บทความทดสอบนิยาย♥

ตอนที่ 10 : {PILOT} เพเนโลเป้ & โจเอล

theme from ✖  WITCHERY HOUSE

บทนำ

28 มกราคม 2010

ถึง คุณเพเนโลเป้ ควิลล์สัน

ขอแสดงความยินดีด้วย ตอนนี้คุณได้เป็นส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัยคิงส์ลี่ดีไซน์ในส่วนของกราฟฟิกดีไซน์แล้ว

กรุณามารายงานตัวภายในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2010 เพื่อยืนยัน

   John Hemmailton_

คณบดี ,คณะสถาปัตย์กราฟฟิกดีไซน์

                สวัสดี ฉันคือเพเนโลเป้ ควิลล์สัน จดหมายนั่นมันตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ฉันอยู่เกรด 11  และฉันก็ไปรายงานตัวเรียบร้อยแล้วด้วย ในทางเทคนิค ตอนนี้ฉันเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยคิงส์ลี่ดีไซน์ นั่นหมายถึงว่าหลังจากจบเกรด 12 ฉันก็สามารถเข้าไปมอบตัว และเริ่มเรียนได้เลย

                อ้อ เหตุผลเพราะว่าฉันส่งแฟ้มผลงานการออกแบบทั้งเสื้อผ้า ตึก บ้าน รูปวาดเล่น การแต่งภาพในคอม เข้าไปตั้งแต่เกรด 11 โชคดีที่ผลงานโดนใจคณะกรรมการคนไหนสักคน อาจจะเป็นพรสวรรค์ก็ว่าได้ที่ทำให้ฉันมีหัวศิลป์แบบนี้

                ฉันใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะตั้งแต่วันแรกของปีการศึกษาใหม่ในไฮสคูล ไม่บอกใครสักคนว่าติดแล้ว นอกจากแม่กับพ่อ จึงไม่มีเพื่อนคนไหนรู้ ฉันเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาที่มีเพื่อน เพื่อนสนิทอย่างเบลล่า ,ฟรีด้า ,โซอี้ มีแฟน.. บ้างประปรายตามประสา มีคนที่เกลียดและหมันไส้มากๆ อย่างแอลลิสัน ลีเซีย มีการไม่ชอบหน้ากับครู อย่างเช่น มิสเตอร์ฮอฟส์กิน วิชาพีชคณิต ,มิสเจนนา วิชาเคมี ,มิสลี วิชาภาษาสเปน หรือแม้แต่ภารโรงที่เคยช่วยยัยแอลลิสันเอาของในล็อกเกอร์ฉันไปทิ้ง

                ฉันพร้อมแล้วสำหรับปีการศึกษาใหม่ พร้อมแล้วสำหรับการแก้แค้นยัยแอลลิสัน ใช้ชีวิตแบบสุดกู่แบบเด็กม.ปลาย แน่นอน ฉันมีชื่ออยู่ในมหา’ลัยแล้ว มีเรื่องอะไรให้กลัวอีกล่ะ?

                “ไม่จริงน่า เธอลงวิชาสเปนอีกแล้วหรอ เพเน่” เบลล่าหันมาถามฉัน

                เธอมีผมหยักศกสีน้ำตาลอ่อน และผิวสีขาวซีดเหมือนพวกผีดิบหน่อยๆ ในมือหอบหิ้วแลปทอป อีกข้างจรดปากกาลงทะเบียน

                “ใช่แล้ว” ฉันยิ้ม “เราจะได้เรียนด้วยกันไง” ฉันตอบหลังจากเซ็นชื่อในใบตอบรับ

                “เธอต้องหาเรื่องกับมิสลีอีกแน่นอน” ฟรีด้ามองตาฉันอย่างรู้ทัน “งั้นฉันเอาด้วย!”

                “หยุดเลย” เบลล่าจับมือฟรีด้าไว้ “เธอไปลงตัวที่มันจะช่วยดึงเกรดดีของเธอให้กลายเป็นเอดีกว่ามั๊ย” ฟรีด้าจิ๊ปาก “ฉันขอพาฟรีด้าไปลงตัวอื่นก่อนนะ” เบลล่าพูด แล้วดึงฟรีด้าออกไปอีกทาง

                “แล้วเธอจะลงอะไรต่อ” โซอี้ถาม

                “ฉันลงทุกแขนงที่มันเป็นศิลปะไปหมดแล้ว” ฉันยักไหล่ “เหลือที่ว่างอีก..” ฉันดูสมุด “สองตัวพอดี”

