คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : MY SEXY BODYGUARD [7]
*** สวัสดีค่ะทุกคน จะมาอัพตั้งแต่เสาร์ อาทิตย์แล้วนะค่ะแต่ว่าไปต่างจังหวัดมา 555 มารีบอัพค่ะจะออกไปข้างนอกอีกแล้ว ตอนนี้ไม่ดีเลยอ่ะ สุดๆของความไม่ดี ฮืออออ เสียใจจริง 555 จริงๆนะค่ะ ตอนนี้มันแบบนี้ ซับซ้อนอ่ะค่ะ อะไรไม่รู้ มายวุ่นวายจริง 555 ขอบคุณนะค่ะ***
“พี่แจฮะพรุ่งนี้ จุนซูมีงานแต่เช้านะ” จุนซูเอ่ยเตือนคนรักที่มาคลุกอยู่กับเค้าทั้งวันแล้ว เห็นบอกว่าหลบระเบิดอะไรไม่รู้จนป่านนี้จะสามทุ่มแล้วแจจุงก็ยังไม่กลับบ้านซักที
“ก็พี่บอกแล้วว่าพี่จะนอนที่นี่ไงล่ะจุนซูอ่ะ...” แจจุงพูดก่อนจะทรุดตัวนอนบนตักนุ่มของจุนซูอีกครั้ง ร่างบางส่ายหน้าเบาๆที่แจจุงชอบมาทำตัวเป็นเด็กอย่างนี้ ที่เค้าไม่อยากให้แจจุงนอนค้างด้วยวันนี้ก็เพราะว่าถ้าแจจุงค้างมันไม่ได้หมายความว่าจะนอนเฉยๆนี่
“พี่แจจุง งั้นจุนซูไปอาบน้ำก่อนล่ะกันนะฮะ จะได้หาชุดนอนให้พี่ด้วย” จุนซูค่อยๆดันตัวแจจุงออกก่อนจะลุกเข้าไปในห้องน้ำ แจจุงยิ้มตามคนรักไป ตั้งแต่ยูชอนไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับจุนซูเค้าก็มาค้างที่นี่บ่อยมากตอนยูชอนอยู่ไอ้น้องบ้ามันชอบขัดขวางเค้ากับจุนซู
“จุนซูครับ อาบนานแล้วน้า เป็นอะไรหรือป่าวให้พี่เข้าไปนะครับ” แจจุงเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป ร่างสูงยิ้มน้อยๆเมื่อคนรักของเค้านอนหลับอยู่ในอ่างอาบน้ำอย่างสบายใจ ร่างสูงก้าวเท้าเข้าไปใกล้คนรักมากขึ้นก่อนจะหย่อนตัวลงในอ่างอาบน้ำการสั่นสะเทือนของผิวน้ำทำเอาจุนซูตื่นขึ้นมา
***ตอนนี้เป็นฉากเอ็นซี ฝากเมล์ไว้จะส่งไปให้ค่ะ***
“พี่แจฮะ..เค้าไม่มีแรงแล้ว...” ร่างสูงยิ้มกับความน่ารักของคนรักก่อนจะจัดการอาบน้ำให้จุนซูแล้วพาคนรักเข้านอนเพราะพรุ่งนี้จุนซูน่ะมีงานแต่เช้า
“พี่รักจุนซูนะครับ คนดีของพี่แจจุง” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูคนรักเบาๆ จุนซูที่ตอนนี้หลับสนิทไปแล้วยิ้มรับไม่รู้เพราะฝันหวานหรือคำบอกรักของแจจุงกันแน่......
“อะไรนะ!!!!! งานเลี้ยงหรอฮะ” เสียงโหวกเหวกโวยวายดั่งลั่นบ้านตระกูลชอง ชอง ยุนโฮ อุดหูแน่นเมื่อยูชอนตะโกนลั่นขนาดนี้ เค้าแค่มาบอกเองว่าคืนนี้จะมีงานเลี้ยงมาเฟียทำไมต้องตกใจขนาดนี้ด้วยนะ
“ตกใจอะไรเล่า...”
