คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : MY Sweet BaBy [3]
*** สวัสดีค่ะ คนอ่านทุกคน มาอัพตอนที่ 3 ให้แล้วนะค่ะ วันจันทร์หน้ามายก็เปิดเทอมแล้วล่ะค่ะ แต่จะพยายามมาอัพให้ตลอดนะค่ะ มายดีจัยที่สุดเลย ที่ทุกคนให้ความสนใจกับฟิกเรื่องนี้ของมาย มายดีใจจริงๆค่ะ ยังไงก็ให้กำลังกันต่อไปนะค่ะ ติดตามกันต่อไปนะค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ***
“โอ๊ย!!! จุนซุฉันเจ็บนะ เบาๆหน่อยได้ไหม” ยูชอนพยายามจะดึงมือตัวเองออกมามือจุนซุที่กระชากเค้าออกมาคุยด้วยหลังจากทานอาหารเสร็จ
“ยูชอน แกไปตกลงกับตานั่นได้ยังไงห๊ะ!!! จะบ้าหรอ” จุนซุตะคอกเพื่อนที่ไปตกหลุมของยุนโฮจนได้ ซึ่งร่างบางก็ได้แต่ก้มหน้าเพราะไม่รู้จะแก้ตัวยังไง
“ก็.....เค้าเอามินฮวานมาอ้างนี่” ยูชอนเถียงเพื่อนเบาๆ เค้ารู้ว่าตัวเองผิดแต่จะทำยังไงได้ มินฮวานต้องการพ่อ เค้ารู้ดีแก่ใจว่าทำไมเค้าถึงต้องข้ามน้ำข้ามทะเลมาไกลขนาดนี้เพื่อหายุนโฮ
“ยูชอน ยุนโฮมันกำลังเอาเปรียบแกอยู่นะ แกรู้มั้งไหมเนี่ย” จุนซูย้อนถามเพื่อน ยูชอนไม่ได้โง่ ข้อนี้เค้ารุ้ ยูชอนไม่ได้ตั้งใจข้อนี้เค้าก็รู้อีก ยูชอนทำเพื่อนลูกข้อนี้เค้าก็รู้ แต่การที่ไปทำข้อตกลงแบบนั้นกับยุนโฮ มันเสี่ยงเกินไป ยุนโฮมีสิทธ์ทำอะไรก็ได้
“ฉันรุ้จุนซุ ฉันไม่ได้โง่ แต่ฉันไม่รุ้จะทำยังไง เอาเหอะจุนซุแกเชื่อฉันนะ ฉันเอาตัวรอดจากไอ้คนหน้าหมีนั่นได้ล่ะกัน เชื่อฉันนะจุนซุ” ยูชอนพูดกับเพื่อน จุนซุมองหน้าตาที่มุ่งมั่นของยูชอนแล้วพยักหน้ารับเบาๆทั้งๆที่ไม่อยากให้เพื่อนทำแต่เค้าก้รุ้ว่ามันจำเป็นที่จะต้องทำ
“ยูชอน แต่แกต้องรู้ไว้นะว่า ยุนโฮมีคู่หมั้นด้วย....” จุนซุพูด ยูชอนก็พยักหน้ารับ
“รู้แล้ว ...”
