หลอกรัก กั๊กหัวใจยัยจอมดื้อ! ♥

ตอนที่ 7 : :: 6 BET.

6

BET.

                “ไหนอ่ะ เพื่อนของเพื่อนเธอ -O-“

                “เงียบๆ เหอะน่า ว่างมากก็หาอะไรยัดปากไป” ฉันพูดก่อนจะเขย่าแก้ววอดก้าในมือ

                ฉันไม่ได้ตั้งใจมาหาร๊อบบี้นะ ฉันแค่ออกมาเที่ยวเฉยๆ แต่ดูท่าทางเขาอยากจะเห็นเพื่อนของเพื่อนฉัน (ซึ่งตอนนี้เป็นเพื่อนฉันแล้ว) เหลือเกิน -_-;

                “อย่ากินเยอะสิ ฉันขี้เกียจแบกคนเมากลับบ้าน -_-”

                “ฉันกลัวนายเมาก่อน J” ฉันว่าก่อนจะกระดกวอดก้าเข้าปากทั้งแก้ว “ฉันไม่ได้คออ่อนขนาดนั้น” ฉันหันไปมองสลาฟก่อนจะสั่งกามิกาเซ่อีกแก้ว

                ...ใช่ ฉันไม่ได้คออ่อนขนาดนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้คอแข็งขนาดนั้นเหมือนกัน = =;

                “เฮ้! แคลร์รึเปล่า” เจ้าของเรือนผมสีบรอนซ์เข้มเอ่ยทักทาย พร้อมกับโอบเอวฉันจากข้างหลัง

                นี่ถ้าเกิดไม่ใช่ฉันจะทำไงเนี่ย = =^ แต่ยังไงก็คงไม่มีสาวคนไหนปฏิเสธอ้อมกอดของเขาได้หรอก

                “ใช่แล้ว! ร๊อบบี้ ^^” ฉันหันไปตอบร่างสูง ก่อนที่เขาจะคิสทักทายฉันที่แก้มทั้งสองข้าง

                “มากับใครรึเปล่าเนี่ย”  ร๊อบบี้ถามพร้อมกับลูบไล้ใบหน้าฉันเบาๆ

                จะว่าไป... ร๊อบบี้ก็ดูไม่ค่อยต่างจากสลาฟเท่าไหร่นะ = =; ว่าแต่สลาฟหายไปไหนเนี่ย ไม่เห็นมาขู่ร๊อบบี้เลย

                “มากับเพื่อน” ฉันตอบแล้วหันไปมองข้างหลัง อ๋อ หลีสาวอยู่นั่นเอง! เห็นแล้วมันอารมณ์เสียจริงๆ K

                “ไหนล่ะเพื่อนเธอ”

                “คนนั้น” ฉันตอบพร้อมกับชี้ไปที่สลาฟที่กำลังป้อสาวผมแดงอยู่ “สลาฟ” ฉันดึงคอเสื้อให้เขาหันมาเจอกับร๊อบบี้

                “อะไรครับที่รัก -O-“ เมื่อกี้ยังป้อสาวอยู่เลย ยังมีหน้ามาเรียกฉันว่าที่รักอีก เฮอะ!

                “นี่เพื่อนฉัน... ร๊อบบี้ ร๊อบบี้... นี่สลาฟ”ฉันจัดการแนะนำคนทั้งสองให้รู้จักกัน

                “อ๋อ อืม” สลาฟมองร๊อบบี้นิ่งๆ ด้วยสายตากวนๆ

                “หวัดดี” ร๊อบบี้ก็กวนกลับไม่แพ้กันด้วยการยักคิ้วให้

                “-_-+”

                “+-_-“

                โอ๊ย! จะบ้าตาย จ้องตากันอย่างกับจะเพาะพันธุ์ปลากัด -_-;

                “เฮ้!” ฉันหยุดสงครามประสาทด้วยการตะโกนใส่หน้าทั้งคู่

                “นี่แคลร์แฟนฉัน” สลาฟพูดก่อนจะดึงฉันไปโอบ

                “แฟนเฟินอะไรกัน เมื่อกี้ยังจีบสาวอยู่เลย” ฉันพูดพร้อมกับกรีดยิ้มเยือกเย็น

                “อะไรกัน ก็แค่ทำความรู้จักเท่านั้นเอง (‘ ‘ )”

                “อ๋อเหรอ” ฉันล่ะเบื่อกับความกะล่อนของเขาจริงๆ -_-

                “งั้นฉันจีบสาวน้อยคนนี้ได้มั๊ย” ร๊อบบี้พูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์

                “เอามั๊ย แลกกัน” ฉันหันไปยิ้มให้สลาฟ เขากัดฟันแน่น... ท่าทางจะโกรธ

                “แล้วคืนนี้เธอจะกลับกับใครล่ะแคลร์ ถ้าแฟนเธอต้องไปส่งคนอื่น J”

                “หุบปากไปเลย!”