“งานเลี้ยงมาเฟีย!!! ต้องแต่งตัวยังไงอ่ะ ยุนโฮแล้วทำไมมาบอกยูชอนตอนเช้านะ จะหาชุดทันไหมล่ะ” ร่างบางบ่นเบาๆไปกับชอง ยุนโฮจะธรรดาได้อย่างไรละ นี่ร่างบางคงลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นแค่บอดี้การ์ดไม่ใช่คุณนายชอง ???
“งานเลี้ยงมาเฟียไม่เหมือนงานสังสรรค์ที่นายไปกับครอบครัวหรอกนะยูชอน...” ยุนโฮเอ่ยอย่างขำแต่ทำให้ยูชอนสะดุดได้
“แล้วยุนโฮรู้ได้ไงว่าเค้าเคยไปงานแบบไหน” ร่างสูงสะอึกไปนิดก่อนจะตอบออกมาอย่างลื่นไหล
“ก็เดาๆเอาน่ะ เอาน่าอย่าไปสนใจเลย นายใส่อะไรก็ได้ที่มันธรรมดาอ่ะนะ” ยูชอนขมวดคิ้ว ธรรมดาหรอ!!! ทำไมต้องธรรมดา
“ธรรมดาแบบไหนฮะ”
“แบบว่า บ้านๆพื้นๆน่ะยูชอนไม่ต้องแต่งอะไรมาก เอาแบบธรรมดาเลยนะ เข้าใจไหมสามโมงเย็นเจอกัน อย่าลืมธรรมดามมากกกกกกกกกกนะ” ยุนโฮสั่งก่อนจะออกจากห้องไป ที่สั่งให้ยูชอนแต่งตัวธรรมดาเพราะว่างานที่จะไปนั้นมีแต่สิ่งที่ไม่น่าไว้ใจทั้งนั้น
“ท่าจะบ้าแหะ” ยูชอนพูดอย่างไม่เข้าใจก่อนจะเดินไปเลือกชุดในตู้เสื้อผ้าอย่างพิถีพิถัน ดวงตาเล็กมองไปที่นาฬิกา ก่อนจะเบิกตากว้าง....
“เที่ยงแล้วววววววว ต้องรีบแล้วยูชอนเอ๊ย!!” สามชั่วโมงแต่งอะไรนักหนาเนี่ยยูชอน -*- ร่างบางใช้เวลาในการแต่งตัวของตัวเองไปเรื่อยๆ นี่ล่ะแบบธรรมดาของปาร์ค ยูชอน!!!!!
บริษัทปาร์ค กรุ๊ป ชางมินกำลังตรวจงานอย่างเคร่งเครียดวันนี้พี่แจจุงก็โดดงานไปเฝ้าแฟน ทิ้งให้เค้าทำงานอยู่คนเดียว อะไรว่ะเนี่ย...
“ท่านรองค่ะ...มีคนมาขอพบค่ะ” เลขาสาวสวยหน้าห้องเอ่ยเข้ามา ชางมินชะงักนิดๆก่อนจะอนุญาตให้เข้ามาพบ
“เชิญเข้ามาครับ เฮซอง.....”
“สวัสดีฮะ พี่ชางมิน ผมชื่อคิม ยูฮวาน น้องชายของพี่จุนซูที่พี่แจจุงให้มาทำงานฮะ..” *0* ชางมินมองเด็กชายตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ อะไรนะ!!!!!! น้องชายของจุนซู ที่พี่แจจุงฝากมา ไอ้พี่บ้ามันฝากมาตอนไหนนนนนนนนไม่เห็นรู้อะไรเลย!!!!!
