไป
"คุณมื้อเช้าเป็นมื้อสำคัญนะ" ยูริหันมาบอกเจสสิก้าที่กำลังมองเธออยู่
เยอะเกินนี่ข้าวบ้านชั้นนะ เกรงใจมั่ง
"ขี้บ่นขี้งก" ยูริบ่นงุงิบคนเดียว
"อะไร! ได้ยินนะ" เจสสิก้าเสียงดังใส่ร่างสูง
"ป่าวค๊าบบบ"ยูริจึงยกเหยือกน้ำรินน้ำให้เจสสิก้าและตัวเองเรียบร้อย
"เอาล่ะ รอน้องคริสก่อนนะ"
"รู้จักยัยคริสตั้งแต่เมื่อไหร่" เจสสิก้าที่กำลังจะดื่มน้ำถึงกับวางแก้วลง เจสสิก้าหวงน้องสาวมาก
"ก็เมื่อคืนน่ะ"
"อย่ามาลุ่มล่ามจีบน้องชั้นนะ" เจสสิก้าปล่อยเอฟเฟคต์ใส่ยูริ แต่ก็ไม่เป็นผล
"ชั้นไม่จีบน้องคุณหรอก ชั้นจีบคุณดีกว่า"
"ฝันไปเหอะย่ะ" เจสสิก้าแลบลิ้นใส่ยูริ
ป้าบัวป้าแก่ๆจอมตื๊อเดินเข้ามาภายในห้องอาหาร
"คุณหนูคริสตัลไม่ลงมาทานข้าวค่ะ เชิญทานกันได้เลยนะคะไม่ต้องรอ" ป้าบัวป้าแก่ๆจอมตื๊อเดินเข้ามาภายในห้องอาหาร
"ทำไมล่ะคะ" เจสสิก้าถามขึ้น
"คุณหนูคริสง่วงนอนและวันนี้มีเรียนสายค่ะ เลยไม่ลงมา" ป้าขอตัวนะคะ ยูริจึงหันมายิ้มให้เจสสิก้า
ทานข้าวกันเถอะ ยูริบอกเจสสิก้า ร่างบางพยักหน้าตอบเล็กน้อย
"นี่คุณกินนี่หน่อยนะ อ่ะนี่ด้วยทานเยอะๆ อ่ะนี่ทานนี่ด้วยซิ่" เจสสิก้าเห็นยูริตักอาหารให้มากไปเธอก็เลยยกจานข้าวหนี
"นี่คุณมันเยอะเกินไปแล้ว" เจสสิก้าเหวใส่คนนะไม่ใช่จับกัง ตาบ้านี่
"อ้าวทานเยอะๆจะได้มีแรงไงคุณ"
"ตักของคุณไปเถอะน่า"
เมื่อมื้อเช้าอันแสนวุ่นวายนิดๆผ่านไป
"นี่คุณ.....บ้านคุณอยู่ที่ไหนเด๋วชั้นจะให้ชินดงไปส่ง" เจสสิก้าเดินออกมารอคยูฮยอน
"ชั้นจะไปกับคุณ" ยูริหันมาบอกร่างบางที่ยืนรอแฟนหนุ่มอยู่
"จะบ้ารึไง ชั้นต้องไปทำงานนะ เด๋วแฟนชั้นมารับ" เจสสิก้ามองดูนาฬิกาข้อมือ นี่ก็สายแล้วทำไมพี่คยูยังไม่มานะ
"นี่มันสายแล้วนะ แฟนคุณไม่มาแล้วล่ะ"ยูริสอดส่ายสายตาหาแฟนเจสสิก้าไหนฟระอยากเห็นหน้าว่าจะหล่อเท่าชั้นมั้ย!
