ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ทำไมต้องนึกถึง?
ยูริเดินตามก้นเจสสิก้าเข้ามาในบ้าน ป้าบัวที่ยืนสั่งงานสาวรับใช่อยู่เห็นทั้งคู่เดินเข้ามาจึงเอ่ยทัก
"อ้าวคุณหนูกลับมาแล้วหรอคะ" ป้าบัวเอ่ยทักเจสสิก้าทันที
"อ้าวคุณหนูยู สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะป้าบัว" ยูริโค้งให้ป้าบัว
"ป้าบัวคะคริสตัลล่ะ" เจสสิก้ามองซ้ายมองขวา สอดส่ายสายตาหาน้องสาวคนสวยของเธอ
"คุณหนูคริส อยู่ข้างบนค่ะ เพิ่งกลับมาซักพักนี่เอง"
"หรอคะ....เออ.นี่คุณถ้าจะอยู่ก็อย่าทำข้าวของชั้นเสียหายล่ะ อ้อ...เด๋วชั้นมา" เจสสิก้าหันมาบอกกับยูริก่อนที่จะเดินขึ้นข้างบนไป
"เอ๊าโตแล้วนะไม่ใช่เด็กสั่งเป็นเด็กๆไปได้" ยูริบ่นขึ้น
"เชิญคุณหนูที่ห้องรับประทานอาหารเลยค่ะ" ป้าบัวแม่ยกยูลสิกจึงรีบสะกิดยูริ
"ค่ะ" ยูริจึงเดินไปยังห้องกินข้าวทันที
เจสสิก้าเดินขึ้นมายังข้างบน ก่อนหยุดหน้าประตูห้องนอนน้องสาวสุดที่รัก
ก็อกๆๆ
คริสตัลพี่เองนะเปิดประตูให้หน่อย เจสสิก้าเคาะห้องน้องสาวสุดรักทันที
"มีอะไรอ่ะพี่เจส" คริสตัลเปิดประตูให้เจสสิก้าเข้ามาในห้อง
"คริสรู้จักตานั่นได้ไง" เจสสิก้ายิงคำถามทันที
"ตาไหนอ่ะพี่เจส คริสงงไปหมดแล้ว" คริสตัวเกาหัวแกรกๆ ตาไหนล่ะคริสไม่รู้ง่ะT^T
"ก็ตาลิงยูไงที่มานอนบ้านเราน่ะ" เจสสิก้านั่งลงบนเตียงคริสตัลพร้อมกับดึงคริสตัลให้มานั่งคุยด้วยกัน
"อ๋อพี่ยูหรอคะ ก็วันนั้นคริสเห็นพี่เค้านอนอยู่ตรงโซฟาห้องรับแขกอ่ะคริสเลยเดินเข้าไปคุยกับเค้า"
"แล้วเค้าทำอะไรคริสรึเปล่า บอกพี่มานะ" เจสสิก้าเขย่าแขนน้องสาวทันที คริสตัลหัวสั่นหัวคลอนไปหมดทั้งตัว
"พี่เจสเบาๆ พี่เจสคิดมากน่า พี่ยูเค้านิสัยดีนะคะ" คริสตัลยิ้มแย้มทันทีเมื่อได้ยินชื่อของยูริ
"เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ อย่าไปไว้ใจมาก" เจสสิก้าเอ่ยเตือนคริสตัล
"อ้าว...ไหนเค้าบอกว่าเป็นเพื่อนพี่เจส ไง" คริสตัลเอียงคอถามพี่สาวคนสวยทันที
"เพื่อนที่ไหนล่ะ ฟานี่เพื่อนพี่กับแทยอนเค้าแนะนำให้รู้จักน่ะ"
"เรื่องมันยาวเด๋วไว้ว่างๆแล้วจะเล่าให้ฟัง" เจสสิก้าเอ่ยขึ้น
"ลงไปกินข้าวกันเถอะ" เจสสิก้าลุกขึ้นฉุดมือคริสตัลให้ลงไปกินข้าวด้วยกัน
ยูรินั่งรอ2ศรีพี่น้องอยู่นาน ก็บ่นขึ้น
"นานจังมัวแต่ทำไรอยู่นะ" ยูรินั่งบ่นพึมพำ นั่นไงตายยากจริงๆ
2ศรีพี่น้องเดินจูงมือมาพอดี เจสสิก้านั่งฝั่งตรงข้ามกับยูริ ส่วนคริสตัลก็นั่งฝั่งเดียวกับเจสสิก้า
อาหารถูกยกขึ้นโต๊ะเรียบร้อย ป้าบัวก็คอยยืนคุมอยู่ข้างๆ
