หลอกรัก กั๊กหัวใจยัยจอมดื้อ! ♥

ตอนที่ 11 : :: 10 You could hug it if you missed me

10

You could hug it if you missed me

                ฉันกลับมาอยู่บ้านตามปกติ พ่อแม่กลับมาแล้ว แต่ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้าน มาช่วยงานที่ร้านอาหาร อ้อ.. ช่วยรับออเดอร์ กับเสิร์ฟนะ ไม่ใช่ทำ -_-;

                ส่วนสลาฟก็แวะเวียนมาช่วยงานเรื่อยๆ พ่อแม่ฉันล่ะ.. ก็ปลื้มน่ะสิ -_-3

                “สลาฟ ขยันจังเลย มาช่วยแคลร์อีกแล้ว *O*”

                “คร้าบ ^O^”

                “บ้านตัวเองไม่มีงานหรือไง -_-^” ฉันแอบกระซิบเบาๆ

                “วันนี้ฉันมาพาเธอออกไปข้างนอกล่ะ” เขายิ้มหวาน

                “ไปไหน >_<” ฉันรีบดึงเสื้อคนตัวสูงอย่างอยากรู้

                ก็แม่ใช้งานฉันมาตลอดสามวันนี้เลยอ่ะ T^T พอรู้ว่าตอนที่แม่ยัยเกรซไม่อยู่ ยัยเกรซดูแลร้านเอง (ส่วนบ้านเราปิดร้าน -_-;;) ก็เลยบอกให้ฉันทำตามแบบเกรซบ้าง ฉันก็เลยต้องอยู่ที่ร้านมาตลอดเว! เฮอะ! แล้วยัยเกรซตอนนี้น่ะหรอ? หนีไปทะเลแล้ว! TOT

                “ไม่บอก -..-“ เขาดึงผ้ากันเปื้อนของฉันออกก่อนจะหันไปหาแม่ (ของฉัน) “น้าลินดาคร้าบ ผมขอยืมตัวแคลร์หน่อยนะคร้าบ ^O^”

                “เอาเลยจ้ะ นานๆ ก็ได้ ฮิๆ” แม่ -______-

                สลาฟลากฉันไปขึ้นรถ แล้วขับออกไปอย่างอารมณ์ดี เขาก็ยังไม่ยอมบอกสักที เอาแต่บอกว่าจะมีเซอร์ไพรส์

                “อย่าบอกนะว่าจะพาไปเข้าโรงแรม”

                “กลัวอะไร เราเคยไปมาแล้วนะ -O-“

                เออ.. จริงด้วย

                “แต่มันคนละแบบกันนี่ -O-“

                “มันก็โรงแรมเหมือนกันแหละ อย่าพยายามให้ยากเลยที่รัก เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละ ^^”

                สลาฟเลี้ยวลด จอดรถ แล้วลงมาเปิดประตูรถให้ฉัน... อารมณ์ไหนนะไอ้บ้านี่

                “พาฉันมาบ้านนายทำไม -_-“

                “มีอะไรจะเซอร์ไพรส์”

                “นายพูดมาสิบรอบแล้วมั้ง”

                “อ๊ะ จริงหรอ (‘ ‘) เอาน่า อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่โรงแรมละกัน”

                ต่างกันมากเลยเนอะ -_-^ แต่แหอะ นอนเตียงเดียวกันมาออกบ่อย

                “ไหนล่ะ เซอร์ไพรส์นาย -_-“

                “นี่ไง” เขาพูดก่อนจะดันหลังฉันเข้าไปในบ้าน

                โอ้พระเจ้า! ลูกหมาพันธุ์บีเกิลสีน้ำตาลขาวกำลังนอนแทระกระดูกอยู่ นี่เขาซื้อมา... ให้ฉัน?

                “นาย...”

                “ก็เห็นเธอชอบไอ้หมาทอมมี่บ้านเกรซ ก็เลยซื้อมาให้”

                “จริงหรอ” ฉันตาเป็นประกาย สลาฟยืนฉีกยิ้มกว้างก่อนจะหอมแก้มฉันเบาๆ “อะไรเนี่ย -_-“

                “รางวัลไง ^-^” ยังไม่ได้บอกเลยนะว่าชอบรึเปล่า -O-^ “ฉันให้เธอ เป็นตัวแทนฉัน >_<”

                “แม่ฉันคงจะยอมให้เลี้ยงหรอก K”

                “ไม่เป็นไร เธอจะได้มาบ้านฉันบ่อยๆ J”

                “ฉันไปบ้านเกรซก็ได้ย่ะ”

                “อะไรวะ ทำไมต้องไปหาไอ้หมาชีกอด้วย! L”

