คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 12 ใกล้กันเข้าไว้จะได้หายสั่น
นาไหมรู้สึัวื่นึ้นมาอนพลบ่ำ หิสาวีัว ลุึ้นนั่อย่ารวเร็ว หันไปเห็นายลนอนะแ้าันศอใ้มือเท้าามอเธอาหวานเื่อม
อนนี้เาสวมเพียเสื้อลุมผ้าแพรมันลื่นสาบเสื้อแหวแยาันนเห็นแผอว้ามีไรนสีน้ำาลอ่อนเรียัวเป็นระเบียบูเป็นหนุ่มเ็ี่ันหนึ่
วามใที่เห็นเาในสภาพนั้นทำเอานาไหมรีบ้มมอัวเออย่ารวเร็ว พอเห็นว่ายัอยู่ในุทำานเรียบร้อยัเิม็ผ่อนลมหายใอย่าโล่ใ
“มานี่สิ ยับเ้ามาใล้ๆ หน่อย” เาสั่พลาระินิ้วเรีย นาไหม้อนสายามอเาอย่าล้าๆ ลัวๆ
เธอไม่ไ้ยับเ้าไปหาเาามำสั่ สายาอเธอหลุบมอนาฬิา้อมือเห็นเวลาเลยหโมเย็นมาเือบสิบห้านาทีแล้ว็ใ
“ายริ น้อนาหลับไปนานนานี้เลยเหรอะ”
ายลไม่อบเาเพียพยัหน้าหึหัแล้วมอเธอหยาเยิ้ม
นาไหมบัริมฝีปาิหาทาเอาัวรอ ลอว่ามอเธอแบบนี้แล้ว้อหาเรื่อไล่้อนเธอให้นมุมนไ้นั่นแหละ
“น้อนาอลับอนโฯนะะ”
“เอาแบบนั้นเหรอ ไ้สิ ถ้าอย่านั้นืนนี้เราสอนไปนอนอนโฯน้อนา็แล้วัน”
“โอย...บอสอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว็นอนที่นี่แหละ่ะ”
“็เปลี่ยนเสื้อผ้าไ้นี่ไม่เห็นเป็นไร” เาพูแล้วทำท่าะลุึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าริๆ นาไหมโผเ้าหาว้าแนเาไว้
“บอสา นอนเถอะ่ะ อย่าลำบาเลย่ะ นะะ”
“โอเรับ” เาอบรับแ่โยี นาไหมนิ่วหน้าที่เาล่ายๆ และโยไม่ทันุิเา็ยับเ้ามาแล้วว้าเอวรั้เอาเธอไปสวมอ
“บอส”
“น้อนา็นอนเสียที่นี่แหละนะอย่าลำบาลับไปเลย”
นาไหมอึอั เา่าอออ้อนนั ทอเสียเิวนอ่อนหวานแล้ว็้อนสายามอเธอละห้อย เท่านั้นไม่พอ นิ้วยาวเรียวแ็แร่อเายัไ่ึ้นไ่ลามแนเรียวอเธอทำเอานลุนันไปหม
“อยู่ใล้ันทุวันน้อนาะไ้ินไรับ”
“แ่มันเร็วเินไปนี่ะ”
“เฮ้อ...” เาถอนหายใ นาไหมยิ่มวิ้วมุ่น
“ถอนหายใทำไมะ”
“ำ็เร็วเินไป สอำ็เร็วเินไป เร็วที่ไหนันน้อนา เรารู้ัันมาั้เ้าปีแล้วนะรับ”
“แ่นั่นมันานะเ้านายับเลาฯนี่ะ”
“ถ้าเลาฯไม่รู้ใเ้านายะทำาน้วยันยืยาวนานี้เหรอรับ”
็เพราะรู้ใเาน่ะสิ เธอถึหวั่นใ หาเาวาัวสุภาพนุ่มนวลสุุมเ่นที่ผ่านมาเธอไม่หวาผวาแบบอนนี้
“ไม่เอาน่า อย่าิมาสิรับ อยู่้วยันทุๆ วันน้อนาะไ้หายเร็ ูสิ! เห็นไหม? เพราะเราไม่เยอยู่ใล้ิันแบบนี้ไน้อนาถึเร็แล้ว็ลัวารอยู่ใล้ผม” เาพูแล้ว่อยๆ บรรูบลรไหล่มนอเธอ นาไหมเบี่ยายหนีแ่เา็โน้มัวามลมานเธอ้อหันมายันวหน้ามเอาไว้
ยามนี้นอาวาอเาะพร่าพราวอย่านเ้าเล่ห์แล้วเายัอมยิ้มรุ้มริ่มวนให้เธอสะท้านทั้ายและใ