"ทานกันให้อร่อยนะคะ" ป้าบัวขยิบตาให้ยูริหนึ่งที ยูริพยักหน้าพร้อมยิ้มเล็กๆ
คริสตัลนั่งยิ้มแฉ่งให้ยูริ
"สวัสดีค่ะพี่ยู" คริสตัลฉีกยิ้มจนปากจะถึงรูหู เจสสิก้าหันไปมองน้องสาวตัวเองทันที
"สะ...." ยังไม่ทันที่ยูริจะเอ่ยปากพูด ถูกจสสิก้าก็ขัดขึ้นเสียก่อน
"คริส.....กินข้าวได้แล้ว" ยูริจึงได้แต่งนั่งยิ้มแหยๆให้คริสตัล
ยูริเห็นบรรยากาศไม่ดีจึงรีบนั่งกินข้าว ตักนู่นตักนี่ให้เจสสิก้าทีคริสตัลที
"ทำไมมันอึดอัดจังวะเนี่ย" ยูริกินข้าวไปนึกบ่นในใจไปด้วย "สร้างบรรยากาศซักหน่อยดีกว่า"
ยูริเริ่มเปิดประเด็นทันที
"คริสไปเรียนเป็นไงมั่งจ๊ะ" เพื่อลดความตึงเครียด ยูริจึงเริ่มพูดคุยไปด้วยกินไปด้วย
"ก็ดีค่ะ แต่คริสรีบไปหน่อย เลยสะดุดขาตัวเองล้ม"
"แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะเจ็บมากมั้ย" ยูริถามแต่คริสตัลไม่ถามถึงคนที่นั่งตรงข้ามตัวเองซักคำ
"ก็ไม่เจ็บแล้วล่ะ......" ทันใดนั้นเจสสิก้าก็พูดแทรกขึ้นมา
"นี่ชวนน้องชั้นคุยอยู่ได้ รีบๆกินจะได้รีบๆกลับไปซะ"เจสสิก้าไม่พูดปล่าวปล่อยเอฟเฟคต์อีกต่างหาก
"เอ๊ะคุณนี่ยังไงกันชั้นชวนคุยมันผิดรึไงเล่า" ยูริเถียงเจสสิก้าคอเป็นเอ็น
"นี่มันเวลากินข้าวไม่ใช่เวลาคุย" เจสสิก้าวีนแตกอีกครั้ง คริสตัลมองคนที่เถียงกันไปมา
"ก็ชั้นแค่ชวนคริสคุยเฉยๆเห็นบรรยากาศมันเงียบ....ทำไมหึงรึไง"
"ใครหึงยะ!!!! แหวะหลงตัวเอง"
"คุณนั่นหล่ะหึงชั้นใช่มั้ยบอกมาเหอะน่า" ยูริยัคิ้วกวนๆให้เจสสิก้า
"เอ๊ะบอกว่าไม่ได้หึงไง" เจสสิก้าเริ่มเสียงดัง "คนไม่ได้หึงยังจะมาถามอยู่นั่นแหล่ะ"
"พี่คะ พอเถอะค่ะ คริสอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ "คริสตัลจึงลุกขึ้นออกจากสงครามประสาทของเจสสิก้าและยูริทันที
คริสตัลเดินขึ้นไปยังข้างบนห้องตัวเอง ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง
"เฮ้อ....หรือว่าพี่เจสจะหึงพี่ยูจริงๆ" คริสตัลล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม ใบหน้าสวยคิ้วขมวดเข้าหากัน
"แต่พี่เจสมีพี่คยูอยู่แล้วนี่นา" คริสตัลหลับตาลง ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก กำลังวิ่งแล่นเข้าสู่หัวใจของเธอ
เจสสิก้าและยูริยังคงนั่งเถียงกันไม่เลิกในห้องอาหาร
"นั่นไง เพราะคุณน่ะแหล่ะ" เจสสิก้าโยนความผิดทันที
"ไหงพูดงั้นล่ะคุณ คุณนั่นแหล่ะผิด "ยูริไม่ยอมเลิกลาง่ายๆ มาโยนความผิดให้ซะเฉยๆ
"โอ๊ยยยย ไม่เถียงแล้ว" เจสสิก้าขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงจึงหยุดพูดและเดินตามคริสตัลไปทิ้งให้ยูรินั่งอยู่คน