                “เฮ้ สลาฟ!” ฉันหยุดสลาฟเมื่อเห็นเขาทำท่าจะกระโจนใส่ร๊อบบี้

                “เอางี้ ถ้านายทายถูกว่าแคลร์จะเมาเตกีล่าแก้วที่เท่าไหร่... ก็ได้เธอไปคืนนี้” ร๊อบบี้เริ่มวางเดิมพัน

                “เฮ้ ร๊อบบี้ -_-“ ฉันรู้สึกไม่ค่อยชอบประโยคที่เขาพูดเท่าไหร่

                “ตกลง!”

                โว้ยยย! เคยถามความสมัครใจฉันกันบ้างมั๊ยเนี่ย K!

                ฉันกลอกตาไปมาอย่างเซ็งๆ ร๊อบบี้ยิ้มไม่มีทีท่าอะไร เขาเป็นพวกชอบพนัน แล้วก็ชอบทำหน้าตากวนๆ ให้ใครสักคนหมันไส้เล่น ส่วนสลาฟ.. ถ้าเปรียบเทียบเขากับภูเขาไฟ ก็คงเป็นอะไรที่ใกล้จะระเบิดเต็มทน

                “ฉันว่าสาม” ร๊อบเป็นคนเริ่ม

                “ฉันว่าห้า”

                ทั้งสองจ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร เห็นแล้วเหนื่อยใจแทน =_=^

                กลับมาที่ฉัน... ให้ฉันเดา ฉันว่าอาจจะไม่ถึงสามแก้วด้วยซ้ำ  เพราะตอนแรกก็ล่อวอดก้าไปสอง แล้วก็กามิกาเซ่อีกหนึ่ง =_=;

                “ดื่มเลย” ร๊อบบี้ยิ้มพร้อมกับยื่นเตกีล่าให้ฉัน

                ฉันถอนหายใจพรืดแล้วรับมาดื่มอย่างเสียไม่ได้ โอ้พระเจ้า! แค่แก้วแรกฉันก็เริ่มจะมึนๆ แล้วนะ ให้ตายเถอะ ฉันคงอยู่ไม่ถึงแก้วที่ห้าหรอก

                “เยี่ยม! เธอรู้สึกไงบ้างที่รัก”

                “มึน” ฉันหันไปตอบสั้นๆ ใส่หน้าสลาฟ แต่ผลที่ได้คือเขายื่นแก้วที่สองมาให้ ฉันก็ได้แต่รับไปดื่มอย่างเซ็งๆ ฉันว่าหมดแก้วนี่ฉันอาจจะคว้าแก้วต่อไปไม่ได้เลยก็ได้

                “อีกแก้วๆ” สลาฟเร่งอย่างรีบร้อน ต่างจากร๊อบบี้ที่ยืนดูนิ่งๆ “เธอต้องทรงตัวให้ถึงห้าแก้วนะ ฉันไม่ยอมให้ไอ้นั่นมันเอาเธอไปหรอก” เขาพูดเบาๆ ข้างๆ หูฉัน

                แล้วไม่มากินเองล่ะโว้ย -_-!

                ฉันกระดกเตลีก่าแก้วที่สามรวดเดียวหมด พร้อมกับรู้สึกปวดหัวตะหงิดๆ แล้วก็เริ่มเบลอๆ

                “ฉันไม่ไหวแล้วอ่ะ”

                “เฮ้ย! ได้ไงอ่ะ” สลาฟพูดเสียงดังเกือบจะตะโกนเลยด้วยซ้ำ

                “นายแพ้แล้ว J”

Slave talked :

                “นายแพ้แล้ว” คำพูดง่ายๆ จากปากไอ้ร๊อบบี้อะไรนั่น ก่อนที่แคลร์จะฟุบลงไปกับโต๊ะบาร์

                ผมแทบอยากจะต่อยหน้าตัวเองเดี๋ยวนั้น ผมนึกว่าแคลร์จะคอแข็งกว่านี้ซะอีก ผมกำหมัดแน่นพร้อมกับถามออกไป

                “แกจะทำอะไรกับแคลร์”

                “ไม่รู้สิ J”

                “ฉันจะพาแคลร์กลับ”

                “เฮ้ย! พูดงี้ได้ไง ฉันชนะนะ” ผมว่าแคลร์ไม่น่าเมาง่ายขนาดนี้นะ -*- “แคลร์ดื่มวอดก้าไปสอง กามิกาเซ่อีกหนึ่ง” ไอ้ร๊อบบี้พูดเหมือนรู้ความคิดผม

                แต่ตอนนี้หันมาผมเห็นแคลร์ถือแค่กามิกาเซ่นี่นา...

