ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : คิงหน้าบาก
หืม..ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย แล้วทำไมมันโคลงเคลงอย่างนี้เนี่ย เฮ้ย!แล้วนี่ นี่ฉันอยู่ในร่างผู้หญิงได้ไงเนี่ย แหวนล่ะ แหวนอยู่ไหนนะ แล้วทำไมฉันขยับตัวไม่ได้พูดก็ไม่ออก
แล้วเฟรินที่ตอนนี้อยู่ในร่างของเจ้าหญิงเฟริโอน่า เกรเดเวลก็เริ่มลำดับความคิดที่ทำให้เธอต้องมาอยู่ที่นี่
เมื่อกี๊ เจอไอ้โกโดมแล้วพวกมันก็บอกว่าฉันโดนคำสาป ต้องพามาแก้คำสาปที่คาโนวาล แล้ว..แล้วไอ้คาโลก็ลากเรามา..แล้ว.... ฉันก็มาอยู่ที่นี่ แล้วเฟรินก็กรอกตามองรอบๆ ที่นี่คงเป็นเกวียน เจ้าตัวสรุป
เมื่อคาโลเห็นว่าเฟรินลืมตาขึ้นแล้ว จึงคลายเวทให้เฟรินสามารถพูดได้ แต่ยังคงขยับตัวไม่ได้ แล้วเค้าก็คิดผิดที่ทำเช่นนั้น
\"คาโล!แกทำบ้าอะไรกับฉันเนี่ย ทำไมฉันขยับตัวไม่ได้ แล้วแหวนฉันอยู่ไหน นายเอาแหวนฉันคืนมา แล้วก็ปล่อยฉันด้วย ฉันเมื่อยจะตายอยู่แล้วนะ..\"เรินแหกปากเป็นชุด บ่นคาโลที่กำลังยืนนิ่งทำสีหน้าเรียบเฉย
เฮ้อ~ไม่น่าคลายเวทให้มันเลย แล้วนี่ถ้ามันขยับได้ล่ะ..\"เฮ้อ \"เจ้าชายคาโลถอนหายใจ ขณะที่นักฆ่าอีกคนกำลังนั่งกลั้นหัวเรอะอยู่ที่มุมเกวียน\"เฟริน ถ้านายอยากฟังคำตอบก็เงียบๆซะ ไม่งั้นนายได้อยู่แบบเดิมแน่\"คาโล พูดเสียงเย็นเป็นเชิงขู่หญิงสาวตรงหน้า เฟรินได้ยินก็เงียบทันทีเพราะกลัวต้องกลับไปนั่งใบ้อีก
คาโลเห็นเฟรินยอมเงียบนึกยิ้มอยู่ในใจ(เอ๊ะ!ยังไงเนี่ย)\"ดี เงียบๆแบบนี้ค่อยคุยง่ายหน่อย\"เจ้าชายกล่าว\" ไง นายมีอะไรค่องใจก็ว่ามา เอาเป็นทีละคำถามนะเฟริน\"คาโลกำชับก่อนที่เฟรินจะยิงคำถามมาเป็นชุดๆเหมือนเมื่อกี้อีก
\"แหวนฉันอยู่ไหน\"เฟรินยิงคำถามแรก น้ำเสียงที่ถามบอกถึงว่ากำลังโมโห (ก็แน่ล่ะ เธอไม่ชอบไอ้ร่างที่เป็นอยู่นี่ซักกะติ๊ด)
คาโลฟังคำถามแล้วยิ้มอย่างเจ้าเลห์ \"เรื่งแหวนของนาย ฉันคงต้องขอเก็บไว้ก่อน ถ้าแก้คำสาปเสร็จเมื่อไห่ร่ฉันจะให้คืน\"คาโลยังคงยิ้มไม่เลิก
เฟรินได้ยินก็เลิกคิ้ว แล้วถามย้อนไป\"ฉันขอถามเหตุผล\"
คาโล มองหน้าหญิงสาว นัยตามีประกายแปลกๆแวบหนึ่ง \"นายอยู่ในร่างนี้ จัดการง่ายกว่าร่างผู้ชาย เป็นร่างผู้หญิงน่ะดีแล้ว มีแรงน้อยกว่า \"เป็นคำอธิบายที่ทำให้เธอยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ส่วนนักฆ่าตอนนี้กำลังนั่งกลั้นหัวเรอะไม่หยุด
\"นายหมายความว่าไง จัดการ?\"เฟรินชักเริ่มฉุน กับคนตรงหน้าที่ตอบไม่ได้เรื่อง
\"ถ้านายเรื่องมาก ฉันจะให้นายไม่ได้ถามอีกเลยจนถึงคาโนวาล เฟริน\"คาโลที่ตอนนี้กลับมาปั้นสีหน้าเรียบเฉยอีกครั้ง ตอบเสียงเย็นบ่งบอกว่าคำถามนี้จบได้แล้ว
เฟรินต้องจำยอมเนื่องจากตอนนี้ คาโลเป็นผู้ถือไพ่ที่เหนือกว่าเธอ\"แล้วเมื่อไหร่นายจะปล่อยฉันซักที\"