                “ทุเรศ ไปว่าหมาได้ไง -*-“ ฉันนั่งยองๆ แล้วลูบหัวเจ้าหมาน้อยเบาๆ มันเลียมือฉันใหญ่เลย

                “เอาตัวนี้ไปเลย ห้ามไปยุ่งกับไอ้หมาตัวนั้นอีกด้วย”

                “บอกว่าแม่ไม่ให้เลี้ยงไง”

                “ฉันมีวิธี J”

                “วิธีอะไร” ฉันหันไปถามพลางอุ้มเจ้าหมาน้อยขึ้นมา

                “มีละกันน่า ตอนนี้มาตั้งชื่อให้มันก่อนดีกว่า” เขาว่าก่อนจะนั่งลงข้างๆ ฉัน... ตรงหน้าประตู -_-;

                “ชื่ออะไรดีล่ะ” ฉันทำท่าครุ่นคิด

                “ชื่ออุลตร้าแมน *O*”

                “ฉันจะเขวี้ยงมันทิ้งเดี๋ยวนี้แหละ -_-“

                “โธ่! ชื่อออกจะเพราะ เธอมีไอเดียหรือไง -3-“

                “ถ้านายบอกว่ามันเป็นตัวแทนของนายก็... ให้มันชื่อลิตเติ้ลสลาฟสิ” ยอมรับว่าสิ้นคิดสุดๆ แต่คิดอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ -_-;

                “ก็ดีนะ เธอจะได้คิดถึงฉันตลอดไง” เขาพูดแล้วลูบหัวเจ้าลิตเติ้ลสลาฟบ้าง “เวลาเหงาก็เอามันมากอดได้ แต่ห้ามจูบนะ!” เขาทำหน้าตาจริงจังจนฉันอดขำไม่ได้

                “จะบ้าหรอ ใครเขาจะไปจูบกับหมา”

                “ก็ไม่รู้แหละ ฉันหวงรู้รึเปล่า”

                ทำไมฉันรู้สึกใจเต้นแปลกๆ อีกแล้ว...

                “เฮ้ -O-“ สลาฟโคลงหัวฉันเบาๆ เมื่อเห็นฉันนิ่งไป

                “อ๋อ ก็ดี ฮ่ะๆ” ฉันหัวเราะแห้งๆ

                “อะไรก็ดี -_-^ ฉันบอกว่าฉันหวง ห้ามสวีทกับไอ้หมานี่เกินหน้าฉัน”

                “อ๋อ อืม”

                “เธอเป็นประจำเดือนอีกแล้วหรอ -O-;;” จะบ้าหรอ เพิ่งจะหมดไปเอง -_-^^ “แล้วถ้าเธอทำอะไรกับมันก็ต้องทำกับฉันด้วยนะ เช่น กอดแบบนี้” เขาพูดแล้วกอดฉันแน่นในขณะที่ฉันก็กอดเจ้าลิตเติ้ลสลาฟอยู่

                “แล้วถ้าฉันเตะ ถีบ ต่อย หรือกระทืบอะไรแบบนี้อ่ะ -O-“

                “อันนั้นฉันจะนับเป็นจูบ J”

                โคตรได้เปรียบเลยอ่ะ -___-;

                “แล้วนายมั่นใจแค่ไหนว่าแม่จะให้ฉันเลี้ยง“

                “ร้อยเปอร์เซ็นต์!”

                ตอนนี้ฉันกลับมาอยู่ที่บ้านสลาฟอีกรอบ หลังจากตอนนั้นไปหาแม่ที่ร้านแล้วขอเลี้ยงเจ้าลิตเติ้ลสลาฟ ตอนแรกแม่แทบเอาตะหลิวควักลูกตาฉันแต่พอสลาฟพูด

                ‘น้าลินดาครับ ผมอยากให้แคลร์เลี้ยงไว้... เป็นตัวแทนผม เวลาแคลร์เหงาฮะ (._.)’ ทำหน้าตาเจี๋ยมเจี้ยมน่าสงสาร

                ‘แต่ถ้าแคลร์เหงาไปหาสลาฟเลยไม่ดีกว่าหรอ -O-’ แม่ไม่ค่อยเลย -_-;;

                ‘ก็.. เผื่อเวลาผมไม่อยู่บ้านไงฮะ -O-;;;’

                ‘เออ.. ก็ดีนะ >_<’