“และก็ต้องรู้ไว้ด้วยว่า คู่หมั่นตายุนโฮนั่น เป็นนางเอกสาวสวยชื่อดังแถมขี้วีนอันดับ 1 เลยนะ....” จุนซุเอ่ยถึงคู่แข่งที่น่ากลัวของยูชอน ร่างบางรับฟังไว้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้กลัวหรือเกรงเลย
“ชื่อไรล่ะ เตๆๆ ไรซักอย่างจำไม่ได้” ยูชอนหันไปถามเพื่อน
“สเตฟานี่...” จุนซุแก้ไขชื่อดาราดังคนนั้นให้ถูก
“อือ รู้แล้วๆ แต่เค้าคงไม่ทำอะไรฉันหรอกเพราะฉันไม่ได้คิดจะแย่งคู้หมั้นเค้านี่หน่า” จุนซุเมื่อได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็ต้องหายใจอย่างกลัดกลุ้ม แกไม่ได้แย่งอ่ะมันใช่นะยูชอน แต่การที่แกหอบลูกมาให้ยุนโฮแบบนี้ใครเป็นแฟนก็ต้องทนไม่ได้ อยู่แล้ว
“เฮ้อ ยูชอน....แกก็เข้มแข็งล่ะกันนะ ฉันเป็นกำลังใจให้” จุนซุดึงเพื่อนมากอดเบาๆเป็นการให้กำลังใจ ยูชอนก็ยิ้มให้เพื่อนเหมือนจะบอกให้นายแบบดังรุ้ว่าเค้าไม่เปนอะไรหรอก
ทางด้านยุนโฮกับชางมิน ร่างโปร่งกำลังเทิดทูนพี่ชายของตัวเองที่ยุนโอกำยูชอนไว้ในกำมือได้
“เจ๋งไปเลยพี่ยุน5 55 ได้ทั้งขึ้นทั้งล่องเลยอ่ะ พี่นี่เลวจริงๆเลย” ยุนโอที่กำลังหัวเราะอย่างชอบใจหันมามองชางมินตาเขม้น....
“นี่แกด่าหรือชมฉันว่ะ” ร่างสูงถามน้องชายที่เหมือนมันจะด่าเค้าหน้าตาเฉยเลยทีเดียว
“ชมดิพี่ ชมว่าพี่นี่เลวจริงๆเลยไงครับ พี่ยุนโฮ ผมขอคาราวะกับความเลวของพี่เลย 555” พูดจบร่างโปร่งของน้องชายก็วิ่งออกนอกห้องไปทันที ยุนโฮใช้เวลาทบทวนคำพูดของน้องชายตัวดีประมาน 5 นาทีก่อนจะวิ่งตามน้องชายออกไป
“ไอ้ชางมิน นี่แกด่าฉันนี่หว่า!!!!” ร่างสูงของยุนโฮวิ่งตามน้องชายตัวสูงของตัวเองไปทันที
เช้าวันรุ่งขึ้น จุนซุตื่นมาด้วยความงัวเงียสุดขีด ตกลงเมื่อคืนเค้าก็นอนกับยูชอนและมินฮวานเพราะขี้เกียจกลับบ้านเพราะมันดึกแล้ว
ครืด~ โทรศัพท์เครื่องหรูของนายแบบหนุ่มสั่นเตือนเพราะมีคนโทรเข้า ร่างบางหยิบขึ้นมาดูว่าใครโทรมาหาเค้าเช้าขนาดนี้ พอเห็นเบอร์ที่โชว์หน้าจอแล้วก็ต้องถอนหายใจทันที
“ว่าไง พ่อสีสด....” สิ้นคำพูดจุนซุ ฝ่ายโน้นก็โวยวายขึ้นทันที
(ฉันชื่อแจจุงเว้ย ไม่ใช่สีสด จุนซุแกนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ) จุนซุยิ้มน้อยๆที่ได้ยินคิม แจจุงเพื่อนสนิทของเค้าโวยวายผ่านโทรศัพท์เข้ามา แจจุงกับเค้าเรียนมาด้วยกันตั้งแต่ตอนประถม ซึ่งก็มียูชอนด้วย จนจบมหาลัย แจจุงก็ผันตัวเองไปทำงานที่บ้านเกิดด้วยการไปเป็นผู้ใหญ่บ้านที่นั่น ทิ้งให้เค้าอยู๋โซลคนเดียวเพราะยูชอนไปอเมริกาตั้งแต่จบม ปลายแล้ว.....
