คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
Chapter 1
ผมยืนมอเมมเบอร์นอื่นทิ้ัวลนอนแผ่ไปับพื้นห้อ้อมอย่าอ่อนแรทันทีที่าร้อมรอบสุท้ายเสร็สิ้นล ผมเินไปล้าหน้าล้าาให้รู้สึสื่นึ้นมาหน่อย เรา้อมเรียมพร้อมสำหรับารัมแบที่ำลัะมีึ้นเร็วๆนี้มานานว่าแปั่วโม ทุน่าเหนื่อย ผมรู้ี แ่มันะีว่าถ้าทุอย่าออมาสมบูร์แบบามที่ผมิไว้
“ฮยออ่า!! ผมหิว้าวววว”ีฮุนวิ่ร่าเ้ามาหาผมพร้อมเสียะโนโหวเหวไปทั้ั้น เินามหลัมา้วยแฮโยฮยอับยูวอน
“ลับหอเหอะ ัน่วะายอยู่แล้ว”ยูวอนพูึ้นมาลอยๆแล้วเินผ่านผมไป
ผมเินย้อนลับเ้าไปในห้อ้อมเพื่อเ็บอ่าๆนาๆอผม มินฮยอฮยอับแทอิลฮยอยัอยู่ในห้อ
“นี่ฮยอะ้อม่ออีหรอ”ผมถาม
“ันไม่ไ้อยา้อมเท่าไหร่หรอ แ่แทอิลน่ะสิ”มินฮยอฮยออบพลาปรายามอน้าๆ
“ันิว่าันยัทำไ้ไม่ีพอ”แทอิลฮยอพูเบาๆ
“แ่ผมิว่าวันนี้ฮยอทำไ้ีพอแล้ว”ผมยิ้มแล้วเินไปึแ้มแทอิลฮยอทั้สอ้าแล้วึหมวาหัวอีนมาใส่่อนะเินไปหยิบระเป๋า แล้วลาฮยอทั้สอออมา้วยัน
“เราะินอะไรันี”ีฮุนยับ่นไม่เลิถึอิน อันที่ริผม็หิวแฮะ
“ันอยาลับหอ”ยูวอนยู่ปาใส่ีฮุน
“ฮยออ่า ็ผมหิวไปิน่อนแล้ว่อยลับหอไม่ไ้หรอ”
“เรามาโหวันีว่ามั๊ย”มินฮยอฮยอเสนอ
“ใรอยาลับหอยมือึ้น”
ผม ยูวอน แทอิลฮยอ
“ใรอยาไปิน้าวยมือึ้น”
ีฮุน แฮโยฮยอ ยอ
“ฮยอ แล้วทำไมฮยอไม่ยล่ะ”ยูวอนถามเสียุ่น
“ันับรถอยู่ะยยัไฮะ?ิมยูวอน เอาเป็นว่าลับหอ็แล้วัน”
แ่นั้นทั้รถ็อยู่ในวามเียบ ยูวอนับแทอิลฮยอผล็อยหลับไปแล้ว แฮโยฮยอับีฮุนำลัเล่นเมส์ในมือถืออย่าเมามัน ยอำลัหมมุ่นับารเอาเท้าถูไถไปับเบาะ้าหน้า
“นี่ อูีโฮ นายยัะแร๊ปอยู่อีหรอ” ยอหันมามอผม
“อะไร?”ผมหันลับไปถาม
“นายพึมพำท่อนอนายมาั้แ่ออมาแล้วนะ ไม่เบื่อรึไ”
“ไม่นี่ ฝึๆไว้สิี”ผมอบ่อนะยับัวแล้วเอาเท้าพาไปทายอ
“ทำอะไรอนายเนี่ย แหวะ เท้าเหม็นะมั เอาลไปเลย สปร”
ยอบ่นพลาพยายามะยเท้าผมออ้วยนิ้วหัวแม่มือับนิ้วี้ แ่มีหรอผมะยอม? ไม่ะล่ะ ผมืนไว้แล้วใ้เท้าอี้าวาทับมือ้านั้นอเ้าไว้ เลยลายเป็นว่าผมหนีบมือเ้าไว้้วยาสอ้าอผม นสุท้ายยอ็หมวามพยายามและยอมนั่อยู่อย่านั้นนระทั่มาถึหอ
“เี๋ยวันะโทรสั่าัเมียนให้นะ เอาอะไรอีมั๊ย”แฮโยฮยอถามะที่พวเราำลัเินึ้นหอ
