ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC] EXO : PLEASE BE MINE (KRISLAY-LULAY) 3P

    ลำดับตอนที่ #12 : BE MINE [EX-BOYFRIEND] 3

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.11K
      1
      7 ม.ค. 57

     

    “คนดี เลิกร้องไห้เถอะนะครับ” คุณหมอหนุ่มเดินตามคนรักที่ยังคงร้องไห้ตาบวม แม้ว่าจะยอมกลับบ้านมาด้วยกันแต่เหมือนว่าอี้ชิงยังคงงอนเค้าอยู่ไม่น้อย

     

    “พี่ลู่หาน  อึก” วิศวกรหนุ่มละมือจากงานหันมารับคนรักตัวเล็กที่เดินน้ำตาไหลพรากเข้ามากอดเบาๆก่อนจะมองเลยไปเห็นพี่ชายยืนทำหน้ายุ่งก็พอเข้าใจล่ะนะว่าเกิดอะไรขึ้น

     

    “ร้องไห้ทำไม หืม คนเก่งของพี่ลู่ ตาบวมเป็นกระต่ายป่วยเลยครับ”

     

    “พะ...พี่ฟาน  พี่ใจร้ายฮะ พี่ฟาน อึก นอกใจอี้”

     

    “ไหนเงยหน้ามาคุยกับพี่ดีๆสิ  พี่ฟานทำอะไรหืม...” ลู่หานเชยคางน้องขึ้นก่อนจะเช็ดน้ำตาที่เปรอะแก้มใสให้อย่างแผ่วเบา 

     

    “พี่ฟาน....จูบ  ฮึกก  จูบกับคนนั้น!” ลู่หานเงยหน้าไปมองพี่ชายที่ยกมือกุมขมับส่ายหน้าไปมาเพื่อบอกเค้าว่าไม่ใช่เรื่องจริง

     

    “หืมมม.....แย่จังเลยนะครับพี่ฟานนี่  แล้วคนเก่งรู้ได้ยังไงหืม”

     

    “กะ......อี้รู้ พี่ฟานโกหกอี้ไม่ได้หรอก แต่มองตาพี่ฟาน อี้ก็รู้แล้ว” ลู่หานก็รู้  รู้ว่าอี้ชิงไม่รู้ และน้องกำลังเรียกร้องความสนใจซึ่งรู้สึกเหมือนเค้าจะได้กำไรแปลกๆ

    “อี้ชิงครับ พี่ไม่ได้ทำนะ แค่ไปส่งแล้วกลับไปรับเราเลยไง คนเก่งอย่าคิดมากสิครับ” พออี้ฟานเข้ามานั่งข้างๆอี้ชิงก็หนีไปนั่งอีกข้าง พออี้ฟานตามไปอี้ชิงก็หนีอีก หนีจนไม่รู้จะหนียังไง เลยนั่งตักพี่ลู่ซะเลย

     

    “กำไรจริงๆ ขอบคุณนะพี่ชาย” บอกตรงๆลู่หานเสือนอนกินล่ะวันนี้ คนตัวเล็กกระโดดมานั่งตักแล้วเอาหน้าซุกซอกคอเค้าไว้บ่นหงุงหงิงอยู่คนเดียว ทำเอาอี้ฟานมองตามตาละห้อย อี้ชิงตอนอ้อนๆแบบนี้น่ารักน้อยซะเมื่อไรล่ะ

     

    “โธ่  อี้ชิงครับ อย่าทำแบบนี้กับพี่สิ คนเก่งจะลงโทษพี่ยังไงก็ได้แต่อย่าเมินพี่แบบนี้นะครับ” อี้ฟานพูดกับคนรักเสียงอ่อย แม้ตอนนี้จะไม่ได้ทำผิดอย่างที่น้องว่า แต่ก็ต้องง้อไว้ก่อนล่ะนะ

     

    “ลงโทษยังไงก็ได้หรอฮะ” เสียงใสถามแผ่วเบาก่อนจะลุกขึ้นจูงมือลู่หานไปที่น้องนอน การกระทำของน้องทำเอาอี้ฟานเสียวสันหลัง มีลางว่าจะแย่.........