“โทรมามีไรล่ะ พ่อผู้ใหญ่บ้าน ฮ่าๆๆ” จุนซุหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
(มีแน่ๆแหละ แกมารับฉันหน่อยตอนนี้ฉันอยู่ที่สถานีรถไฟแล้ว...) จุนซุฟังคำพูดของเพื่อนอย่างไม่เชื่อหู มันมาได้ยังไงกัน
“มาทำไมว่ะ เกิดไรขึ้น”
(พ่อกะแม่ จะจับฉันแต่งงานกับลูกสาวกำนันน่ะสิว่ะ ฉันเลยหนีออกจากบ้านมาก่อน แกมารับฉันเร็วๆด้วยล่ะ บาย) พูดจบแจจุงก็วางสายไป จุนซุมองโทรศัทพ์แล้วถอนหายใจออกมา เพื่อนเค้าแต่ล่ะคนขยันหาเรื่องซะจริงๆเลย ร่างเล็กคิดก่อนจะเข้าไปอาบน้ำอย่างเร่งรีบ
“จะไปไหนแต่เช้าจุนซุ” ยูชอนถามเพื่อนที่เดินออกจากห้องน้ำมา
“ไปธุระน่ะ แปบเดียวพอฉันกลับมานายต้องเซอร์ไพส์แน่ๆยูชอน” ร่างเล็กพูดยิ้มๆยูชอนต้องดีใจแน่ๆที่ได้เจอแจจุง ยูชอนมองเพื่อนอย่างไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เค้ากลับอุ้มมินฮวานขึ้นเพื่อจะพาลูกน้อยไปอาบน้ำ
“แล้วจะไปยังไงว่ะเนี่ย รถก็ไม่มี” จุนซุยืนบ่นเบาๆอยู่หน้าบ้านหลังโตของยุนโฮ เค้าก็ลืมไปว่าเค้าไม่ได้เอารถมานี่หน่า
“พี่จุนซุ!!!!!!!! จะไปไหนแต่เช้าฮะ” ริกกี้ถามพี่ชายคนสนิท วันนี้เค้าลงทุนขับรถมาที่นี่แต่เช้าเพราะจะมาเล่นกับหลานตัวน้อยอย่างมินฮวานแต่ว่ากลับเจอจุนซุเสียก่อน
“เออ ริกกี้นายมาก็ดีแล้วพาพี่ไปทำธุระหน่อย” จุนซุคว้าตัวน้องชายยัดใส่ที่นั่งคนขับแล้วตัวเองก็ไปนั่งข้างๆทันที
“จะไปไหนอ่ะครับพี่จุนซุ” ริกกี้ถามอย่างแปลกใจที่พี่ชายตัวเล้กรีบร้อนขนาดนี้
“สถานีรถไฟ ด่วนเลยริกกี้!!!” ไม่ต้องรอให้สั่งซ้ำ ริกกี้ก็เหยียบคันเร่งจนมิด รถเคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว และในที่สุดก็ถึงที่หมายในเวลาไม่นาน
ที่สถานีรถไฟ ร่างเล็กมองหาเพื่อนของตัวเองที่เค้ามั่นใจว่ามันจะไม่เหมือนใครแน่ๆ
“ไปไหนของมันว่ะเนี่ย.....” ร่างเล็กบ่นเบาๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยออกมาเพื่อจะโทรหาเพื่อนแต่ว่าดวงตาสวยกลับมองไปยังฝั่งตรงข้ามเสียก่อน และเค้าก็ได้เห็นคนนี้เค้าต้องการ
“พี่จุนซุดูคนฝั่งโน้นสิครับ หน้าตาก็ดี แต่ว่าผมว่าเค้าต้องบ้าแน่ๆเลย” จุนซุมองหน้าริกกี้ก่อนจะยิ้มเจื่อน ก็ผู้ชายฝั่งตรงข้ามนั่นมันเพื่อนตัวดีของเค้านี่หน่า