เจสสิก้ามองดูนาฬิกาข้อมือ 8โมงแล้วนี่ ตายๆๆๆ เข้างานสายได้เยี่ยงไรกัน
"ชินดงเอารถออก" เจสสิก้าบอกชินดงที่กำลังเช็ดรถอยู่ ยูริดี๊ด๊ามากหึหึ แฟนไม่มารับเสร็จลิงแน่ ขอทำคะแนนหน่อยเห๊อะ
เมื่อยูริและเจสสิก้าออกจากบ้านไปได้ซักพัก รถของคยูฮยอนก็เข้ามาใน คฤหาสน์จอง
เอี๊ยดดดด เสียงเบรกรถสปอร์ตคันหรูดังขึ้น
"คุณเจสสิก้าล่ะ" คยูฮยอนเอ่ยถามขึ้น
"คุณหนูออกไปแล้วค่ะ"
ขอบใจมาก คยูฮยอนรีบขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาเจสสิก้า
Rrrrrr.....Rrrrrrr ...Rrrrrr
เสียงมือถือเจสสิก้าดังขึ้น ร่างบางกดรับสายทันที
"น้องสิก้าครับ พี่ขอโทษ พอดีรถพี่ยางแตก"
"พี่คยูน่าจะโทรบอกสิก้าก่อน สิก้าจะได้ไม่ต้องรอ มันเสียเวลา" น้ำเสียงราบเรียบพูดขึ้นกับปลายสาย ยูริที่นั่งอยู่นั้นถึงกับตั้งใจฟัง
"พี่ขอโทษครับ พี่คิดว่าจะทัน ขอโทษจริงๆครับ"
"ช่างเถอะค่ะ มันผ่านไปแล้ว วันนี้สิก้ากลับเองนะคะ ไม่ต้องมารับ"
"น้องสิก้าอย่าโกรธพี่เลยครับ"
"สิก้าไม่ได้โกรธค่ะ แต่วันนี้สิก้าจะกลับเอง"
"แต่ว่า"
"แค่นี้นะคะ บายค่ะ" เจสสิก้ากดวางสายทันที ร่างบางเก็บมือถือเข้ากระเป๋าและมองไปทางนอกหน้าต่าง
"เฮ้อสิก้าพี่จะทำยังไงกับเธอดีนะ" คยูฮยอนตั้งใจว่าจะไปง้อเจสสิก้าที่ทำงานจึงต้องเลี้ยวรถกลับไปยังที่ทำงานของตนเอง
======================================
บริษัทจองกรุ๊ป
ยูริที่ไม่กล้ากวนประสาทเจสสิก้าตลอดทางก็ได้แต่นั่งนิ่งๆเงียบๆ
แต่ไม่วายยังเหลือบไปมองเจสสิก้าบ่อยๆเมื่อถึงบริษัทชินดงจึงเปิดประตูรถให้เจสสิก้า
"จะให้ชินดงไปส่งที่ไหนก็บอกแล้วกัน" เจสสิก้าหันมาทางยูริ
ร่างบางที่กำลังจะลงจากรถก็ต้องหันกลับไปมองเมื่อเห็นยูริคว้ามือเธอเอาไว้
"ตั้งใจทำงานนะคุณ เด๋วเย็นนี้ชั้นมารับ" ยูริจับมือเจสสิก้าไว้แน่น
"จะมาทำไมปล่อยได้แล้วชั้นจะลงไปทำงาน"
"ไม่ปล่อยเด๋วเย็นนี้ชั้นมารับ ถ้าไม่ให้มารับก็จะจับอยู่อย่างนี้แหล่ะ เด๋วจะกอดด้วย"ร่างบางที่กลัวว่าจะถูกร่างสูงกอดจึงต้องจำยอม
"แล้วแต่คุณซิ่ ปล่อยได้แล้ว" ยูริจึงปล่อยมือเจสสิก้า ร่างบางจึงก้าวลงรถไป
"ตาลิงบ้านี่ มือไว้ชะมัด" เจสสิก้าบ่นพึมพำเข้าบริษัท
"ยัยขี้บ่นมือนุ่มจังแฮะ" ยูริจึงน้ำมือข้างที่จับเจสสิก้าขึ้นมาดม (ลิงไม่ค่อยเลยนะแก)
"หอมมั่กๆ โว้ววว" ถึงกับไหลไปกองที่พื้นเลยทีเดียว
"คุณผู้หญิงครับ" จะให้ผมไปส่งที่ไหนครับ"ชินดงที่ขึ้นรถแล้วหันมาถามยูริที่กำลังยันตัวขึ้นมานั่ง
"ไปที่.....แล้วกัน"
เมื่องถึงคฤหาสน์ตระกูลควอน ประตูรั้วบานใหญ่ค่อยๆเปิดกว้างออก
รถลิมูซีนสีดำค่อยขับอ้อมลานน้ำพุมาจอดยังหน้าคฤหาสน์ เมื่อลิมูซีนสำดำจอดสนิท ชินดงจึงรีบลงไปเปิดประตูรถทันที
"ขอบใจมากนะชินดง" ยูริก้าวลงจากรถลิมูซีน ร่างสูงบิดตัวเล็กน้อย
