Retarded Prince ลุ้นรักหัวใจกับคุณชายติ๊งต๊อง

คำนำ
ผมคือ..เจ้าชายพาวิลเลี่ยม ( ? )
 

  มหาวิทยาลัย IU
  "แองเจิลโล่เพื่อนร้ากก TT.TT" แฮ่กๆๆ โอยย เหนื่อย
  "ยัยสาย นี่แกกล้ามาช้าแม้แต่วันรับน้องเชียวเหรอ แล้วเธอก็ให้ชั้นมารอเกือบครึ่งชม. นี่มันหมายความว่ายังไงห๊า ?" แองเจิล เพื่อนสาวสุดสวย ลูกครึ่งไทย - อเมริกัน หุ่นดี ! หน้าตาดี ! เรียนดี ! แต่โสด.. เพราะว่าอะไรรู้มั้ย ?
 
'ถ้าชั้นจะมีแฟนหน้าตาอย่างนั้น..ชั้นโสดเป็นเพื่อนเธอดีกว่า แฟรี่ ไมเกอร์ ' มันโหดร้ายมากเลยน่ะ แล้วผู้ชายหน้าตาอย่างนั้น มันเทพบุตรของชั้นเลยน่ะ เชอะ !!!!!!!

  "แหม!!!!!!! เหงื่อซกเลยน่ะไปทำอะไรมาเนี่ย แฟรี่ ?" แองเจิลถามแกมหัวเราะ 
  "ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ก็ดูเครื่องแบบที่นี่สิ เสื้อเชิ๊ตขาว กระโปรงยาวถึงตาตุ่ม เนคไทสีดำ เข็มกลัด IU กลมๆสีเงิน ชั้นคือ แฟรี่ ไมเกอร์ ลูดสาวทายาทร้าน ไมเกอร์ ที่โด่งดังมากในลอนดอน ทำไมต้องมาแต่งตัวเชยสบัดแบบนี้ด้วย เอ่อ..คือชั้นไม่ชิน -^-"
  "แฟรี่ ชั้นว่ากระโปรงสิดำพริ้วไหวเหมือนชุดเที่ยวทะเล เราได้ทุนมาเรียนทั้งคู่ ดีออกน่ะ" แองเจิลยังมองโลกในแง่ดีเสมอมา ลืมบอกไปแองเจิลกับชั้นรู้จักกันมาตั้งแต่เกิด แองเจิลเกิดก่อน 5 นาที ในโรงพยาบาล HS ในกรุงลอนดอน อ้อชั้นก็เหมือนกันน่ะ ชั้นเป็นลูกครึ่งเหมือนกันนั่นแหละ แม่ของชั้นกับแองเจิลสนิทกันมากถึงม๊ากมากก ที่แองเจิลชื่อแองเจิลเป็นเพราะว่าเกิดก่อนชั้นและก็เป็นผู้ใหญ่มากกว่าชั้น ( 5 นาที ) น้าอตอมเลยตั้งชื่อว่าแองเจิล ส่วนชั้นเกิดทีหลังเลยตั้งชื่อว่า แฟรี่ มันก็..นางฟ้าเหมือนกันนั่นแหละ บางทีที่ทุกๆคนคิดว่าชั้นโสดหน่ะ ตามจริงมีคนมาจีบชั้นเหมือนกันนั่นแหละ แต่ชั้นไม่ชอบเลยด่าแร๊บโย่วไปจากนั้นผู้ชายทั้งไฮสกูลก็ไม่มายุ่งกับชั้นอีกเลย เจ๋งมั้ยหล่ะ :D
  "นี่ พวกเธอ จะยืนคุยต่อไปอีกนานมั้ย มาแนะนำตัว!!!!!!!!" คาดว่าจะเป็นรุ่นพี่ตะโกนเรียกเราอย่างไม่สบอารมณ์
  "- -++" << หน้าชั้น
  ">_<"  << หน้าแองเจิล แลดูตื่นเต้นเนอะ - -
  "มานี่!!!!!!!!!!!!!!" ชิ :p ไปก็ได้
  "สวัสดี ชั้นชื่อแฟรี่ ไมเกอร์ ลูกครึ่งไทย - อเมกัน ย้ายมาจากไฮสกูลที่ดีกว่านี้มากกก!!ในกรุ่งลอนดอน ตอนนี้โสด ยินดีที่ได้รู้จัก :p"