“น้อนานอนที่นี่็ไ้่ะ แ่บอส้อออไปนอนที่โฟา้านนอ ถ้าไม่ไปน้อนาะออไปนอนที่นั่นเอ”
“นอนในนี้ไม่ไ้เหรอ”
“ไม่่ะ น้อนาามใบอสมามาพอแล้ว”
“็ามใอีหน่อยสิ นะรับ” เาอ้อนแล้วทำท่าะูบ นาไหมึฟามือเล็ๆ ลบนท่อนแนอเาเสียัเผียะและเพราะปล่อยมือที่ันวหน้าเาเอาไว้เธอึพลาท่าถูเาหอมแ้มเธอัฟอ
“ุ๊ๆ อย่าร้อัไปเี๋ยวน้าห้อไ้ยินะเ้าใผิไปันให่” ายลระิบบอเมื่อนาไหมทำท่าะโวยวาย พอเาบอเธอ็หน้าเหวอ ้อมอเาื่นะลึ
“ห้อบอสไม่ไ้เ็บเสียหรอเหรอะ”
เาส่ายหน้าแทนำอบอีแล้ว นาไหมเลิ่ลั่แล้วอนนี้ นึไม่ออว่าหาเาปล้นสวาทเธอึ้นมาริๆ ห้อ้าๆ มิึ้นสวรร์ไปพร้อมันับเาและเธอหรอเหรอ
“ทำหน้าแบบนั้นบอหน่อยไ้ไหมรับว่าำลัิอะไรอยู่”
“เปล๊า! ไม่ไ้ิเลย่ะ” เธอปิเสธเสียสูและายล็หรี่ามออย่าับผิ นาไหมเห็นรอยยิ้มอย่านรู้ทันวาอเธอเริ่มหลุหลิแล้วเ้าัว็่อยๆ เบือนหน้าหันไปทาอื่นลบเลื่อนวามรู้สึ
“แน่นะ” เาย้ำถามยิ้มๆ แล้วบรรูบลร้นอสวย นาไหมสะุ้ยับะระทุ้้อศอเ้าใส่แ่ายลรู้ทันรีบล็อแนเธอไว้อย่ารวเร็ว นาไหมึไ้แ่ิ้นลุลัในอ้อมอ ะโวยวาย็ลัวน้าห้อไ้ยินและเ้าใผิอย่าที่เาว่า
“บอสะ น้อนายัไม่ไ้อาบน้ำ”
“ถ้าอาบน้ำแล้วะไม่ห้ามใ่ไหมรับ”
“เอ่อ...ือ...”
“โอเ ถ้าอย่านั้นไปอาบน้ำะ ผมะไ้อ ไ้หอมุให้หายลั่เสียที” เาว่าแล้วลายวแนปล่อยเธอให้เป็นอิสระ นาไหมรีบยับัวออห่าแล้วเรียมลาเียทันที แ่เพียแ่หันหลัให้เา ฝ่ามือให่ๆ ็ีเ้าที่้นเธอเบาๆ
“บอส! ทำไมโริแบบนี้ะ”
“หืม...แ่ี้น็โริแล้วเหรอ แบบนี้เวลาเราอ ูบ ลูบไล้ันและันะไม่ยิ่ิว่าเหรอ” เาพูออมาไ้หน้าาเย นาไหมฟัแล้วนลุู่ เธอหันรีหันวาไม่รู้ะทำอะไรเาี ท้ายที่สุเลยหันไปว้าเอาหมอน้ามาฟาเาระรัว พอายลมัวแ่ปัป้อนาไหม็สบ่อรีบิ่หนีเ้าห้อน้ำไปทันที
“หึๆ อบแบบนี้เหรอ เี๋ยวเถอะ อาบน้ำเสร็มีเอาืน” ายลหัวเราะแล้วะโนไล่หลัมา นาไหมยมือปิสอหู เามันหน้าไม่อายะโนออมาไ้ ัวเอ็บออยู่หยๆ ว่าห้อไม่เ็บเสีย ป่านนี้ห้อ้าๆ ะินนาารไปถึไหน่อไหนันแล้ว
“เอ๊ะ!” นาไหมุิ เายัหัวเราะลั่นไม่เรลัว แถมยัะโนเสียัไปสามบ้านเ็บ้าน แบบนี้เาแล้อำเธอเล่นแน่ๆ ใ่หรือเปล่า
“ร้ายนันะ ทำไมถึร้ายไ้นานี้นะะบอส” นาไหมบ่นอุบแล้วัารำระล้าร่าายอย่ารวเร็ว้วยวามโมโห แ่พอเสร็เรียบร้อย็นึึ้นไ้ว่าเ้ามาัวเปล่าไม่ไ้หยิบับอะไรมา้วย แบบนี้เธอะออไปไ้อย่าไร ออไปทั้ที่มีเพียผ้านหนูพันห่อร่าายผืนเียวอย่านี้เหรอ ‘เสร็แน่ ราวนี้้อเสร็แน่ๆ’
ความคิดเห็น