คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ลอง 1
ลอง? 1
“ แฟนคุณเสียงดังมาแต่ไกลเลยน่ะค่ะคุณชะเอม ”
“ จะบ้าเหรออุ่นใจ ใครแฟนตานั่นไม่ทราบ!! ”
“ อ้าวฉันก็ว่าแกรับรักมันแล้วซะอีก เห็นชิเน่ก็ตามจีบแกมานานแล้วนะ ไม่คิดจะใจอ่อนบ้างเหรอ”
“ ไม่เว้ยย!! ”
“ ของอย่างนี้มันไม่แน่นะจ๊ะ^^ ”
“ หุบปากไปเลยอุ่นใจ! ”>M<
“ ไม่หุบ!เว้ย ”
“ พอๆทั้งคู่เคยจะทะเลาะกันทำไมวะ ”
“ เออ/เออ ”
หลังจากชิเน่พูดคำทักทายที่เล่นทำเอาฉันขนลุกสุดๆ อึ่ยย! >O< เขาก็เดินมานั่งข้างๆฉัน สงสัยคาบนี้คงต้อง
นั่งข้างเขาอีกแล้วสินะ จะทนรับคำหยอด แต่ละมุขเสี่ยวของเขาไหวไหมละทีนี้ยัยชะเอม ” >o<
“ กรี๊ดดด!! อะตอมมาแล้วๆ ”
เสียงสาวๆในห้องกรี๊ดกันอีกละ พวกนางไม่มีอะไรทำกันแล้วหรือไงนอกจากกรี๊ดกันได้ทั้งวันลูกคอทำด้วย
อะไรกันวะยัยพวกนี้!! (ด่าเขาทำไมคนเขียนก็บ้าดารานะย่ะหล่อน) เมื่ออะตอมเดินเข้ามาในห้องฉันเหลือบ
ไปมองเขาตอนที่เขาเดินผ่านฉันและไปนั่งข้างหลังพวกเรา แต่ทำไมเขาดูเศร้าๆละ คงไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อ
คืนหรอกใช่ไหม..?
“ สงสัยฉันคงเรตติ้งตกซะแล้ว! แต่ตกลงว่าไงจ๊ะที่รักสบายไหม เค้าคิดถึงตัวเองมากเลยนะ เมื่อวานเค้าก็
ไม่ได้มาเรียนเพราะต้องเข้าบริษัทไปคุยเรื่องหนังเรื่องใหม่ที่เค้าจะแสดงตัวเองไม่โกรธเขานะครับ^^ ”
“ พอเลยชิเน่พูดอะไรของนายวะ เลี่ยน จะอ้วก!! ”
“ เฮ้ย!ตัวเองแพ้ท้องเหรอ แต่เรายังไม่เคยมีอะไรกันนะ ”
“ ไอ้บ้า! พูดอะไรว่ะ ”
“ ฮ่าๆล่อเล่นๆ อย่าหน้าแดงสิจ๊ะที่รัก ”
“ พอเลยชิเน่ ”
“ อ้าว ก็ผมรักของผมนิชะเอม ”
“ แหวะ/แหวะ ”
“ จะอ้วกวะ! ”
เสียงแหวะนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนแต่มันเป็นเสียงของมินตรากับอุ่นใจที่พูดออกพร้อมเพรียงกัน ส่วนจะอ้วกมัน
คือเสียงที่ทำให้ทำให้พวกเราทั้งหมดหมดไปที่เขาโดยมีฉันกับมินตราที่ส่งข้อความผ่านสายตาที่เป็นคำถาม
กันอย่างงๆ แต่แล้วอยู่นายชิเน่ก็มีอาการเหมือนจะโกรธขึ้นมาซะงั้น เอาแล้วไงๆถ้าชิเน่หรืออะตอมคนใดคน
หนึ่งโกรธขึ้นมาอย่าหวังว่าทุกอย่างมันจะสงบได้ง่าย เมื่อก่อนขณะฉันเดินเล่นอยู่ที่สวนสารธารณะก็มีเด็ก