เดียว
"ไปกันหมด....ไม่กินมันละ"ยูริก็ลุกออกไปทันที
ยูริเดินตามเจสสิก้าร่างสูงขว้าข้อมือเธอเอาไว้
"ชั้นขอโทษ" ยูริเอ่ยขึ้น
"ช่างเหอะ" เจสสิก้าสะบัดมือของเธอออกจากยูริ
"ชั้นจะกลับแล้วคุณเดินไปส่งชั้นหน่อยนะ" ยูริส่งสายตาอ้อนวอนให้คนตรงหน้า
"คุณนี่มันจริงๆเลยนะ" เจสสิก้าส่ายหัวช้าๆ
"อ้าวจะกลับมั้ยจะเดินไปส่งเนี่ย เอ๊ายิ้มอยู่ได้เร็วซิ่คุณ"เจสสิก้าเดินออกไปเหลือยูริที่ยืนยิ้มแป้นอยู่ก็รีบวิ่งตามทันที
เจสสิก้าเดินมาส่งยูริ ร่างสูงขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์คันเทห์่ ยูริใส่หมวกเรียบร้อยร่างสูงเปิดหน้ากากออก
"ฝันดีนะ ชั้นกลับละ เด๋วพรุ่งนี้จะมารับ"
"ไม่ต้องเดี๋ยวแฟนชั้นเค้าก็มารับชั้นแล้ว คุณไม่ต้องมา ลาขาด!!!" เจสสิก้าเดินหันหลังเข้าบ้านทันที
"แล้วไง กลัวที่ไหนล่ะ" ยูริพูดเสียงดังทิ้งท้าย ก่อนจะบิดมอเตอร์ไซค์ออกจากคฤหาสน์จอง
===================
ก็อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้องนอนของคริสตัลดังขึ้น
"เชิญค่ะ ประตูไม่ได้ล็อก" คริสตัลส่งเสียงบอกผู้มาเยือน เจสสิก้าเดินเข้ามาในห้องของคริสตัลก่อนจะปิดประตูเบาๆ
"คริส พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้คริสรำคาญ" เจสสิก้านั่งลงบนเตียงของคริสตัล คริสตัลลืมตาขึ้นก่อนดีดตัวลุกขึ้นนั่ง
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คริสไม่โกรธพี่เจสหรอกค่ะ" คริสตัลจับมือเจสสิก้า
คริสตัลพยักหน้าน้อยๆแสดงให้เห็นว่าไม่ได้โกรธพี่สาวแต่อย่างใด
"ว่าแต่อิ่มแล้วหรอ ลงไปกินข้าวต่อเถอะพี่เห็นคริสกินนิดเดียวเอง" เจสสิก้าลูบผมคริสตัลอย่างรักใคร่
"คริสไม่ค่อยหิวค่ะ....พี่เจสคริสถามอะไรพี่เจสได้มั้ยคะ" คริสตัลเงยหน้ามองพี่สาวของเธอ
"ได้ซิ่" เจสสิก้า มองหน้าคริสตัลพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ
"พี่หึงพี่ยูจริงๆรึเปล่าคะ" เจสสิก้านิ่งเงียบซักพัก ก่อนตอบ
"พี่จะหึงได้ยังไงล่ะพี่ไม่ได้ชอบตาลิงนั่นซะหน่อยตานั่นชอบกวนประสาทพี่จะตาย" เจสสิก้ายังนึกเคืองไม่หาย
"จริงหรอคะ...." คริสตัลถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เจสสิก้าพยักหน้าแทนคำตอบ
"ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ" คริสตัลโล่งใจเป็นอย่างมากที่พี่สาวของเธอไม่ได้หึงยูริจริงๆอย่างที่ยูริว่า
"นี่ก็ดึกแล้วอาบน้ำนอนได้แล้วนะเราน่ะ แล้วทายารึยังวันนี้ที่สะดุดล้มน่ะ" เจสสิก้าเอ่ยถามน้องสาวสุดรักอย่างห่วงใย
