คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 เธอคือคนรักของฉัน
-5-
ตอนที่ 5 เธอคือคนรักของฉัน
By…Bella
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
:อัญญมิตา:
ฉันรู้สึกว่าร่างกายฉันจะทรุดลงกับพื้นมันอ่อนระทวยไปหมด นายเป็นใครกันนะถึงได้มีอิทธิพลกับฉันขนาดนี้ ตอนแรกฉันก็คิดว่าคงชอบเขาเฉยๆ แต่พอได้สัมผัสอ้อมกอดของหมอนี่ฉันกับรู้สึกว่าตัวเองรักเขาเข้าแล้วสิ
“นี่นายปล่อยฉันนะ” ฉันตั้งสติก่อนที่จะขัดขืนนายนั่น
เขาปล่อยฉันแต่ตัวเขาเองกับยืนนิ่งเหมือนกับว่ากำลังคิดเรื่องบางอย่างอยู่
“นายเป็นใคร?” ฉันถามเขาอีกครั้งเพราะฉันรู้สึกคุ้นเคยกับอ้อมกอดเขามาก
“......”
“เราเคยรู้จักกันมั้ย?” แม้นายหน้าหล่อจะไม่ตอบแต่ฉันก็ยังอยากจะถาม
“เรื่องเมื่อกี้ฉันขอโทษ ฉันเผลอใจไปหน่อย”
“นายบอกฉันได้มั้ยว่านายเป็นใคร” ฉันว่าเซ้นฉันไม่ผิดแน่ๆเราต้องเคยเจอกนมาก่อนแต่ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้ละ
“อืม ฉันชื่อเคอาร์ ฉันรอเธอมานานมาก”
“รอฉัน?” ฉันทวนคำพูดของเขา
“อืม เธอเป็นคนรักของฉัน แต่ฉันขอได้มั้ยอย่าพึ่งถามฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตอนนี้ฉันขอแค่เธอปล่อยให้ร่างกายมันทำตามใจของเธอ”
“แต่นายควรบอกฉันนะว่าเราเคยเจอกันที่ไหน?”
“เอาไว้ฉันพร้อมฉันจะบอกเธอเอง แต่ตอนนี้ได้โปรดอย่าจากฉันไปไหนอีก” สายตาสีแดงกร่ำนั้นดูเจ็บปวด ฉันรู้สึกว่าเขาจะต้องผ่านเรื่องเลวร้ายมาแน่ๆ
“ก็ได้ ฉันจะรอ”
“งั้นอยู่กับฉันสักพักได้มั้ย?” ได้สิฉันอยากอยู่ใกล้นายจะตาย
“อืม” ฉันเดินไปยังกำแพงที่กั้นไว้บนดาดฟ้า
สายลมแรงพัดกระทบกับใบหน้าของฉัน มันหนาวเย็นผิดปกติทั้งๆที่ช่วงนี้กำลังก้าวเข้าสู่หน้าร้อน แต่บางทีมันอาจจะเป็นควันหลงของหน้าหนาวที่พึ่งผ่านไปก็ได้
“นายอยู่กับใครหรอ” ฉันเลือกที่จะเอ่ยถามผู้ชายข้างๆที่พึ่งบอกว่าฉันเป็นคนรักของเขาแสดงว่าเขารักฉันใช่มั้ย
“เพื่อน” เขาตอบเพียงแค่คำสั้นๆคำเดียว
“ขอโทษนะที่ถาม” ฉันไม่ได้ตั้งใจจะถามแบบนั้นฉันนึกว่าเขาอยู่กับพ่อแม่ซะอีก
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันชินแล้วละว่าแต่เธอเถอะอยู่กับใคร”
“พ่อ” ฉันอยู่กับพ่อส่วนแม่จากฉันไปตั้งแต่ฉันยังเด็กๆ ตอนนี้คุณพ่อทำงานอยู่อเมริกาเลยทำให้ฉันต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง
“อ่อ เธอสบายดีมั้ย”
“หึ”
“หมายถึงตั้งแต่เธอจำความได้เธอสบายดีมั้ย” เขาถามฉันแปลกๆนะ
“อืม ก็ดีแต่ฉันไม่ค่อยได้เจอพ่อสักเท่าไร่ท่านไปทำงานต่างประเทศ” พอพูดถึงท่านฉันก็น้ำตาคลอเลยทีเดียวก็คนมันคิดถึงนิ
“งั้นต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเอง” ทำไมหัวใจฉันถึงได้เต้นรัวทุกครั้งที่เขาให้ความสำคัญกับฉัน
“ขอบคุณนะ” ฉันหันไปยิ้มให้ผู้ชายข้างๆที่พึ่งเจอแต่เขากลับทำให้ฉันหายเหงาได้
“ไม่เป็นไร ฉันจะปกป้องเธอต่อไปนี้ไม่ต้องทนเหงาอีกแล้ว”
เขาเหมือนพ่อฉันมาก ฉันควรไว้ใจเขาใช่มั้ย ฉันเลือกคนไม่ผิดใช่มั้ย? เขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจใช่มั้ย?
