รักข้ามพิภพ

ลำดับตอนที่ #3 : สาวน้อยปริศนา (Rewrite 1)

บทที่ 3 สาวน้อยปริศนา

บนยอดตึกสูงที่สุดแห่งหนึ่งในย่านแหล่งบันเทิงยามราตรีใจกลางกรุงเทพฯ ที่กำลังเป็นที่นิยมของเหล่าวัยรุ่น ปรากฏร่างของหญิงสาวในชุดกางเกงหนังรัดรูปเอวต่ำสีดำ เน้นสะโพกผายกลมกลึง ท่อนบนเป็นเสื้อกล้ามบ่าเดียวตัวยาวแค่อกสีดำเงาแบบเดียวกับกางเกง  เผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบ ผมหยักศกเป็นลอนตามธรรมชาติถูกมัดตึงเป็นหางม้าสูง โชว์ต้นคอระหง ดวงหน้าคมเข้มถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจัดจ้าน จนแทบจำเค้าหน้าเดิมไม่ได้

เธอยืนอยู่ลำพังบนขอบปูนที่เป็นแนวผนังชั้นดาดฟ้าของตึกสูง 56 ชั้น อย่างไม่นึกกลัวว่าจะร่วงหล่นไปเบื้องล่าง ดวงตาจับจ้องอยู่ที่ดวงจันทร์กลมมนสีเหลืองอร่ามของคืนข้างขึ้นเงียบๆ

หูพลันได้ยินเสียงลมพัดผ้าปลิวไสวอยู่ไม่ไกลนัก ไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าใครที่สามารถหาเธอเจอในเวลาแบบนี้

“ร้อนไม่เปลี่ยนเลยนะกรุงเทพฯเนี่ย” เสียงบ่นอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่ดังจากร่างผู้มาใหม่  แต่คนที่ยืนอยู่ก่อนยังคงนิ่งเงียบ จ้องมองที่พระจันทร์เหมือนเดิมราวกับไม่รับรู้ถึงการปรากฏตัวของเขา

“คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายแล้วซีนะ ที่เราจะได้เจอกันที่นี่” บทสนทนายังถูกส่งมาให้หญิงสาว ไม่แสดงอาการสนใจแม้จะได้รับแต่ความเงียบส่งกลับมา

“คืนนี้เราไปฉลองด้วยกันไหม?” ผู้มาใหม่เอ่ยชวน

“ไม่.. ฉลองแบบนี้ใครเขาไปกับผู้ปกครองกัน” หญิงสาวชุดดำตอบกลับอย่างหมางเมิน พร้อมหันมาเผชิญหน้าคู่สนทนา

เขาเป็นชายร่างสูงโปร่ง ผมสีเทาอ่อนสลวยยาวกลางหลัง ผมด้านหน้าหวีเรียบกริบ ถักเป็นเปียครึ่งศีรษะ มัดรวบปล่อยชาย สวมเสื้อคลุมมีหมวกสีดำตัวยาวถึงข้อเท้า หน้าตาบ่งบอกอายุประมาณ 50 กว่า ดวงตาสีเทาที่ดูฉลาดทันคนจ้องมองมาทางร่างที่ยืนไม่ห่างกัน สายตาครุ่นคิดบางอย่างอยู่ครู่นึง ก่อนเอ่ยเตือน

“งั้นก็ตามใจ แต่อย่าให้มันหนักนักล่ะคืนนี้ เบาๆซะบ้าง เจ้าน่ะชักจะหนักมือขึ้นทุกทีแล้ว”

“เข้าใจแล้วน่าตาทวด นี่มาคืนนี้จะมาบ่นกันแค่นั้นใช่ไหม?” เสียงเย็นตอบกลับ หางเสียงหงุดหงิดอย่างเปิดเผย

“ลู บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าเรียกตาทวด เดี๋ยวใครเขาก็คิดว่าข้าแก่งั่กกันหรอก เรียกชื่อซี เรียกชื่อ เบอาลน่ะ เรียกซิ” ตาทวดผู้ไม่ยอมแก่ บ่นกระปอดกระแปดเรื่องเดิมๆ เหมือนทุกครั้งที่เธอเรียกเขาแบบนี้