“เอ่อ....รอซักครู่นะ” ชางมินหยิบมือถือมาโทรหาแจจุงทันที
“พี่แจจุง เอาเด็กที่ไหนมาอีกเนี่ยยยยยยยย” พออีกฝ่ายรับ ชางมินก็ตะโกนออกไปอย่างดัง
(ลูกพี่ลูกน้องจุนซูเค้า เด็กอยากทำงานนายก็รับๆไปหน่อยล่ะกัน แค่นี้นะ ยุ่งอยู่!!!) แจจุงกดวางสายทันทีกดวางไม่พอ กดปิดเครื่องอีกต่างหาก ชางมินหันมามองหน้าเด็กชายที่ยืนมองเค้าตาแป๋วอย่างตัดสินใจ
“อายุเท่าไรแล้วเรา”
“18 ฮะเรียนอยู่ปี 1 !!” ห๊า!!!!!!! ปี1 แล้วจะให้ทำอะไรว่ะเฮ้ยยยยยยย ชางมินเครียดดดดดด พี่น้องสร้างปัญญาให้ทั้งนั้นเลยวุ้ย
“เรียนด้านอะไร”
“คหกรรมฮะ....” ร่างเล็กตอบพลางยิ้มออกมาอย่างน่ารัก อะไรนะ!!!! คหกรรม..จะให้มาทำงานในบริษัทอสังหาริมทรัพย์ อะไรว่ะเนี่ยเฮ้ยยยยยยย
“ทำอะไรได้บ้างล่ะเราอ่ะ” คนหล่อพยายามถามเสียงเย็นที่สุดกลัวว่าตัวเองจะตะคอกเด็กน้อยตรงหน้าออกไป
“อาหารฮะ....”
“บัญชีล่ะ...”
“ไม่เป็นฮะ...” ยูฮวานยังยิ้มหวานอยู่ส่วนชางมินนะหรอ หน้าเริ่มนิ่ง...
“พนักงานต้อนรับ”
“ไม่เป็นฮะ...” ยูฮวานยิ้มกว้างมากขึ้น ส่วนชางมินนั่น หน้าบึ้งมากขึ้น
“เลขา รปภ พนักงานทำความสะอาด ทำอะไรเป็นมั้งเนี่ยยยยยยยยย” แล้วในที่สุดจุดสิ้นสุดของอารมณ์ก็มาถึง ชางมินพูดเสียงดังแต่ยูฮวานก็ยังยิ้มได้
“ผมชงกาแฟอร่อยมากเลยฮะ!!!!”
“ยูชอนนนนนนน นี่หรอธรรมดาของนายอ่ะ” ยุนโฮถามบอดี้การ์ดตัวน้อยเสียงดัง นี่มันธรรมดาตรงไหนว่ะเนี่ย สูทสีดำธรรมดาใช่ไหม ใช่ แต่มันพอดีตัวจนเกินธรรมดาไปแล้ววววว กางเกงสีดำธรรมดาใช่ไหม ใช่แต่มันเอวต่ำเกินธรรมดาไปแล้วววววว ทรงผมเซตธรรมดาแต่มัน น่ารักจนเกิดธรรมดาไปแล้ว ยูชอนนนนน น่ารักจริงเว้ย!!
“ธรรมดาแล้วนะฮะ ยุนโฮ....ทำไมไม่ดีหรอ” ยูชอนหมุนซ้ายหมุนขวาไปมา ยุนโฮส่ายหัวไปมาอย่างไม่เข้าใจยูชอน มันธรรมดาตรงไหนเนี่ยยยยย
“น่ารักแล้วยูชอน.....จะมีใครน่ารักเกินนายนะ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
*** ไม่ได้จะทำให้ค้าง แต่อยากหยุดแค่ตรงนี้ 5555 ตอนนี้ทูยูน้อยนะค่ะ น้อยทุกคู่อ่ะ เฉลี่ยกันไป -*- ตอนนี้ไม่ดีจริงๆใช่ไหมค่ะทุกคน มายขอโทษนะค่ะ เฮ้อ..มันรีบไปหน่อยอ่ะค่ะ ขอโทษจริงๆนะค่ะ ตอนหน้าจะกลับมาให้ดีกว่านี้ค่ะ ปล. งดตอบคอมเม้นนะค่ะ มายต้องออกไปข้างนอกแล้ว ^_______^
ความคิดเห็น