"ทาแล้วค่ะ พี่เจสก็รีบๆนอนล่ะ อย่ามัวแต่คิดถึงพี่คยูนะเดี๋ยวตื่นสาย" คริสตัลหยอกล้อพี่สาวของเธอ
"จ้า รู้ดีจริงๆนะเราน่ะ พี่ไปละ ฝันดีนะ" เจสสิก้าลูบหัวคริสตัล2-3ที
"ฝันดีค่ะพี่เจส" เจสสิก้าหันมาพยักหน้านิดหนึ่งก่อนเดินออกจากห้องของคริสตัลไป
"พี่ยูคะ คริสชอบพี่ยูจริงๆนะคะ" คริสตัลพูดกับตัวเองก่อนเดินเข้าไปอาบน้ำเข้านอน
===================
เจสสิก้าเดินเข้าห้องนอนของตัวเอง เธอเองเริ่มรู้สึกแปลกๆ เกี่ยวกับคริสตัลน้องสาวของเธอ
"หรือว่าคริสจะชอบตาลิงนั่นจริงๆนะ" เจสสิก้าเดินไปเดินมา
"ชอบไม่ได้นะ ไม่ว่าจะยังไง พี่จะไม่ยอมให้คริสชอบตาลิงนั่นเด็ดขาด" เจสสิก้าครุ่นคิดไปต่างๆนา
ในที่สุดเธอจึงต้องหยุดความคิด เมื่อเห็นว่าเวลาดึกมากแล้ว ร่างบางจึงรีบอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวนอน
เจสสิก้าพยายามข่มตาให้หลับก็ไม่หลับซะที
"ทำไมชั้นเห็นแต่หน้าตาลิงนั่นนะ เจสสิก้าเริ่มยีผมตัวเอง จะหลับก็หลับไม่ลง เห็นแต่หน้าของยูริเต็มไปหมด
"ทำไมชั้นต้องนึกถึงด้วยล่ะ เพราะอะไรกัน" เจสสิก้าลุกขึ้นนั่ง เพราะอะไรเธอจึงต้องนึกถึงยูริเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
==========================
มาที่ฝั่งยูริกันบ้าง
ร่างสูงเมื่อกลับมาถึงบ้านก็จัดการอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อย
"เหนื่อชะมัดเลยแสบเอวชะมัดเลยยย "ยูริบ่นขึ้นเนื่องจากตอนอาบน้ำเผลอถูสบู่ไปโดนรอยเล็บที่เจสสิก้าได้ฝากรอยเอาไว้
ร่างสูงเดินออกไปรับลมเล่นหน้าระเบียงห้องนอน
ยูรินั่งลงบนเก้าอี้ไม้ตัวเล็กๆตรงระเบียง ร่างสูงแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่มีดาวระยิบระยับเต็มทั่วท้องฟ้า
"เธอจะนึกถึงชั้นบ้างมั้ยนะเจสสิก้า" ร่างสูงนั่งมองดาวอยู่บนท้องฟ้าก็ได้แต่บอกความในใจผ่านดวงดาว
ยูรินั่งมองดาวซักพักเริ่มรู้สึกง่วงนอน จึงเดินกลับไปเข้าข้างใน
ยูริล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ เข้าสู่ห้วงนิทราทันที
================
===========
======
เจสสิก้าที่นอนไม่หลับเพราะเห็นแต่หน้าของยูริ
จึงเดินออกมานั่งเล่น ตรงระเบียงห้องนอนของเธอ
เจสสิก้านั่งมองดวงดวาบนท้องฟ้า ดาวบนท้องฟ้าในยามค่ำคืนช่างสวยจริงๆ
"ทำไมชั้นต้องคิดถึงเธอด้วยนะ ตาลิงบ้า" เจสสิก้ายังคงนั่งบ่นไปเรื่อย ร่างบางนั่งเล่นซักพักเริ่มง่วงจริงๆจึงเดินเข้าห้องนอน
