ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ★'Intro
'Intro
งานเปิดตัว Lee's Jewelry
"อ่ะ! คุณปาร์คสวัสดีค่ะ ..."หญิงวัยกลางคนหน้าตาสะสวยทักบรรดาแขกเหรื่อที่่ี่มาร่วมงานในวันนี้อย่างอารมณ์ดี
"ยินดีด้วยนะครับคุณดาเฮ"ชายแก่หัวล้านหนวดเฟิ้มท่าทางภูมิฐานเข้ามาทักอย่างอารมณ์ดี
"คุณซูมาน~ ขอบพระคุณอย่างสูงเลยค่ะที่มาร่วมงาน"
"ผมต้องเป็นฝ่ายขอบคุณมากกว่าที่คุณอุตส่าห์เชิญผมมา ฮ่าๆ"
"ไม่หรอกค่ะ"
"ลูกชายน่ารักดีนะครับ"ซูมานกล่าวชมเด็กหนุ่มน่าตาน่ารักที่กำลังคุยอยู่กับเพื่อนๆอีกมุมหนึ่ง
"อ่อ ขอบคุณค่ะ เค้าออกจะเป็นเด็กไฮเปอร์ด้วยซ้ำ คิคิ"ดาเฮหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเมื่อเห็นลูกชายคนเล็กของตนทำท่าโวยวายใส่เพื่อน
"ดงเฮ! มานี่สิลูก"
"ฮะม๊า"ดงเฮวิ่งยิ้มร่ามาผู้เป็นแม่
"นี่คุณซูมานนะลูก"ดาเฮแนะนำให้ดงเฮรู้จักกับซูมานเพราะเห็นอีกฝ่ายทำท่่าอยากรู้จักลูกของตนเ็ต็มแก่
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีดงเฮ"รอยยิ้มที่ถูกส่งมาทำเอาดงเฮขนลุกซู่
"แม่ฮะ ทำไมตาแก่นี่ดูหื่นๆอ่ะ"ดงเฮกระซิบที่หูผู้เป็นแม่เบาๆ
"อุ๊ยตายแล้วลูก! พูดมาได้ยังไง"
"คิคิ ผมไปแล้วนะฮะ สวัสดีครับ"ดงเฮรีบวิ่งออกไปก่อนที่จะถูกมือสวยของผู้เป็นแม่ฟาดเอา
"นี่ด๊อง ตกลงแกจะเรียนที่โรงเรียนตาแก่นั่นจริงอ่ะ"ฮยอกแจถามพลางพยักเพยิดไปทางซูมาน
"ม๊าบังคับฉันอ่ะ"
"แกก็บอกแม่แกไปดิว่าจะเรียนที่อื่น"
"บอกแล้วม๊าฟังฉันที่ไหนกันเล่า ม๊าฟังแต่เฮียยุนคนเดียวเท่านั้นแหละ ชิ!"คนตัวเล็กพูดงอนๆ
"แกก็บอกเฮียให้บอกแม่ดิ๊!"ฮยอกแจออกความเห็นที่ทำให้ดงเฮพบทางสว่าง
"เฮียยุน~"ดงเฮเรียกพี่ชายเสียงหวานพร้อมกับมือบางที่เข้าไปเกาะแขนแกร่งไว้แน่น
"หือ? อะไรยัยหมวย เฮียกำลังคุยกับเพื่อนอยู่นะ"ยุนโฮหันมาหาคนเป็นน้องก่อนจะถามอย่างสงสัย
"เฮียมากะเค้าแป๊บนึงดิ ขอตัวพี่ยุนโฮแป๊บนึงนะฮะ"ดงเฮหันไปบอกเพื่อนของยุนโฮพร้อมกับยิ้มหวาน
"เฮ้ยๆ! อย่าไปยิ้มให้พวกมันยัยหมวย"ยุนโฮผลักหน้าน้องชายไปทางอื่นก่อนจะมาแยกเขี้ยวใส่เพื่อนที่กำลังทำตาเคลิ้มกันอยู่
คนอะไรน่ารักจังวะ!
