mission make love> ภารกิจเกินร้อยของกามเทพน้อยสื่อรัก>woncin

ลำดับตอนที่ #2 : mission make love> ภารกิจเกินร้อยของกามเทพน้อยสื่อรัก {1}

 *-* Mission make love >ภารกิจเกินร้อยของกามเทพน้อยสื่อรัก>{1}




          บนโลกที่วสวยงามยังมีอีกหลายอย่างที่มุนษย์แสนธรรมดาไม่เคยรู้ว่ามีโลกอีกใบที่คู่ขนานไปกับ
โลกใบนี้ แต่ว่ามันอยู่เหนือกลีบเมฆขึ้นไป เป็นที่ที่สวยกว่าโลกมนุษย์และแตกต่างกันมาก ไม่มีรถไม่มี
ถนน เพราะมีปีกเท่านั้นที่เป็นเหมือนยานพาหะนะ และทุ่งหญ้ากว้างทีทำหน้าทีแทนถนน และมี
สิ่งวิเศษอีกหลายอย่างที่ไม่เคยพบในโลกมนุษย์ ทุกอย่าต่างออกไปโดยสิ้นเชิญแม้แต่ผู้ที่อยู่อาศัย
เหล่า นางฟ้า เทวดา แม้แต่ กามเทพ  ต่างพากันมีความสุขในที่ ที่พวกเข้าเรียกกันว่า"cassiopeia"




          บนพื้นหญ้าเขียวขจีเหล่า นางฟ้า และ เทวดา รวมถึงกามเทพ ต่างพากันวุ่นวายต่างคนต่างใช้ปีก
ที่เป็นเหมือนยานพาหะนะของตนบินไปมา บางพวกก็ช่วยกันแต่งซุ้มที่มีดอกไม้และเถาวัลย์เป็น
องค์ประกอบใหญ่ บางพวกก็กำลังตัดแต่งกิ่งไม้ในพื้นที่กว้างนี้ที่อีกไม่กี่วันจะมีงานสำคัญเกิดขึ้น
ทีเทวดาและนางฟ้าผู้ปกครอง cassiopeia จะมาประทานพรให้กับกามเทพตัวน้อย ที่ค่อยทำภารกิจ
สื่อรักให้กับทุกๆคน และยังเป็นคนสำคํญของนางฟ้าอีกด้วย  แต่ตอนนี้ได้เวลาที่กามเทพน้อย
จะลงไปสู่โลกมนุษย์แล้ว และใช้ชีวิตอย่างเด็กธรรมดา




          เสียงเพลงดังไปทั่วบริเวณกว้างของเหล่านางฟ้าที่กำลังฝึกซ้อมดนตรีที่แสนไพรเราะ ใบไม้ที่เคย
ขยับเริ่มไหวติง เพราะแรงสัมผัสของกามเทพตัวน้อย ร่างเล็กที่ขนาดตัวไม่ต่างจากเด็กอายุ5-6ขวบ
บนโลกมนุษย์สักเท่าไหร่  ร่างเล็กหลบตัวอยู่หลังพุ่มไม้ใช้มือเล็กๆแวกกิ่งไม้ออกช้าๆอย่างเบามือที่สุด
ตากลมโตเบิกกว้างเมื่อเห็นการร่ายเวทมนต์ของนางฟ้าที่เปลี่ยนดอกไม้สีหม่นๆให้กายเป็นสีสดใสใน
ทันตา ร่งเล็กขยับตัวเข้าไปไกลเรื่อยๆ แต่จู่
"เอ๊ะ !!!!" ร่างเล็กสะดุ่งทันทีที่มือเย็นเฉียบสัมผัสกับไหล่เล็ก
"เจ้าไม่สมควรมาเล่นซนแบบนี้นะ" ร่างสูงในชุดสีเข้มเอยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ผู้ที่เป็นคนสนิทของผู้
ปกครองที่นี่
"ท่านคิบอมนี่เอง ตกใจหมดเลย" ร่างเล็กยิ้มกว้าง กลบเกลื่อนความผิด
"เจ้าไม่ควรมาแอบดูสถานทีของงานแบบนี้" ใบหน้ายังคงนิ่ง
ร่างเล็กโบกปีกช้าๆเพื่อให้ตัวเองพเชิญหน้ากับคนตรงหน้า ก็มันเมื่อยนี่หน่าที่ต้องเงยหน้าคุยกันแบบนี้
"แต่ว่า...ข้า"
"ถึงยังก็ต้องเป็นตามคำสั่ง  แล้วเจ้าควรตามข้ามา ท่านแจจุงต้องการพบ"
จบประโยคร่างสูงสบัดผ้าคลุมสีเข้ม ปีกสีนิลกางออกพร้อมกับโบกและหอบเอาร่างของผู้เป็นเจ้าของ
ลอยขึ้นจากพื้นและทะยายตัวไป  ปีสีขาวสะอาดของร่างเล็กก็เช่นเดียวกัน