“ผมอบิบิมบับ! อ้อ!! เอาทัาลบี้วยนะฮยอ”ีฮุนพู่อนะวิ่ึ้นห้อไปอย่ารวเร็ว ผมว่าเ้าน่าะไปยึห้อน้ำ่อนมินฮยอฮยอ
“เอาบูลโิ!”แล้วยูวมอน็วิ่ามึ้นไป
“๊อโบิ ้าวผัิมิให้ีโฮ้วย”ยอพูพลาหาววอให่
“แทอิลับมินฮยอเอาอะไรมั๊ย”
“ไม่อ่ะ”แทอิลฮยออบส่วนมินฮยอฮยอแ่ส่ายหน้าเบาๆ้วยสีหน้านิ่ๆที่เ้าอบทำ
ผมเอื้อมไปออแวาแล้วเินึ้นไป้วยันพลาพ่นเพลออมาไม่านระทั่ถึห้อ ผมับไหล่ยอไว้แล้วันเ้าไปในห้อ ่อนะผละออแล้วเินเ้าไปในรัวหาอะไรสื่นๆื่ม แ่ยัไม่ทันะไ้หายสื่น็้อสำลัะ่อนเพราะไอ้เ็ีฮุนแย่ไปาผมแล้วเินหายออไปทิ้ไว้แ่ลิ่นหอมอ่อนๆอสบู่ ผมพ่นลมหายใ่อนะหันไปหยิบวใหม่แ่ไม่ทันไรยอ็แย่มันไปอี
“นิสัยว่ะแวา”ผมหันไปเะาสั้นๆนั่นทีนึ่อนะหยิบวใหม่แล้วเินออไปทิ้ัวลนั่บนโฟาห้อนั่เล่น หวัว่าไม่มีใรมาแย่ผมอีหรอนะ - -
“...ีโฮยา...ีโฮ...อูีโฮ...”เสียุ้นหูลอยเ้ามาในโสประสาทพร้อมับวามรู้สึเย็นๆที่หยลมาบนหน้าผา
ผมฝืนลืมเปลือาอันหนัอึ้ึ้น ยอำลั้มหน้ามอผมพร้อมับใ้ผ้านหนูยี้ไปามเส้นผมสีสที่เปียแะ หน้าแวาอยู่ห่าาใบหน้าผมเพียแ่ืบ ใล้นผมไ้ลิ่นแมพูาัวเ้า
“ว่าะื่นไ้นะ”
“...”
“หลับไม่รู้เรื่อเลยนะนาย นอื่นเ้าิน้าวอาบน้ำนอนันหมแล้ว ไปอาบน้ำเี๋ยวนี้เลย”
“ใ้แมพูอะไร?”ผมถาม
“ไม่รู้ิ มันอยู่ในห้อน้ำ็ใ้ๆหมแหละ ทำไม?”
“เหม็นว่ะ”
“โหยย ไปอาบน้ำเลยไอ้ห้อย”ว่าพลายู่ปาใส่ผม่อนะลุออไปโยไม่ลืมที่ะโยน
ผ้าเปียๆนั่นลบนหน้าผม
หอม...ผมสูลมหายใเบาๆแล้วหยิบผ้าผืนนั้นออ ระุยิ้มบาๆ นาฬิารหน้าบอเวลาเือบีหนึ่แล้ว ผมบิี้เีย่อนะลุไปอาบน้ำ
ผมเินเ็ผมออมาาห้อน้ำ อาบน้ำแล้วมันสื่นริๆ ผมวาสายาไปรอบห้อรๆ ่อนที่สายาะสะุับยอที่นั่ไว้ห้าูทีวีอยู่บนโฟา ผมเินไปเ้าไปหาแล้วนั่ล้าล่า
“ทำไมยัไม่ไปนอนอี”ผมเอ่ยถาม
“รอนายไ”ยอละสายาาทีวีแล้วหันมามอผม ่อนะยับมานั่ัสมาธิรหน้าผมแล้วหมุนให้ผมหันไปหา
มือเรียวหยิบผ้านหนูที่พาอยู่บนไหล่ผมไปแล้วเ็ผมให้ผมเบาๆ ผมไม่พูอะไรไ้แ่ปล่อยให้อีฝ่ายเ็ผมให้อย่านั้น มันรู้สึีนะ ใ่ รู้สึี...ผมวาหน้าลบนาอยอ มอูเ้าั้หน้าั้าเ็ผมให้ ยอสบาผมแล้วะยิ้มมุมปาบาๆ
ผมรู้สึว่าผมใล้ะแห้แล้ว ผมเอื้อมมือึ้นไปับมือยอเอาไว้แ่อีฝ่ายผละออแล้วลูบหัวผมเบาๆ
ความคิดเห็น