เจสสิก้าล้มตัวลงนอน ก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงนิทราเช่นกัน
"อ้าวคุณหนูกลับมาแล้วหรอคะ" ป้าบัวเอ่ยทักเจสสิก้าทันที
"อ้าวคุณหนูยู สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะป้าบัว" ยูริโค้งให้ป้าบัว
"ป้าบัวคะคริสตัลล่ะ" เจสสิก้ามองซ้ายมองขวา สอดส่ายสายตาหาน้องสาวคนสวยของเธอ
"คุณหนูคริส อยู่ข้างบนค่ะ เพิ่งกลับมาซักพักนี่เอง"
"หรอคะ....เออ.นี่คุณถ้าจะอยู่ก็อย่าทำข้าวของชั้นเสียหายล่ะ อ้อ...เด๋วชั้นมา" เจสสิก้าหันมาบอกกับยูริก่อนที่จะเดินขึ้นข้างบนไป
"เอ๊าโตแล้วนะไม่ใช่เด็กสั่งเป็นเด็กๆไปได้" ยูริบ่นขึ้น
"เชิญคุณหนูที่ห้องรับประทานอาหารเลยค่ะ" ป้าบัวแม่ยกยูลสิกจึงรีบสะกิดยูริ
"ค่ะ" ยูริจึงเดินไปยังห้องกินข้าวทันที
เจสสิก้าเดินขึ้นมายังข้างบน ก่อนหยุดหน้าประตูห้องนอนน้องสาวสุดที่รัก
ก็อกๆๆ
คริสตัลพี่เองนะเปิดประตูให้หน่อย เจสสิก้าเคาะห้องน้องสาวสุดรักทันที
"มีอะไรอ่ะพี่เจส" คริสตัลเปิดประตูให้เจสสิก้าเข้ามาในห้อง
"คริสรู้จักตานั่นได้ไง" เจสสิก้ายิงคำถามทันที
"ตาไหนอ่ะพี่เจส คริสงงไปหมดแล้ว" คริสตัวเกาหัวแกรกๆ ตาไหนล่ะคริสไม่รู้ง่ะT^T
"ก็ตาลิงยูไงที่มานอนบ้านเราน่ะ" เจสสิก้านั่งลงบนเตียงคริสตัลพร้อมกับดึงคริสตัลให้มานั่งคุยด้วยกัน
"อ๋อพี่ยูหรอคะ ก็วันนั้นคริสเห็นพี่เค้านอนอยู่ตรงโซฟาห้องรับแขกอ่ะคริสเลยเดินเข้าไปคุยกับเค้า"
"แล้วเค้าทำอะไรคริสรึเปล่า บอกพี่มานะ" เจสสิก้าเขย่าแขนน้องสาวทันที คริสตัลหัวสั่นหัวคลอนไปหมดทั้งตัว
"พี่เจสเบาๆ พี่เจสคิดมากน่า พี่ยูเค้านิสัยดีนะคะ" คริสตัลยิ้มแย้มทันทีเมื่อได้ยินชื่อของยูริ
"เป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ อย่าไปไว้ใจมาก" เจสสิก้าเอ่ยเตือนคริสตัล
"อ้าว...ไหนเค้าบอกว่าเป็นเพื่อนพี่เจส ไง" คริสตัลเอียงคอถามพี่สาวคนสวยทันที
"เพื่อนที่ไหนล่ะ ฟานี่เพื่อนพี่กับแทยอนเค้าแนะนำให้รู้จักน่ะ"
"เรื่องมันยาวเด๋วไว้ว่างๆแล้วจะเล่าให้ฟัง" เจสสิก้าเอ่ยขึ้น
"ลงไปกินข้าวกันเถอะ" เจสสิก้าลุกขึ้นฉุดมือคริสตัลให้ลงไปกินข้าวด้วยกัน
ยูรินั่งรอ2ศรีพี่น้องอยู่นาน ก็บ่นขึ้น
"นานจังมัวแต่ทำไรอยู่นะ" ยูรินั่งบ่นพึมพำ นั่นไงตายยากจริงๆ
2ศรีพี่น้องเดินจูงมือมาพอดี เจสสิก้านั่งฝั่งตรงข้ามกับยูริ ส่วนคริสตัลก็นั่งฝั่งเดียวกับเจสสิก้า
อาหารถูกยกขึ้นโต๊ะเรียบร้อย ป้าบัวก็คอยยืนคุมอยู่ข้างๆ
"ทานกันให้อร่อยนะคะ" ป้าบัวขยิบตาให้ยูริหนึ่งที ยูริพยักหน้าพร้อมยิ้มเล็กๆ
คริสตัลนั่งยิ้มแฉ่งให้ยูริ
