ปากร้ายดีนักรักซะเลย

ลำดับตอนที่ #3 : ลุยมันเลย

              บทที่ 3

               “จะไปได้ยังพวกคุณนายทั้งหลายส่องกระจกดำนากันอยู่นั้นแหละรู้เปล่าให้คนสวยรอผิดนะโว้ย” ฉันสรรเสริญเพื่อนนิดหน่อยหลังเลิกเรียน “ ปากสุนัชทั้งวันเลยนะแกไอ้เค้กงี้ดิถึงหาแฟนไม่ได้ หุหุ” ไอ้โปแซว “เออแล้วไงใครรับได้ก้รับใครรับไม่ได้ก้เลิกคบโว้ย” ฉันตอบแบบโมโหเมื่อโดนจี้ใจดำ “งอนๆๆ” ไอ้โปแซวไม่เลิก “ ตบกันเลยปะละไอ้อ้วนแกเองก็ไม่ต่างกับฉันเท่าไรหรอกเป็นเทอมแล้วยัง อ้วนอีก +555” ฉันตอบแบบถือไพ่เหนือกว่า “ โถ่ๆกลุ่มเรามันก็ผิดเพศทั้งนั้นแหละไม่แปลกโว้ยไ ม่เป็นสิผิด” มันเถียงฉันกลับทันที “ เหรอใช่ งั้นฉัน ไอ้ตาล ไอ้มิวซ์ แปลกแต่แกอ่ะทุเรศฉันรู้นะว่าแกแอบชอบ.........นอกจากไอ้แฟนดี้ของแก เพราะแกชอบ....... เฮ้ยๆ” ฉันยังพูดไม่จบไอ้แพรวกะลูกเจี๊ยยบรีบเข้ามาปิดปากฉันไว้  ลืมบอกไปว่าฉันกะไอ้โปไม่ค่อยถูกกันช่วงพักหลังๆนี้ แถมกลุ่ม ยมทูตของเรานะ คือ ไอ้ โป เป็นทอม ไอ้เถิก เป็นทอม  ไอ้ฟางเป็นเลสเบี้ยน ไอ้ ซีเป็น ดี้  ไอ้ แพรวเป็น ดี้ ไอ้ลูกเจี๊ยบเป็นเลสเบี้ยน มีแค่ฉัน ไอ้ตาลและไอ้มิวซ์เท่านั้นที่เป็นหญิงแท้ๆ “ชอบใครเหรอเค้ก”ซีถาม “ถามมันเองดิเป็นไงได้ยินว่าฉันรู้ความลับแกถึงกับหน้าซีดเลยเหรอ +555” ฉันตอบแบบสะใจมากที่เห็นไอ้ทอมยักษ์มันหน้าซีด แล้วฉันกะไอ้โปก็เถียงกันตลอดทางไปโรงเรียนไอ้ต้า รู้ซะบ้างหึม เล่นกะไม่เล่นมาเล่นกะไอ้เค้กที่ใครก็คาระวะต่อปากของฉัน ก๊ากๆๆๆๆๆๆหุหุหุหุหุ

                ถึงแล้วโรงเรียนไอ้ต้าโอ้แม่เจ้าโว้ยพระเจ้าช่วยคนสวยด้วย โรงเรียนหรือ สยามพารากอนเนี่ยเป็นโรงเรียนที่ใหญ่เดิน 8วันเลยมั่งเนี่ย(ไม่ถึงหรอกค่าตามจริงแฮ่ๆๆ) พวกฉันเดินเข้าไปดักไอ้ต้าหน้าโรงเรียน

                “เฮ้ยๆดูเด้กผู้หญิงคนนั้นดิว่ะมันมองเราอ่า” ไอ้เถิกพูด “ น้องๆเพื่อนพี่จะจีบอ่ามีเบอรืป่ะ” ยังไม่ทันที่มีใครพูดอะไรฉันก็ตัดบทุกคนชิงพูดถามจีบน้องคนนั้นให้เพื่อนรัก  “เออคือ” เด็กสาวหางม้าพูดอย่างตกใจเป็นเชิงว่า เอเป็นใครเนี่ยมาถามฉันผู้หญิงเนี่ยนะ และดูเหมือนฉันจะเดาถูก “ พี่เป็นใครอ่าอยู่ๆก็มาขอเบอร์หนูพี่กะเพื่อนพี่เป็นผู้หญิงนะ” เด็กหางม้าพูด “โถ่น้องไม่รู้จักทอมไงแบบว่าทอมดี้ เลสเบี้ยนอ่าเข้าใจไหมพี่อุตสาห์ลดตัวขอเบอร์น้องให้เพื่อนพี่นะ”ฉันตอบแต่ก่อนที่น้องหางม้าจะอ้าปากฉันก็พูดอีกว่า “นี่แม่คุณไม่สวยแล้วหยิ่งเดี๋ยวแม่ก็ตบให้สวยก็ไม่สวยเล่นตัวอีกที่ขอนะก็ใช่จะจริงจังเคยได้ยินไม่ หลอกแอ้มอ่ะ หา!” ฉันร่ายยาวเป็นชุดด้วยความหมั่นไส้(นางเอกเรานี่ขี้หงุดหงิดจริงแล้วงี้ใครจะเอาลงละค่ะจาก ซูกัสจัง ผู้แต่ง) เด็กหางม้านั้นน้ำตาเอ้อล้นที่ขอบตา “ เฮ้ยไอ้เค้กแกก็เข้าใจหน่อยดิว่าน้องเค้าไม่ได้อยู้แบบโรงเรียนเรา” ไอ้แพรวพูดแทรกขึ้น “ รู้แล้วฉันแค่หมั่นไส้แหมทำเป็นอินโนเซนถามจิรงน้องรู้จักคำว่าแฟนป่ะ+555” “นี่ๆพวกเธอหาเรื่องอะไรแฟนฉัน”  หา ตะลึงค่ะคนสวยมีงง  ยะ ยะ อย่าบอกนะว่านายหน้าหล่อนี่แฟนน้องเค้าโอ้พระเจ้าฉันยังไม่มีปัญญาหาขนาดนี่เลยอ่า อิจฉาค่ะๆ