“ไม่เอา แก่แล้วก็ยอมรับซะซิว่าแก่ นี่อะไรยังแต่งตัวเป็นวัยรุ่นไล่จีบสาวรุ่นเหลนอยู่อีก” หญิงสาวค่อนถึงพฤติกรรมกระชากวัยของเขาเหมือนทุกครั้งที่เถียงกันเรื่องนี้เช่นกัน

“ก็ข้ามันขวัญใจสาวๆนี่ ถ้าข้าไม่ไปหาน้องๆเขาก็เหงาแย่นะซี น่าสงสารออก” เบอาลกล่าว แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์

คนฟังได้แต่กรอกตาไปมาอย่างเบื่อหน่ายกับพฤติกรรมไม่สมวัยของตาทวดตัวเอง ก่อนตั้งท่าจะผละไป โดยไม่กล่าวลา หากไม่โดนรั้งไว้ก่อนด้วยเสียงของเบอาล

“ลู จากนี้ไปเจ้าต้องระวังตัวให้ดีนะ ข้าไม่สามารถดูแลเจ้าได้ใกล้ชิดเหมือนเมื่อก่อนแล้ว จำเอาไว้ว่าอย่าประมาทกำลังศัตรูและอย่าไว้ใจใครทั้งสิ้น ถ้าเจ้าอยากมีชีวิตรอดต่อไป”

“ลาก่อน ตาทวด” ลูกล่าวลาเสียงเบา พอได้ยินโดยไม่หันมามองหน้าคนฟัง ก่อนจากไปอย่างรวดเร็วราวสายลม

“โชคดีลู หวังว่าเราคงได้เจอกันอีก” เบอาลกล่าวเสียงเบากับตัวเอง เขายืนเดียวดาย ครุ่นคิดอยู่ที่เดิมพักใหญ่ ก่อนผุดยิ้มมุมปาก

“ทีนี้ก็ได้เวลาข้าฉลองกับสาวๆบ้างหละ คงอีกนานกว่าจะได้มากรุงเทพฯอีกครั้ง ยังอีกหลายชม. กว่าจะสว่าง ต้องไปเยี่ยมน้องๆที่น่ารักให้ครบ ไม่งั้นเสียชื่อเบอาลพลังม้าหมด ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ร่างสูงโปร่งสะบัดเสื้อคลุมตัวยาวทิ้ง เผยให้เห็นชุดทันสมัยกระชากใจวัยรุ่นข้างใน หมวกใบเก๋ถูกสวมไว้ปิดบังผมสีเทาเด่นของเขา ก่อนหมนุตัวจากไปอย่างรวดเร็วไม่ต่างจากหญิงสาว พร้อมเสียงหัวเราะอย่างหนุ่มเจ้าสำราญ  ในทิศทางตรงกันข้ามกับคนที่เพิ่งจากไป

ใจกลางย่านบันเทิงราตรีชื่อดังที่มีผับทั้งเล็กและใหญ่เปิดติดกันเรียงราย หญิงสาวในชุดดำรัดรูปสุดเซ็กซี่ เน้นสัดส่วน ท้าทายสายตาชาย เดินอย่างมั่นใจไม่สนใจสายตาหื่นกระหาย หรือเสียงพูดแซวจาบจ้วงจากปากพวกขี้เมาทั้งหลาย จุดหมายคือผับใหญ่ที่อยู่ข้างหน้า

แต่เดินยังไม่ถึงจุดหมายดี ก็ต้องหยุดชะงัก ดวงตาวาวโรจน์เหมือนมีเปลวไฟลุกโชนอยู่ภายใน เมื่อถูกชายแก่ขี้เมา อ้วนพุงพลุ้ยคนนึง ท่าทางเหมือนอาเสี่ยผู้มีอันจะกินทั่วไป ใช้มืออวบอูมตะปปหมับเข้าที่ก้นงอนงามเข้า เขาโน้มตัวเข้ามากระซิบข้างหู พูดเสียงลิ้นพันกันเพราะความเมา

“น้องสาวคนสวย คืนนี้ไปกับพี่ไหมจ๊ะ หุ่นเอ๊กซ์แบบนี้ ก้นก็ตึงแน่นน่าฟัดที่สุด ถ้าเป็นน้องพี่ยอมจ่ายหมดตัวเลย” สิ้นเสียงพูด เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้น จนคนที่เดินผ่านไปมาต้องหยุดมองเป็นตาเดียว

