คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love you Kid [1]
“เฮ้ย! รับน้องนะเว้ยไม่ใช่งานเทกระจาด เอาอะไรมาเยอะแยะวะ!” เสียงดังขึ้นในรั้วมหาวิทยาลัย คณะวิศวะกรรมศาสตร์ ‘หวงจือเทา’ หัวหน้าพี่ว๊ากปี 4 ที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหด ความดุ และ ความหล่อ
“ไอ้พวกที่มาสายอ่ะ วิ่งให้มันเร็วๆดิวะ”
“แฮ่กๆ เซฮุนรอแบคฮยอนด้วย” เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับกระตุกชายเสื้อคนข้างหน้า
“เฮ้ยยย แกก็รู้พี่ว๊ากโหดขนาดไหนไปเร็ว พี่เค้าตะโกนเรียกแล้ว” เซฮุนมองหน้าเพื่อนตัวเล็กแล้วก็พาวิ่งไปยังจุดนัดพบ ลานคณะวิศวะ
“ 2 คนตรงนั้นหยุด มาสาย วิดพื้น 50 ครั้ง” เทาชี้มาที่เซฮุนและ ‘บยอนแบคฮยอน’ เซฮุนค่อยลดตัวลงกับพื้นแล้ววิดพื้นสมกับชายชาตรี แต่แบคฮยอนที่ไม่เคยเจอเรื่องอะไรทำนองนี้ก็ยืนเอ๋อ พลางทำตัวไม่ถูก ในขณะที่เพื่อนๆปี 1 ก็ทำท่าบอกให้แบคฮยอนลงไปนอนวิดพื้น แต่ร่างบางก็ไม่เข้าใจท่าทางนั้น
“เฮ้ยทำท่าอะไรวะ หยุด!” เทาหันไปตวาดใส่รุ่นน้องปี 1 ที่ตอนนี้นั่งก้มหน้าไม่สบตา ร่างสูงเดินตรงเข้าไปหาแบคฮยอน แล้วพูดเสียงดังกระด้างใส่
“จะทำไม่ทำ” เทามองหน้าคนตัวเล็กที่กลัวหัวหด
“ทะ ทะ ทำฮะ”
“ไม่ได้ยิน ดังๆโว้ย!”
“ทำครับ!”
“ดี! เร็วๆ เพื่อนรออยู่” รุ่นพี่ปี 4 หันหลังให้น้องปีหนึ่งคนนี้ที่กำลังวิดพื้นแบบเก้ๆกังๆ
.
.
.
หลังจากการทำโทษ พี่ว๊ากก็ต้อนน้องๆขึ้นรถประจำทางด้วยแบ่งเป็นสี หนึ่งสีมีพี่ว๊ากคุม 2 คน รถที่นำหน้าขบวนรับน้องนี้เป็นคันของสีแดง มีพี่ว๊ากได้แก่ เทา และ ลู่หาน หลังจากรถทุกคันพร้อมแล้ว รถของสีแดงก็เริ่มออกตัวนำรถคันอื่นๆไปยังน้ำตก ที่ที่ใช้จัดงานรับน้องของปีนี้
ภายในรถค่อนข้างจะเงียบสงบมีเพียงเสียงคุยเบาๆ คงเป็นเพราะคนที่นั่งคุมเป็น หวงจือเทา ทุกๆคนถึงเงียบได้ขนาดนี้ ลู่หานจึงทำลายความเงียบในการเดินทางโดย
“ทุกคน พี่ว่าเรามาแนะนำตัวกันดีกว่า เราจะได้รู้จักกันให้มากขึ้นไง”
“ไร้สาระน่ะ ลู่หาน เดี๋ยวๆก็รู้จักันเองแหล่ะ” เทาบอกอย่างเบื่อหน่ายแต่สุดท้ายก็ต้องยอม เพราะสายตาขวางที่ลู่หานส่งไปให้
“เออๆ ก็ได้ พี่ชื่อ หวงจือเทา ปี
“พี่ชื่อ ลู่หานนะ ปี
การแนะนำตัวไล่ไปถึงท้ายรถ
“ผมชื่อ โอ เซฮุนปีหนึ่งครับ” เซฮุนมองลู่หานพร้อมกับส่งยิ้มหล่อละลายใจให้กับรุ่นพี่หน้าหวาน
“ครับ ผม บยอนแบคฮยอน ครับ” แบคฮยอนตอบเบาๆ แต่แล้วก็มีเสียงดังมาจากข้างหน้า
“ชื่ออะไร พูดให้มันดังๆ ไม่ได้ยินว่ะ” เทาหันมามองร่างเล็กที่หันไปมองขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสนิทเซฮุนที่หันไปมองรุ่นพี่หน้าสวยลู่หานที่มองค้อนใส่หวงจือเทา ( =…=”)
“บยอน บยอนแบคฮยอน ครับ”ร่างเล็กค่อยๆตะโกนให้ร่างสูงได้ยิน
‘เหอะ บยอนแบคฮยอน’
.
.
.
