คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Love Agreement -4
“โอ้ยย อั๊วจะเป็นลม” อาม๊าล้มลงนั่งที่โซฟา แล้วเอามือกุมขมับ “อาเทาลื้อนี่ ยิ่งโตยิ่งร้าย เฮ้อ”
เทานิ่งเงียบไม่ตอบอะไร พลางชำเลืองไปทางแบคฮยอนที่แกล้งทำหน้าตกใจปนเสียใจอบู่ข้างหลัง เหล่าคนใช้วิ่งมาพัดวีให้กับคุณนายของบ้าน ด้วยความที่พ่อของเทาต้องไปทำงานต่างประเทศบ่อย แม่ของเทาจึงเป็นผู้นำคนในบ้านเวลาที่พ่อไม่อยู่ หล่อนมีความสามารถในการจัดการปัญหาที่เข้ามา ด้วยการตัดสินใจที่เด็ดขาด ครั้งนี้หล่อนต้องตัดสินชีวิตของลูกชาย
“แบคฮยอน ลื้อเอาเงินไป แล้วเอาหลานอั๊วมา” เธอลุกขึ้นยืนแล้วบอกอย่างเฉยชา “อั๊วจะส่งเงินให้ทุกเดือน แล้วเลิกยุ่งกับอาเทาซะ” การจ่ายเงินปิดปาก อาจเป็นทางออกที่ดีที่สุด แต่คงไม่เสมอไป
แบคฮยอนมองอย่างตกใจไปที่เทา แผนกำลังไปได้ด้วยดี จะมาตายตรงนี้ไม่ได้เด็ดขาด ด้วยมารยาร้อยเล่มเกวียนของแบคฮยอน แบคฮยอนก้มลงนั่ง แล้วบีบน้ำตา (อย่างกับละครไทย -..-)
“อาม๊า เอาเงินมาปิดปากผมไม่ได้นะ” เสียงหวานปนสะอื้น “ผมกับเทาจะมีครอบครัวด้วยกัน”
“ลื้อไม่ต้องมาบีบน้ำตา!” อาม๊าหันมาแว๊ดใส่ “ลูกชายอั๊วเค้าต้องได้คนที่ดีกว่านี้” เหอะ เล่นบทนางเอกดีๆไม่ชอบ อยากให้เล่นเป็นนางร้ายใช่มั้ย แบคฮยอนจัดให้
“ผมก็คิดว่า...” ลุกขึ้นแล้วแกล้งทำไร้เดียงสา “คนบ้านนี้จะรับผิดชอบพอ ที่จะรับแม่ของลูกในท้องมาเป็นลูกสะใภ้ได้”
“ลื้ออย่าบังอาจ...”
“กะอีแค่แต่งงาน ยังไม่ยอม แล้วเรื่องอื่นจะทำยังไง” แบคฮยอนยังคงพูดต่อไปโดยไม่สนใจ “คนที่ลูกชายของตัวเองเลือกแท้ๆ บงการชีวิตลูกของตัวเอง แล้วจะมีใครอยากจะเชื่อฟังอีกมั้ยเนี่ย” แบคฮยอนแทงใจดำคุณนายเข้าอย่างจัง
“หึ คนตระกูลนี้ ทำอะไร ก็ยอมรับเสมอ ถ้าลื้ออยากจะแต่งงาน ก็แต่งไปเลย อั๊วยอม” อาม๊าเดินออกไปข้างนอกด้วยความโกรธ แบคฮยอนหันมามองหน้าเทาแล้วยิ้มเป็นเชิงขอโทษที่พูดแรงเกินไป อาม๊าเดินไปถึงประตูก็หันกลับมาแล้วพูดว่า
“อาเทา ลื้ออย่าลืมไปบอกอาม่าด้วยล่ะ แล้วพาแบคฮยอนไปด้วย” พูดจบก็เดินไปห้องของตัวเอง ‘หึ แบคฮยอน กล้าจริงนะ เฮ้อ เหมือนอั๊วตอนนั้นเลย”
“เทา เราทำได้แล้ว ชั้นขอโทษที่พูดแรงกับแม่นายเกินไปนะ”
“ไม่เป็นไรหรอก ที่นายพูดมันก็เป็นความจริง เฮ้อ” เทาถอนหายใจเบาๆ “เราไปหาอาม่ากันเถอะ” เทาโอบไหล่แบคฮยอน แล้วพาเดินไปห้องที่อยู่ชั้นบน เป็นห้องของย่าเทา ที่มักใช้เวลาในห้องคนเดียว เทาเคาะประตูสองสามที