"เอ้า มีอะไรก็ว่ามา"ยุนโฮถามหลังจากออกมาในที่เงียบๆแล้ว
"เฮียไปย้ายโรงเรียนให้เค้าหน่อยดิ"
"หา! ย้ายทำไมเดี๋ยวม๊าก็ได้ตบเฮียหัวหลุดดิ๊!"ยุนโฮพูดอย่างหวาดๆ มรดกตกทอดที่ผู้เป็นเม่ได้มาจากยายก็คืดมือพิฆาตนี่แหละ
"เฮียอ่ะ โรงเรียนนั้นน่ะของตาแก่ซูมานตรงนั้นอ่ะ เฮียเห็นไหม?"ดงเฮชี้ไปที่ซูมานให้ยุนโฮดู ซึ่งยุนโฮก็พยักหน้าเบาๆแทนคำตอบ
"เออนั่นแหละ เฮียรู้ไหมเมื่อกี้มันมองเค้าอย่างกับจะกินไปทั้งตัว เค้ากลัวนะเฮีย"ดงเฮแกล้งทำหน้ากลัวแถมยังกอดแขนคนเป็นพี่ซะแน่น
"ได้ๆ เดี๋ยวเฮียย้ายให้วันนี้เลย"อาการหวงน้องของยุนโฮเป็นผลดีต่อดงเฮก็คราวนี้แหละ
"เย้ๆ ขอบคุณนะเฮีย ป่ะกลับเข้างานกัน"คนตัวเล็กออกแรงพาพี่ชายกลับไปส่งที่ที่เดิม
"ไปแล้วนะครับ"คนตัวเล็กกล่าวลาเพื่อนพี่ชายอีกรอบ บรรดาเพื่อนๆของยุนโฮต่างก็มองกันตาเยิ้มอีกเช่นเคย
"เฮ้ย! พวกมึงใครมองน้องกู กูเตะนะเว้ย!"
"เย้ย! มองนิดมองหน่อยไม่ได้นะมึง ไอ้คนหวงน้อง!"ว่าไปตาก็ชะเง้อมองหาน้องเพื่อนต่อ
"เฮ้ย! ก็บอกว่าห้ามมองไงวะ!"
ผลั่ก!
ร่างเล็กที่เดินหนีออกมาจากกลุ่มพี่ชายไม่ทันดูตาม้าตาเรือก็เดินไปชนเข้ากับแผ่นหลังใครคนนึงเต็มๆ
"อ้ะ! ขอโทษครับ แหะๆ"ยิ้มขอโทษร่างสูงแวบนึงแล้วเดินหลบไปทันที เพราะปล่อยให้ฮยอกแจรอนานแล้ว
"เฮ้ยคิบอม! มองไรวะ?"อีกร่างที่เดินมาทักเพื่อนที่ยืนใจลอย ชะเง้อคอเหมือนมองหาอะไรซักอย่าง
"ป่าวๆ ไม่มีไร"หันมาบอกเพื่อนก่อนจะจิบไวน์ในมือต่อ
"เอ้อ กูได้เบอร์คนนั้นมาแล้วว่ะ...."เสียงของซีวอนยังคงพูดต่อไปหากแต่มันไม่เข้าสู่โสตประสาทของผู้รับฟังเลยซักนิด เพราะร่างสูงเอาแต่ชะเง้อคอมองหาร่างเล็กที่เดินจากไปเมื่อครู่
น่ารักชะมัด!!
"อา~ โชคร้ายชะมัด!"ฮยอกแจนั่งทึ้งหัวตัวเองอยู่ที่สวนของโรงแรมรออีกคน
"เป็นไรฮยอก บ่นอะไรคนเดียววะ"ดงเฮเห็นเพื่อนอบู่ในอาการอย่างนี้ก็อดที่จะถามไม่ได้
"โชคร้ายชะมัด~"
"แกเป็นไร?"
"ก็เมื่อกี้... ซีวอนมา"ฮยอกแจเบาเสียงลงในตอนท้าย
"หา! ไอ้คนที่อยู่ห้องข้างๆแกอ่ะนะ อยู่ไหนแล้วอ่ะ"ดงเฮถามเสียงดังเพราะรู้ว่าฮยอกแจแอบรู้สึกยังไงกับหนุ่มข้างห้องคนนั้น
"ไม่ต้องหาหรอก ไปแล้ว"
"แล้วแกได้คุยอะไรกับเค้าไหมอ่ะ"ดงเฮถามอย่างอยากรู้ แต่ฮยอกแจกลับทำหน้าเศร้า
"เค้าขอเบอร์ฉัน"
"เฮ้ย! จริงดิ! แล้วแกให้ไหม?"
"จะเหลือเหรอ!"
"แล้วแกมานั่งทำหน้าเศร้าทำไมวะ ไม่ดีใจรึไง"
"ดีใจกะผีสิ! นี่ขนาดฉันอยู่ห้องข้างมัน มันยังจำฉันไม่ได้ด้วยซ้ำอ่ะ"ฮยอกแจว่าเสียงดังก่อนจะทรุดนั่งลงบนหินที่ประดับสวนอย่างแรง
"หมอนั่นโง่วะ แกแอบชอบมันมาตั้งเกือบปี อยู่ห้องข้างกัน มันยังไม่รู้จักแกอีก"
"ใช่โง่! โง่มากด้วย!!!"ฮยอกแจตะโกนเสีียงดัง ทำเอาบางคนที่อยู่ในงานถึงกับจามออกมาเลยทีเดียว
"ฮัดเช๊ย!"
"เป็นไรวะซีวอน หวัดแด_รึไงมึง"
"ป่าวว่ะ เหมือนมีใครพูดถึงกูเลย"
ลงครั้งแรก_280709
แก้ไข_070110
มาแก้คำผิดครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น