ผู้ชายต่างโรงเรียนมาแกล้งฉันจนอะตอมเห็นเข้าให้ เขาโกรธจนต่อยเด็กนั่นน่วมเลย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็
ไม่มีเด็กผู้ชายคนไหนกล้าเข้าใกล้หรือแกล้งฉันอีกเลย ส่วนชิเน่ก็เหมือนกันรายนั้นขนาดมีคนมาจีบฉันเขาก็
โกรธหรือหึงก็ไม่รู้ (ฉันไม่แน่ใจ?) หมอนั้นก็ด่าไฟแลบ!จนอีกฝ่ายทนไม่ไหว ต่อยกันจนอีกฝ่ายน่วมแต่นาย
ชิเน่กลับแค่ปากแตกเท่านั้นเอง ถ้าเกิดสองคนนี้ทะเลาะกันขึ้นมามีหวังเละแน่ๆ
“ เฮ้ย! คุณทำไมพูดอย่างนี้วะ”
“ ก็ไม่มีอะไร ”
“ ไม่มีอะไรได้ไง อยู่ๆก็มายุ่งของเรื่องชาวบ้าน ผมรู้ไปรู้จักสนิทกับคุณต้องแต่เมื่อไรไม่ทราบ! ”
“ ฉันก็อยากไม่รู้จักกับแกหรอก ”
“ งั้นแกก็อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน ”
“ ใครว่าฉันยุ่งเรื่องของแก ฉันยุ่งกับคนอื่นต่างหาก ”
“ แกหมายถึงชะเอมเหรอ? ”
“ ก็ลองถามเธอดูสิ ”
เอาแล้วไง ความซวยมาอยู่ที่ฉันจนได้ เวรแล้วชะเอม ทีนี้ทุกสายตาก็หันมามองที่ฉันเหมือนจะต้องการคำ
ตอบ แล้วจะให้ฉันตอบยังไงละ?ขนาดฉันเองยังสับสนและสังสัยอยู่เลยว่าเขาต้องการอะไรกันแน่
“ เอ่อ..”
มีอะไรกันครับนักเรียน
เหมือนเสียงสวรรค์ช่วยฉันเลย ที่อาจารย์เข้ามาทันก่อนที่จะเกิดศึกประสาทกันรอดแล้วฉัน เหมือนเทพบุตร
จุติลงมาช่วยเลยค่ะท่านที่รัก^^(ไรท์เตอร์:หยุดหื่นยัยชะเอม!!ครูชินเป็นของฉัน)
“ ไม่มีอะไรค่ะอาจารย์ ”
“ งั้นก็มาเริ่มเรียนกันเลย ”
“ ครับ/ค่ะ ”
“ ฝากไว้ ก่อนเถอะแก ”
“ พอแล้วชิเน่ ”
“ ก็ได้เพราะขอเธอนะชะเอม ”
“ หึ! ”
กริ๊งงง!!
“ เดี๋ยวแกสองคนไปที่ห้องก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อน ”
“ แล้วดาลิงค์จะให้เค้าไปเป็นเพื่อนไหม ”
“ ไม่ต้อง!นายอยู่ส่วนนายไปเลยชิเน่อย่ามายุ่งกับฉันให้มันมาก! ”
“ ดาลิงค์ใจร้าย เค้างอลแล้ว ”
“ เออ!ตามใจ ”
“ เชอะๆ ”
“ อย่ามาตุ๊ดแถวนี้ไปเลย ”
“ ครับๆไม่งอลก็ได้ แต่เค้าไม่ใช่ตุ๊ดนะ อยากพิสูจน์ไหมละ ”
“ ทะลึ่ง! ไปละ! เจอกันที่ห้อง ”
หลังจากแยกกับทุกคน ฉันเห็นอะตอมเดินออกมาก่อน เขาไปไหนแล้วนะ แล้วทำไมฉันต้องมเดินตามหาเขา
ด้วยละเนี้ยบ้าหรือเปล่าชะเอม
“ ว๊าย!! ”
อยู่ๆก็มีมือใครไม่รู้ดึงฉันให้เข้าไปในห้องเก็บของ
“ เงียบๆชะเอม ”
“ อะตอม..”