\"นายอยากให้ฉันปล่อยรึเปล่าล่ะเฟริน\"เจ้าชายพูดขณะเดินเข้าไปใกล้หญิงสาว\"เรื่องนี้เราต้องตกลงกันก่อน ถ้านายทำดีๆ ไม่เสียงดังฉันจะปล่อยนายต่อ ถ้านายทำตัวไม่ดี ฉันจะร่ายเวใส่ทนายไปจนถึงคาโนวาลเลย\"เจ้าชายทำเสียงเย็น\"อ้อ!แล้ว ถ้านายตั้งใจเรียนเรื่องภูมิศาสตร์ซักนิดนายคงรู้ว่า จากเอดินเบิร์กถึงคาโนวาลมันไกลแค่ไหน\"คาโลเหยียดยิ้มขึ้น\"ว่าไงเฟริน\"
\"เออๆ ฉันทำตัวดีๆก็ได้ นายปล่อยฉันซักที ฉันเมื่อยจะตายอยู่แล้ว\"เฟรินรับคำ ไม่ลืมที่จะบ่น
เชอะ ไว้ตอนเผลอๆฉันแอบหนีกลับไปก็ได้ นายอย่ามาดูถูกหัวขโมยอย่างเฟริน เดอร์เบอโร เฟรินคิดในใจ
\"แล้วอีกอย่าง ถ้านายคิดจะหนีตอนที่พวกฉันเผลอ ขอบอกว่าเสียใจ ฉันกับโกโดม(ตอนนี้กำลังทำน่าที่ขับเกวียนอยู่ด้านนอก)ร่ายเขตเวทมนต์ไว้แล้ว นายหนีออกไปไหนไม่ได้หรอก\"คำกล่าวของเจ้าชายทำเอาความหวังของหัวขโมยมือดีดับวูบ
\"ฉันไม่ได้คิดหนีไปที่ไหนซะหน่อย นายอย่ามาคิดเอาเอง\"เฟรินแก้ตัวน้ำขุ่นๆอย่างปิดความคิดของตัวเองไม่มิด \"แล้วเมื่อไหร่ นายจะปล่อยฉันซักทียืนบื้ออยู่ได้..อุ๊บ\"เฟรินบ่นอย่างหลุดปาก เอามือปิดปากไว้แทบไม่ทัน
\"เฟริน!\"เจ้าชายส่งสายตาและเสียงดุมาให้คนปากพล่อย
\"เหอๆ ฉันขอโทษคาโล มันลืมตัวน่ะ\"เฟรินรีบแก้ตัว
คนโดนด่าว่าเบื้อจึงต้องคลายเวทให้อย่างเอือมระอา \"แล้วนายอย่าลืมสัญญาล่ะ เฟริน \"คาโลยังคงกำชับข้อตกลง
\"เออๆ ไม่ลืมหรอกน่า\"คนที่ต้องทำตามสัญญา รับคำอย่างเซ็งๆ
แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่ได้ทำตามสัญญา คิดแอบหลบหนีทุกทาง แต่ก็ไม่เกินความสามารของเจ้าชายคาโลไปได้
\"เฟริน ฉันทนนายไม่ไหวแล้วนะ\"เสียงดุๆดังมาจากเจ้าชายคาโล ที่กำลังแกล้งนอนหลับจับข้อมือบางของหัวขโมยสาวตัวดีขณะกำลังพยายามปีนหนีออกทางหน้าต่างของเกวียน\"ฉันเพิ่งรู้ว่าคนจากตระกูลเดอร์เบอโร จะไม่รักษาวาจา\"
คนโดนหาว่าตระกูลรัษาวาจาไม่ได้เริ่มแก้ตัว\"โธ!คาโล ฉันก็แค่เมื่อยอ่ะ นั่งในเกวียนนานไปหน่อย แค่อยากคลายเมื่อยแค่นั้นเอง นายอย่าร่ายเวทใส่ฉันอีกนะ นะ\"เจ้าขโมยรีบออกตัว
\"แก้เมื่อยโดยการปีนหน้าต่างตอนที่เกวียนกำลังวิ่งเนี่ยนะ\"เสียงมาจากคนนัยตาสีม่วงที่กำลังเดินเข้ามา สีหน้ามีแววขบขับ \"ฉันจะแกล้งเชื่อนายก็แล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆ\"คิลระเบิดเสียงหัวเรอะ เฟรินจึงแยกเขี้ยวใส่
\"นายทำตัวแบบนี้ ฉันคงต้องทำตามข้อตกลงแล้วล่ะเฟริน \"คาโลกล่าวเสียงเรียบ \"นายทนไปจนกว่าจะถึงคาโนวาลก็แล้วกัน\" แล้วคาโลก็ร่ายเวทก่อนที่เฟรินเถียงทัน >o<
ไอ้บ้าคาโลกับไอ้นักฆ่ากิ๊กก๊อก เดี๋ยวให้ถึงคาโนวาลก่อนเหอะ พวกแกเจอดีแน่ๆ เอ๊ะ!!!!ที่คาโนวาล..ก็ ก็หมายถึงว่าพ่อไอ้คาโลมันอยู่นี่หว่า ไอ้คิงหน้าบากนั่นน่ะเรอะ อึ๋ย เฟรินคิดในใจ