                “เพราะนายไม่สนใจแฟนนายไง”

                “แกจะเอาอะไร” ผมถามเสียงเรียบ

                ผมยอมไม่ได้จริงๆ ถ้าแคลร์จะต้องไปกับไอ้เวรนี่

                “Just one kiss J” มันพูดก่อนจะดึงแคลร์ที่ฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะขึ้นมา แล้วกระซิบอะไรบางอย่างข้างๆ หู จากนั้นก็จูบแคลร์! แถมยัยนั่นก็จูบตอบด้วย!

                มันถอนจูบออกก่อนจะส่งร่างปวกเปียกของแคลร์มาให้ผม แล้วบอกให้ผมพาแคลร์กลับไป ผมไม่มีอารมย์มาทะเลาะกับแคลร์ตอนนี้หรอก ผมต้องรีบพาแคลร์กลับบ้านให้เร็วที่สุด!

End.

                สลาฟโยนแคลร์ลงบนเตียงโดยไม่คำนึงถึงความเจ็บเลยแม้แต่น้อย แคลร์สะลึมสะลือ พยายามจะลุกขึ้นนั่งให้ตรงที่สุด แต่ดูเหมือนแอลกอฮอล์จะกดสมองเธอจนเดี้ยงไปแล้ว

                สลาฟถอดเสื้อเชิ้ตออก แล้วโยนทิ้งไว้ข้างๆ เตียง ก่อนจะตวาดเสียงดัง

                “เธอจูบกับไอ้เวรนั่นทำไม!”

                “ฮะ?”

                “ฉันถามว่าเธอจูบกับไอ้เวรนั่นทำไม!”

                “ทีนายยังไปจีบผู้หญิงคนอื่นได้เลยนี่นา” เธอตอบด้วยแววตาใสซื่อไร้เดียงสา

                “เธอกวนประสาทฉันหรือไงแคลร์!” เขาพูดก่อนจะกระโจนขึ้นคร่อมเธอ พร้อมกับบีบข้อมือเธอไว้แน่น

                “โอ๊ย! ฉันเจ็บ!” เธอพูดและพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ

                “ฉันแค่จีบไม่ได้จูบโว้ย!”

                “เห็นมั๊ย! นายจีบหล่อนจริงๆ ด้วย” เธอพูดก่อนจะเบือนหน้าหนี

                “โธ่โว้ย!” เขาตะโกนก่อนจะก้มลงจูบเธออย่างรุนแรง เธอรู้สึกเจ็บจนชาไปหมด ทำได้แต่ร้องอู้อี้อยู่ในลำคอ “เธอรู้มั๊ยว่าทำให้ฉันโกรธ” เขาเค้นเสียงแล้วก้มลงจูบเธออีกรอบ

                ต่อให้พยายามปฏิเสธสัมผัสที่เขายัดเยียดให้ยังไงก็ผลักไสมันไปไม่ได้อยู่ดี...

                เขาแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากเธอจังหวะที่เธอพยายามจะหายใจ แล้วตักตวงความหวานจากลิ้มฝีปากเธออย่างไม่รู้จักพอ และสุดท้าย... เธอก็คล้อยตามเขาจนได้...

                สลาฟลากริมฝีปากร้อนมาที่แก้ม เปลือกตา จมูก ไปที่ใบหู แล้วเป่าลมใส่เบาๆ เขาเริ่มรุกหนักขึ้นโดยการลูบไล้ที่ต้นขาของฉันอย่างเล้าโลม และพยายามจะถอดชุดฉันออก

                ในตอนนั้นที่ฉันรู้สึกว่าฉันมีสติมากขึ้น จนสามารถผลักเขาออกได้

                “นายทำบ้าอะไร สลาฟ!”

                เขาทำแบบนี้มาสองครั้งแล้วนะ เอ๊ะ! ไม่สิ.. หรือสาม แต่ทุกครั้งมันก็ทำให้ฉันแทบร้องไห้ออกมา.. ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันกลัวอะไร แต่บางครั้ง... บางอย่างมันบอกฉันว่ายังไม่พร้อม...

                “ฉันขอโทษ” เขาพูดสั้นๆ ก่อนจะลุกออกไป

                ฉันลุกขึ้นนั่งหลังจากที่สลาฟออกไปแล้ว และคิดทบทวนเรื่องต่างๆ แต่ฉันกลับจำอะไรไม่ได้เลย ให้ตายสิ! ฉันว่าฉันควรจะไปอาบน้ำ

                ฉันพาตัวเองไปที่หน้ากระจก แล้วค่อยๆ ถอดชุดออก ชุดที่เขาเลือกให้... ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรู้สึกสับสนไปหมด ฉันมองรอยแดงๆ ที่ถูกใครบางคนทำให้บนตัวเองผ่านกระจก ที่เขาบอกว่ามันเป็นสัญลักษณ์อะไรนั่นแหละ

                แล้วฉันจะมานั่งคิดถึงเรื่องเก่าๆ ทำไมเนี่ย

                พอเหอะ แคลร์ เลิกบ้าได้แล้ว เธอต้องไปอาบน้ำ เรียกสติกลับคืนมา แล้วทำตัวให้เป็นปกติซะ โอเค้?

