|| ฟิคหัวขโมยแห่งบารามอส|| เรื่องบนเตียง

ลำดับตอนที่ #2 : ทะเลาะ - ไม่สบาย

                               \"คาโล แกฟังชั้นก่อนสิ\" เสียงหวานจากหญิงสาวร่างบางผมสีน้ำตาลอ่อนเคลียล้อมดวงหน้ารูปไข่ มือเรียวจับแขน

               ชายหนุ่มผมสีเงิน ที่บัดนี้แววตาสีฟ้าฉายประกายดุดัน และโกรธ

        

                                \"...\" ไร้เสียงตอบรับจากชายหนุ่มตรงหน้า

        

                                \"คาโล...เมื่อกี้ชั้นไม่ได้ตั้งใจนะ...ชั้นขอโทษ\"

        

                                \"...\" ไร้การตอบรับอีกเหมือนเคย

    

               เฟรินที่พยายามจะข่มอารมณ์ตัวเองทนง้อก้อนน้ำแข็งต่อไป...เพราะรู้ดีว่าถ้าระเบิดไปตอนนี้เรื่องมันต้องยิ่งเลวร้ายลงแน่นอน

        

                                \"คาโล...ชั้นขอโทษ...จะให้ชั้นทำอะไรก็ได้...ชั้นยอม...แต่ยกโทษให้ชั้นก่อนจะได้มั้ย\"เฟรินง้อ

        

                                \"...\" คาโลไม่ตอบมีแต่สายตาสีฟ้าที่ส่งมามองอย่างเย็นชาไม่แยแส

        

                                \"นะคาโล...ชั้นไม่ได้ตั้งใจ\"

        

                                \"...\"

        

                                \"ไอ้คุณชายน้ำแข็ง...คนเค้าอุตส่าห์ง้อแล้วอย่างี่เง่านักจะได้มั้ย\"

        

                                \"ถ้านายคิดว่า การง้อชั้นมันเป็นเรื่องลำบากนักก็ไม่ต้อง\" เสียงที่เปล่งออกมานั้นเย็นชาจนไม่เหลือความเป็นคาโล

                 คนเดิมเลย

        

                                \"ดี...งั้นแกจะไปตายที่ไหนก็ไปเลยไป!!...ยังไงชั้นก็ไม่มีวันยอมรับงานนั่นเด็ดขาด!!\"เฟรินตวาดใส่อย่างสุดจะทน...

                 น้ำตาเริ่มคลอเบ้า

        

                                \"นายพูดเองนะ...แล้วอย่ามาหาว่าชั้นใจร้ายก็แล้วกัน\" คาโลเอ่ย

        

                                \"...\" เฟรินตัวสั่นเทิ้มอย่างอดกลั้นน้ำตาที่เพียรจะไหล

        

                                \"เพียะ!\" ฝ่ามือน้อยประทับลงบนใบหน้าของเจ้าชายคนรัก โดยที่เจ้าตัวก็ตกใจในสิ่งที่ได้ทำไป โลหิตไหลออกจาก

                  

                 มุมปากชายคนรัก...มือซ้ายกุมมือขวาที่ใช้ตบไป น้ำตาที่คลอหน่วยเบ้าร่วงพรู ส่งสายตาวิงวอน ขอโทษ สายตาเย็นชาทอด



                 มองอย่างไม่เหลือความผูกพันใดๆอีกต่อไป โดยที่ยังไม่ได้เช็ดเลือด ร่างสูงสะบัดตัวประตูถูกกระชากเปิดออกผาง



                 และพาร่างของตนเองออกไป ประตูบานใหญ่กระแทกปิดลง เหมือนกับหัวใจของเจ้าชายที่ปิดตาย



----------------------------------------------------------------------------------



        \"เรื่อง..อึก..เรื่องมันก็...อึก...ก็เป็นแบบ...อึก...นั้นแหละ\"เฟรินเล่าเรื่องทั้งหมดให้โรฟังหลังจากที่เดินชนกันตอนที่เฟรินวิ่งลงไปที่สวนหย่อม

        

                                \"ใจเย็นๆนะเฟริน...\"โรพยายามพูดปลอบ

        

                                 \"ฮือๆๆๆ...\"เฟรินไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้อย่างเดียว

    

               เมื่อเห็นดังนั้น โรจึงดึงร่างบางเข้ามาในอ้อมกอดหมายจะกอดปลอบให้หยุดร้อง(อ่า...ฉวยโอกาสซะแล้ว...ได้ทีเลยนะ)



        \"ฮือ....\"เฟรินยังร้องไม่หยุด

        

                                \"ใจเย็นๆนะเฟริน...ค่อยๆหาหนทางสิ\"โรพูดพร้อมกับลูบหัวปลอบประโลม

    แต่เฟรินก็หาได้หยุดไม่...กลับร้องไห้หนักขึ้น...ร้องจนสลบไป...

        

                                ...เอ๋??...ทำไมเงียบไปหว่า...(ในความคิดโร)ชายหนุ่มจึงคลายอ้อมกอดแล้วก้มมองร่างที่หลับไปทั้ง    น้ำตา...

        

                                เมื่อเห็นดังนั้นโรจึงเอื้อมมือ...ตั้งใจจะเช็ดคราบน้ำตาให้...แต่มือพลันไปสัมผัสถูกหน้าผากของสาวน้อย

        

                                \"อ๊ะ!!ตัวร้อนจี๋เลย\"โรพึมมำแล้วช้อนร่างในอ้อมแขนขึ้นแล้ววิ่งไปที่ห้องพยาบาล

----------------------------------------------------------------------------------



แอบสั้นเล็กน้อย...(ไม่เล็กเลยนั่น)...เอาไว้ขยับฟิคเรื่องใหม่ได้เมื่อไหร่จะเอาตอนต่อไปมาลงนะ...คงจะเป็นพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้...เล้นท์กันมาเยอะๆนะขอร้าบ...ตอนนี้ต้องการกำลังใจอย่างด่วนๆ...เพราะหัวสมองตันมากๆ...มีฟิคจ่อคิวเตรียมจะลงอีกเยอะ...ถ้ามาเม้นท์กันเยอะๆก็จะเอามาลงไวไว...นะขอร้าบบบบบบบ