มือข้างที่ตะปปก้นอยู่ ถูกหญิงสาวจับข้อมือ ตวัดบิดแขนไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว จนอาเสี่ยตั้งตัวไม่ทัน แขนถูกเหยียดตึงไปด้านหลัง สร้างความเจ็บปวดให้เขาเป็นอย่างมาก เธอออกแรงบิดแขนมากขึ้น เตะข้อพับเข่าจนเขาต้องคุกเข่าลงกับพื้น

“โอ๊ยยยยย อีนี่ แกทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยฉันนะ” คนเมาร้องอย่างเจ็บปวด มือข้างที่เป็นอิสระ ยกขึ้นกุมที่หัวไหล่ ข้างที่ถูกบิด

“ทำอะไรน่ะเหรอ? ฉันว่าจะหักแขนแกเล่นซะหน่อยน่ะไอ้บ้ากาม ถ้ามีมือแล้วดูแลให้มันอยู่อย่างสงบไม่ได้ปล่อยให้มาลวนลามสาวๆแบบนี้ ฉันว่าหักมันทิ้งดีกว่า”

หญิงสาวกล่าวน้ำเสียงเรียบเย็น โหดเหี้ยม จนคนฟังรู้สึกได้ว่าเธอกล้าทำแน่ๆ ไม่ได้แค่ขู่

“โอ๊ยยย โอ๊ยยยย พอแล้ว ต่อไปฉันไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว อย่าหักแขนฉันเลย ฉันก็แค่เมาน่ะ แล้วแถวนี้ผู้หญิงขายตัว เด็กใจแตกก็เยอะ ที่ผ่านมาฉันชวนแบบนี้ก็ไม่เห็นมีใครปฏิเสธฉันซักคน” อาเสี่ยระล่ำระลักอธิบาย หวังว่าจะพ้นผิด

“ฉันนี่ไงกำลังปฏิเสธแกอยู่ อีกอย่างนะ แกควรจะถามความสมัครใจก่อน ไม่ใช่อยู่ๆก็มาทำแบบนี้ อย่าเหมาว่าทุกคนจะเหมือนคนที่แกเจอมาหมด เพียงเพราะเขามาเดินอยู่ในที่อโคจรแบบนี้” กล่าวจบหญิงสาวก็ออกแรงบิดข้อมือเพิ่มขึ้นอีก

“โอ๊ยยย เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว ปล่อยซะทีซี”

“เข้าใจก็ดีแล้ว แต่แกลืมอะไรไปหรือเปล่า?”

“อะไรเล่า?” ชายขี้เมาตะคอกถามน้ำเสียงหงุดหงิด

“แกลวนลามฉัน ไม่คิดจะขอโทษเรอะ?”

“ขอโทษ ฉันขอโทษ” ชายขี้เมารีบกล่าวขอโทษ หายจากอาการเมาเป็นปลิดทิ้ง

ลูคลายมือที่จับข้อมือไว้ออก พอเป็นอิสระเขาก็วิ่งหนีไปที่รถตัวเอง ทันทีที่ได้ระยะที่คิดว่าหญิงสาวไม่สามารถทำร้ายตัวเองได้แล้ว ก็หันมาตะโกนด่าลั่นถนน

“อีสั_ว์ ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะมึง อย่าให้กูเจอตัวอีกแล้วกัน คราวหน้ากูจะพาพวกมารุมโทรมมึงให้หายซ่าเลย”

หญิงสาวยิ้มเหี้ยมที่มุมปาก ก่อนตอบ

“มาเลย ฉันจะรอ ถ้าคราวหน้าเจอแกอีก ฉันจะขอตัดมือแกไว้ตั้งโชว์ที่บ้าน”

อาเสี่ยรู้สึกเสียวสันหลังวูบกับรอยยิ้มและคำขู่นั่น เขารีบขึ้นรถแล้วขับออกไปจากที่นั่นทันที

ร่างบางหันกลับมาเดินหน้าไปจุดหมายที่ตั้งใจไว้ต่อ ไทยมุงที่รุมดูเหตุการณ์อยู่พากันเปิดทางเป็นช่องให้เธอเดินผ่าน ต่างกระซิบกระซาบกันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สายตาหลายคู่มองตามหลังร่างนั้นไปอย่างหวาดกลัวและกังขา