////////////////////////////////////////////////////////////
เมื่อตกเย็นเกวียนของพวกเฟรินเข้ามาถึงที่คาโนวาลได้ในที่สุด โกโดม ขับเกวียนข้าๆเข้าไปหน้าประตูเขตราชถานแห่งคาโนวาล
\"พวกท่านเป็นใคร ที่นี่คือพระราชวังแห่งคาโนวาล ที่ประทับแห่งคิงบาโร ห้ามคนนอกเข้า\" ทหารรักษาวังสอบถามคนขับเกวียน(โกโดม )
โกโดมเห็นดังนั้นจึงเรียกคาโลออกมาเคลีย
\"ฉันเจ้าชายคาโล รีบเปิดประตูได้แล้ว \"คาโลยื่นหน้าออกมาที่ประตูเกวียนท่าทางหงุดหงิดเนื่องจากเดินทางมาทั้งวัน พวกทหารเห็นพระโอรสแห่งคิงบาโรจึงรีบเปิดประตูต้อนรับเหล่าคณะเดินทางของเจ้าชาย
\"เชิญกระหม่อม\"แล้วประตูพระราชวังแห่งคาโนวาลก็เปิดออก
\"เฮ้อ~ ถึงคาโนวาลซักที\"เสียงคิลที่เพิ่งตื่นขึ้นมา กำลังนั่งบิดขี้เกียจแล้วมองไปยังร่างอีกร่างหนึ่งที่นอนขยับไม่ได้มาตลอดทาง แล้วจึงหันไปเรียกคาโล
\"เฮ้ คาโล ฉันว่านายคลายเวทให้เฟรินมันเหอะ อ้อ ปิดหูไว้ให้ดีด้วยล่ะ ไอ้เฟรินมันคงบ่นนายแน่\"คิลว่าพลางแนะนำคาโลให้ปิดหูซะ
\"อื้อ\"เจ้าชายรับคำพลางคลายเวทให้เฟริน
\"เฮ้อ~ เมื่อยแทบตาย ในที่สุดก็ถึงซะที นายนี่มันใจร้ายกับเพื่อนฝูงซะจริงเลยนะคาโลแล้วนี่อีกก็คนไอ้คิลแกไม่เคยคิดจะช่วยฉันบ้างเลยเรอะ ทั้งๆที่ฉันอยู่ในร่างผู้หญิงที่บอบบางแท้ๆ ส่วนไอ้โกโดม แหมทำเป็นเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่กับพวกแกเชียวนะ ไหนว่ามาเป็นองครักษ์ของฉันไง แล้วนี่หายหัวไปเชียวนะ.. แล้วเจ้าหญิงแห่งเดมอส และบารามอสก็บ่นยาวให้เป็นที่ระอากับเพื่อนร่วมขบวนที่ไม่กล้าไปขัดมันไปจนถึงวังแห่งคาโนวาล
\"ถึงวังแล้ว นายก็เงียบซักทีเฟริน\"คาโลหันไปดุเฟริน ทำให้คนโดนดุชะโงกหน้าออกไปนอกเกวียน
โห วังไอ้คาโลนี่มันเหมือนปราสาทผีสิงเลยแฮะ เงียบวังเวงฉิบ คนที่นี่คงเหมือนไอ้คาโลนั่นแหละมั้ง อาจจะยกเว้นเจ้าหญิงเรนอนคนงามคนเดียว แล้วไอ้คิงหน้าบากนั่นอีกล่ะ อึ๋ย ไม่รู้ไอ้พวกบ้านั่นจะพาฉันมาที่นี่ทำไม คำส่งคำสาปอะไรบ้าบอไร้สาระจริงๆ
แล้วคณะเดินทางก็เข้าไปในวังโดยมีเจ้าชายคาโลเดินนำขบวน
\"นี่ๆ คาโล\"เฟรินสะกิดชายร่างสูงที่กำลังเดินนำหน้า\"นี่นายกำลังเดินไปไหนเนี่ย\"เฟรินซัก(ตอนนี้โกโดม รออยู่ที่เกวียน)
\"นายควรหัดเรียนมารยาของเจ้าหญิงซะบ้างนะเฟริน เวลนายมาที่เมืองไหนนายควรเข้ามาทำความเคารพของกษัตริย์ของเมืองนั้นๆซะ\"เจ้าชายถือโอกาสสั่งสอนเจ้าหญิง ที่ทำตัวไม่สมเป็นเจ้าหญิง
\"นายคงไม่ได้หมาถึงคิงหน้าบาก เอ๊ย คิงบาโร พ่อของนายหรอกใช่ไหม\"เฟรินรีบพูดเมื่อเห็นหน้าดุๆของคาโลส่งมาให้
\"แล้วนายคิดว่ากษัตริย์ที่นี่มีกี่คนกันล่ะเฟริน\"คาโลย้อน ซึ่งทำให้คิลที่เดินตามมานั้นหัวเรอะออกมาเบาๆ เฟรินจึงหันไปแยกเขี้ยวใส่