"ด้วยความยินดีครับ"
"อ้อชินดงวันนี้ไม่ต้องไปรับเจสสิก้านะ เด๋วเย็นนี้ชั้นไปรับเอง"
"ได้ครับผมคุณผู้หญิงกระผมลากลับก่อน" ยูริพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป
"อ้าวคุณหนูยูลกลับมาแล้วหรอคะ" ฮโยยอน แม่บ้านสุดซี้ของยูริและยุนอาเอ่ยทักขึ้น
"อื้ม...กลับมาแล้ว เจ้ายุนล่ะ" ยูริมองหายุนอาทุกทีเจ้าน้องตัวแสบจะต้องตื่นแต่เช้านี่
"คุณหนูยุนยังไม่ตื่นค่ะ" ฮโยยอนรายงานยูริ
"ป๊าดดดด ลูกเห็บถล่มแน่ หาวว ยูลไปนอนก่อนนะง๊วงง่วง" ยูริหาวหวอดๆ
เมื่อคืนจะหลับก็ไม่ได้หลับขอนอนเอาแรงหน่อยละกัน
"ค่ะคุณหนูยูล" ฮโยยอนจึงเดินออกไป
ร่างสูงเดินขึ้นบันได้บ้านอย่างหมดแรงแต่อย่างน้อยขั้นบันไดบ้านของเธอก็ไม่เยอะเท่าบ้านเจสสิก้าหรอก
===================================
ภายในห้องนอนของยุนอา
ร่างโปร่งที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มขยับขึ้น
แสงแดดที่ลอดออกมาทางผ้าม่านตกกระทบกับใบหน้าเนียน
ยุนอาที่รู้สึกได้ถึงแสงแดดจึงลืมตาตื่นขึ้น
ร่างโปร่งยันตัวเองขึ้นมามองซ้ายมองขวาและเอื้อมไปหยิบนาฬิกาบนหัวเตียง
"11 โมงแล้วนี่หว่าไปอาบน้ำดีกว่า" ยุนอาจึงเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเดินเข้าห้องน้ำไป
ยุนอาที่กำลังอาบน้ำไปก็คิดแผนการไปว่าจะจัดการแฟนสาวหน้าหล่อของซอฮยอนวิธีไหนดี
จนกระทั่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ยุนอาก็ยังคิดแผนการอยู่
......
.............................
ด้่านล่าง
"พี่ฮโยแล้วพี่ยูลล่ะ"
"คุณหนูยูลหลับอยู่ข้างบนค่ะ เพิ่งกลับมาเมื่อตอนเช้านี่เอง" ฮโยอนบอกกับยุนอา
"อ๋องืมๆๆ"ยุนอาจึงเดินไปยังห้องทานข้าวทันที ยุนอาจึงนั่งกินข้าวเงียบๆ
"วันนี้ชั้นมีเรื่องจะจัดการแกไอ้ซีไอ้ทอมหน้าม่อหึหึ" ยุนอาที่เคี้ยวข้าวอยู่เต็มปากนึกแค้นใจ
เมื่อยุนอากินเสร็จจึงรีบออกจากบ้านวันนี้ยุนอาไม่ลืมเอารถไปด้วย
"พี่คิมบอมเตรียมรถให้ชั้นหน่อย" ยุนอาที่กำลังผูกเชือกรองเท้าอยู่สั่งคิมบอมคนขับรถ
"ครับคุณหนู ว่าแต่คันไหนครับ" คิมบอมกำลังจะวิ่งเอา
"คันหลังน่ะเกาให้หน่อยฮ่าๆๆๆ" ยุนอาแหงนหน้ามองคิมบอม ยุนอาเล่นมุขเสี่ยวๆกับคิมบอมแม๊ทำไปได้ -*-
"อืม.....รถเต่าก็แล้วกันคันสีดำนะ"
"ครับ" คิมบอมนเตรียมรถตามที่ยุนอาคุณหนูขี้เล่นสั่งทันที
==========================
ยุนอาเมื่อขับเข้ามาในมหาวิทยาลัยก็มีแต่ผู้คนหันมามอง
ก็ในมหาลัยที่ยุนอาเรียนอยู่มีแต่รถเก๋งรถสปอร์ตคันละ10ล้านขึ้นทั้งนั้น
ยุนอาไม่เคยอวดว่าตัวเองรวยจึงไม่แคร์สายตาใครทั้งสิ้น
เมื่อยุนอาขับหาที่จอดได้ซักพักก็เจอที่จอดรถที่กำลังว่างพอดี
บรื้นนนนนน เสียงรถสปอร์ตดังกระหึ่มขับจอดเข้าซองพอดี
"อ้าวเฮ้ย แย่งกันได้ไงวะเฮ้ยชั้นกำลังจะจอดนะเว้ย" ยุนอาบีบแตรเสียงดัง