เมื่อเปิดประตูเข้าไปในผับด้านใน สายตาหลายคู่มองมายังเธออย่างสนใจ โดยเฉพาะพวกผู้ชายที่เห็นหญิงสาวสวย รูปร่างยั่วยวน ในชุดรัดรูป ฉายเดี่ยวแบบนี้ พวกเขาต่างรอดูทีท่าว่าเธอนัดพบใครที่นี่หรือว่ามาหาเหยื่อ ถ้าเป็นอย่างหลังพวกเขาก็อยากลองเสี่ยงเข้าไปเป็นเหยื่อสวาทของเธอดู

ลูเลือกที่นั่งหน้าบาร์ สั่งดราย มาร์ตินี่จากบาร์เทนเดอร์เสร็จ ก็หมุนเก้าอี้หันหลังพิงเคาน์เตอร์นั่งดูเหล่านักเต้นที่กำลังกระโดดบ้าง โยกบ้างให้เข้ากับจังหวะเพลงเร้าใจที่ดีเจกำลังเปิดอยู่ ก่อนสอดส่ายสายตาไปตามโต๊ะต่างๆ เพื่อหา “เหยื่อ” สำหรับคืนนี้

แต่กลับต้องถูกขัดจังหวะเป็นระยะ จากหนุ่มๆที่หมายตาเธอไว้ตั้งแต่เดินเข้ามา เมื่อเห็นว่าเธอมาคนเดียวแน่ๆ พวกเขาเลยลองเข้ามาทอดสะพาน เผื่อว่าเธออยากจะก้าวข้ามไปด้วยกันคืนนี้

หญิงสาวผู้มีดวงตาเย็นชาและรอยยิ้มเยียบเย็น ที่ใครเห็นแล้วต่างขนลุกด้วยความหวาดกลัว ได้แต่กล่าวปฏิเสธไปอย่างสุภาพในแบบของเธอ แต่เล่นเอาพวกที่เข้ามาหน้าซีดกลับไปเป็นแถว

ในที่สุดเธอก็เจอ “เหยื่อ” ในคืนฉลองอำลาจากเมืองนี้ หญิงสาวกระตุกยิ้มอย่างยินดีที่มุมปาก ชายหนุ่มที่นั่งข้างเธอที่บาร์รู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล ขนแขนเขาลุกเกรียว จนต้องเอามือลูบลง พลางหันมองรอบตัวเพื่อหาสาเหตุ แต่ก็ไม่เจออะไรนอกจากสาวที่นั่งข้างๆ จึงหันไปสนใจเครื่องดื่มของตนเองต่อ

“เหยื่อ” ของเธอกำลังเข้าไปคุยทำความรู้จักกับกลุ่มสาวน้อยหน้าตาน่ารักที่มากันสามคนที่โต๊ะนึง พวกมันส่งชายหนุ่มหน้าตาดีประจำกลุ่มเข้าไปอ่อยเหยื่อก่อน หลังจากนั้นเพื่อนอีกสองคนก็ตามมาร่วมวงด้วย

สาวทั้งสามคนแต่งตัวดี เซ็กซี่แต่ไม่โป๊มาก เสื้อผ้า กระเป๋าก็ดูดีมีราคา ท่าทางที่บ้านจะฐานะดี ดูแล้วไม่น่าใช่พวกเด็กใจแตกที่ออกมาหารายได้พิเศษเป็นค่ากระเป๋าและเสื้อผ้าราคาแพง

ในขณะที่ลูกำลังจับตามอง “เหยื่อ” อยู่ สาวคนนึงก็ลุกเดินไปทางห้องน้ำ เหลือสองสาวไว้ที่โต๊ะ หนุ่มที่เหลือจึงชวนสาวๆ ออกไปแด๊นซ์กระจายกันที่ฟลอร์ ทิ้งหนุ่มคนนึงไว้เฝ้าโต๊ะ เขาสั่งเครื่องดื่มเพิ่มให้พวกตัวเองและสาวๆ จากนั้นล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบซองยาออกมาโรยลงในแก้วเครื่องดื่มสาม ใบ แล้วนั่งรอทั้งหมดกลับมาที่โต๊ะอย่างสบายอารมณ์ เขายื่นแก้วเครื่องดื่มที่มียาพวกนั้นให้สาวๆ

