คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : [Oh! My Roommate] Chapter 19
19
“โอ๊ย!”วามเ็บแล่นริ้วทั่วร่า ใบหน้าหวานๆนิ่วหน้า เสียหวานเผลอร้อออมา้วยวามเ็บปว พลายันัวเอให้ลุึ้นาเีย
“ไหวมั้ยน่ะ”เสียัมาาหน้าห้อน้ำทำให้แฮยอนหันไปมอ ่อนะึผ้าห่มึ้นปิร่าายที่เ็มไป้วยรอยแ ออบยิ้มับารระทำอร่าบา
“ะอายอะไรอีเล่า เมื่อืน็เห็นมาหมแล้ว”
“ไอ้บ้า!!!”แ้มใสึ้นสีับำพูอนรั ่อนะพยายามพาัวเอไปยัห้อน้ำ
“ไม่ไหวหรอ มานี่!”
“เฮ้ย! อะไร?”แฮยอนโวยลั่นเมื่อโนอีนอุ้ม
“ะอาบน้ำไม่ใ่เหรอ? ็ะพาไป”ออบพาแฮยอนเ้าไปอาบน้ำเพราะูแล้วแลไม่น่าะไหว
“มอไรเล่า? ออไปไ้แล้ว ะอาบน้ำ”
“็...ะอาบ้วย”
“นายอาบแล้วนี่”
“อาบอีัรอบะเป็นไรไป”
.
.
.
“โธ่เว้ย!”
“เป็นไรอีล่ะ”อบบถามแฮยอนที่นั่อารม์เสียอยู่หน้าระ
“ูไอ้รอยนี่ิ่”แฮยอนี้รอยสีแที่ออบทำแสวามเป็นอไว้เมื่อืน ที่โผล่พ้นปเสื้อึ้นมา
“ทำไมอ่ะ?”
“นายะทำเป็นไม่สนไม่ไ้นะ ่วยันิหน่อยสิ่ว่าะปิไอ้รอยพวนี้ยัไ ถ้าพวนั้นเห็น เรื่อนี้ลายเป็นเรื่อล้อันสนุปาแน่ แล้วยัะ...”แฮยอนที่ำลับ่นอยู่้อหยุพูทันทีเมื่อออบเอาผ้าพันอมาใส่เพื่อปปิรอยที่ทำให้แฮยอนอารม์เสีย
“แ่นี้เอ โวยวายั”ออบับแฮยอนให้หันลับมาหาเาแล้วัผ้าพันอให้เ้าที่เ้าทา
๊อๆๆๆ
“ออบ แฮยอน ลไปิน้าวเร็ว เี๋ยวไปเรียนสาย”
-ห้อรัว-
“แฮยอนนี่ทำไมพันผ้าพันอมานานั้นล่ะ อาารป่วยไม่ีึ้นเลยเหรอ?”ยุเินไปพยุแฮยอนที่เินเหมือนะล้มถึะมีออบพยุอยู่
“เอ่อ...ไ้ึ้นนิหน่อยน่ะ”
“ละ ละ แล้วทำไมพี่แฮยอนนี่เินเหมือนะล้มเลยล่ะ”
“พี่นอนเียน่ะ”
“แล้วะไปเรียนไหวมั้ยเนี่ย”
“ไหวสิ่ สบายมาเลยล่ะฮิมาน”แฮยอนยิ้มสใสเพื่อเป็นารยืนยันับเพื่อนๆว่าเาไหว ทั้ที่วามริร่าายน่ะะไม่ไหวอยู่แล้ว
“ิน้าวันเถอะะไ้ไปเรียน เี๋ยวันโทร.ให้พี่พีเนียลมารับแล้วันนะแฮยอน”ยอแว่าพลาเินออไปโทรศัพท์หาพีเนียล
.
.
.