                แล้วยังไล่ให้ฉันพาเจ้าลิตเติ้ลสลาฟไปฉีดวัคซีน ไปซื้อบ้านหมา ชามอาหาร กระดูกไว้แทะเล่น รวมไปถึงแชมพูอาบน้ำอะไรแบบนั้นด้วย -_-; ซึ่งหารู้ไม่ สลาฟได้จัดการให้เรียบร้อยแล้ว ฉันก็เลยมานั่งเล่นในบ้านสลาฟชั่วคราว ส่วนพ่อแม่เขาก็ออกไปทำงาน สรุปคือฉันอยู่กับเขาสองคน

                “ที่รัก ฉันไม่ยักรู้ว่าน้าลินดาจะน่ารักขนาดนี้”

                “ฉันก็ไม่นึกวาแม่ฉันจะรักนายขนาดนี้ -_-“ ฉันพูดก่อนจะดื่มน้ำแดงที่สลาฟเอามาให้

                “น้ำแดงอร่อยใช้ม้า~” ก็ปกตินี่ -_- “ฉันใส่ใจลงไปแหละ” จะหมดอร่อยก็ตรงนี้แหละ -_-^

                “โว้ว!” ท่าทางเจ้าลิตเติ้ลสลาฟก็อยากกินน้ำแดงนะ มันเอาขาหน้าจับแก้วฉันใหญ่เลย

                “เฮ้ย ไอ้บ้านี่ ฉันทำให้แฟนฉันคนเดียวโว้ย เดี๋ยวก็เอาไปปล่อยซะเลย -*-“

                “ฉันเอานายไปปล่อยบ้างได้ป่ะ -O-“

                “ลองดูสิแคลร์ แต่ก่อนจะไปฉันจะทำให้เธอเรียกชื่อฉันทั้งคืนเลย J” อยากสาดน้ำแดงใส่หน้า!

                “ถามจริง พักนี้นายอยู่กับฉันบ่อยนะ เพลย์บอยอย่างนาย... ไม่อยาก.. แบบ.. อะไรอย่างงั้นบ้างอ๋อ (.///.)”

                “ไม่รู้” เขาตอบยิ้มๆ

                “เฮ้! อย่าบอกนะ ว่านายออกไปกับผู้หญิงอื่นน่ะ!” ฉันเผลอตะโกนเสียงดัง

                “อะไรกัน เธอหึงฉันหรอ! (‘O’)”

                “ฉันไม่ได้หึงนาย!” ฉันรีบปฏิเสธเป็นพัลวัน

                “หน้าเธอมันไม่ใช่อ่ะ ฮ่าๆๆ”

                “ตลกมากมั๊ย สลาฟ!” ฉันเอาหมอนแถวๆ นั้นฟาดหน้าเขาเต็มพิกัด

                “แหม ก็มันดีใจอ่ะ แฟนหึง ฮี่ๆ”

                “ฉันบอกว่าไม่ได้หึงไงเล่า!” ฉันแหวเสียงดัง

                “โอเคๆ ไม่หึงก็ไม่หึง” เขาพูดกลั้วหัวเราะ

                “ปิดเทอมนายไม่ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนนายมั้งหรอ -O-“

                “เออ จริงด้วย ใกล้จะวันเกิดไอ้แพทแล้ว”

                “จริงหรอ ไปซื้อของขวัญให้มันกัน” ฉันรีบเด้งตัวขึ้น จัดเสื้อผ้าหน้าผม เตรียมตัวไปซื้อของ

                “ไม่อ่ะ ฉันไม่รีบ” ว่าพลางล้มตัวลงนอนบนโซฟา

                “เฮ้ย รีบไปเหอะ” ฉันพยายามดึงร่างคนตัวสูงให้ลุกขึ้น แต่ดูเหมือนจะไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย

                “ไม่ต้องรีบหรอกน่า -“-“

                “ไปเหอะนะ” ฉันขี้เกียจนั่งเบื่ออยู่ที่บ้านสลาฟ หรือไปช่วยงานที่ร้านอ่ะ อย่างน้อยออกไปห้างก็ยังดี T^To

                ถ้าไปตอนนี้ แล้วกลับดึกๆ หน่อย นอนดึกขึ้นไปอีก แล้วบอกพรุ่งนี้ตื่นไม่ไหว จะได้ไม่ต้องไปช่วยงาน... กรี๊ด แผนแคลร์เจ๋งเป้ง! >_<

                “โธ่! เธอจะเป็นห่วงอะไรมันนักหนาวะ -“-!” สลาฟพูดพร้อมกับดึงฉันให้ล้มไปทับเขา “ฉันหึงนะ” เขาพูดเสียงเบา

                “ฉันแค่อยากไปข้างนอกเฉยๆ -3-“ ฉันพูดแล้วพยายามดันตัวขึ้น แต่สลาฟกลับกอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก

                “ไม่บอกแต่แรก” เขาพูดก่อนจะพลิกตัวขึ้นมาคร่อมฉันแทน

                “สลาฟ ลุกออกไปได้แล้ว -O-!”