“ เธอตามฉันมาเหรอ? ”
“ เปล่า ฉันแค่จะไปห้องน้ำ ปล่อยนะ ”
“ โกหก! ”
“ เปล่า! ”
“ เงยหน้าและมองตาฉันสิ แล้วบอกมาว่าเธอพูดความจริง ”
เอาแล้วไงยัยชะเอมเอ้ยอะตอมมามุขนี้เล่นเอาฉันทำตัวไม่ถูกเลยเพราะอะไรนะเหรอก็เพราะมันคือสิ่งอะตอม
ชอบทำกับฉันเมื่อฉันมีความลับหรือปิดบังอะไรเขา ถ้าเขาทำอย่างนี้เขาก็จะเอาคำตอบจากฉันได้ทุกครั้ง จะ
ให้ทำตามเหรอไม่มีทางหรอกนี่ฉันชะเอมคนใหม่น่ะยะไม่ใช่ยยัยชะเอมคนเดิมไม่มีทางหรอกนายอะตอม
และฉันก็ยังก้มหน้าต่อไป…>_<
“ เปล่า และกรุณาปล่อยฉันด้วย ฉันจะได้รีบไปห้องน้ำและไปเรียนต่อ นายเองก็ไปเรียนได้แล้วนะ มาทำ
อย่างนี้ไม่กลัวคนอื่นรู้เหรอว่าเรารู้จักกัน ระวังฉันจะทำให้ชีวิตนายมัวหมองเอานะ ”
“ เหอะ!เดี๋ยวนี้เธอประชดประชันเก่งนะชะเอม ไม่เหมือนชะเอมคนเดิมสักนิดเลย ”
“ ใช่ ฉันไม่ใช่ชะเอมคนเดิมแล้ว ฉันไม่ใช่ผู้หญิงน่าโง่ที่รักนายคนนั้นอีกแล้วอะตอม ผู้หญิงคนนั้นตายไป
ตั้งแต่นาย บอกให้เธอปล่อยนายไปผู้หญิงคนนั้นได้ตายไปจากชีวิตนายตั้งแน่นั้นแล้ว กรุณาจำใส่สมองของ
นายไว้ด้วย หวังว่าคนเก่งและฉลาดอย่างนายคงจะเข้าใจนะ ปล่อย! ฉันจะรีบไปเรียนเดี๋ยวเข้าเรียนสาย
แล้วจะกลับไปโง่เหมือนเดิมอีก ”
“ เดี๋ยว! ”
“ โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ ”
“ ฉันก็เจ็บชะเอม ฉันเจ็บมากเลยรู้ไหม ”
“ ฉันจะไปรู้ได้ไงละ.. ”
“ เธอไม่ได้อยากจะรู้จริงๆหรือว่าทำไมฉันถึงบอกเลิกเธอ ”
“ ไม่แล้วละอะตอม ฉันเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว ”
“ ที่เริ่มต้นชีวิตใหม่นี้ เธอหมายถึงเริ่มต้นกับไอ้หัวทองนั้นนะเหรอ เธอรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นคน หรือมันรักเธอ
จริง ไม่ใช่ฟันแล้วทิ้ง!! ”
“ เพี๊ยะ! อย่ามาพูดพล่อยๆแบบนี้นะ นายไม่มีสิทธิ์มาดูถูกฉัน หรือไปว่าชิเน่เขาแบบนั้น เขาเป็นคนดี
ดีมากกว่านายร้อยเท่าพันเท่า! และเขาก็ให้เกียรติฉันเสมอไม่ได้พูดสุนัขแบบนายจำไว ”
“ หึ! เธอแน่ใจหรือ ว่าฉันไม่มีสิทธิ์ เธอจำคืนนั้นไม่ได้แล้วเหรอหรือจะให้ฉันทบทวนดูอีกครั้ง แต่ฉันว่า ที่
โรงเรียนคงไม่เหมาะ ไปบ้านฉันไหมละบ้านหลังเดิมที่เราเคยมีความหลังด้วยกัน ”
“ นายมันทุเลศ! ”
“ แค่นี้มันทุเลศแล้วเหรอ งั้นฉันก็ขอมากกว่านี้ก็แล้วกัน เธอจะได้จำรสชาติของมันได้ ”
“ จุ๊บ! ”
“ 0.0 อ่อย อั๊น อ่ะ ”
อะตอมจูบฉันมันบ้ามากเลย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะที่นายจะมาทำอย่างนี้ อย่างน้อยฉันกับนายก็เคยรักกันมา ความรู้สึกดีๆสำหรับนายมันไม่เหลือเลยใช่ไหมอะตอม นายถึงทำอย่างนี้กับฉันได้ สิ่งที่นายทำมันมากไปแล้วนะ! อย่าให้ฉันต้องเกลียดนายเข้าจริงๆเลยอะตอมฉันไม่อยากเป็นแบบนั้น สำหรับฉันนายคือความทรงจำดีๆเสมอถึงแม้ความทรงจำนั้นมันจะทำร้ายฉัน
“ ฮึ ฮือ…”
“ ชะเอม..”