ปริ๊น ปริ๊น
"เจอกันอีกแล้วนะไอ้หัวเหม่ง" ซีทอมสาวหน้าหล่อ
ลงมาจากรถพอดีพร้อมกับหญิงสาวอีกคนที่ไม่ใช่ซอฮยอน
"ไอ้....เวรเอ้ยยย" ยุนอาจอดรถพร้อมกับเปิดประตูลงไปวันนี้ตูจะต่อยทอม ยุนอากระชากคอเสื้อสาวหล่อคนนั้น
"แก....เอาซอไปไว้ที่ไหน ยุนอากระชากคอเสื้อซีทันที
"จะเอาไว้ที่ไหนมันก็เรื่องของชั้นไม่เกี่ยวกับแก" ซีมองหน้ายุนอาแถมยังผลักอกยุนอาอีกต่างหาก
"ซอฮยอนไม่คู่ควรกับทอมนิสัยแย่อย่างแก"
"จียอนเดินไปที่คณะก่อนนะ พี่มีเรื่องจะเคลียร์กับไอ้นี่" ซียืนชี้หน้ายุนอา สาวน้อยพยักหน้า
"ตะกี๊แกว่าใครนะ"
"ชั้นว่าแกไอ้ทอมนิสัยแย่ไอ้ห่วย" ยุนอาเดินเข้าหาทอมสาวทันที เมื่อทั้ง2ประจันหน้ากันซีจึงต่อยยุนอาทันที
"แส่นักนักนะ แส่นักใช่มั้ย" ซีกำลังจะง้างหมัดต่อยยุนอาเป็นหมัดที่2
ยุนอายันตัวเองไว้ก่อนที่จะต่อยเข้าปากซีเต็มๆ
ทั้งคู่ตะลุมบอนกันแต่แล้วยุนอาก็พลาดท่าล้มลงไป
ซีจึงนั่งคร่อมยุนอาไว้และต่อยยุนอาไม่ยั้ง
"เฮ้ยพวกแกรีบไปดูซีกับยุนอาต่อยกันถอะ" หญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
"ตรงไหนล่ะแก กรี๊ดดดดดด คนหล่อต่อยกันต้องแย่งชั้นแน่ๆเลย"
"ลานจอดรถน่ะ" ซอฮยอนที่เดินผ่านสาวๆกลุ่มนั้น จึงหยุดเดิน ซีกับยุนอาคุ้นแฮะๆ
"ห๊ะ !!!!" ซอฮยอนจึงรีบวิ่งตามสาวกลุ่มนั้นไป
ยุนอาที่กำลังจะพลิกตัวกลับมาต่อยหน้าซีก็ต้องชะงัก
เมื่อเห็นซอฮยอนวิ่งกระโดดกบมาแต่ไกล
ยุนอาได้ทียอมให้ซีต่อยหน้า(ยุนมันมีแผน)
ซอฮยอนเห็นแฟนสาวหน้าหล่อกำลังคล่อมตัวต่อยยุนอาอยู่จึงวิ่งเข้าไป
"หยุดเด๋วนี้นะซอบอกให้หยุด" เสียงของซอฮยอนดังขึ้น ซอฮยอนดึงตัวแฟนสาวหล่อออกจากยุนอาทันที
"พี่ซีพี่ทำอะไรยุน" ซอฮยอนประคองยุนอา
"พี่ไม่ได้ทำอะไรมันเลยนะน้องซอ อยู่ดีๆมันก็มาชกพี่" ซียังคงแถไปเรื่อย
"ซอไม่โง่นะคะ พี่หาเรื่องยุนก่อน" ซอฮยอนมองหน้ายุนอาที่กำลังเต็มไปด้วยเลือด
"น้องซอเข้าข้างมันหรือไงมันแกล้งพี่ชัดๆ" ซีตะโกนใส่ซอฮยอน
"ใช่ค่ะ ซอเข้าข้างยุน พี่ซีผิดแต่ไม่ยอมรับ ซอทนไม่ไหวกับนิสัยแย่ๆของพี่แล้ว" ซฮฮยอนประคองยุนอาให้ลุกขึ้น
"ยุนทนหน่อยนะยุนเด๋วซอพาไปห้องพยาบาลนะ" ซอฮยอนพูดกับยุนอา ยุนอาได้แต่พยักหน้า
ซอฮยอนจึงพายุนอาไปที่ห้องพยบาลซีจึงวิ่งตามซอฮยอนไป
"ซอ หยุดพี่บอกให้หยุด เห็นมันดีกว่าพี่ใช่มั้ยทำไมลีลามันดีรึไง" ซีชี้หน้ายุนอา
"พี่ซี ซอไม่คิดเลยนะว่าพี่จะเป็คนแบบนี้" ยุนอาที่ทนฟังไม่ไหวจึงเดินเข้าไปชกหน้าซีทันที
"แก....แกมันชั่ว" ยุนอาต่อยหน้าซีไม่ยั้ง ซฮฮยอนจึงรีบดึงยุนอาออกห่างทันที
"ยุนพอเถอะ" ซอฮยอนประคองยุนไว้อีกครั้งและหันมาพูดกับแฟนสาวหน้าหล่อเป็นครั้งสุดท้าย
"เราเลิกกันเถอะค่ะพี่ซี"
===========================
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น