“แล้วไหนล่ะครับเพื่อนพี่จุนซุอ่ะ เอ๊ะ พี่จุนซุห๊ะ ผู้ชายคนนั้นเค้าเดินมาทางเราล่ะครับ” ริกกี้กระซิบกับจุนซุอย่างตื่นตระหนก เมื่อผู้ชายหน้าตาดีที่แต่งตัวเหมือนขนมชั้นเดินเข้ามาทางตน
“หวัดดีเพื่อนรัก....” แจจุงยิ้มให้จุนซุแล้วหันไปมองริกกี้ที่ยืนมองเค้าด้วยสายตาหวาดกลัวอยู่ข้างๆ แจจุงอ้าปากค้างก่อนจะ หยิบหวีที่กระเป๋ากางเกงขึ้นมาหวีผมที่เรียบแปล้ของตัวเองให้เรียบไปอีก ริกกี้มองผมที่มันเยิ้มไปด้วยน้ำมันใส่ผมนั่นแล้วก็รีบหลบหลังจุนซุอีก
“สวัสดีครับ คนสวย....ผมชื่อแจจุงครับ...”แจจุงโค้งตัวให้ริกกี้ ร่างบางมองหน้าจุนซุแล้วพี่ชายก็พยักหน้าเหมือนจะบอกว่านี่ไงเพื่อนพี่เอง
“วะ..หวัดดี ชื่อริกกี้” ริกกี้พูดด้วยเสียงแผ่วเบา เค้าไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนแต่งตัวแบบนี้เดินอยู่บนโซล คนบ้าอะไรเนี่ย ใส่เสื้อแดง กางเกงเหลือง รองเท้าเขียวแถมผมยังเรียบแปล้เหมือนหลุดออกมาจากนิตยาสารตัวตลกเลย ระวังที่นั่งอยู่บนรถแจจุงก็คุยโม้โอ้อวดว่าตัวเองเป็นชายหนุ่มที่ฮอตที่สุดในหมู่บ้านผู้หญิงที่ไหนก็อยากได้ แย่งกันเยอะแยะ ริกกี้แอบเบะปากด้วยความหมั่นไส้ กับความขี้อวดของหนุ่มบ้านนอกคนนี้
“ไปหายูชอนงั้นหรอ!!!!” แจจุงถามย้ำอย่างตื่นเต้น ตั้งแต่ที่ยูชอนไปอเมริกาเค้าก็ไม่ได้เจอเพื่อนคนสวยนั่นอีกเลย อ่า มาโซลครั้งนี้เจอแต่สิ่งดีๆนะ ตั้งแต่คนที่ขับรถหน้าบึ้งอยู่ที่เค้าหมายมั่นว่าจะเอามาทำเป็นแม่ของลูกซะ จนไปถึงยูชอนเพื่อนรักที่จากกันไปนาน
พอถึงบ้านของยุนโฮ 2 พี่น้องตระกูลชองกำลังนั่งปรึกษาธุรกิจกันอยู่ที่สวนหน้าบ้าน ก็เงยหน้ามามองว่าใครมา แล้วชางมินก็ต้องอ้าปากค้างอย่างตกใจ
“พี่ยุน!!!!! ใครเอาไฟเขียว ไฟแดงมาตั้งในบ้านเรานี่ย” มองจากระยะไกลแล้ว เหมือนมากๆจนยุนโฮกับชางมินเข้าใจผิดจนตรงวิ่งไปที่จุดเกิดเหตุทันที
“ริกกี้ นี่นายเล่นซนอะไรอีก บ้านพี่ไม่ใช่สีแยกนะ ที่จะเอาสัญญาณไฟจราจรมาตั้งได้นะ...” ยุนโฮโวยวาย จุนซุขำจนน้ำตาเล็ด ส่วนริกกี้ก็กลั้นขำจนหน้าแดง ส่วนไฟเขียวไฟแดงก็ได้ยืนทำหน้าเอ๋อๆอยู่ ชางมินสะกิดพี่ชายให้หันมาดูสิ่งที่เค้าคิดว่าเป็นสัญญาณไฟจราจรก่อนจะหลุดขำออกมา
“นี่คนหรอเนี่ย!!!!” ยุนโฮพูดเสียงดังก่อนจะหันไปหาริกกี้ที่ตอนนี้ขำจนจุกไปแล้ว ส่วนจุนซุไม่ต้องพูดถึง ลงไปนอนเกลือกกลิ้งขำจนแทบไม่ได้หายใจกันเลยที่เดียว
