ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ชอบปิ้งกับแฟนใหม่?? - ภาพบาดตา
มาแล้วคร้าบบบบ...ฟิคร้อนๆๆๆๆ....เฮือกเหนื่อย...กว่าจะปั่นการบ้าน...นี่ยางไม่เสรจเลยเหลือวาดการ์ตูนส่งอีก
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผู้คนเดินกันขวักไขว่ในตลาดสดแถบชานเมืองเอดินเบิร์ก พ่อค้าแม่ค้าตะโกนกันปาวๆ แข่งกันว่าใครจะได้ลูกค้าเยอะกว่าใคร ทั้งที่แดดยามบ่ายร้อนเปรี้ยงออกขนาดนี้ แต่คนเดินซื้อของกลับชอปปิ้งกันสบายใจไม่มีใครเหนื่อยล้าเลยสักนิด... จะมีก็แต่ เฟริน เดอเบอรืโรว์...
\"นี่เฟริน...\" โรเอ่ยเรียกคนปากมากที่วันนี้มันไม่ปากมากเหมือนเคย ดวงตาสีน้ำตาลดูเลื่อนลอย เหมือนกับลืมชีวิตทิ้งไว้ที่ป้อมอัศวิน
\"เฟริน\"
\"หา? อะไร??\" เจ้าตัวยุ่ง หันมาตอบ
\"เป็นอะไร? ดูนายเหม่อๆชอบกล?\" โรเอ่ยถาม แต่คนถูกถามกลับหลุบสายตาลงต่ำก่อนจะเอ่ยตอบ
\"ไม่มีอะไร\"
คำตอบที่ชักสีหน้าสงสัยขึ้นบนดวงหน้าของขอทานหนุ่ม แล้วจะให้เขาทำตัวยังไงถึงจะถูก ปกติมันเป็นคนเขาชวนพูด แล้วนี่จะให้เขามาชวนมันพูดก็กระไรอยู่ พลันสายตาก็เหลืบไปเห็นบางสิ่ง ที่ต้องคว้าข้อมือคนข้างๆไว้ฉับพลัน
\"ไอ้บ้า!! แกหลอกแต๊ะอั๋งหรอวะ!!\" สาวน้อยโวยวาย แต่โรกลับลากเจ้าหล่อนตรงเข้าไปยงแฝงขายของขางทางเล็กๆที่ไม่คิดว่าจะมีผู้คนสนใจ
\"นี่ไง\" เจ้าของดวงตาสีขียวเอ่ยก่อนจะชวนให้สาวน้อยที่มาด้วยดูของที่อยู่ตรงหน้า
\"โห...\" เฟรินอุทานอึ้ง เมื่อเห็นชุดตัวหมากรุกอย่างดีเรียงกันเป็นแถว หมากทุกชิ้นล้วนทำจากโลหะเนื้อดี หล่อเป็นรูปขุนพลต่างๆครบถ้วน เจ้าหล่อนทำเสียงจิ๊กจั๊กในลำคออย่างวางท่าก่อนจะหยิบดูหมากแต่ละชิ้นด้วยความถูกใจเป็นที่สุด เรียกรอยยิ้มของบุรุษข้างๆให้ฉายขึ้นบนใบหน้า
\"จะเอารึเปล่าล่ะ?\" ว่าแล้วคนข้างๆก็เอ่ยถาม เรียกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างที่ไม่เคยเห็นมาซะนานให้ปรากฏบนใบหน้า
\"ถามยังงี้แกจะซื้อให้หรอวะโร?\"
\"ก็แล้วแต่นายจะคิด\" คนเอ่ยคำตอบขยับรอยยิ้มถูกใจ ก็ถ้าเธอได้มันไปแล้วกลับมากวนประสาทเหมือนเดิมได้ ต่อให้แพงเท่าไหร่เขาก็ยอมเสีย...