//////////////////
เมื่อทั้งหมดมาถึงที่ท้องพระโรงแห่งคาโนวาล ภาพเบื้องหน้าดูน่าขนลุกนักในความคิดของหัวขโมยสาว
คิงบาโร กษัตริย์ร่างสูงแห่งคาโนวานั่งสงบนิ่งอยู่บนบัลลังใหญ่เบื้องหน้า โดยมีเหล่าขุนนางและเสนาบดีหน้าโหดพอๆกับคิงบาโรยืนอยู่สองข้างฝั่งของทางเดินหน้าบัลลังค์
\"ถวายบังคม ท่านพ่อ \"โอรสคนเดียวของคิงบาโร ก้มหัวแสดงความเคารพ
แล้วคิงบาโรก็กวาดตามองมาที่คณะเดินทาง
\"นั่นคิลมัส ฟิลมัส นักฆ่าจากซาเรส เป็นเพื่อนของลูกเอง\"คาโลแนะนำคิล
\"ถวายบังคม คิงบาโร \"คิลกล่าวพลางก้มหัวเล็กน้อยเคารพคิงบาโร พอเป็นพิธี แล้วคิงบาโรก็หันไปยังผู้ร่วมเดินทางคนสุดท้าย
\"และนี่คงเป็นเจ้าหญิงเฟริโอน่า แห่งบารามอส และเดมอสซินะ\"คิงพูดพลางชำเลืองไปทางคาโลอย่างมีความหมาย เจ้าชายพยักหน้าเล็กน้อย
\"ถวายบังคมเพคะ คิงบาโร\"เฟรินจำใจต้องพูดให้สมหญิงเนื่องจากกลัวคิงบาโรจะโกรธ แล้วถอนสายบัวอย่างงามเพื่อแสดงความเคารพต่อคิงบาโร
\"ไหนเจ้าลองว่าอาการของคำสาปของเจ้าหญิงมาซิ คาโล\"คิงบาโร หันไปถามพระโอรส แต่ก่อนที่คาโลจะได้ตอบก็โดนเจ้าหญิงที่ไม่รู้ตัวว่าโดนคำสาปแย่งพูดไปซะก่อน
\"ไม่จริงเพคะคิงบาโร หม่อมฉันไม่ได้โดนคำสาปอะไรแม้แต่น้อย หม่อมฉันไม่รู้ว่าทำไมพระโอรสของพระองค์ต้องจับหม่อมฉันแล้วร่ายเวทใส่หม่อมฉันยัดใส่มาในเกวียนทำให้หม่อมฉันเมื่อยมาตลอดทางจนถึงคาโนวาล คิงบาโรโปรดบอกพระโอรสของพระองค์ด้วยว่าให้พาหม่อมฉันกลับไปที่เอดินบะ..อุ๊บ\"เฟรินต้องหยุดคำพูดที่ออกมาเป็นชุดอย่างกะทันหันเนื่องจากมีมือใหญ่ๆของนักฆ่ามาอุดปากไว้ เตือนสติเจ้าหญิงตัวดีที่มาแย่งเจ้าชายคนสำคัญแห่งคาโนวาลพูด
คิงบาโรเห็นดังนั้นก็แย้มสรวลขึ้นเล็กน้อยซึ่งเป็นภาพที่หาดูได้ยากยิ่งในคาโนวาล \"ต้องขอโทษเจ้าหญิงด้วยที่เจ้าชายคาโลทำไม่ดีกับเจ้าหญิง\"
เฟรินที่ตอนนี้ได้สติแล้วก็เริ่มหน้าถอดสีเมื่อนึกถึงการกระทำของตนที่เพิ่งทำไป
ซวยแล้วไหมล่ะ ดันไปว่าไอ้คาโลต่อหน้าพ่อมันแบบนั้น แถมไปแย่งพูดซะเป็นชุดๆอีก โอ๊ยเฟริน เดอเบอโร แกจะโดนประหารที่คาโนวาลไหมเนี่ย
เมื่อคาโล เห็นเจ้าหญิงตัวดีเงียบแล้วจึงกล่าว\"คือ..เจ้าหญิงเฟริโอน่า ดดนคำสาปดำของโคมุสน่ะครับ ท่านพ่อ \"คาโลว่าพลางชำเลืองไปที่คิงบาโร อย่างมีความหมาย
\"อืม คำสาปดำแห่งโคมุส งั้นรึ.. มิน่าเจ้าหญิงถึงไม่รู้ตัว..\"คิงบาโรสบตาเจ้าชายแห่งคาโนวาล \"เอาเป็นว่าเราจะจัดตามที่เจ้าเขียนจดหมายมาบอก เลือดของจิ้งจอกเก้าหาง ส่วนเรื่องที่เอดินเบิร์กข้าเขียนจดหมายบอกปราชญ์เลโมธีเรียบร้อยแล้ว คืนนี้เจ้าพักผ่อนให้สบาย\"คิงบาโรกล่าวพลางเรียกนางสนมมา\"จัดหาห้องพักดีๆให้แขกของลูกเรา ส่วนเจ้า.. คาโลตามพ่อไปพบที่ห้องด้วย\"