“ใคร”
“ผมเองครับ จือเทา”
แอ๊ดดดดดดดดดดดด
“อาจือเทา ลื้อกลับมาตั้งแต่เมื่อไร” หญิงชราเปิดประตูออกมา เผยให้เห็นใบหน้าที่ดูใจดี
“ตั้งแต่เมื่อวานซืนแล้วครับ”
“แล้วทำไมไม่มาบอกอั๊ว หลานชายอั๊วกลับมาทั้งที” อาม่าเปิดประตูออกให้กว้างขึ้นอีก “เข้ามาสิๆ”
อาม่าเดินนำเข้ามาในห้องสว่างๆ ที่ตกแต่งแบบโบราณ แต่ดูเข้าชุดกันดี อาม่านั่งลงบนเก้าอี้นุ่ม ที่ปูด้วยไหมพรม เทาและแบคฮยอนนั่งลงที่พื้นข้างอาม่า
“คือ อาม่าครับ ผมกำลังจะแต่งงานครับ” เทาเริ่มต้นพูด อาม่ายิ้มกว้างแล้วหัวเราะ
“อาจือเทาของอั๊วเป็นหนุ่มแล้ว แต่งเมื่อไรล่ะ แล้วไหนคนที่โชคดีที่จะแต่งงานกับลื้อล่ะ”
“เอ่อ นี่แบคฮยอนครับ” แบคฮยอนก้มลงเล็กน้อยให้อาม่า
“ไหนให้อั๊วดูซิ” อาม่าใช้พัดเชิดคางแบคฮยอนขึ้นมา “อืม หน้าตาก็ดีนะ หน้าผากกว้างมีวาสนา ไหนยืนซิๆ” แบคฮยอนลุกขึ้นยืนแบบอายๆ
“อืม สะโพกแคบไปนะ มีลูกยากนะเนี่ย” อาม่าเอามือแตะที่เอวแบคฮยอน “อ้วนซะด้วยนะ 555555”แบคฮยอนหน้าแดง แต่ก็ยิ้มน้อยๆ
“โอ้ย อั๊วต้องรีบไปช่วยเตรียมงานแต่งงานแล้ว” อาม่าสุดไฮเปอร์ เดินอย่างคล่องแคล่วออกไป
“เดี๋ยว อาม่า อาม่า” เทาเรียกอาม่าแต่ว่า “ไม่ทันซะแล้ว”
“ชั้นอ้วนจริงหรอ” แบคฮยอนก้มลงดูพุง เอ้ย หน้าท้องของตัวเอง
“ใช่ อ้วน”เทาพูดนิ่งๆ คนตัวเล็กหันมาทำหน้าใส่ “อ้วนที่สุดในโลกเลย” พูดแล้วก็อุ้มแบคฮยอน
“ปล่อยนะ” แบคฮยอนพูดเสียงโกรธๆ “ไม่หนักหรอไง”
“หนักดิ” เทายังไม่ปล่อยแบคฮยอน “แต่น่ารักขนาดนี้ อ้วนก็รัก” แบคฮยอนหน้าแดงแต่ก็ไม่พูดอะไร ปล่อยๆให้เทาอุ้มไปดีกว่า >///<
งานแต่งงานถูกจัดในสวนขนาดใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลหวง ตอนเช้าเป็นพิธียกน้ำชา มีแค่ญาติๆเท่านั้น ส่วนตอนเย็นจะเป็นงานเลี้ยงที่มีบรรดาแขกเหรื่อมากมาย พิธีตอนเช้าผ่านไปได้ด้วยดี พอเสร็จพิธี เข้าบ่าวเจ้าสาวก็ถูกแยกจากกัน ให้ไปเตรียมตัวก่อน
ในงานเลี้นงเทาดูดีมากในชุดสูทสีดำ กำลังยืนต้อนรับแขก หัวใจเต้นแรงด้วยความดีใจ ที่ว่าที่เจ้าสาวกำลังแต่งตัวอยู่ข้างบน งานเลี้ยงค่อนข้างหน้าเบื่อสำหรับ เพราะไม่มีแบคฮยอนอยู่ด้วย แขกเหรื่อมากมายทั้งญาติของเทาและคณะผู้บริหารบริษัทใหญ่ๆ แม้แต่เจ้านายของเทาก็บินมาจากเกาหลี เพื่อมาร่วมงานแต่งของเขา