                “ทำอย่างกับมีแผนไว้แล้ว” โวอี้กระทุ้งสีข้างฉันเบาๆ ระหว่างเราเดินไปอีกที่

                “ตั้งใจว่าจะลงเคมี กับพีชคณิตน่ะ J”

                “ถามจริง” โซอี้หยุดเดิน “เธอเพิ่งจะหลุดออกจากวงจรการโดนด่า การทำโทษแบบไม่มีสาเหตุมานะ เธอจะเอาตัวเองไปทิ้งอีกทำไม” โซอี้ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ

                “จะลงเคมีเป็นเพื่อนเธอ” ฉันโอบไหล่โซอี้ “ส่วนพีชคณิต.. ส่วนตัวจ้ะ”

                เรามองตากันอย่างรู้ทัน เป็นเวลาเดียวกับที่ยัยบลอนด์สมองใสไร้ความสามารถฉลาดไม่มีสักนิดชอบคิดแต่เรื่องไร้สาระเดินมาพอดี หล่อนมีชื่อแอลลิสัน ลีเซีย เรียกสั้นๆ ว่า ยัยทึ่ม ยัยโง่ ยัยสมองกลวง ยัยนมบังหน้า หรืออะไรก็ได้ตามแต่จะปรารถนา

                “อวดเก่งลงพีชคณิตอีกแล้วสินะ” หล่อนทักฉันหลังจากเดินมาหยุดที่โต๊ะมิสเตอร์ฮอฟส์กิน

                “จ้ะ” ฉันยิ้มตอบ โซอี้แอบขำข้างๆ

                ฉันได้ซีพีชคณิต ขยันอีกหน่อยเอก็ลอยมาแล้ว ยิ่งไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นอีกด้วย คอยดูนะยะ ยัยสมองบวม -_-

                “แล้วเธอล่ะ มาตามหาซิลิโคลนที่ไหลออกจากจมูกหรอจ๊ะ” โซอี้ตอกกลับก่อนที่เราจะหัวเราะพร้อมกัน

                แอลลิสันหน้าแดงด้วยความโมโห ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติหลังจากสมุนสองคนข้างหลังตบไหล่หล่อนเบาๆ

                “ฉันมาลองวิชานี้เป็นเพื่อนโจเอล เจคอฟส์กี้ต่างหาก เธอรู้จักมั๊ย? เขาเพิ่งเข้ามาใหม่น่ะ นายแบบที่กำลังฮอตอยู่ในปีนี้ไง” หล่อนใช้นิ้วมวนผมลอนของตัวเอง “แต่อย่างเธอคงจะไม่หรอก เพราะบ้านเธอไฟฟ้ายังเข้าไม่ถึงนี่” หล่อนหันไปหัวเราะฮิๆ กับลูกสมุน เสียงแหลมนั้นน่าแขยงชะมัด

                “โทษที ฉันไม่ค่อยสนใจเรื่องผู้ชายน่ะ เพราะส่วนใหญ่... พวกเขาจะวิ่งเข้ามาหาเอง”

                แอลลิสันหน้าแดงไปถึงใบหู “แล้วจะบอกให้เอาบุญ ฉันกับเขากำลังคบกันอยู่!”

                “เย้~” ฉันทำเสียงเชียร์พร้อมกับโซอี้ “ในที่สุดก็ขายออกสักทีเนอะ” ฉันตบไหล่หล่อนเบาๆ

                “ยัย...” แอลลิสันตัวสั่นไปด้วยความโกรธ พยายามนึกหาคำด่า อะไรกัน.. ตัวเองเริ่มก่อนแท้ๆ

                “อย่านะแอลลี่” โซอี้ยกมือขึ้นจุ๊ปาก “เดี๋ยวหน้าที่เธอไปดึงมาจะเหี่ยวนะ” โซอี้ว่าก่อนที่เราจะเดินออกไปจากตรงนั้น

                ยัยแอลลิสัน เปิดเทอมนี้เธอเสร็จฉันแน่ J

____________________________________________________________

กะลังอยากแต่งเรื่องนี้มาก ส่วนนึงเอามาจากเพื่อนและตัวเอง
แต่ตั้งใจว่าจะแต่งเรื่องอื่นให้จบก่อน TwT
เรื่องนี้ไม่ได้โหดดราม่าล้างแค้นแก้แค้นอะไรนะคะ
เอาเผ็ดๆ มันส์ๆ พอ 5555555555555
อย่าไปสนใจเรื่องวันนี้ คณะ มหาลัยมาก เราก็งง TT