          สิ่งก่อสร้าแบโรมันทำด้วยหินอ่อนสีงา ลวดลายตามเสาและเพดานห้องต่างเป็นลวดลายเถาวัลย์
สีทองที่ตัดกับหินอ่อนร่างที่อยู่ในชุดสีเข็มผายมือออกเมื่อถึงประตูทางเข้า ร่างเล็กโบกปีให้ช้าลงจนเท้า
ของร่างเล็กสัมผัสกับพื้นหินอ่อน ปีกสีขาวสะอาดค่อยๆแนบชิดเข้ามาไม่นานปีกสีนิลก็ทะยายตัวออกไป
หายไปกับกลีบเมฆ  ร่างเล้กเดินไปตามทางที่คุ้นเคยเพราะที่นี้เป็นบ้านของเค้าเอง  นางฟ้าอีกสองคน
เดินมาพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม"เชิญทางนี้ค่ะ"  นางฟ้าสองคนเดินนำทางไปที่ห้อง ห้องหนึง
ร่างเล็กเองตั้งแต่อยู่ที่นี่ยังไม่เคยเข้ามาเลย เมื่อผลักประตูบานสูงใหญ่เขามา จะพบกับเตียงสีครีมทั้ง
สี่มุมของเตียงมีเสาสูงทอดยาวขึ้นไปมีผ้าม้านสีเดียวกับเตียงทิ้งตัวลงมาทั้งสี่มุม แต่มุมที่สายตาทอด
เห็นถูกรวบชายผ้าม่านเป็นสองฝั่ง รวมทั้งพรมสีน้ำตาลทองยิ่งทำให้ห้องนี้มีเสน่ห์มากขึ้น ร่างเล็ก
เดินมาหยุดที่กลางห้องกว้าง
"คริส" เสียงหวานเอยเรียกชื่อร่างเล็ก
ร่างเล็กมองไปยังต้นเสียง ใบหน้าหวานยิ้มกว้างพลางวิ้งไปหยุดอยู่ตรงหน้าผู้ที่เรียกชื่อ
"พี่แจจุงฮะ" เสียงใสเอยขึ้น พลางกอดคนตรงหน้าไว้แน่น
แจจุงเป็นนางฟ้าที่ปกครองเหล่านางฟ้าทั้งหมดและเป็นภรรยาเพียงคนเดียวของยุนโฮเทวดา
ผู้ปกครอง cassiopeia  มือเรียวนุ่มดึงมือร่างเล็กมานั่งบนเตียงนุ่ม ดวงตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนหวาน
จองมองไปที่ร่างเล็ก
"อีกไม่นานงานฉลองของเจ้าก็จะเริ่มขึ้นแล้วนะ"
"ฮะ..พี่แจ" "คริสแอบไปดูมาแล้ว  แต่ท่านคิบอมเจอตัวซะก่อน"
"นี่ เจ้าไม่ฟังคำสังพี่หรอ" เสียงหวานดุร่างเล็ก
"ฮะ...แอบไปมานิดเดียวเอง" ใบหน้าหวานยิ้มกว้าง
"ดีนะที่คิบอมเป็นคนเจอ  ถ้าเป็นคนอื่นละก็..."
"เอ.....แล้วพี่แจจุงมีอะไรหรอฮะ ถึงให้ท่าคิบอมไปตาม"
"อือ...พี่มีบางอย่างจะให้"
มือเรียวค่อยๆเปิดหีบข้างตัวออกช้าๆ หีบที่ทำจากแก้วถูกเปิดออก มือเรียวหยิบบางอย่างออกมาจาก