ซ่า...

                ฉันอยากไปนอนแช่น้ำในอ่างจัง ถ้าไม่ติดว่ามันแตกจนกลายเป็นศิลปะประดับห้องน้ำไปแล้วอ่ะนะ แล้วฉันก็ไม่คิดจะซ่อมด้วย เพราะตอนที่บอกแม่ไป แม่ทำเฉยๆ จนลืมไปเลย ฉันก็เลยปล่อยไว้ ไม่รู้สิ อาจเป็นเหตุผลติสๆ ส่วนตัวที่อยากให้มันแตกอยู่อย่างนั้นก็ได้ ฮ่าๆ = =’

กริ๊ก

                ฉันหมุนเปิดกลอนแล้วเดินออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวสองผืน ตัวนึงอยู่บนหัว อีกตัวอยู่บนตัว ฉันหวังมากว่าสลาฟจะไม่บังเอิญเข้ามาในตอนนี้

                พออาบน้ำแล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย..

                ฉันหยิบสายเดี๋ยวสีน้ำตาลที่เป็นชั้นออกมา พร้อมกับกางเกงขาสั้นสีขาว ใส่ชุดนี้นอนไปก่อนแล้วกัน รู้สึกว่าชุดอื่นยังไม่ได้ซัก -O-

                “เฮ้ ที่รัก ฉันเอาชามาฝากเธอ”

                Oh my .. -O-

                ฉันดึงเสื้อเสร็จพอดี ดีนะที่หมอนี่ไม่เข้ามาตอนฉันโป๊ ทำไมเข้ามาไม่ให้สุ่มให้เสียงเลย -_-^

                “โว้ว ฉันน่าจะมาเร็วกว่านี้ -,.-“

                เอาแก้วชาราดหน้านายก่อนเลยดีกว่ามั๊ย -_-

                “ไปเอาชามาจากไหน” ฉันถามหลังจากรับแก้วชามา

                อ้อ เป็นชากุหลาบค่ะ แต่เป็นแก้วกาแฟที่บ้านฉันเอง.. น่ารักจริง -_-

                “ไปเทมา... จากการ้านเกรซ”

                ฉันว่าปานนี้ยัยนั่นคงจะต้องเผาพริกเผาเกลือแช่งพวกเราอยู่แน่เลย คิกๆ

                “ฉันอยากแช่น้ำในอ่างจัง”

                ไม่รู้สิ... ทำไมฉันถึงอยากบอกเขาก็ไม่รู้...

                “เธอก็แช่ไปสิ อ้อ ลืมไปอ่างห้องเธอแตก -_-3” เขาเกาหัวแก้เก้อ “ทำไมเธอไม่เข้าไปแช่ในห้องแม่เธอล่ะ”

                “ฉันไม่อยากเปิดไปเจอซัมติงน่ะ -_-a”

                “ไปขึ้นรถ”

                “ฮะ? ไปไหน” ฉันถามพร้อมทำหน้างงสุดขีด

                     “ไปทะเล J”

 

‘Don’t make me angry :(

Slave‘

__________________________________________________________________.,

ไปทะเล *O* ไปทำอะไรกันย้า >////<
เดินทางมาถึงตอนที่เท่าไหร่แล้ว? ใครตอบได้เอาใจไปเลย55 -_-;
ตื่นเต้นอ่า เดินร้อยเม้นแล้ว >w< มีแฟนคลับด้วยน้า แอร๊ยยย
รู้สึกดีใจมากๆ เวลาได้มาคุยกับรีดเดอร์ตรงนี้ :’)
ยังไงก้ขอบคุณทุกๆ คอมเม้นมากเลยนะค้า ได้ฤกษ์อัพสักที55 ^3^

ยังไงก้ขอเม้นเยอะๆ นะค้า >3<!!

ปล. ใครแอดแฟน แอดเฟรนมา ไปทักทายในมายไอดีได้นะค้า ตอบทุกคนค่า ถ้าไม่ตอบกระทืบได้เลย55555 แล้วก้อยากให้แอดเฟรนไว้หรือแอดแฟนไว้ก้ได้ค่ะ จะได้ติดตามได้สะดวกๆ หน่อย ฮี่ๆ

thanks theme :)
emer .gency