“พี่มารับแล้วรอนานรึเปล่า?”พีเนียลเินมายี้ผมแฮยอน
“ไม่ฮะฮันนี่”
“ท่าทาอาาระหนันะ ไปหาหมอมั้ย?”แฮยอนส่ายหัวอย่าแร ‘ไปหาหมอ็้อรวนู่นนี่นี่นั่น ไม่เอาเ็า’
“ไม่้อหรอฮะ แ่ไ้ึ้นแล้ว็นอนียเอฮะ” ‘ฮันนี่ฮะ ผมไม่ไ้อยาะโหนะ’
“ั้นไปเถอะเี๋ยวไปเรียนสาย แล้วพวเพื่อนๆเราล่ะ”พีเนียลว่าพลามอรอบๆบ้าน
“ไปัน่อนแล้วฮะ”แฮยอนใส่รอเท้าแล้วพยายามเินไปที่รถ
“แฮยอน~~~~~พี่ิถึเราัเลย”อแวิ่มาอแฮยอนที่ำลัใ้วามพยายามฝืนเินเพื่อให้ไปถึรถแ่็้อร้อเสียหลเมื่ออแวิ่มาอแถมเอาหน้ามาุรออที่มีผ้าพันอผืนหนาพันอยู่
“นี่เบาๆับน้อันหน่อย แนี่ไม่สบายอยู่”พีเนียลว่าพลาันอแออห่าาแฮยอน พลันสายาออแ็ันไปเห็นรอยสีุหลาบที่ออแฮยอน เป็นเพราะอนที่อแอแฮยอนผ้าพันอมันเลยร่นลมา
“แฮยอนพี่อโทษนะ”อแว่าพลาเินมาัผ้าพันอให้มันเหมือนเิม่อนที่พีเนียละสัเเห็น
“ไม่เป็นไรฮะ ผมว่ารีบไปันเถอะฮะ สายแล้ว”
.
.
.
-โรเรียน-
“เย็นนี้ให้พี่มารับมั้ย”
“ไม่้อหรอฮะฮันนี่”
“แฮยอนว่าๆ็แวะไปที่บ้านไอ้พีเนียลมันบ้านะ พี่ิถึ”
“ฮะ”แฮยอนยิ้มว้าๆให้อแับำพูที่ิะอ้อนนิๆ
“ไปไ้แล้ว สายแล้ว”
“เออๆ รู้แล้วไอ้บอสบ้า พี่ไปนะแฮยอน”อแหันไปแยเี้ยวใส่พีเนียล่อนะหันลับมาพูับแฮยอนแล้วเินเ้าไปอร่าบาอแฮยอน ่อนะึผ้าพันออแฮยอนลเพื่อให้แน่ใเรื่อรอยที่เห็นที่บ้าน ‘ใ่ริๆสิ่นะ ถ้าไอ้พีเนียลรู้ะทำยัไล่ะเนี่ยแฮยอน’พอแน่ใอแ็ึมันึ้นไปเหมือนเิมแล้วบอลาแฮยอน
“เปลือัวแ่เ้าเลยนะ ที่รั”ออบเินอแฮยอนา้านหลัแล้วเอาาเยบนไหล่บา หลัาที่พีเนียลับอแลับไป
“หวเหรอ?”
“แน่สิ่ นายเป็นอันแล้วน้า หลัานยัอยู่เลย้วย”แฮยอนเินหน้าแ่อนะีแนออบเบาๆ
“เฮ้ย! ู่นั้นน่ะ ะยืนอยู่หน้าห้ออีนานมั้ย ะเ้าเรียนาบแรอยู่แล้วนะเว้ย”ยุะโนถามทำเอาทัู้่หันลับมอแล้วเินไปนั่ที่
.
.
.