หีบแก้ว  
"อะไรหรอฮะ"
ร่างเล็กสงสัยเมื่อมือเรียวหยิบของสิ่งนั้นมาทาบกับตัว  มันเป็นผ้าสีขาวสะอาดนุ่มและหน้าสัมผัส
"มันเข้ากับเจ้ามากเลยนะ" ร่างบางยิ้ม พลางเก็บผ้าพื้นนั้นลงหีบแก้ว
"แล้วมันคืออะไรหรอฮะ พี่แจ"
"ก็ผ้าสำหรับตัดชุดใส่ในงานฉลองไง"
ร่างบางโอบกอดร่าเล็กตรงหน้าพลางน้ำตาไหล
"พี่แจ" ร่างเล็กเงยหน้ามองใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยน้ำตา
"หลังจากงานฉลองนี้เจ้าจะได้รับภารกิจสุดท้าย"
"ทำไมละ ฮะ" ร่างเล็กตกใจ รีบผละตัวออกมา
"ก็ มันถึงเวลาแล้วเจ้ากามเทพตัวน้อย"
มือเรียวลูบผมสีเข้มเบาๆ 
"แต่ข้าบอกเจ้าไม่ได้"
"ฮะ..พี่แจ" มือเล็กๆยกขึ้นปราดน้ำตาบนใบหน้าสวย  แล้วโอบกอดร่างนั้นไว้
"ภารกิจสุดท้ายยุโฮจะเป็นคนบอกเจ้าเอง"
ความผูกพันธุ์ตั้งครั้งแรกที่เจอกัน เทวดาตัวน้อยที่ถูดเลือกให้เป็นกามเทพกลับเดินหลงทางในป่าเวทมนต์
เผอิญเจอกับแจจุงเข้า ข้อเท้าเรียวที่บาดเจ็บจากการล้มร่างเล็กที่พึ่งจุติเป็นเทวดาได้ไม่นานรับอาสาช่วย
ร่างบางไว้ถึงแม้ตัวจะเล็กและไม่รู้จักทางในป่า แต่กลับสามารถตามยุนโฮมาช่วยได้ นับตั้งแต่วันนั้นแจจุงจึง
ขอยุนโฮให้เทวดาตัวน้อยนี้มาเป็นน้องชาย แต่มันก็มีข้อแม้ว่าต้องทำหน้าที ที่ตัวเองถูกคัดเลือกและเมื่อ
ถึงเวลาก็ต้องกลับกายเป็นมนุษย์ธรรมดา
ภารกิจสุดท้ายถึงแม้ต้องจากกัน แต่มันต้องเป็นตามชะตาขีดไว้ ข้าเองก็ขอให้เจ้าโชดี
เสียงที่ดังอยู่ภายในใจของร่างบาง มันยิ่งทำให้ทั้งสองร่างกอดกันแน่นขึ้น
"ฮะ"
ใบหน้าหวานเริ่มเต็มไปด้วยน้ำตาไม่แพ้ร่างบาง น้ำตาของร่างบางที่กำลังจะร่วงลงสู่พื้นแต่มันกลับ
กลายเป็นดอกเล็กโปรยลงมาแทน
เช่นเดียวกับน้ำตาของร่างเล็กที่กลายเป็นละอองหิมะขาวลองรับดอกไม้นั้นไว้







++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ช่วยเมนหน่อยนะค่ะ

ช่วยกันติดตามและเป็นกำลังใจช่วย

กามเทพน้อยของเราหน่อยนะ

ขอบคุณคะ