หลังจากดื่มคุยกันอีกพักใหญ่ ลูสังเกตเห็นสาวๆพวกนั้นเริ่มนั่งตัวเอียง บางคนสะบัดศีรษะเพื่อไล่ความมึนงง ที่เกิดขึ้นกระทันหันอย่างไม่รู้สาเหตุ พวกผู้ชายมองหน้ากันแล้วส่งยิ้มชั่วร้ายเมื่อเห็นอาการนั้น พวกเขาเก็บกระเป๋าสะพายของพวกเธอมาถือไว้ อีกมือประคองร่างที่เริ่มสติเลือนลางออกไปข้างนอก ลูลุกตามพวกนั้นออกไปทันที

ที่ลานจอดรถพวกเขาพาสาวๆเข้าไปนั่งในรถยนต์ 7 ที่นั่งที่เตรียมไว้ ลูเดินเข้าไปยืนด้านหลังหนุ่มคนนึงอย่างเงียบกริบ กระซิบเสียงเยือกเย็นข้างหู

“จะรีบกลับไปไหนกัน อยู่สนุกกันก่อนซี”

“เฮ้ย..” เสียงตะโกนดังอย่างตกใจจากเจ้าตัว ก่อนกระโดดถอยหลังไปชนเพื่อนที่กำลังมุดตัวเข้าไปในรถเพื่อจัดสาวๆให้นั่งบนเบาะให้เรียบร้อย จนเพื่อนเขาหัวทิ่มเข้าไปในรถ

“เป็นบ้าอะไรวะ ไอ้โอ๊ต” นนท์ชายหนุ่มหน้าตาดีที่สุดในกลุ่ม ที่โดนเพื่อนกระแทกหัวทิ่มเข้าไปในรถตะโกนด่าเพื่อนด้วยความโมโห ก่อนมองข้ามไหล่ไปเห็นต้นเหตุของเรื่อง

“มีอะไรกัน!!” กอล์ฟที่อยู่อีกฝั่งนึงของรถ ยื่นหน้ามาถามเพื่อน แต่ไม่มีใครตอบคำถามเขา โอ๊ตและนนท์หันมามองหน้ากัน ก่อนโอ๊ตอธิบายบอกเพื่อน น้ำเสียงยังตื่นเต้นอยู่

“อยู่ๆผู้หญิงคนนี้ก็เข้ามากระซิบที่ข้างหู กูก็เลยตกใจ”

นนท์หันไปมองหน้าลูเป็นเชิงถาม แต่หญิงสาวก็ยังยืนปิดปากเงียบ ยิ้มเยือกเย็นมาทางพวกเขา เขาจึงต้องเป็นฝ่ายเปิดปากถามหญิงสาวแทน

“มีธุระอะไรกับพวกเราเหรอ?”

“ก็แค่อยากสนุกกับพวกนายเท่านั้น ท่าทางจะมีอะไรสนุกทำคืนนี้นี่ ฉันเลยอยากร่วมวงด้วย”

“อะไรสนุกๆที่ว่าของเธอคืออะไร พวกเราไม่เข้าใจ” นนท์ถามกลับ หน้าตาบอกว่าสงสัยจริงๆ

“อย่าแกล้งไก๋เลย ฉันเห็นพวกนายแอบใส่ยาในแก้วเครื่องดื่มของสาวๆที่นอนนิ่งอยู่ในรถนั่น” ลูพยักหน้าไปทางร่างที่นอนสงบไร้ปฏิกิริยาในรถ

 โอ๊ตหันขวับมองหน้านนท์ หน้าตาตื่น

“ยัยนี่มันเห็นแล้ว ทำงัยดีวะ โอ๊ย…”

เสียงร้องอย่างเจ็บปวด เกิดจากนนท์กระแทกศอกกระทุ้งสีข้างเขาอย่างแรง เป็นการเตือนให้หยุดปากสว่าง

“พวกเราไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เธอว่าซะหน่อย เธอเข้าใจผิดแล้ว” นนท์ยังยืนกรานปฏิเสธเสียงแข็ง

“นายจะว่างั้นก็ตามใจ แต่ฉันบอกแล้วนะว่าแค่อยากสนุกด้วย ได้คนร่วมสนุกแบบเต็มใจ ดีกว่าเป็นไหนๆ หรือพวกนายว่าไม่จริง อีกอย่างฉันจะอยู่เมืองนี้แค่คืนนี้เท่านั้น เลยอยากหาอะไรทำให้สะใจก่อนไป”