     

    “พี่ฟาน นั่งตรงนั้นสิฮะ นั่งนิ่งๆเฉยๆห้ามขยับ” มือน้อยๆผายไปที่โซฟาสีเบจตรงปลายเตียง ก่อนที่ตัวเองจะจูงลู่หานมานั่งบนเตียงหนุ่มแทน บอกแล้วไงวันนี้ลู่หานวิน.......

     

    “จะ...จะทำอะไรครับอี้ชิง” เป็นอี้ฟานเองที่เอ่ยถามตะกุกตะกัก ในขณะที่ลู่หาน บอกตรงๆถอดเสื้อรอ แค่ก้าวเข้ามาในห้องเค้าก็รู้แล้วว่าอี้ชิงจะทำอะไร บทลงโทษสถานหนัก เค้าเคยโดนมาแล้ว ขอภาวนาให้พี่ชายเลยครับ กว่าจะจบ ทรมานมาก..............

     

    “ลงโทษไงฮะ  พี่ฟานก็รู้  ใครได้นั่งโซฟาตัวนั้นจะต้องโดนลงโทษแบบไหน......” อี้ชิงยิ้มก่อนจะหันไปว่าแฟนคนน้องที่รู้หน้าที่อย่างดี คนตัวโตเอื้อมมือมาฉุดอี้ชิงในนอนทับตัวเองก่อนจะจุ๊บที่ริมผีปากคนรักเบาๆ

     

    “ร้ายจังนะครับเด็กดื้อ.....” 

     

    “แล้วรักหรือเปล่าฮะ.....” ลู่หานไม่ได้ตอบคำถามของน้องแต่กลับป้อนจูบให้คนรักแทน ริมฝีปากอิ่มของอี้ชิงถูกรุกรานจากแฟนหนุ่มทั้งดูดดุน ขบเม้มจบแดงช้ำไปหมด คนน่ารักยกมือขึ้นโอบรอบคอลู่หานก่อนจะเอียงหน้าหามุมสัมผัสที่สะดวกต่อการแลกความหวานครั้งนี้

     

    CUT

    BIO : @Mild_chunnie

     

    “งือออออ  เหนื่อยฮะ” อี้ฟานรีบลุกไปหยิบทิชชู่มาเช็ดใบหน้าคนรักที่ตัวเองเผลอปล่อยน้ำสีขาวเปรอะไปถึงไรผม อี้ชิงตอนนี้นอนพิงอกลู่หาน ปากสีชมพูเผยอหอบเอาอากาศเข้าปอดให้ได้มากที่สุดหลังจากเหนื่อยอ่อนจากกิจกรรมรักที่ผ่านมา

     

    “พี่ขอโทษนะครับตัวเล็ก เจ็บไหม” วิศวกรหนุ่มกดจูบลงบนขมับเด็กน้อยเบาๆก่อนจะเอ่ยขอโทษเสียงแผ่ว

     

    “ไม่ฮะ...อี้มีความสุข กับพี่ฟานด้วย” น้องน้อยเผยยิ้มแสนหวานก่อนจะหลับใหลบนแผงอกอุ่นของคนรัก  บทลงโทษนี้เป็นขั้นร้ายแรงก็จริงแต่อี้ชิงคงจะลืมไปว่าตัวเองไม่เคยชนะพวกเค้าเลย

     

    “นอนเหอะพี่  พรุ่งนี้เตรียมตัว น้องงอแงแน่ๆ” อี้ฟานยิ้มก่อนจะดึงอี้ชิงให้นอนลงตรงกลางส่วนเข้าก็ขยับไปกอดน้องอีกข้างโดยมีลู่หานจัดแจงแต่งตัวใหม่และห่มผ้าให้อี้ชิงก่อนจะเข้าสู่ห้วงแห่งความฝันไปพร้อมกัน

     

    ………………………………………………..