\"บอกไว้ก่อนนะโว้ยว่าแพง ของดีๆอย่างงี้... หรือแกจะให้ฉันขโมย?\" เจ้าตัวเบิกตากว้างแล้วลดเสียงลงกระซิบ คำพูดที่เล่นอาคนฟังใจชื้นขึ้นมาเป็นกอง ถ้าเป็นปกติเขาคงต้องถอนหายใจแล้วถอนหายใจอีกกับความทโมนของเจ้าหญิงคนนี้
\"ลุงครับ ชุดตัวหมากนี่เท่าไหร่?\"
\"เฮ้ย!!!\" เฟรินร้องเสียงหลงเมื่อโรยื่นเงินให้ลุงคนขาย ก็ราคาของมันเฉียดๆสามพันคราวน์ จะไม่ให้เธอเสียดายเงินได้ยังไง แต่คนหาเรื่องเสียตังค์ก็ยังดึงดันจะซื้อให้จนได้ แล้วเธอจะมีปัญญาไปห้ามอะไรมัน ฟุ่มเฟือยไม่ข้าท่า ไม่ได้ดูฐานะตัวเองที่เป็นขอทานซะบ้างเลย
แล้วสายตาก็ไล่มองแผงขายของไปรื่อย หวังจะเจออะไรถูกใจ... แต่สิ่งที่เจอ กลับเป็นสิ่งที่เธอไม่อยากเจอที่สุดในเวลานี้...
คาโล...
มากับสาวสวยจากปราสาทขุนนาง...
ดวงตาสีฟ้าทอดมองเย็นชาก่อนจะหันไปแย้มรอยยิ้มให้สาวเจ้าข้างๆ
รอยยิ้มที่มันเคยเป็นของเธอ...
เข็มนับพันเล่มวิ่งเข้ามาเสียบกลางใจ ร่างทั้งร่างสั่นเทิ้มไปด้วยโทสะ
ไอ้น้ำแข็งก้อนงี่เง่า!! ไอ้คนทุเรศ!! ไอ้เจ้าชายชีกอ!!!!!!!
โลกทั้งโลกเหมือนจะนิ่งงันชั่วขณะ ดวงตาของเธอจับจ้องไอ้คนบ้าที่มันควงหญิงงามเดินชมตลาดไปเรื่อย ส่วนเธอก็ ได้แต่ยืนอยู่ตรงนี้... ยืนมองมัน โดยที่ทำอะไรไม่ได้...
นี่น่ะหรอคนที่ทำให้เธอเป็นห่วง คนที่สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอสียใจ นี่น่ะเหรอ!!!
\"เฟริน เฟริน!!!!\"โรเรียกแล้ววิ่งไปรับร่างบางที่จู่ๆก็ทิ้งตัววูบลงไปกับพื้นก่อนที่หัวจะกระแทกพื้น
\"เฟริน!!\"โรเรียกพลางเขย่าร่างเด็กสาวที่เป็นลมสลบไป
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผู้คนเดินกันขวักไขว่ในตลาดสดแถบชานเมืองเอดินเบิร์ก พ่อค้าแม่ค้าตะโกนกันปาวๆ แข่งกันว่าใครจะได้ลูกค้าเยอะกว่าใคร ทั้งที่แดดยามบ่ายร้อนเปรี้ยงออกขนาดนี้ แต่คนเดินซื้อของกลับชอปปิ้งกันสบายใจไม่มีใครเหนื่อยล้าเลยสักนิด... จะมีก็แต่ เฟริน เดอเบอรืโรว์...
\"นี่เฟริน...\" โรเอ่ยเรียกคนปากมากที่วันนี้มันไม่ปากมากเหมือนเคย ดวงตาสีน้ำตาลดูเลื่อนลอย เหมือนกับลืมชีวิตทิ้งไว้ที่ป้อมอัศวิน
\"เฟริน\"
\"หา? อะไร??\" เจ้าตัวยุ่ง หันมาตอบ
\"เป็นอะไร? ดูนายเหม่อๆชอบกล?\" โรเอ่ยถาม แต่คนถูกถามกลับหลุบสายตาลงต่ำก่อนจะเอ่ยตอบ
\"ไม่มีอะไร\"
คำตอบที่ชักสีหน้าสงสัยขึ้นบนดวงหน้าของขอทานหนุ่ม แล้วจะให้เขาทำตัวยังไงถึงจะถูก ปกติมันเป็นคนเขาชวนพูด แล้วนี่จะให้เขามาชวนมันพูดก็กระไรอยู่ พลันสายตาก็เหลืบไปเห็นบางสิ่ง ที่ต้องคว้าข้อมือคนข้างๆไว้ฉับพลัน