"สวัสดีค่ะพี่ยู" คริสตัลฉีกยิ้มจนปากจะถึงรูหู เจสสิก้าหันไปมองน้องสาวตัวเองทันที
"สะ...." ยังไม่ทันที่ยูริจะเอ่ยปากพูด ถูกจสสิก้าก็ขัดขึ้นเสียก่อน
"คริส.....กินข้าวได้แล้ว" ยูริจึงได้แต่งนั่งยิ้มแหยๆให้คริสตัล
ยูริเห็นบรรยากาศไม่ดีจึงรีบนั่งกินข้าว ตักนู่นตักนี่ให้เจสสิก้าทีคริสตัลที
"ทำไมมันอึดอัดจังวะเนี่ย" ยูริกินข้าวไปนึกบ่นในใจไปด้วย "สร้างบรรยากาศซักหน่อยดีกว่า"
ยูริเริ่มเปิดประเด็นทันที
"คริสไปเรียนเป็นไงมั่งจ๊ะ" เพื่อลดความตึงเครียด ยูริจึงเริ่มพูดคุยไปด้วยกินไปด้วย
"ก็ดีค่ะ แต่คริสรีบไปหน่อย เลยสะดุดขาตัวเองล้ม"
"แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะเจ็บมากมั้ย" ยูริถามแต่คริสตัลไม่ถามถึงคนที่นั่งตรงข้ามตัวเองซักคำ
"ก็ไม่เจ็บแล้วล่ะ......" ทันใดนั้นเจสสิก้าก็พูดแทรกขึ้นมา
"นี่ชวนน้องชั้นคุยอยู่ได้ รีบๆกินจะได้รีบๆกลับไปซะ"เจสสิก้าไม่พูดปล่าวปล่อยเอฟเฟคต์อีกต่างหาก
"เอ๊ะคุณนี่ยังไงกันชั้นชวนคุยมันผิดรึไงเล่า" ยูริเถียงเจสสิก้าคอเป็นเอ็น
"นี่มันเวลากินข้าวไม่ใช่เวลาคุย" เจสสิก้าวีนแตกอีกครั้ง คริสตัลมองคนที่เถียงกันไปมา
"ก็ชั้นแค่ชวนคริสคุยเฉยๆเห็นบรรยากาศมันเงียบ....ทำไมหึงรึไง"
"ใครหึงยะ!!!! แหวะหลงตัวเอง"
"คุณนั่นหล่ะหึงชั้นใช่มั้ยบอกมาเหอะน่า" ยูริยัคิ้วกวนๆให้เจสสิก้า
"เอ๊ะบอกว่าไม่ได้หึงไง" เจสสิก้าเริ่มเสียงดัง "คนไม่ได้หึงยังจะมาถามอยู่นั่นแหล่ะ"
"พี่คะ พอเถอะค่ะ คริสอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ "คริสตัลจึงลุกขึ้นออกจากสงครามประสาทของเจสสิก้าและยูริทันที
คริสตัลเดินขึ้นไปยังข้างบนห้องตัวเอง ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง
"เฮ้อ....หรือว่าพี่เจสจะหึงพี่ยูจริงๆ" คริสตัลล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม ใบหน้าสวยคิ้วขมวดเข้าหากัน
"แต่พี่เจสมีพี่คยูอยู่แล้วนี่นา" คริสตัลหลับตาลง ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก กำลังวิ่งแล่นเข้าสู่หัวใจของเธอ
เจสสิก้าและยูริยังคงนั่งเถียงกันไม่เลิกในห้องอาหาร
"นั่นไง เพราะคุณน่ะแหล่ะ" เจสสิก้าโยนความผิดทันที
"ไหงพูดงั้นล่ะคุณ คุณนั่นแหล่ะผิด "ยูริไม่ยอมเลิกลาง่ายๆ มาโยนความผิดให้ซะเฉยๆ
"โอ๊ยยยย ไม่เถียงแล้ว" เจสสิก้าขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงจึงหยุดพูดและเดินตามคริสตัลไปทิ้งให้ยูรินั่งอยู่คน
เดียว
"ไปกันหมด....ไม่กินมันละ"ยูริก็ลุกออกไปทันที
