ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจ้าชายเย็นชา
รักไม่ร้ายของนายไฮโซ 1
เจ้าชายเย็นชา....
ซีวอน ชายหนุ่มที่เพียบพร้อมไปทุกอย่าง ทั้งฐานะ วงตระกูล รูปร่างหน้าตา แต่มี
เพียงสิ่งเดียว ที่ไม่มีใครสารถเอาชนะได้”ความเย็นชา”ไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเพียบ
พร้อมแค่ไหน ก็ยังไม่มีใครชนะความเย็นชานั้นได้ แต่ที่จริงแล้วมีเพียงคนเดียวที่
ชนะความเย็นชานั้นได้ แต่ใครคนนั้นกับทิ้งความชนะนั้นไว้
เพียงสิ่งเดียว ที่ไม่มีใครสารถเอาชนะได้”ความเย็นชา”ไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเพียบ
พร้อมแค่ไหน ก็ยังไม่มีใครชนะความเย็นชานั้นได้ แต่ที่จริงแล้วมีเพียงคนเดียวที่
ชนะความเย็นชานั้นได้ แต่ใครคนนั้นกับทิ้งความชนะนั้นไว้
“รู้ไหมว่าเสื้อตัวนี้ราคาเท่าไหร่”หน้าคมจ้องหน้าสาวใช้อย่างเอาเรื่อง
“เอ่อออ ขอโทษค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงสั่น พลางก้มหน้า
“หึง เงินเดือน เดือนนี้ของจะพอซื้อใช้รึเปล่าห๊ะ!!” ร่างสูงตะหวาดเสียงใส่ เสียงดังไป
ทั่วคฤหาสน์ใหญ่
“คะ คะ ค่ะ”
“งั้นดี ฉันจะให้คุณแม่หักเงินเดือนเธอ”
“แต่ ว่าคุณซีวอนค่ะ”
“ถือเป็นการชดใช้แล้วกัน” ใบหน้าคมเชิดขึ้นเล็กน้อย
“เกิดอะไรขึ้นลูก เสียงดังไปทั่วบ้านเลย” เสียงหวานของดงแฮเอยถามลูกชาย
“คุณแม่ก็ลองถาม ตนเหตุดูสิครับ” เสื้อที่กำไว้แน่จนยับเยินถูกโยนใส่หน้าสาวใช้ที่
นั่งอยู่กับพื้น
“ซีวอน ทำไมทำแบบนี้ลูก”
“…..”
ไม่มีเสียงใดตอบกลับมีเพียงแต่ ใบหน้าที่นิ่งเฉยเท่านั้น
“ขอตัวครับ” ร่างเดินจากไปอย่างเงียบๆ
“เกิดอะไรขึ้น” ใบหน้าสวยเอยถามสาวใช้อย่างแอนดู
“คะ คือ ยูริทำเสื้อของคุณซีวอนเสียหน่ะค่ะ”ใบหน้าของหญิงสาวซีด
“อื้มมม แล้วยังไงอีกจ๊ะ”
“คือ คุณซีวอนจะหักยูริค่ะ แทนค่าเสื้อที่ยูริทำเสียค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ใบหน้าสวยยิ้ม
“จริงหรือค่ะคุณผู้หญิง” หญิงสาวยิ้มล่าด้วยความดีใจ
“จริงสิ แต่วันหลังระวังหน่อยแล้วกันนะจ๊ะ”
“ค่ะ” หญิงชอบตอบเสียงใส
“ไปทำงานได้แล้วไป”
“ค่ะ”
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
“ซีวอน เปิดประตูให้แม่หน่อยลูก”
“ครับ”
“เอียดดด”
“มีอะไรหรอครับคุณแม่?”
“แม่ขอเข้าไปได้ไหมลูก”
“ได้สิครับ”
มือหนากุมมือผู้เป็นแม่ไว้ แล้วพาเดินมานั่งในห้อง
“แม่นั่งตรงนี้ก็ได้จ๊ะ” ดงแฮทิ้งตัวลงปลายเตียงของร่างสูง
“คุณแม่มีอะไรรึเปล่าครับ”
“มานั่งข้างๆแม่สิ”
“ครับ” ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งข้างๆผู้เป็นแม่
“ซีวอน ทำไมลูกถึงพูดกับยูริแบบนั้นหล่ะลูก”
“แบบไหนครับ”
“ก็ลูกขู่จะหักเงินเดือนเค้าหน่ะสิ”
“ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลยนี่ครับ แล้วอีกอย่างแม่นั่นก็สมควรโดน”
“แล้วทำไมลูกต้องหักเงินเดือนเค้าหล่ะลูก”
“ก็ชดใช้ไงครับ เสื้อตัวนั้นไม่ใช้ราคาถูกๆ”
“ลูกก็รู้หนิ ว่ามันแพง แต่เงินพวกนั้นสำคัญต่อคนอย่างยูริมากนะลูก ลูกอาจจะได้เสื้อ
ตัวใหม่ แต่เงินนั้นอาจจะทำให้ยูริได้อะไรมากกว่าเสื้อหนึ่งตัวตั้งเยอะนะ”
“ทำไมผมต้องสนใจคนพวกนั้นด้วย บกพร่องในหน้าที่ก็ต้องเป็นแบบนี้”
“แม่ว่ายูริเค้าไม่ได้ตั้งใจหรอกลูก”
“ถึงยังไงก็ไม่ได้ครับ ถ้าปล่อยไว้ก็ต้องเป็นแบบนี้อีก”
“ก็จริงจ๊ะ แต่แม่ว่าลูก…..”
“ไม่มีแต่ครับ ถือว่าเป็นกาตักเตือนแล้วกันครับ”
“งั้น แล้วแต่ลูกแล้วกัน ถ้าลูกสบายใจ”
ดงแฮเดินออกจากห้องลูกชายอย่างเหนื่อยใจ”เมื่อไหร่จะเห็นใจคนอื่นเค้าสักที่นะซี
วอน เฮออออ”
“ดินแล้วก็ปวดหัว ให้คิมบอมช่วยคิดดีกว่า ^^”
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
มาแล้วๆๆ=^^=
มาช้าแต่ก็มา เรื่องเป็นไงบ้าอ่ะ ตอนนี้คงยังไม่สนุกเท่าไหร่หรอกนะ ยังไม่ค่อยเข้าประเดน 5555+
รอหน่อยน้า ตอนนี้เร่งแต่งให้อยู่อ่า
แล้วจะรีบมาลงใหม่นะ !! =^^=
"เม้นด้วยน้า"
=ขอบคุณค่ะ=
555+
กลัวไม่เม้นให้
^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น