“วันนี้เรามาร่วมแสดงความยินดีให้กับ หวงจือเทา และ บยอนแบคฮยอนกันนะครับ” ลู่หาน ญาติหน้าหวานของเทา ที่มาช่วยเป็นพิธีกรพูดด้วยเสียงหวานๆ “อีกไม่กี่นาที เจ้าสาวจะลงมาแล้วนะครับ เทาเทา มายืนตรงนี้เร็ว” ลู่หานกวักมือเรียกเทา ลูกพี่ลูกน้องมายืนตรงเวที เทาเดินมายืนนิ่งๆ ใบหน้าเรียบเฉย แต่หัวใจกลับเต้นแรงขึ้นๆ
“วันนี้ เทาเทา กำลังจะแต่งงานตื่นเต้นมั้ย” ญาติผู้พี่ ยื่นไมค์มาให้เทา
“เอ่อ นิดหน่อยครับ” เทาตอบเสียงเรียบ
“แหม อย่างนี้ แบคฮยอนก็น้อยใจแย่สิ ใช่มั้ยแบคฮยอน” ลู่หานหันหน้าไปทางซุ้มประตู เทารีบหันตามไป แบคฮยอนในชุดสีแดงยาว มีผ้าลูกไม้สีแดงยาวปิดใบหน้าสวยเอาไว้ แบคฮยอนเดินตรงไปที่เวทีที่เทายืนอยู่
“เจ้าสาวต้องปิดใบหน้าไว้นะครับ เพราะตอนนี้มีเจ้าบ่าวแค่คนเดียวที่จะได้เห็น”ลู่หานยังคงพูดต่อไป
ลำดับพีธีการเป็นไปได้ด้วยดี งานเลี้ยงที่ผสมผสานแบบจีนกลับยุโรปเข้าด้วยกันดูเก๋ๆ และมีสไตล์ พอพิธีจบก็เป็นเวลาของพวกหนุ่มสาว ญาติผู้ใหญ่ต่างพากันกลับบ้านหรือไม่ก็ย้ายไปตั้งวงคุยภายในบ้าน ช่วงสุดท้ายของงานแต่ง ที่ใครๆก็รอคอย เจ้าสาวโยนช่อดอกไม้ ใครที่รับได้ก็อาจจะได้แต่งงานเป็นคนต่อไป ลู่หานละทิ้งไมค์มายืนเบียดเสียดในวงที่รอรับช่อดอกไม้ แบคฮยอนยืนหันหลัง พร้อมที่จะโยนดอกไม้
“1...2...3...”
“ฟุ่บ”
“อร๊ายยยยยยยยยยยยย”
ในมือของลู่หานมีช่อดอกไม้อยู่ แต่กลับมีมือของหนุ่มหล่ออยู่ที่ช่อดอกไม้เช่นกัน ลู่หานมองหน้าของหนุ่มหล่อ แล้วก็หน้าแดง ‘ไม่ขึ้นคานแล้วววว” ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมามองลู่หานที่หน้าแดง แล้วพูดว่า
“ต๊ายยยย หล่อน ดอกไม้นิของชั้นย่ะ” เพล้งงงง เสียงความฝันของลู่หานพังทลาย เมื่อหนุ่มหล่อมาดแมนเปลี่ยนท่าทีกลายเป็นตุ๊ดแตก สะดีดดิ้ง “นี่มันดอกไม้ของ ‘โอเซฮุน’ ย่ะ”
เกิดการชุลมุนตบตีวุ่นวายเมื่อทั้งสองคนเปิดฉากตบตีแย่งช่อดอกไม้ รวมถึงเพื่อนๆที่คอยยุแยงตะแคงรั่ว งานนี้คงไม่ได้มาแสดงความยินดี แต่มาถล่มงานมากกว่า 55555
เกาหลี ...2 เดือนต่อมา…
แบคฮยอนได้ย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโดเดียวกับเทาแล้วในตอนนี้ ด้วยความเป็นศรีภรรยาที่ดี ห้องของชายโสดได้ถูกจัดตกแต่งใหม่ให้เหมาะกับชีวิตคู่ (อั่ยยะ -///-) เทาได้เลื่อนขั้นกลายเป็นรองประธานฝ่ายการตลาด อะไรๆก็กำลังดีขึ้นสำหรับชีวิตของคนสองคน ที่ไม่ได้ตั้งใจจะมารักกัน จนในที่สุด เรื่องหลอกลวงได้กลายมาเป็นเรื่องจริงทีมีแต่ความสุขรอคอยในอนาคต...
