ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่ต้องเป็นของผม {HutCan}

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่3

    • อัปเดตล่าสุด 16 พ.ย. 55


    "นี่นายจะพาฉันไปไหน จอดนะ "อติรุจโวยวายและทุบตีคนตัวใหญ่แต่มันกลับไม่มีผลใดๆต่อจิรวิชญ์เลย

    "เงียบเถอะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"เมื่ออติรุจได้ยินดังนั้นก็ได้แต่นั่งเงียบนั่งงุดมองไปนอกหน้าต่าง เพราะว่าเขาก้ไม่อยากเจ็บตัวเหมือนกัน รถคันหรูได้แล่นไปเรื่อยๆจนไปหยุดยังบ้านหลังหนึงแถวๆพัทยา บ้านนี้ดูหรุหรามากคงใช้เงินไม่ใช่น้อยๆที่จะสร้างมัน แต่นี้มันบ้านในฝันของอติรุจนี้น่า

    "คุณพาผมมาที่นี้ทำไม ?? "ร่างบางเอ่ยถามด้วยความสงสัย

    "ไม่ต้องพูดมากตามฉันเข้ามา"จิรวิชญ์พูดเสร็จก็เดินนำหน้าร่างบางเข้าไปยังในบ้านปล่อยให้อติรุจเดินตามหลัง

    "ตาย!!!คุณฮัทมาทำไมไม่โทรบอกป้าก่อนละคะ ป้าจะได้เตรียมห้องไว้ให้"แม่บ้านคนเก่าแก่ที่คอยดูแลที่นี้เอ่ยถามเจ้านายหนุ่ม

    "ผมมีธุระด่วนอ่ะคับป้าใจ ผมอนุญาติให้ป้ากลับบ้านได้2อาทิตย์นะครับนี้เงินครับ"จิรวิชญ์ยื่นเงินให้แก่ป้าใจ ถึงป้าใจจะสงสัยนิดๆแต่เธอก้ไม่ยุ่งเรื่องของเจ้านาย

    "ต่อไปหลังจากนี้เป้นหน้าที่ของนาย"ร่างสูงพูดเสร็จพร้อมชี้นิ้วไปที่อติรุจ

    "นายจะบ้าหรอ นายจะให้ฉันทำอะไร!! ไม่เอานะ" อติรุจหันหลังจะเดินออกไปแต่ถูกร่างสูงคว้าไว้วะก่อนพร้อมคำกระซิบข้างหูว่า

    "...ถ้านายไม่อยากเสียความบริสุทธิ์ก้เดินออกไปเลย.."คำพูดของจิรวิชญ์สร้างไม่พอใจแก่อติรุจแต่ก้ต้องหันกลับมาแล้วเดินกระแทกไหล่เข้าไปในห้องรับแขก

    "แล้วนายจะให้ฉันทำอะไร" อติรุจเอ่ยถามอีกครั้ง

    "ก็เป้นคนรับใช้ไง ?? >>หรือว่าจะเป้นนางบำเรอฉันละ ?? "จิรวิชญ์ตอบอย่างยั่วยวนร่างเล้ก

    "เหอะ!!คุณฝันไปเถอะแล้วทำไมผมถึงต้องทำให้คุณ"

    "เพราะว่านาย ..ไม่มีเหตุผล "


    ....................................................................
    ยังคิด NC ไม่ออกอ่ะ แต่มีแน่นอนจ้า หลังจากนี้ตบจูบๆจ้า 555



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×