แล้วนางสนมก็พาคณะเดินทางไปเข้าห้องพัก ซึ่งคิลกับเฟรินได้นอนห้องติดๆกัน ส่วนคาโลนอนในห้องของตัวเองอีกตึกนึง
แล้วเฟรินที่ตอนนี้อยู่ในร่างของเจ้าหญิงเฟริโอน่า เกรเดเวลก็เริ่มลำดับความคิดที่ทำให้เธอต้องมาอยู่ที่นี่
เมื่อกี๊ เจอไอ้โกโดมแล้วพวกมันก็บอกว่าฉันโดนคำสาป ต้องพามาแก้คำสาปที่คาโนวาล แล้ว..แล้วไอ้คาโลก็ลากเรามา..แล้ว.... ฉันก็มาอยู่ที่นี่ แล้วเฟรินก็กรอกตามองรอบๆ ที่นี่คงเป็นเกวียน เจ้าตัวสรุป
เมื่อคาโลเห็นว่าเฟรินลืมตาขึ้นแล้ว จึงคลายเวทให้เฟรินสามารถพูดได้ แต่ยังคงขยับตัวไม่ได้ แล้วเค้าก็คิดผิดที่ทำเช่นนั้น
\"คาโล!แกทำบ้าอะไรกับฉันเนี่ย ทำไมฉันขยับตัวไม่ได้ แล้วแหวนฉันอยู่ไหน นายเอาแหวนฉันคืนมา แล้วก็ปล่อยฉันด้วย ฉันเมื่อยจะตายอยู่แล้วนะ..\"เรินแหกปากเป็นชุด บ่นคาโลที่กำลังยืนนิ่งทำสีหน้าเรียบเฉย
เฮ้อ~ไม่น่าคลายเวทให้มันเลย แล้วนี่ถ้ามันขยับได้ล่ะ..\"เฮ้อ \"เจ้าชายคาโลถอนหายใจ ขณะที่นักฆ่าอีกคนกำลังนั่งกลั้นหัวเรอะอยู่ที่มุมเกวียน\"เฟริน ถ้านายอยากฟังคำตอบก็เงียบๆซะ ไม่งั้นนายได้อยู่แบบเดิมแน่\"คาโล พูดเสียงเย็นเป็นเชิงขู่หญิงสาวตรงหน้า เฟรินได้ยินก็เงียบทันทีเพราะกลัวต้องกลับไปนั่งใบ้อีก
คาโลเห็นเฟรินยอมเงียบนึกยิ้มอยู่ในใจ(เอ๊ะ!ยังไงเนี่ย)\"ดี เงียบๆแบบนี้ค่อยคุยง่ายหน่อย\"เจ้าชายกล่าว\" ไง นายมีอะไรค่องใจก็ว่ามา เอาเป็นทีละคำถามนะเฟริน\"คาโลกำชับก่อนที่เฟรินจะยิงคำถามมาเป็นชุดๆเหมือนเมื่อกี้อีก
\"แหวนฉันอยู่ไหน\"เฟรินยิงคำถามแรก น้ำเสียงที่ถามบอกถึงว่ากำลังโมโห (ก็แน่ล่ะ เธอไม่ชอบไอ้ร่างที่เป็นอยู่นี่ซักกะติ๊ด)
คาโลฟังคำถามแล้วยิ้มอย่างเจ้าเลห์ \"เรื่งแหวนของนาย ฉันคงต้องขอเก็บไว้ก่อน ถ้าแก้คำสาปเสร็จเมื่อไห่ร่ฉันจะให้คืน\"คาโลยังคงยิ้มไม่เลิก
เฟรินได้ยินก็เลิกคิ้ว แล้วถามย้อนไป\"ฉันขอถามเหตุผล\"
คาโล มองหน้าหญิงสาว นัยตามีประกายแปลกๆแวบหนึ่ง \"นายอยู่ในร่างนี้ จัดการง่ายกว่าร่างผู้ชาย เป็นร่างผู้หญิงน่ะดีแล้ว มีแรงน้อยกว่า \"เป็นคำอธิบายที่ทำให้เธอยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ส่วนนักฆ่าตอนนี้กำลังนั่งกลั้นหัวเรอะไม่หยุด
\"นายหมายความว่าไง จัดการ?\"เฟรินชักเริ่มฉุน กับคนตรงหน้าที่ตอบไม่ได้เรื่อง
\"ถ้านายเรื่องมาก ฉันจะให้นายไม่ได้ถามอีกเลยจนถึงคาโนวาล เฟริน\"คาโลที่ตอนนี้กลับมาปั้นสีหน้าเรียบเฉยอีกครั้ง ตอบเสียงเย็นบ่งบอกว่าคำถามนี้จบได้แล้ว
เฟรินต้องจำยอมเนื่องจากตอนนี้ คาโลเป็นผู้ถือไพ่ที่เหนือกว่าเธอ\"แล้วเมื่อไหร่นายจะปล่อยฉันซักที\"