-้านอแับพีเนียล-
“นายเห็นรอยนั่นใ่มั้ย?”พีเนียลที่นั่เียบอยู่นานพูึ้น ทำเอาอแที่นั่เล่นโทรศัพท์อยู่เยหน้าึ้นมามอ
“รอยอะไร? อใร?”อแทำหน้าไม่รู้ไม่ี้แล้ว้มหน้า้มาเล่นโทรศัพท์่อ
“อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ถ้านายไม่เห็นนายไม่เ้าไปัผ้าพันอให้น้อันหรอ”
“นายเห็นเหรอ?”พีเนียลพยัหน้าให้เป็นำอบ
“แล้วไ? “อแถาม
“แล้วไ? ันะพาแฮยอนลับมาอยู่ับัน”
“โรหวน้อำเริบรึไ? นายเป็นนให้โอาสไอ้เ็าี่นั่นเอนะ”
“ันให้ปรับวามเ้าใ ไม่ไ้ให้ไปทำอย่าว่า”
“สมน้ำหน้า อนนั้นทำเป็นใีเอนี่ บรรยาาศมันพาไปอะไรมัน็เิึ้นไ้ทั้นั้นแหละ”อแอบแล้วหันไปทำหน้าเยาะเย้ยใส่พีเนียล
“อย่านี้้อทำโทษะหน่อย”
“นายะทำอะไร?”อแมวิ้วมุ่นับำพูอพีเนียล พีเนียลไม่อบแ่ยัิ้วให้อแ่อนะั้หน้าั้าับรถ
-บริษัท-
“นี่! พีเนียลบอมานะนายะทำอะไร”
“นี่ที่ทำาน”พีเนียลพูเสียเรียบ
“บอส บอมาว่าบอสะทำอะไร”อแเปลี่ยนสรรพนามทันทีที่พีเนียลพูบ
“็...แ่ให้อยู่ห่าันัพัเป็นารทำโทษ”
“บอสโริป่ะเนี่ย นเามีวามสุันอยู่ีๆะับเาแยันอี เห็นนมีวามสุแล้วมันะายรึไ”
“็แ่ะให้มา้าที่บ้านัืน นึว่านายะีใ ที่ะไ้แทะโลมน้อัน”
“ทั้ๆที่บอสเพิ่ัระเป๋าส่น้อลับไปอยู่ับเพื่อนเมื่อวานเนี่ยนะ”
“ทำไม? ็ันอยาให้น้อมาอยู่้วยนี่ หรือนายลัวว่าแนี่ะมารบวนเวลาสวีทอเราสอน”
“ไอ้บ้า! ันแ่สสารเ็ที่้อถูนี้หวอยลั่นแล้ แล้วใระสวีทับนาย ไอ้เี้ย!”
“อุ อแ”พีเนียลี้ที่ป้ายที่วาอยู่บนโ๊ะแล้วยยิ้มวนๆให้อแ
‘ประธาน’
“ไอ้บอสบ้าอำนา”
.
.
.
-โรเรียน-
“แฮยอนนี่เินไปโรอาหารไหวมั้ยเนี่ย”
“ท่าทาะไม่ไหวนะฮะ”
“เี๋ยวันื้อ้าวึ้นมาให้ีว่า ระหว่าที่ันไม่อยู่็อย่าหวานเรี่ยรานัล่ะ”ยอแว่า่อนะเินออาห้อไป
“ออบ”เสียาแไม่ไ้รับเิ
“ว่าไูยอน”
“ือ...ันอยาให้นายวนยนั่นไปที่ห้อพัรูวอนหน่อยน่ะ”ูยอนว่าพลาี้ไปที่อารบ้านอโ
“โทษทีนะพอีัน้อูแลแฟนน่ะ แฟนันไม่สบาย”ว่าแล้ว็โอบไหล่บาอแฮยอนเอาไว้
“เหรอ? ั้นไม่เป็นไร้ะ ันยไปเอ็ไ้ถึะเ็บแนอยู่็เถอะ พอีเมื่อวานุ่ม่ามไปนิ”ูยอนเินลับมายอารบ้านไปแล้วส่เสียโอโอยประหนึ่ว่าเ็บแนมามายทั้ที่ไม่ไ้เป็นอะไรเลย
“ไม่่วยหน่อยเหรอ?”แฮยอนถาม ออบส่ายหน้า
“ูนู่น”แฮยอนหันไปมอหน้าห้อเห็นพวแฟนลับูยอนมาอาสา่วยยารบ้านนั่นไปที่ห้อรูวอน
“แ่เามาอวาม่วยเหลือานายนะ”
“ถ้ายัพูมาันะ...”