  "O.O" << หน้าเพื่อนร่วมชั้น
  ""
  "ไฮ ชั้นแองเจิลจ้ะ ลูกครึ่งไทย - อเมกัน เหมือนแฟรี่ เราเป็นเพื่อนสนิทกันมากๆ ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ ^_<" มีเสน่ห์สุดๆย่ะ แย่งซีนเพื่อนเหลือเกินน่ะแองเจิลโล่ เพื่อนรัก
  "เอาหล่ะ เธอสองคนนั่งตรงนี้ และวันหลังอย่ามาสาย" อีตาหน้าเผือกหันมาสั่ง ใครจะสนหล่ะ :p
  "แองเจิล เรานั่งตรงนั้นดีกว่า ชั้นไม่ชอบนั่งหน้าๆ เบื่อไอ้เผือก - -++"
  "ก็ได้ๆ"
  "หลังสุดน่ะ :D"
  "โอเคจ้ะ"
  ชั้นกับแองเจิลนั่งตรงที่ข้างหลัง ทำไมเบาะมันนุ่มอย่างนี้หล่ะ เห้ยย โซฟาซะด้วย เจ๋งจริงๆ ^^
  ฮือฮา ~ ฮือฮา ~
  เสียงฮือฮาดังทั้งห้อง มีคนหลายคนหันมามองเราและซุบซิบนินทา
  "มีอะไร ?" ชั้นหัวเสีย นินทาใครไม่นินทา มานินทา แฟรี่ ไมเกอร์ กับเพื่อนสาว แองเจิลโล่ อย่าคิดว่าจะรอด
  "นี่ (' ')" ไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มาจิ้มชั้นใหญ่เลย - -++ คนกำลังโกรธน่ะไอ้บ้า
  "..."
  "ลุกออกจากที่ผมได้มั้ย (' ')"
  "..." เรื่องอะไรหล่ะ ที่นี้ชั้นจอง :p
  "อ้าว เจ้าชายวิลลี่ย์ มาทำไรที่นี้งั้นหรอ ? ^^" << แองเจิลโล่ทักทาย เอ๊ะ..เดี๋ยว วิลลี่ย์ วิลลี่ย์ไหน ?
  "แองเจิล วิลลี่ย์ไหน ? ใครหรอ ?" ชั้นหันไปตอบหน้าตาย
  "อ้าว เธอไม่ได้ฟังหรอ นี่คือเจ้าชายวิลลี่ย์แห่งราชวงค์อังกฤษ ลูกครึ่งอังกฤษ - ไทย เค้ามาจากไฮสกูลเดียวกับเราเลยน่ะ ตอนประกาศก็อยู่ด้วยกันเธอจำไม่ได้หรอ ?"
  "..." ก็ชั้นมัวแต่มองรุ่นพี่เดวิลอยู่หนิ เค้าหล่อมากเลยน่ะ *0*
  "แล้วคุณจะลุกออกจากที่ผมได้หรือยัง (' ')"
  "ไม่ ชั้นจะนั่งตรงนี้"
  "ก็ได้ งั้นผมจะนั่งกับคุณด้วย (' ')" แล้วไอ้ลี่ลี่มันก็หย่อยก้นสุดแสนจะไฮโซลงมาบนโซฟ้ากำมะหยี่สีแดง แหมะ ~
  "- -++" << หน้าฉัน
  "(' ')" << หน้าลี่ลี่
  "..."
  "ผมขอแนะนำตัว.."
  "..."
  "ผมคือ พาวิลเลี่ยม เจ้าชายพาวิลเลี่ยม (' ')"
  " ? "
  "เจ้าชายครับ วิลลี่ย์ครับไม่ใช่พาวิลเลี่ยม" การ์ดของเค้าแอบซุบซิบบอก
  "เหรอ (' ')"
  "..." 
  ตอนนี้ชั้นรู้แล้วแหละว่าไอวิลลี่ย์.. มันติ๊งต๊องหว่ะ - -;;;

  
จบคำนำ