\"นายอยากให้ฉันปล่อยรึเปล่าล่ะเฟริน\"เจ้าชายพูดขณะเดินเข้าไปใกล้หญิงสาว\"เรื่องนี้เราต้องตกลงกันก่อน ถ้านายทำดีๆ ไม่เสียงดังฉันจะปล่อยนายต่อ ถ้านายทำตัวไม่ดี ฉันจะร่ายเวใส่ทนายไปจนถึงคาโนวาลเลย\"เจ้าชายทำเสียงเย็น\"อ้อ!แล้ว ถ้านายตั้งใจเรียนเรื่องภูมิศาสตร์ซักนิดนายคงรู้ว่า จากเอดินเบิร์กถึงคาโนวาลมันไกลแค่ไหน\"คาโลเหยียดยิ้มขึ้น\"ว่าไงเฟริน\"
\"เออๆ ฉันทำตัวดีๆก็ได้ นายปล่อยฉันซักที ฉันเมื่อยจะตายอยู่แล้ว\"เฟรินรับคำ ไม่ลืมที่จะบ่น
เชอะ ไว้ตอนเผลอๆฉันแอบหนีกลับไปก็ได้ นายอย่ามาดูถูกหัวขโมยอย่างเฟริน เดอร์เบอโร เฟรินคิดในใจ
\"แล้วอีกอย่าง ถ้านายคิดจะหนีตอนที่พวกฉันเผลอ ขอบอกว่าเสียใจ ฉันกับโกโดม(ตอนนี้กำลังทำน่าที่ขับเกวียนอยู่ด้านนอก)ร่ายเขตเวทมนต์ไว้แล้ว นายหนีออกไปไหนไม่ได้หรอก\"คำกล่าวของเจ้าชายทำเอาความหวังของหัวขโมยมือดีดับวูบ
\"ฉันไม่ได้คิดหนีไปที่ไหนซะหน่อย นายอย่ามาคิดเอาเอง\"เฟรินแก้ตัวน้ำขุ่นๆอย่างปิดความคิดของตัวเองไม่มิด \"แล้วเมื่อไหร่ นายจะปล่อยฉันซักทียืนบื้ออยู่ได้..อุ๊บ\"เฟรินบ่นอย่างหลุดปาก เอามือปิดปากไว้แทบไม่ทัน
\"เฟริน!\"เจ้าชายส่งสายตาและเสียงดุมาให้คนปากพล่อย
\"เหอๆ ฉันขอโทษคาโล มันลืมตัวน่ะ\"เฟรินรีบแก้ตัว
คนโดนด่าว่าเบื้อจึงต้องคลายเวทให้อย่างเอือมระอา \"แล้วนายอย่าลืมสัญญาล่ะ เฟริน \"คาโลยังคงกำชับข้อตกลง
\"เออๆ ไม่ลืมหรอกน่า\"คนที่ต้องทำตามสัญญา รับคำอย่างเซ็งๆ
แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่ได้ทำตามสัญญา คิดแอบหลบหนีทุกทาง แต่ก็ไม่เกินความสามารของเจ้าชายคาโลไปได้
\"เฟริน ฉันทนนายไม่ไหวแล้วนะ\"เสียงดุๆดังมาจากเจ้าชายคาโล ที่กำลังแกล้งนอนหลับจับข้อมือบางของหัวขโมยสาวตัวดีขณะกำลังพยายามปีนหนีออกทางหน้าต่างของเกวียน\"ฉันเพิ่งรู้ว่าคนจากตระกูลเดอร์เบอโร จะไม่รักษาวาจา\"
คนโดนหาว่าตระกูลรัษาวาจาไม่ได้เริ่มแก้ตัว\"โธ!คาโล ฉันก็แค่เมื่อยอ่ะ นั่งในเกวียนนานไปหน่อย แค่อยากคลายเมื่อยแค่นั้นเอง นายอย่าร่ายเวทใส่ฉันอีกนะ นะ\"เจ้าขโมยรีบออกตัว
\"แก้เมื่อยโดยการปีนหน้าต่างตอนที่เกวียนกำลังวิ่งเนี่ยนะ\"เสียงมาจากคนนัยตาสีม่วงที่กำลังเดินเข้ามา สีหน้ามีแววขบขับ \"ฉันจะแกล้งเชื่อนายก็แล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆ\"คิลระเบิดเสียงหัวเรอะ เฟรินจึงแยกเขี้ยวใส่
\"นายทำตัวแบบนี้ ฉันคงต้องทำตามข้อตกลงแล้วล่ะเฟริน \"คาโลกล่าวเสียงเรียบ \"นายทนไปจนกว่าจะถึงคาโนวาลก็แล้วกัน\" แล้วคาโลก็ร่ายเวทก่อนที่เฟรินเถียงทัน >o<
ไอ้บ้าคาโลกับไอ้นักฆ่ากิ๊กก๊อก เดี๋ยวให้ถึงคาโนวาลก่อนเหอะ พวกแกเจอดีแน่ๆ เอ๊ะ!!!!ที่คาโนวาล..ก็ ก็หมายถึงว่าพ่อไอ้คาโลมันอยู่นี่หว่า ไอ้คิงหน้าบากนั่นน่ะเรอะ อึ๋ย เฟรินคิดในใจ
////////////////////////////////////////////////////////////