ยูริเดินตามเจสสิก้าร่างสูงขว้าข้อมือเธอเอาไว้
"ชั้นขอโทษ" ยูริเอ่ยขึ้น
"ช่างเหอะ" เจสสิก้าสะบัดมือของเธอออกจากยูริ
"ชั้นจะกลับแล้วคุณเดินไปส่งชั้นหน่อยนะ" ยูริส่งสายตาอ้อนวอนให้คนตรงหน้า
"คุณนี่มันจริงๆเลยนะ" เจสสิก้าส่ายหัวช้าๆ
"อ้าวจะกลับมั้ยจะเดินไปส่งเนี่ย เอ๊ายิ้มอยู่ได้เร็วซิ่คุณ"เจสสิก้าเดินออกไปเหลือยูริที่ยืนยิ้มแป้นอยู่ก็รีบวิ่งตามทันที
เจสสิก้าเดินมาส่งยูริ ร่างสูงขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์คันเทห์่ ยูริใส่หมวกเรียบร้อยร่างสูงเปิดหน้ากากออก
"ฝันดีนะ ชั้นกลับละ เด๋วพรุ่งนี้จะมารับ"
"ไม่ต้องเดี๋ยวแฟนชั้นเค้าก็มารับชั้นแล้ว คุณไม่ต้องมา ลาขาด!!!" เจสสิก้าเดินหันหลังเข้าบ้านทันที
"แล้วไง กลัวที่ไหนล่ะ" ยูริพูดเสียงดังทิ้งท้าย ก่อนจะบิดมอเตอร์ไซค์ออกจากคฤหาสน์จอง
===================
ก็อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูห้องนอนของคริสตัลดังขึ้น
"เชิญค่ะ ประตูไม่ได้ล็อก" คริสตัลส่งเสียงบอกผู้มาเยือน เจสสิก้าเดินเข้ามาในห้องของคริสตัลก่อนจะปิดประตูเบาๆ
"คริส พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้คริสรำคาญ" เจสสิก้านั่งลงบนเตียงของคริสตัล คริสตัลลืมตาขึ้นก่อนดีดตัวลุกขึ้นนั่ง
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คริสไม่โกรธพี่เจสหรอกค่ะ" คริสตัลจับมือเจสสิก้า
คริสตัลพยักหน้าน้อยๆแสดงให้เห็นว่าไม่ได้โกรธพี่สาวแต่อย่างใด
"ว่าแต่อิ่มแล้วหรอ ลงไปกินข้าวต่อเถอะพี่เห็นคริสกินนิดเดียวเอง" เจสสิก้าลูบผมคริสตัลอย่างรักใคร่
"คริสไม่ค่อยหิวค่ะ....พี่เจสคริสถามอะไรพี่เจสได้มั้ยคะ" คริสตัลเงยหน้ามองพี่สาวของเธอ
"ได้ซิ่" เจสสิก้า มองหน้าคริสตัลพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ
"พี่หึงพี่ยูจริงๆรึเปล่าคะ" เจสสิก้านิ่งเงียบซักพัก ก่อนตอบ
"พี่จะหึงได้ยังไงล่ะพี่ไม่ได้ชอบตาลิงนั่นซะหน่อยตานั่นชอบกวนประสาทพี่จะตาย" เจสสิก้ายังนึกเคืองไม่หาย
"จริงหรอคะ...." คริสตัลถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เจสสิก้าพยักหน้าแทนคำตอบ
"ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ" คริสตัลโล่งใจเป็นอย่างมากที่พี่สาวของเธอไม่ได้หึงยูริจริงๆอย่างที่ยูริว่า
"นี่ก็ดึกแล้วอาบน้ำนอนได้แล้วนะเราน่ะ แล้วทายารึยังวันนี้ที่สะดุดล้มน่ะ" เจสสิก้าเอ่ยถามน้องสาวสุดรักอย่างห่วงใย
"ทาแล้วค่ะ พี่เจสก็รีบๆนอนล่ะ อย่ามัวแต่คิดถึงพี่คยูนะเดี๋ยวตื่นสาย" คริสตัลหยอกล้อพี่สาวของเธอ