“ลงมาแล้วไปตั้งแถวให้เรียบร้อยเลยนะ แบ่งเป็นหน่วยสี 7 สี เอาของไปด้วย อย่าช้านะ ใครช้าพ่อจะให้วิ่ง 5 รอบ” เสียงโหดเสริมด้วยคำขู่
หลังจากที่ทุกคนเข้าแถวเรียบร้อย พี่ว๊ากของแต่ละสีก็แจกริสแบนด์แต่ละสีให้ ในขณะที่หัวหน้าอย่างเทาก็อธิบายกฎต่างๆ
“ที่ที่เรามาคืออุทยานน้ำตกแห่งชาติที่เก่า เพราะฉะนั้นจะมีกระท่อมเจ็ดหลังสำหรับแต่ละสี โดยพี่ว๊ากของแต่ละสีจะนอนด้วย ทุกเช้าต้องจัดห้องให้เรียบร้อยแล้วค่อยออกไปแปรงฟันกินข้าว ตื่นตีห้าทุกวัน ใครที่อยากอาบน้ำตอนเช้าก็ต้องตื่นก่อน จะมีการสุ่มตรวจที่พักถ้าไม่เรียบร้อยทั้งสีโดนทำโทษ ตอนนี้ให้ทุกคนเข้าไปจัดของแล้วออกมารวมกันตอนเที่ยงเราจะเดินทางไกลกัน เดินตามพี่ว๊ากไปเลย 3 วันนี้พวกนายจะได้รู้จักความทรมานของจริงแล้ว” เทามองอย่างเจ้าเล่ห์ไปที่รุ่นน้องปีหนึ่งที่หวาดกลัว
.
.
.
“เซฮุนรีบไปเร็ว เดี๋ยวเตียงดีๆคนจะเอาไปหมดนะ” แบคฮยอนที่กลัวจะได้ที่นอนไม่ดีเขย่าตัวเพื่อนสนิทที่มัวแต่มองรุ่นพี่หน้าหวานอยู่
“ก็ได้ๆ แต่ชั้นอยากนอนใกล้ๆพี่ลู่หานอ่า” เซฮุนยังไม่ละสายตาจากลู่หาน
“ไม่เอาหรอกถ้านอนใกล้พี่ลู่หาน พี่เทาก็ต้องมาด้วยดิ” แบคฮยอนบอกเหตุผลกับเซฮุน
“เออ ก็ได้ กระเป๋าขนไปเองเลยไม่ถือให้แล้ว”เซฮุนวางสัมภาระที่เป็นภาระอันหนักอึ้งไว้กับแบคฮยอน แล้วเดินสะพายกระเป๋าเป้ของตัวเองทิ้งร่างเล็กให้ทำแก้มป่อง งอนอยู่ตรงนั้น
“เซฮุนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!”
.
.
.
“แบคฮยอน เซฮุนขอโทษ”
“ไม่ต้องมาขอโทษเลย คิดว่าแบคฮยอนจะยอมให้อภัยหรอ ทิ้งชั้นไว้อย่างนั้นแล้วตอนนี้มาขอโทษ นายอยากนอนใกล้กับพี่ลู่หานใช่มั้ยล่ะ” แบคฮยอนมองหน้าเซฮุนอย่างรู้ทัน
“แบคฮยอนก็ ทำไมคิดกับเซฮุนในแง่ร้ายแบบนั้นอ่ะ” แบคฮยอนมองหน้าเซฮูนประมาณว่า ‘แกมันลิงหลอกเจ้า’ ถ้าทั้งสองไม่มัวทะเลาะกันก็คงได้ที่นอนสบายๆไปแล้ว แต่เพราะเซฮุนให้แบคฮยอนแบกกระเป๋ามาเองแล้วเถียงกันตลอดทางทำให้มาถึงล่าช้า ปรากฏว่าเตียง 2 ชั้นมีที่เหลืออยู่ 2 ที่ แต่มันคนละเตียงกัน เตียงริมประตู มีชายร่างสูงนั่งอยู่ที่ชั้นบนไม่ใช่ใครเลย “หวงจือเทา” เตียงข้างๆกันเหลือที่ข้างบนเพราะลู่หานได้จับจองเตียงล่างไว้แล้ว เซฮุนพอเห็นเช่นนี้เลยขอแบคฮยอนไปนอนเตียงบนเหนือลู่หาน ซึ่งหมายความว่าแบคฮยอนต้องไปนอนเตียงล่างที่พี่หน้าโหดนอนอยู่เตียงบน
“ไม่เอาด้วยหรอก”
“งือออ แบคฮยอนอย่าไม่มีเหตุผลสิ” เซฮุนตัดพ้อแบคฮยอน
“อะไรนะ นายนั่นแหล่ะไม่มีเหตุผล ทำไมชั้นจะต้องไปนอนเตียงพี่เทาด้วย”
“เอางี้ ถ้านายยอมนอนเตียงพี่เทา ชั้นจะไม่ขอลอกการบ้านนายเดือนนึงเลย”เซฮุนยื่นข้อเสนอ
“แค่นั้นชั้นไม่เอาด้วยหรอก”
“ชั้นเลี้ยงชานมไข่มุกนายวันละแก้วเลย...”
“สองคนนั้นน่ะรีบจัดของเร็ว เราจะไปกันแล้วนะ ทำไมยังไม่ได้ที่นอนอีก” เทากระโดดลงมาจากเตียงบนแล้วมองหน้ารุ่นน้องทั้งสองคนด้วยสีหน้าเข้มงวด แต่แล้วอยู่ๆ เทาก็ยิ้มเยาะๆที่มุมปาก
“โอเซฮุนนายไปนอนเตียงลู่หานโน่น” เทาชี้ไปที่เตียงข้างๆ
“หึ ส่วนนาย บยอนแบคฮยอน นายมานอนเตียงชั้น!”
.
.
.
TBC -----------------------------------------------------------------------
ตัดฉับๆ ตอนหน้าการรับน้องสุดโหดจะมาแล้ว
ว่าแต่ พี่เทาแอบ พิศวาส น้องแบคฮยอนรึเปล่าเนี่ย
ติดตามตอนไปนะจ๊ะ -3-
ความคิดเห็น