“นายสัญญาได้มั้ยว่าจะไม่ทิ้งฉัน”
“ได้ฉันสัญญา”
หวังว่าเขาคงไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้กับฉันนะ
“กลับห้องเรียนกันเถอะ” ฉันเป็นคนพูดเพราะขืนอยู่ต่อร่างกายฉันได้ละลายกลายเป็นผงแน่ๆ
“ไปสิ” เขาเดินมาจับมือฉัน
ตึก.....ตึก......ตึก......ตึก......
ฉันรู้สึกแปลกที่หัวใจ ถึงมือหมอนี่จะเย็นแต่ฉันก็รู้สึกชอบ ....เคอาร์ฉันคงหลงรักนายเข้าแล้วละ
ห้องเรียน
“เมื่อกี้ครูสุดหล่อให้แกไปทำอะไรมา” ยัยฟ้าถามฉันหลังจากที่หมดคาบเรียน
ฉันจะตอบปลายฟ้าว่ายังไงดีละ จะบอกว่าเขาบอกรักก็คงไม่ใช่
“นี่แกอย่าถามเรื่องอื่น เพราะแกแหละทำให้ฉันซวยถูกทำโทษเนี่ย” ฉันเลือกที่จะบ่ายเบี่ยงประเด็น
“ขอโทษ.....” ยัยฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด
“แกควรจะเลี้ยงอาหารพวกเรานะยัยฟ้า เพื่อแทนคำขอโทษ” เมษาที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้น
งั้นก็ไปดิ่” พอพูดจบเราก็เดินออกไปจากโรงเรียนเพื่อไปทานข้าวกัน
วันนี้มีเรื่องงแปลกจากนายเคอาร์ที่ทำให้ฉันอึ้งและหัวใจเต้นรัวไปตามๆกัน ต่อไปฉันควรทำตัวยังไงเมื่ออยู่กับนายนั่น โอ้ยยยยยยยยยยยย คิดถึงเขาจังจะกลับบ้านรึยังนะหรือว่ามัวแต่ไปม่อสาวอยู่ถ้าขืนฉันจับได้นะ แม่จะจับฉีดเนื้อให้......ทำไงดีฉันเริ่มจะเป็นบ้าเพราะไอ้หมอนั่นแล้วววววววววว >_<!
----------------------------------------------------------------------------------------
2 ตอนตามที่สัญญาไว้ ลงช้าอย่าพึ่งโกรธกันเน้ออออ
เจอกันตอนต่อไปน้าาาาาา เยิฟๆๆลีดเดอร์ทุกคนเด้อ
อย่าลืมเม้นเป็น กลจ. ให้ด้วยน้าาา ช่วงนี้สอบจะได้มีแรงแต่งต่อ อิอิ
บายยยยยยยยย เจอกันตอนหน้าจ้าาาา....
ความคิดเห็น