ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่ต้องเป็นของผม {HutCan}

    ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่4

    • อัปเดตล่าสุด 12 ธ.ค. 55


    ตอนนี้ผมอยู่ที่พัทยาได้อาทิตย์กว่าๆแล้วผมคิดถึงเพื่อนๆ พ่อแม่ผมจัง ผมอยากกลับบ้านใจจะขาด ใครก็ได้ช่วยแคนที!!!!! เฮ้อ

    "แคน แคนนั้นแคนใช่ไหม?? "ระหว่างที่อติรุจกำลังนั่งเหมอที่ริมหาด จู่ๆก็มีเสียงเรียกชื่อเขา

    "พี่ฮั่น พี่ฮั่นจริงๆด้วย"คนตัวเล็กวิ่งไปกอดคนตัวสูงอย่างไม่อายใครๆ

    "หนักนะนี้แคน เป็นยังไงสบายดีไหม?? "ร่างสูงไม่พูดเปล่าพร้อมเอามือขึ้นไปขยี้หัวน้องชาย

    "พี่ฮั่น ทรงผมแคนเสียหมดดูดิยุ่งหมดเลย"ระหว่างที่ร่างเล็กกำลังคุยกับพี่ชายคนสนิทนั้น ได้มีบุคคลปริศนากำลังจ้องมองและค่อยๆก้าวเดินเข้าไปหาเขาโดยที่เขาไม่รู้ตัว จู่ๆร่างเล็กก็ถูกกระชากให้เดินตามบุคคลปริศนานั้นออกมาแต่คงเป็นใครไปไม่ได้....ฮัท

    "นี้นายปล่อยนะ ฉันกำลังคุยกับ..."ร่างเล็กกำลังจะอธิบายแต่ร่างสูงก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน

    "มันคือชู้ของนายใช่ไหม?? "ร่างสูงกดเสียงต่ำสร้างความกดดันให้แก่อติรุจเป็นอย่างมาก

    "ไม่ใช่นะ เขาเป็นพี่ชายผมต่างหาก" ร่างเล็กยังคงพยายามอธิบาย

    "พี่ชายหรอ!! หึๆ พี่ชายที่ไหนเขาทำกันแบบนี้ อยากได้ก็บอกฉันซิฉันจะสนองให้ "ร่างสูงตวาดใส่คนตัวเล็กอย่างดัง สร้างความหวาดกลัวให้กับคนตัวเล็กเป็นอย่างมาก

    .................................................................................................
    อาจจะสั้นไปนิ๊ดนะ ไรคิดไม่ค่อยออกอ่ะแต่จะพยายามเอาให้จบนะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×