เมื่อตกเย็นเกวียนของพวกเฟรินเข้ามาถึงที่คาโนวาลได้ในที่สุด โกโดม ขับเกวียนข้าๆเข้าไปหน้าประตูเขตราชถานแห่งคาโนวาล
\"พวกท่านเป็นใคร ที่นี่คือพระราชวังแห่งคาโนวาล ที่ประทับแห่งคิงบาโร ห้ามคนนอกเข้า\" ทหารรักษาวังสอบถามคนขับเกวียน(โกโดม )
โกโดมเห็นดังนั้นจึงเรียกคาโลออกมาเคลีย
\"ฉันเจ้าชายคาโล รีบเปิดประตูได้แล้ว \"คาโลยื่นหน้าออกมาที่ประตูเกวียนท่าทางหงุดหงิดเนื่องจากเดินทางมาทั้งวัน พวกทหารเห็นพระโอรสแห่งคิงบาโรจึงรีบเปิดประตูต้อนรับเหล่าคณะเดินทางของเจ้าชาย
\"เชิญกระหม่อม\"แล้วประตูพระราชวังแห่งคาโนวาลก็เปิดออก
\"เฮ้อ~ ถึงคาโนวาลซักที\"เสียงคิลที่เพิ่งตื่นขึ้นมา กำลังนั่งบิดขี้เกียจแล้วมองไปยังร่างอีกร่างหนึ่งที่นอนขยับไม่ได้มาตลอดทาง แล้วจึงหันไปเรียกคาโล
\"เฮ้ คาโล ฉันว่านายคลายเวทให้เฟรินมันเหอะ อ้อ ปิดหูไว้ให้ดีด้วยล่ะ ไอ้เฟรินมันคงบ่นนายแน่\"คิลว่าพลางแนะนำคาโลให้ปิดหูซะ
\"อื้อ\"เจ้าชายรับคำพลางคลายเวทให้เฟริน
\"เฮ้อ~ เมื่อยแทบตาย ในที่สุดก็ถึงซะที นายนี่มันใจร้ายกับเพื่อนฝูงซะจริงเลยนะคาโลแล้วนี่อีกก็คนไอ้คิลแกไม่เคยคิดจะช่วยฉันบ้างเลยเรอะ ทั้งๆที่ฉันอยู่ในร่างผู้หญิงที่บอบบางแท้ๆ ส่วนไอ้โกโดม แหมทำเป็นเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่กับพวกแกเชียวนะ ไหนว่ามาเป็นองครักษ์ของฉันไง แล้วนี่หายหัวไปเชียวนะ.. แล้วเจ้าหญิงแห่งเดมอส และบารามอสก็บ่นยาวให้เป็นที่ระอากับเพื่อนร่วมขบวนที่ไม่กล้าไปขัดมันไปจนถึงวังแห่งคาโนวาล
\"ถึงวังแล้ว นายก็เงียบซักทีเฟริน\"คาโลหันไปดุเฟริน ทำให้คนโดนดุชะโงกหน้าออกไปนอกเกวียน
โห วังไอ้คาโลนี่มันเหมือนปราสาทผีสิงเลยแฮะ เงียบวังเวงฉิบ คนที่นี่คงเหมือนไอ้คาโลนั่นแหละมั้ง อาจจะยกเว้นเจ้าหญิงเรนอนคนงามคนเดียว แล้วไอ้คิงหน้าบากนั่นอีกล่ะ อึ๋ย ไม่รู้ไอ้พวกบ้านั่นจะพาฉันมาที่นี่ทำไม คำส่งคำสาปอะไรบ้าบอไร้สาระจริงๆ
แล้วคณะเดินทางก็เข้าไปในวังโดยมีเจ้าชายคาโลเดินนำขบวน
\"นี่ๆ คาโล\"เฟรินสะกิดชายร่างสูงที่กำลังเดินนำหน้า\"นี่นายกำลังเดินไปไหนเนี่ย\"เฟรินซัก(ตอนนี้โกโดม รออยู่ที่เกวียน)
\"นายควรหัดเรียนมารยาของเจ้าหญิงซะบ้างนะเฟริน เวลนายมาที่เมืองไหนนายควรเข้ามาทำความเคารพของกษัตริย์ของเมืองนั้นๆซะ\"เจ้าชายถือโอกาสสั่งสอนเจ้าหญิง ที่ทำตัวไม่สมเป็นเจ้าหญิง
\"นายคงไม่ได้หมาถึงคิงหน้าบาก เอ๊ย คิงบาโร พ่อของนายหรอกใช่ไหม\"เฟรินรีบพูดเมื่อเห็นหน้าดุๆของคาโลส่งมาให้
\"แล้วนายคิดว่ากษัตริย์ที่นี่มีกี่คนกันล่ะเฟริน\"คาโลย้อน ซึ่งทำให้คิลที่เดินตามมานั้นหัวเรอะออกมาเบาๆ เฟรินจึงหันไปแยกเขี้ยวใส่
//////////////////
เมื่อทั้งหมดมาถึงที่ท้องพระโรงแห่งคาโนวาล ภาพเบื้องหน้าดูน่าขนลุกนักในความคิดของหัวขโมยสาว