     

    “อ๊ะ.....พี่ฟาน!!!!!!!`” ยังไม่ทันตื่นเต็มตาดี คนตัวเล็กก็ออกอาการพยศ ใส่อี้ฟานอีกครั้ง ขนาดระบมช่วงล่างจนขยับไม่ได้ยังไม่วายทุบตีอี้ฟานที่ขัดคำสั่งอีกต่างหาก

     

    “โอ้ยย ตัวเล็ก เบาๆครับๆ” คุณหมอหนุ่มสะดุ้งตื่นขึ้นมารับมือกับกระต่ายพยศที่นั่งหน้างอกอดอกฉับมองเค้าด้วยสายตาคาดโทษ แขนยาวๆของอี้ฟานเลยเอื้อมไปรวบตัวมากอดซะเลย น่ารักนัก

     

    “ยังไม่หายโกรธอีกหรือ เมื่อวานก็ลงโทษพี่ไปแล้วไง” ยิ่งพูดถึงบทลงโทษคนตัวเล็กก็ยิ่งกอดอกแน่นขึ้นแถมสะบัดหน้าหนีด้วยแหนะ

     

    “ไม่หาย  พี่ฟานขี้โกง” ว่าพี่ฟานขี้โกงแต่ก็ไม่ยอมผลักไสอ้อมกอดของตัวสูงนะ

     

    “ก็พี่ทนไม่ได้นี่ครับ อีกอย่างพี่ไม่ได้ผิดด้วย อี้ชิงจะมาลงโทษพี่ได้ยังไง แค่นั้นไอ้ลู่หานมันก็เยาะเย้ยพี่จะตายล่ะ” คุณหมอหนุ่มเอ่ยออดอ้อนพลางโบยไปให้ลู่หานที่ยังคงนอนหลับสนิทแม้ว่าอี้ฟานกับอี้ชิงจะทะเลาะกันดังแค่ไหนก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นซักนิด

     

    “นิสัยไม่ดีว่าคนอื่น.......” 

     

    “เนอะ  นิสัยเสียมากเลย  มอนิ่งคิสหน่อยครับคนเก่ง” อี้ฟานหันไปแยกเขี้ยวใส่น้องชายที่ดันตื่นมาตอนสำคัญพอดี อี้ชิงหันไปมองคนรักคนน้องก่อนจะผละตัวมาจากอี้ฟานแล้วมอบมอนิ่งคิสให้พี่เค้าเบาๆ

     

    “มอนิ่งคิสฮะพี่ลู่ คิคิ” ไม่แค่จุ๊บเท่านั้นลู่หานยังเกี่ยวเอวน้องมาซุกไซร้คอระหงให้จักกะจี้เล่นอีกต่างหาก อี้ฟานมองอี้ชิงที่หัวเราะคิกคักกับน้องชายอย่างตัดพ้อ เอาจริงๆนี่เค้ายังไม่รู้เลยว่าตัวเองผิดอะไร........

     

    “อี้ชิงครับ ดูนั่นสิ  หน้าบูดเลย” อี้ชิงหันหน้าไปมองอี้ฟานก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะยกแขนดึงอี้ฟานให้นอนลงข้างๆแล้วจุ๊บแก้มคนรักเบาๆ

     

    “ทำหน้าแบบนี้ โกรธอี้หรอฮะ.....อี้ว่าจะยกโทษให้แล้วเชียว................” สิ้นเสียงของอี้ชิง ร่างบอบบางก็ถูกแฟนคนพี่โถมกายทับแล้วจั๊กจี้คนตัวเล็กเป็นกายลงโทษ เสียงหัวเราะสดใสของอี้ชิงดังก้องไปทั่วห้องนอน แบบที่ว่าถ้าใครมาได้ยินเข้าคงจะอดยิ้มตามไม่ได้เชียวล่ะ

     

    ......................................................................

    Talk

    ห่างหายไปนานมากๆค่ะ ขอโทษจริงๆช่วงนี้งานเข้า

    เป็นมนุษย์เงินเดือนที่ต้องคอยรับใช้นายชาวต่างชาติ เหนื่อยมากๆ

    ก็กลับมาแล้วนะคะ สำหรับ #พลีสบีมาย  เนอะ คิดถึงกันไหม

    ฝากคอมเม้นติชมและติดแท๊กกันได้ในทวิตเตอร์นะคะ

    ขอบคุณค่ะ

     

     

    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×