ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~~* Colourful House Series Of Gondolin ~!!! *~~

    ลำดับตอนที่ #6 : Star In The Twilght : Part 5

    • อัปเดตล่าสุด 25 มี.ค. 56


      

    เออาเรนดิลก็ไม่ได้ลำบากใจนักหรอก เพราะว่าท่านแม่อิดริลก็ต้่องใจดีกับเขาอยู่แล้วล่ะ...

     

     

    คือว่า ท่านแม่ครับ เออาคนนี้โตแล้วใช่ไหมครับ ? ”

     

     

    ดวงตาอันงดงามของผู้เป็นมารดามองยังเจ้าชายองค์น้อยแห่งกอนโดลินอย่างเอ็นดู

     

    ถึงลูกจะมีอายุที่มากขึ้นแค่ไหน ลูกก็ยังเป็นเด็กน้อยที่น่ารักในสายตาของแม่เสมอจ๊ะ ”

     

    แต่ว่า เออายิ่งโต เหมือนท่านน้าเค้าจะรำคาญเออาอ่ะครับ...”

     

    เจ้าหญิงพรายโนลดอร์ก็ถอนหายใจเบาๆ “ น้าเจ้าขึ้นชื่อว่า ขี้รำคาญ อยู่แล้วนี่นา ”

     

    พรายหนุ่มน้อยในชุดสีฟ้าก็พยักหน้าหงึกๆ ส่วนเจ้าตุ่นผู้เป็นสหายก็ยิ้มให้

     

    อิดริลจึงเอ่ยอีกครั้งว่า “ นี่ก็จะดึกมาก ไปนอนเสียเถอะจ๊ะ พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียน ”

     

    นิ้วเรียวงามดังลำเทียนของนางลูบเส้นผมสีทองเหยียดตรงของเออาเรนดิลเบาๆ

     

    ลูกชายจึงหน้าแดงเล็กน้อย และจุมพิตพวงแก้มนวลของอิดริล “ ขอรับ นานา ”

     

    ~*~*~*~*~*~*~

     

    ร่างเพรียวบางก็ได้กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าและล้มตัวลงนอนด้วยความเหน็ดเหนื่อย

     

    ส่วนเจ้าตุ่นน้อยก็ได้นอนในเตียง ซึ่งที่จริงเป็นตะกร้าหวายที่นำมาดัดแปลงให้น่ารักขึ้น

     

    โนลปาก็ห่มผ้าให้ตัวเอง ดวงตาสีดำมองยังเพดานซึ่งวาดรูปเป็นดวงดาวสีเงินและทอง

     

    ตะกับสีน้ำเงินเข้มของยามราตรี และหันมองยังฮาล์ฟ์เอลฟ์หนุ่มน้อยที่ยืนข้างหน้าต่างอยู่นั้นเอง

     

    นัยน์ตาสีฟ้าคู่นั้น กำลังไปยังทิวทัศน์ที่อยู่ห่างไกล...

     

    เออา นอนเถอะ เดี๋ยวก็ตื่นสายนะ ”

     

    มือเรียวของฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มเลิกผ้าม่านสีครามออก “ โนล เจ้าว่า แสงสีส้มนั้นคือดาวตกใช่ไหม ? ”

     

    อะไรนะ เออา ถ้ามันคือ ดาวตก แล้วจะทำไม ? ”

     

    ร่างเพรียวกลับมานอนบนเตียงใหญ่สี่เสาของตน ที่ยังเต็มไปด้วยตุ๊กตาผ้าหลายชนิดจากขุนนาง

     

    แห่งกอนโดลินที่นำมาถวายเจ้าชายองค์น้อยอย่างเออาเรนดิล

     

    เราจะไปหาดาวตกนั้น และจะนำมาให้กวานัวร์ - นานา หลอมอาวุธ ”

     

    โนลปาก็ร้องลั่น “ เฮ้ยๆ นั้นต้องออกจากบ้านนะ เออาอย่าคิดจะ..”

     

    ชู่ว์ๆ อย่าให้ท่านน้าเค้ารู้ซิ เราจะเซอร์ไพร์เขา ให้ท่านน้ามองว่าเราโตพอที่จะช่วยงานได้

     

    มันไม่ดีเหรอ โนล ? แต่ว่า เออาไม่ไปตามลำพังหรอก จะหาเพื่อนไปด้วย ”

     

    เจ้าตุ่นดำก็ส่ายหน้าไปมา “ ไม่ดีมั้ง ? พวกองค์ทัวร์กอนจะโกรธเอา ”

     

    เป็นความลับงั้ย เอาล่ะ เราจะนอนแล้ว ! ”

     

    โนลปาตัดสินใจถามอีกประโยคหนึ่งว่า “ ทำการบ้านยัง ? ”

     

    ดวงตาสีฟ้าสดใสก็ลุกวาวตะลึงงัน  หน้าคมคายก็ซีดเผือด “ ตายล่ะ เค้าลืมมมมมม ~!! ”

     

    ~*~*~*~*~*~

     

    เออาเริ่มซนแล้วนะ  ไม่ได้เข้ามานาน อาจจะสั้นไปหน่อย  หากว่า เออาจะนึกออกให้เร็วๆ >O< 

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×