...จีน ชิงเต่า คฤหาสน์ตระกูลหวง...
เป็นเวลาสองเดือนที่ลูกชายคนเดียวกลับเกาหลีไป คุณนายหวงแม้จะเข้มงวดมาก แต่ก็อดคิดถึงลูกชายไม่ได้ ซองจดหมายสีขาวจ่าหน้าซองถึงหล่อนวางไว้บนโต๊ะน้ำชาที่หล่อนมักนั่งเป็นประจำ
มือเรียวหยิบจดหมายขึ้นมา กรีดรอยแปะเบา แล้วหยิบกระดาษสีขาวออกมา หล่อนใช้เวลาอ่านเพียงไม่กี่นาที ก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นมา
เธอวางจดหมายไว้บนโต๊ะที่เดิม แล้วเดินออกไป พลางคิดในใจว่า สงสัยต้องไปหาเหล้าจีน สุยจิ๋งฝาง ที่เก็บไว้อย่างดีมาดื่มให้กับลูกชายซักหน่อย
“หึ อาจือเทา ลื้อนี่มันร้ายกว่าที่อั๊วคิดไว้ซะอีก”
…
ถึง อาม๊า
ตอนนี้ผมได้เลื่อนตำแหน่งแล้วในบริษัท ส่วนเรื่องคอนโด ตอนนี้แบคฮยอนได้ย้ายเข้ามาอยู่กับผมแล้ว แถมยังปรับเปลี่ยนห้องนอนของเราใหม่ ชีวิตหลังแต่งงานของผมมีความสุขดี คิดว่าวันหยุดปีใหม่จะกลับบ้านกับแบคฮยอน ซัก 2-3 อาทิตย์ ถ้าจองตั๋วเครื่องบินได้ทัน ปีใหม่มีคนเดินทางกันเยอะมาก บางทีอาจจะต้องนั่งเรือไป แต่แบคฮยอนคงไม่ชอบ หวังว่าทุกคนคงสบายดี ฝากความคิดถึง ถึงพี่จือหลินและอาม่าด้วยนะครับ
ด้วยความเคารพ
หวงจือเทา
*ปล. ผมอาจไม่ได้บอกข่าวร้ายไป ผลตรวจผิดพลาด แบคฮยอนไม่ได้ท้องครับ ขอบคุณอาม๊าที่ไม่รังเกียจลูกสะใภ้คนนี้นะครับ
-----------THE END----------
จบแล้ววววว เย้ๆๆ // จุดพลุค่ะ
กว่าจะได้ลง เหนื่อย ทั้งการบ้าน เข้าค่าย เดี๋ยวก็จะสอบกลางภาคและ
คงมาลงได้อีก อืมมม.....
2 อาทิตย์ถัดไปนะ ฮี่ๆๆๆ...
แล้วก็ที่คิดไว้นะ จะมีตอนพิเศษ ฮาๆ เสี่ยวๆ ต้อนรับปีใหม่ค่ะ
ถ้าอยากอ่านก็รอไปก่อนเนอะ จุ๊บบบ
โรงเรียนไรต์มีปิดคริสต์มาส เดี๋ยวจะมาอัพให้ทุกคนได้อ่านให้ได้เลยจ้ะ
ฝันดี สนุกกับการอ่านฟิค เทาแบคด้วยนะ
//เม้นท์ๆ pls.
ความคิดเห็น