“คนสิครับคุณ....แหมเห็นเป็นอะไรกันครับ ถ้าไม่ใช่คนจะหล่อขนาดนี้ได้ยังไงกันครับ” แจจุงพูดเสียงดัง ยุนโอฟังแล้วก็ต้องอึ้ง เออ หน้าตามันก็ดีอ่ะนะแต่การแต่งตัวนี่เปลี่ยนเถอะ ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ คนในบ้านที่ได้ยินเสียงโวยวายก็วิ่งออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“แจจุง!!! แจจุงใช่ไหม” ยูชอนที่เดินออกมาเอ่ยถาม เพราะนี่คือเพื่อนสนิทของเค้าอีกคนนึง แจจุงมองหน้าเพื่อนรักแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะกางแขนรับคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมกอดอย่างคิดถึง
“คิดถึงจังเลย” หนึ่งคนกับหนึ่งสัญญาณไฟจราจร พูดออกมาพร้อมกัน จุนซุที่เลิกขำแล้วก็รวมเข้าไปกอดกับเพื่อนด้วย นานมากแล้วที่เค้าไม่ได้ทำอย่างนี้ การกระทำของทั้ง 3 คนทำเอา คน2คนถึงกับชักสีหน้า อย่างไม่พอใจ
หมับ!!!! “เป็นเมียฉันไปกอดกับคนอื่นได้ยังไง ยูชอน” ยุนโอพูดเสียงเข้ม ทำเอายูชอนหน้าเจื่อน พอๆกับแจจุงที่ทำหน้าตื่นตะลึง
“มะ..เมียหรอ!!!!” ยังไม่ทันที่แจจุงจะเข้าใจอะไรแจ่มแจ้ง ก็มีร่างเล็กของเด็กน้อยวิ่งเข้ามาหาเพื่อนของเค้า
“ป๊ะป๋า คุณแม่!!!! ทำไรกันอยู่ฮะ” มินฮวานที่เนื้อตัวมอมแมมวิ่งเค้ามาหาพ่อและแม่ ยูชอนมองลูกก่อนจะเอื้อมมือเช็ดแก้มใสที่เปื้อนไปด้วยคราบดินเบาๆ
“ก็เมียนะสิ แล้วนี่ก็มินฮวาน ลูกชายของฉันกับยูชอน....” ยุนโฮอุ้มมินฮวานขึ้นมาด้วยมือด้วยแล้วก็โอบเอวยูชอนมาหอมแก้มโชว์คนที่เค้าคิดว่าเป็นสัญญาณไฟจราจรอย่างแสดงความเปนเจ้าของ ยูชอนได้แต่ก้มหน้า
“ละ..ลูกหรอ!!!” ครั้งนี้แจจุงเสียงดังเข้าไปอีก จนยุนโฮชักสีหน้าอย่างหงุดหงิด จะให้พูดอีกกี่รอบว่ะเนี่ย
“ใช่นะสิ ลูก พ่อ..แม่ ลูกนะเข้าใจไหม” ยุนโฮพูดเสียงดังอย่างไม่สบอารมณ์ บังอาจจะมากอดคนของเค้า ยูชอนเลยแสดงความเปนเจ้าของยูชอนเต็มที่
“เข้าใจ...แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีแหะ” แจจุงเอียงคออย่าง งงงวย จนจุนซุต้องลากเพื่อนออกไปจากวงสนทนาก่อนที่เพื่อนสีสดของเค้าจะทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยกซะก่อน
“นายก็อีกคน ไปให้มันกอดทำไม...” ยุนโฮถามเสียงดังจนยูชอนสะดุ้งอย่างตกใจ ตอนนี้ริกกี้แยกตัวไปกับจุนซุแล้ว ชางมินก็แยกไปอีกคน ในบริเวณนี้จึงเหลือแต่มินฮวาน ยูชอน และยุนโฮ