\"ไอ้บ้า!! แกหลอกแต๊ะอั๋งหรอวะ!!\" สาวน้อยโวยวาย แต่โรกลับลากเจ้าหล่อนตรงเข้าไปยงแฝงขายของขางทางเล็กๆที่ไม่คิดว่าจะมีผู้คนสนใจ
\"นี่ไง\" เจ้าของดวงตาสีขียวเอ่ยก่อนจะชวนให้สาวน้อยที่มาด้วยดูของที่อยู่ตรงหน้า
\"โห...\" เฟรินอุทานอึ้ง เมื่อเห็นชุดตัวหมากรุกอย่างดีเรียงกันเป็นแถว หมากทุกชิ้นล้วนทำจากโลหะเนื้อดี หล่อเป็นรูปขุนพลต่างๆครบถ้วน เจ้าหล่อนทำเสียงจิ๊กจั๊กในลำคออย่างวางท่าก่อนจะหยิบดูหมากแต่ละชิ้นด้วยความถูกใจเป็นที่สุด เรียกรอยยิ้มของบุรุษข้างๆให้ฉายขึ้นบนใบหน้า
\"จะเอารึเปล่าล่ะ?\" ว่าแล้วคนข้างๆก็เอ่ยถาม เรียกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างที่ไม่เคยเห็นมาซะนานให้ปรากฏบนใบหน้า
\"ถามยังงี้แกจะซื้อให้หรอวะโร?\"
\"ก็แล้วแต่นายจะคิด\" คนเอ่ยคำตอบขยับรอยยิ้มถูกใจ ก็ถ้าเธอได้มันไปแล้วกลับมากวนประสาทเหมือนเดิมได้ ต่อให้แพงเท่าไหร่เขาก็ยอมเสีย...
\"บอกไว้ก่อนนะโว้ยว่าแพง ของดีๆอย่างงี้... หรือแกจะให้ฉันขโมย?\" เจ้าตัวเบิกตากว้างแล้วลดเสียงลงกระซิบ คำพูดที่เล่นอาคนฟังใจชื้นขึ้นมาเป็นกอง ถ้าเป็นปกติเขาคงต้องถอนหายใจแล้วถอนหายใจอีกกับความทโมนของเจ้าหญิงคนนี้
\"ลุงครับ ชุดตัวหมากนี่เท่าไหร่?\"
\"เฮ้ย!!!\" เฟรินร้องเสียงหลงเมื่อโรยื่นเงินให้ลุงคนขาย ก็ราคาของมันเฉียดๆสามพันคราวน์ จะไม่ให้เธอเสียดายเงินได้ยังไง แต่คนหาเรื่องเสียตังค์ก็ยังดึงดันจะซื้อให้จนได้ แล้วเธอจะมีปัญญาไปห้ามอะไรมัน ฟุ่มเฟือยไม่ข้าท่า ไม่ได้ดูฐานะตัวเองที่เป็นขอทานซะบ้างเลย
แล้วสายตาก็ไล่มองแผงขายของไปรื่อย หวังจะเจออะไรถูกใจ... แต่สิ่งที่เจอ กลับเป็นสิ่งที่เธอไม่อยากเจอที่สุดในเวลานี้...
คาโล...
มากับสาวสวยจากปราสาทขุนนาง...
ดวงตาสีฟ้าทอดมองเย็นชาก่อนจะหันไปแย้มรอยยิ้มให้สาวเจ้าข้างๆ
รอยยิ้มที่มันเคยเป็นของเธอ...
เข็มนับพันเล่มวิ่งเข้ามาเสียบกลางใจ ร่างทั้งร่างสั่นเทิ้มไปด้วยโทสะ
ไอ้น้ำแข็งก้อนงี่เง่า!! ไอ้คนทุเรศ!! ไอ้เจ้าชายชีกอ!!!!!!!
โลกทั้งโลกเหมือนจะนิ่งงันชั่วขณะ ดวงตาของเธอจับจ้องไอ้คนบ้าที่มันควงหญิงงามเดินชมตลาดไปเรื่อย ส่วนเธอก็ ได้แต่ยืนอยู่ตรงนี้... ยืนมองมัน โดยที่ทำอะไรไม่ได้...
นี่น่ะหรอคนที่ทำให้เธอเป็นห่วง คนที่สัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอสียใจ นี่น่ะเหรอ!!!
\"เฟริน เฟริน!!!!\"โรเรียกแล้ววิ่งไปรับร่างบางที่จู่ๆก็ทิ้งตัววูบลงไปกับพื้นก่อนที่หัวจะกระแทกพื้น
\"เฟริน!!\"โรเรียกพลางเขย่าร่างเด็กสาวที่เป็นลมสลบไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น