"จ้า รู้ดีจริงๆนะเราน่ะ พี่ไปละ ฝันดีนะ" เจสสิก้าลูบหัวคริสตัล2-3ที
"ฝันดีค่ะพี่เจส" เจสสิก้าหันมาพยักหน้านิดหนึ่งก่อนเดินออกจากห้องของคริสตัลไป
"พี่ยูคะ คริสชอบพี่ยูจริงๆนะคะ" คริสตัลพูดกับตัวเองก่อนเดินเข้าไปอาบน้ำเข้านอน
===================
เจสสิก้าเดินเข้าห้องนอนของตัวเอง เธอเองเริ่มรู้สึกแปลกๆ เกี่ยวกับคริสตัลน้องสาวของเธอ
"หรือว่าคริสจะชอบตาลิงนั่นจริงๆนะ" เจสสิก้าเดินไปเดินมา
"ชอบไม่ได้นะ ไม่ว่าจะยังไง พี่จะไม่ยอมให้คริสชอบตาลิงนั่นเด็ดขาด" เจสสิก้าครุ่นคิดไปต่างๆนา
ในที่สุดเธอจึงต้องหยุดความคิด เมื่อเห็นว่าเวลาดึกมากแล้ว ร่างบางจึงรีบอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวนอน
เจสสิก้าพยายามข่มตาให้หลับก็ไม่หลับซะที
"ทำไมชั้นเห็นแต่หน้าตาลิงนั่นนะ เจสสิก้าเริ่มยีผมตัวเอง จะหลับก็หลับไม่ลง เห็นแต่หน้าของยูริเต็มไปหมด
"ทำไมชั้นต้องนึกถึงด้วยล่ะ เพราะอะไรกัน" เจสสิก้าลุกขึ้นนั่ง เพราะอะไรเธอจึงต้องนึกถึงยูริเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
==========================
มาที่ฝั่งยูริกันบ้าง
ร่างสูงเมื่อกลับมาถึงบ้านก็จัดการอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อย
"เหนื่อชะมัดเลยแสบเอวชะมัดเลยยย "ยูริบ่นขึ้นเนื่องจากตอนอาบน้ำเผลอถูสบู่ไปโดนรอยเล็บที่เจสสิก้าได้ฝากรอยเอาไว้
ร่างสูงเดินออกไปรับลมเล่นหน้าระเบียงห้องนอน
ยูรินั่งลงบนเก้าอี้ไม้ตัวเล็กๆตรงระเบียง ร่างสูงแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่มีดาวระยิบระยับเต็มทั่วท้องฟ้า
"เธอจะนึกถึงชั้นบ้างมั้ยนะเจสสิก้า" ร่างสูงนั่งมองดาวอยู่บนท้องฟ้าก็ได้แต่บอกความในใจผ่านดวงดาว
ยูรินั่งมองดาวซักพักเริ่มรู้สึกง่วงนอน จึงเดินกลับไปเข้าข้างใน
ยูริล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ เข้าสู่ห้วงนิทราทันที
================
===========
======
เจสสิก้าที่นอนไม่หลับเพราะเห็นแต่หน้าของยูริ
จึงเดินออกมานั่งเล่น ตรงระเบียงห้องนอนของเธอ
เจสสิก้านั่งมองดวงดวาบนท้องฟ้า ดาวบนท้องฟ้าในยามค่ำคืนช่างสวยจริงๆ
"ทำไมชั้นต้องคิดถึงเธอด้วยนะ ตาลิงบ้า" เจสสิก้ายังคงนั่งบ่นไปเรื่อย ร่างบางนั่งเล่นซักพักเริ่มง่วงจริงๆจึงเดินเข้าห้องนอน
เจสสิก้าล้มตัวลงนอน ก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงนิทราเช่นกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น