คิงบาโร กษัตริย์ร่างสูงแห่งคาโนวานั่งสงบนิ่งอยู่บนบัลลังใหญ่เบื้องหน้า โดยมีเหล่าขุนนางและเสนาบดีหน้าโหดพอๆกับคิงบาโรยืนอยู่สองข้างฝั่งของทางเดินหน้าบัลลังค์
\"ถวายบังคม ท่านพ่อ \"โอรสคนเดียวของคิงบาโร ก้มหัวแสดงความเคารพ
แล้วคิงบาโรก็กวาดตามองมาที่คณะเดินทาง
\"นั่นคิลมัส ฟิลมัส นักฆ่าจากซาเรส เป็นเพื่อนของลูกเอง\"คาโลแนะนำคิล
\"ถวายบังคม คิงบาโร \"คิลกล่าวพลางก้มหัวเล็กน้อยเคารพคิงบาโร พอเป็นพิธี แล้วคิงบาโรก็หันไปยังผู้ร่วมเดินทางคนสุดท้าย
\"และนี่คงเป็นเจ้าหญิงเฟริโอน่า แห่งบารามอส และเดมอสซินะ\"คิงพูดพลางชำเลืองไปทางคาโลอย่างมีความหมาย เจ้าชายพยักหน้าเล็กน้อย
\"ถวายบังคมเพคะ คิงบาโร\"เฟรินจำใจต้องพูดให้สมหญิงเนื่องจากกลัวคิงบาโรจะโกรธ แล้วถอนสายบัวอย่างงามเพื่อแสดงความเคารพต่อคิงบาโร
\"ไหนเจ้าลองว่าอาการของคำสาปของเจ้าหญิงมาซิ คาโล\"คิงบาโร หันไปถามพระโอรส แต่ก่อนที่คาโลจะได้ตอบก็โดนเจ้าหญิงที่ไม่รู้ตัวว่าโดนคำสาปแย่งพูดไปซะก่อน
\"ไม่จริงเพคะคิงบาโร หม่อมฉันไม่ได้โดนคำสาปอะไรแม้แต่น้อย หม่อมฉันไม่รู้ว่าทำไมพระโอรสของพระองค์ต้องจับหม่อมฉันแล้วร่ายเวทใส่หม่อมฉันยัดใส่มาในเกวียนทำให้หม่อมฉันเมื่อยมาตลอดทางจนถึงคาโนวาล คิงบาโรโปรดบอกพระโอรสของพระองค์ด้วยว่าให้พาหม่อมฉันกลับไปที่เอดินบะ..อุ๊บ\"เฟรินต้องหยุดคำพูดที่ออกมาเป็นชุดอย่างกะทันหันเนื่องจากมีมือใหญ่ๆของนักฆ่ามาอุดปากไว้ เตือนสติเจ้าหญิงตัวดีที่มาแย่งเจ้าชายคนสำคัญแห่งคาโนวาลพูด
คิงบาโรเห็นดังนั้นก็แย้มสรวลขึ้นเล็กน้อยซึ่งเป็นภาพที่หาดูได้ยากยิ่งในคาโนวาล \"ต้องขอโทษเจ้าหญิงด้วยที่เจ้าชายคาโลทำไม่ดีกับเจ้าหญิง\"
เฟรินที่ตอนนี้ได้สติแล้วก็เริ่มหน้าถอดสีเมื่อนึกถึงการกระทำของตนที่เพิ่งทำไป
ซวยแล้วไหมล่ะ ดันไปว่าไอ้คาโลต่อหน้าพ่อมันแบบนั้น แถมไปแย่งพูดซะเป็นชุดๆอีก โอ๊ยเฟริน เดอเบอโร แกจะโดนประหารที่คาโนวาลไหมเนี่ย
เมื่อคาโล เห็นเจ้าหญิงตัวดีเงียบแล้วจึงกล่าว\"คือ..เจ้าหญิงเฟริโอน่า ดดนคำสาปดำของโคมุสน่ะครับ ท่านพ่อ \"คาโลว่าพลางชำเลืองไปที่คิงบาโร อย่างมีความหมาย
\"อืม คำสาปดำแห่งโคมุส งั้นรึ.. มิน่าเจ้าหญิงถึงไม่รู้ตัว..\"คิงบาโรสบตาเจ้าชายแห่งคาโนวาล \"เอาเป็นว่าเราจะจัดตามที่เจ้าเขียนจดหมายมาบอก เลือดของจิ้งจอกเก้าหาง ส่วนเรื่องที่เอดินเบิร์กข้าเขียนจดหมายบอกปราชญ์เลโมธีเรียบร้อยแล้ว คืนนี้เจ้าพักผ่อนให้สบาย\"คิงบาโรกล่าวพลางเรียกนางสนมมา\"จัดหาห้องพักดีๆให้แขกของลูกเรา ส่วนเจ้า.. คาโลตามพ่อไปพบที่ห้องด้วย\"
แล้วนางสนมก็พาคณะเดินทางไปเข้าห้องพัก ซึ่งคิลกับเฟรินได้นอนห้องติดๆกัน ส่วนคาโลนอนในห้องของตัวเองอีกตึกนึง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น