นนท์หันไปสบตาโอ๊ต และกอล์ฟ ซึ่งพยักหน้าให้เขาเป็นสัญญาณ

“ถ้าเธออยากสนุกกับพวกเราจริงๆหละก็ ได้เลย รับรองว่ามากับพวกเรานี่สนุกถึงใจไม่ลืมจนวันตายแน่ๆ” นนท์หัวเราะหึหึในลำคอ แต่ฟังดูไม่เหมือนเขาขำกับเรื่องที่พูดซักนิด

“ขึ้นมาเลย เอ่อ..เธอชื่ออะไร?” กอล์ฟเอ่ยปากเป็นประโยคแรก ก่อนขึ้นนั่งประจำที่คนขับ

“ลู” หญิงสาวตอบ ก่อนเลื่อนร่างบางเข้าไปนั่งข้างคนขับ

“ชื่อแปลกดีนะ” โอ๊ตกล่าว ตอนนี้สีหน้าเขาดีขึ้นแล้ว เมื่อเห็นว่าหล่อนไม่ได้มีประสงค์ร้าย

“เรากอล์ฟ โอ๊ต และนนท์ ยินดีที่ได้รู้จัก” กอล์ฟแนะนำตัวเองและเพื่อนๆเสร็จสรรพ

“ที่ลูบอกว่าจะอยู่ที่นี่คืนสุดท้ายน่ะ จะย้ายไปอยู่ที่อื่นเหรอ?” กอล์ฟยังคงทำหน้าที่ชวนคุยต่อ

“อืม จะไปเข้ามหาวิทยาลัย”

“งั้นอายุก็เพิ่ง 18 เองนะซี ไม่น่าเชื่อเห็นแต่งหน้าจัด แต่งตัวเซ็กซี่ขนาดนี้ นึกว่าเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วซะอีก” โอ๊ตกล่าว น้ำเสียงแสดงความแปลกใจนิดๆ

“แล้วจะไปเรียนที่ไหนเหรอ? เผื่อพวกเราผ่านไปแถวนั้นจะได้แวะเยี่ยม” กอล์ฟถามต่อ ขณะเริ่มเคลื่อนรถออกจากลานจอด

“ฝรั่งเศส”

คำตอบของเธอทำเอาโอ๊ตตาลุกวาว ปากขยับพูด “ว้าว” แต่ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมา

กอล์ฟสบตานนท์ผ่านกระจกหลังอย่างเข้าใจความหมายของกันและกัน โดยไม่ต้องมีคำพูดใดๆ พลางนึกในใจคืนนี้โชคดีเป็นบ้าได้เหยื่อตัวใหญ่เพิ่มมาอีกคน แถมยังเดินมาเข้ากับดักเองโดยไม่ต้องเหนื่อยอีก

นนท์กำลังคิดจะใช้ยาสลบโปะลูจากด้านหลัง เพื่อไม่ให้เธอจำได้ว่าพวกเขาพาเธอไปที่ไหน แต่ก่อนจะได้ตัดสินใจ

ลูก็กล่าวลอยๆขึ้น “ฉันเพลีย ของีบหลับหน่อยนะ ถึงแล้วปลุกด้วยล่ะ”

กอล์ฟส่ายหน้าส่งสัญญาณให้นนท์ทางกระจกหลัง ว่าไม่ต้องใช้ยาสลบ ตอนแรกเขาระแวงว่าหล่อนจะมาไม้ไหน ต้องการแค่ขู่พวกเขา หรือว่าอาจจะเป็นสายตำรวจ แต่พอหล่อนไม่สนใจจำทางว่าเขาจะพาไปไหน และเขาก็ไม่เห็นว่ามีรถคันอื่นขับตามพวกเขามา เลยมั่นใจว่าหล่อนคงเป็นพวกลูกคุณหนูที่อยากหาประสบการณ์ตื่นเต้นให้ตัวเองหายเซ็งจากชีวิตน่าเบื่อในกรอบที่พ่อแม่วางไว้

แก้ไขลำดับญาติของเบอาลกับลูนิดนึงค่ะ จากปู่ทวดเป็นตาทวด นับญาติผิดไปหน่อย