“อะไร?”แฮยอนถาม ่อนที่ออบะโน้มหน้าลมาประบับปาบาสวยอแฮยอนแล้วสอลิ้นเ้าไปวานหาวามหวานในโพรปาบา เป็นำอบ
“เฮ้ย!ูนั่น!”
“หวานไม่เรใใรเลยว่ะ”
“เมื่อเ้า็ยืนอันหน้าห้อ พอลาวัน็ูบัน อนเย็นไ้เห็นอะไรีๆว่านี้แน่เลยว่ะ”เสียเ็ห้อเอฟเ้าเิม ส่วนเพื่อนๆห้อเา็ลไปิน้าวันหมแล้ว
“อื้อ..”เสียประท้วอแฮยอนทำให้ออบ้อยอมถอนูบออมาอย่าเสียาย
“ูบัน่อไปเถอะ เี๋ยวพวเราะนัู่ันเียบๆ”ออบทำท่าะูบแฮยอนอีแ่็ถูแฮยอนีแนแรๆ
“็พวมันบอว่าะูอยู่เียบๆ”พูบ็โน้มหน้าลมาหอมแ้มนิ่มๆอแฮยอนแทนเพราะอนนี้แฟนเาทั้เินทั้อาย ืนูบ ร่าบารหน้าไ้โรธเาแน่
“ไรวะ นึว่าะูบ ะถ่ายรูปไว้ัหน่อย”พวที่บอะูอยู่เียบๆโวยวาย
“ไม่ไ้โว้ย! เมียี้อาย”ออบอบ่อนะหันมายัิ้วให้แฮยอน ส่วนแฮยอน็หันมาส่้อนวามๆให้ออบแถม่อยแนไป้วยอีที ออบยิ้มแล้วหอมแ้มแฮยอนไปอีฟอให่
“พี่แฮยอนนี่้าวมาแล้ว เมื่อี้พี่ทำไรันอ่ะ”
“ันบอแล้วว่าอย่าหวานเรี่ยรา”
“ไอ้เี้ยนี่มันื้อ”แฮยอนว่าแล้วส่้อนให้ออบอีว แล้วออบแร์ที่ไหนัารหอมแ้มแฮยอนอีฟอนไ้
“ถ้าไม่เลิ้อนัน ันะหอมแ้มนายอยู่อย่านี้แหละ เอาให้้ำเลย”
“พอใรึยั?”แฮยอนหันไปียิ้มว้าอย่าประแล้วัฟันถามออบ
“น่ารัที่สุเลยุภรรยา” ‘ว่าแล้ว็อีฟอละัน’ ไวว่าวามิเพราะเาัารหอมแ้มแฮยอนไปแล้ว
“เยอะไปแล้วแ”ยอแว่า
“เอาบ้ามั้ยล่ะ”ฮิมานว่าพลาเอาาเยไว้บนไหล่ยอแ
“เยาวนนั่อยู่นะฮะ”เโล่พูึ้น ่อนะาม้วยเสียหัวเราะอบรราพี่ๆ
TBC.
ลับมาแล้ว้า~~~~~
หลัาหายไปนาน^^
สอบเสร็แล้วเระออพรุ่นี้แล้ว ลุ้นมามาย
รู้สึผิที่หายหัวไปเือบอาทิย์+ิถึรีที่รัทุน้วย
วันนี้เลยมาอัพให้
หวัว่าะเอนอยรีิ้นะะ ^3^
ความคิดเห็น