“ก็เค้าเป็นเพื่อนผมนี่ ทำไมจะกอดไม่ได้” ร่างบางเถียงเค้ากับแจจุงไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย
“ไม่ได้ มันเป็นผู้ชาย.....นายกอดได้แต่ฉันคนเดียว ยูชอน” ยุนโฮเสียงดังจนมินฮวานที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของเค้าสะดุ้งอย่างตกใจ
“ผมก็เป็นผู้ชาย!!!!” ร่างบางตะเบ็งเสียงแข่งกับไอ้ผู้ชายหน้าหมีตรงหน้าอย่างโมโห
“แต่นายเป็นเมียฉัน!!!” ยุนโฮก็เถียงอย่างไม่ยอมเหมือนกัน
“อันนั้นไม่เถียง.....แต่แจจุงก็เพื่อนสนิทผมนะ!!!” ยูชอนตอบกลับไป ยุนโฮแสยะยิ้มใก่อนจะดึงหน้ายูชอนมาใกล้ๆตัวเอง
“เพื่อนสนิทกับ สามี สถานะมันต่างกันนะยูชอน นายต้องสนใจฉันมากกว่าไอ้หมอนั่นสิ รู้ไหมจ๊ะที่รัก” พูดจบร่างสูงก็กดริมฝีปากลงบนปากอวบอิ่มแดงช่ำของภรรยาทันที มินฮวานยกมือขึ้นปิดตาก่อนจะกางมือออกให้เป็นรูใหญ่ๆแล้วหัวเราะคิกคัก ยูชอนผลักร่างสูงออกอย่างแรงเพราะเค้าลืมไปว่ามินฮวานอยู่ด้วย....
“ไอ้คนสมองหมีเอ๊ย...” ยูชอนบ่นเบาๆแต่คนตัวสูงกลับได้ยิน หันควับมาถามว่านินทาอะไรเค้า แต่ยูชอนกลับทำหน้าไม่สนใจ
“คุณยุนโฮ พาลูกไปอาบน้ำด้วยนะ ผมจะไปทำอาหารกลางวัน” ยูชอนพูดเบาๆ ยุนโฮมองลูกน้อยในอ้อมกอด ก่อนจะพยักหน้ารับแกนๆ เค้าไม่เคยทำนี่หน่า
“ได้..อาบให้ลูกเสร็จ นายก็ขึ้นมาข้างบนด้วยล่ะ” ยุนโฮพูด ยูชอนที่เดินออกไปแล้วหันมาส่งสายตางงๆให้ร่างสูงอย่างไม่เข้าใจ
“ฉันจะได้อาบให้แม่ของลูกด้วยไง 555” พูดจบยุนโฮก็เดินขึ้นห้องไปโดยมีมินฮวานในอ้อมกอด ส่วนยูชอนก็ยืนค้างอยู่ข้างล่างเพราะไม่คิดว่ายุนโฮจะพูดแบบนี้กับเค้า ไอ้คนบ้านี่มันเป็นอะไรกันแน่นะเด่วดีเด่วร้าย ผีเข้าหรือไงก็ไม่รุ้ ร่างบางคิดก่อนจะเดินเข้าครัวไป
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
*** ตอนนี้มันไม่ดีเลยนะค่ะ มายว่าอ่ะค่ะ มันไม่มีอะไรเลย และไม่ดีด้วยอ่ะค่ะ และมายก็เดาว่าคำผิดเยอะชัวร์เพราะมายรีบแต่ง แหะๆ ตอนนี้มายนำเสนอแจจุงค่ะ มายชอบจังเลย 555 และตอนนี้ยุนโฮก็ดูเหมือนจะดีขึ้นรึป่าวก็ไม่รุ้ ถ้ามายทำไม่ดีตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะค่ะ ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะสำหรับคอมเม้นและกำลังใจค่ะ***
ความคิดเห็น