                “ขอจูบนึง”

                “นายจูบฉันบ่อยขนาดนี้.. ไม่เบื่อบ้างหรือไง”

                “ไม่นะ.. ” เขาทำท่าคิด “แล้วเธอล่ะ.. เบื่อรึเปล่า”

                ฉันน่ะหรอ... กว่าที่ฉันจะคิดอะไรออก สลาฟก็ก้มลงมาจูบฉันซะแล้ว เขาละเลียดริมฝีปากฉันอย่างอ่อนโยน และแผ่วเบา จนสมองฉันขาวโพลน อะไรที่คิดไว้ก็หายไปหมด...

                สรุปนายจะให้ฉันตอบรึเปล่าเนี่ย -“-

                “ว่าไง” เขาถามพร้อมกับเกลี่ยผมที่ปรกหน้าฉันออก

                ฉันไม่รู้สึกเบื่อ... แถมบางครั้งยังไม่อยากให้เขาหยุดด้วยซ้ำ...

                “โอ้ะ รอยที่คอเริ่มจางแล้วอ่ะ (‘O‘) ” เขาพูดก่อนจะก้มลงจูบแรงๆ ที่คอฉัน

                “พอแล้วเดี๋ยวคอฉันก็ช้ำหมดหร.. อื้อ” เขาจูบปิดปากฉันอีกแล้ว! คำพูดทุกคำของฉันถูกกลืนเข้าไปหมด รสจูบที่หอมหวานทำเอาฉันเผลอจูบตอบไปอย่างไม่รู้ตัว

                ฉันไม่อยากจูบตอบเขาบ่อย ไม่อยากให้เขาได้ใจ เดี๋ยวเขาจะทำอะไรที่ทำให้ฉันเผลอไผลไปมากกว่านี้...

                “พอแล้ว” ฉันปรามเขาเสียงดุ เมื่อเขาเริ่มจูบต่ำลงมาเรื่อยๆ

                “แคลร์... ทำไมกับเธอ...” เขาเอ่ยเสียงแหบ “ฉันหยุดไม่ได้เลย”

                “พอแล้ว สลาฟ!” ฉันผลักคนตัวสูงจนเขาตกโซฟา

                “สงสัยฉันจะต้องไปฝึกถอดเสื้อยืดด้วยปากซะแล้ว” เขาพึมพัม “เธออย่ายั่วฉันได้มั๊ย -*-“

                “บ้า! ฉันไปยั่วนายตอนไหน!” ฉันแหวเสียงดัง หลังจากลุกขึ้นนั่ง และจัดเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว

                “เออ เมื่อกี้เธอว่าจะไปไหนนะ? ไปซื้อของขวัญให้ไอ้แพทใช่มั๊ย ไปกัน!”

   

‘I can’t stop kissing you.

Slave’

_______________________________________________________.,
สวัสดีค่า :D
ตื่นเต้นๆ เดินทางมาตั้งไกลแล้ว ><
ก้ขอบคุณทุกๆ คอมเม้นเลยน้า >_<
เดี๋ยวจะรีบไปปั่นคิกกับบทส่งท้ายนะจ๊ะ *OO*

คำผิดตรึมเลย Y___Y เดี๋ยวจะทยอยแก้นะคะ
แล้วก้สลาฟมาช่วยหรือมาป่วนวะ =___=; 555
จูบทุกตอนเลยหรอ (._.) แล้วชอบป่าวอ่ะ (.V.)
ไรเตอร์ไม่ได้มีเป้นคลังนะคะ ไรเตอร์มีเต้มคอมต่างหาก55555555

ไรเตอร์ชอบสลาฟทุกฉากทุกตอนเลยถูกใจมาก5555
แอร๊ย ต้องรีบไปปั่นนิยายที่เหลือแล้วว
บะบุยยยย จุ๊บบบ =3=



ปล. ขอหลายๆ เม้นนะคะ 5555
(เขียนข้างขวางงป่ะคะ? แบบอ่านไม่สะดวกรึเปล่า คือแบบพ่อกะแม่เดินผ่านตลอด เลยไม่กล้าเลื่อนขึ้น เดี๋ยวเจอรูป :x)

ปล. เราชอบอ่านเม้นไรเตอร์ทุกอันค่ะ จะเม้นด่า เม้นชม ให้กำลังใจ ชอบหมด ดังนั้นเม้นกันเยอะๆ นะค้า >////<

**พิเศษ!! สำหรับเม้นที่ 500 เราจะให้สลาฟฟรีหนึ่งตัว (?) :pp

thanks theme :)
emer .gency