“ ฉัน-เกลียด-นาย ”
ฉันร้องไห้อีกแล้ว ฉันไม่ใช่นางเอกในนิยายนะ(ไรท์เตอร์:อ๋อเหรอ?) ทำไมเขาทำกับฉับแบบนี้ ฉันรีบวิ่งออก
มาจากห้องเก็บของเพื่อนหนีมาจากเขา แต่แล้วก็เจอมินตรากับอุ่นใจ ฉันไม่พร้อมจะเจอพวกแกตอนนี้หรอกนะ
“ เฮ้! ชะเอมแกเป็นอะไรร้องไห้ทำไมว่ะใครทำอะไรแกเนี้ย! ”
ท่าทางตกใจของอุ่นใจและคำถามของเพื่อนรักคนนี้ มันเป็นคำถามที่ฉันไม่อยากตอบเลยตอนนี้
“ ฉันขอตัวก่อนนะฝากแกลาอาจารย์ให้ฉันหน่อยนะบอกว่าฉันไม่สบายขอกลับบ้านก่อนเจอกันที่ผับเลยนะ
มิน ”
“ เพราะไอ้บ้านั้นอีกแล้วใช่ไหม! ”
“ อืม...”
“ งั้นไปเถอะไปพักและทำตัวเองสบายใจซะชะเอม ”
“ ขอบคุณนะมิน ไปก่อนนะอุ่นใจ ”
หลังจากมินตราบอกให้ฉันไปพักและฉันบอกลาอุ่นใจยัยนั้นก็ทำหน้างง ฉันขอโทษนะอุ่นใจที่ไม่ได้เล่า
อะไรแกเลยแค่ตอนนี้จิตใจของฉันมันไม่ไหวแล้ว มันโดนทำร้ายมากเกินไปจนฉันไม่สามารถทำอะไรได้
นอกจากร้องไห้และการอยู่อยู่คนเดียวสักพัก
“ ไอ้บ้าที่ไหนมิน?ฉันงงไปหมดแล้ว ”
“ แกไม่ต้องถามมากเดี๋ยวสักวันฉันจะเล่าให้แกฟังเอง ”
“ ทำไมพวกแกต้องมีความลับกับฉันด้วย เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ? ”
“ มันไม่ใช่ความลับอะไรหรอกอุ่นใจ มันก็แค่บางอย่างที่ชะเอมมันไม่อยากจะพูดถึงเท่านั้นอีก สักวันเดี๋ยว
มันก็จะเล่าให้แกฟัง ขอแค่ให้มันทำใจได้ก่อนเท่านั้นเอง แกคงเข้าใจมันนะ ”
“ เออ!ฉันจะพยายาม ไปเรียนกันได้แล้ว มากันนานจนจะหมดคาบอีกแล้ว โดนด่ากันตายแน่แกกับฉัน ”
“ เออนะ ทำใจ ”
“ ค่ะ แต่วันนี้แกต้องไปเป็นเพื่อนฉันไปซื้อของที่ห้างนะฉันจะของบางอย่างที่ แอล แห่ง Overชอบ^^ ”
“ ทำไมถึงชอบกันจังวะกับวง Overนี่ ตรุละเพลีย! ”
“ เออนะๆมีแหละๆแกไม่เข้าใจชีวิตติ่งอย่างฉันหรอก ”
“ เออ ฉันก็ไม่อยากเข้าใจอยู่แล้ว ”
“ สักวันเถอะแกจะต้องชอบเหมือนกับที่ฉันชอบ แต่ถ้าแกชอบ ชอบคนอื่นได้หมดยกเว้นแอลของฉันนะ ”
“ เออๆไม่ชอบหรอก ไม่มีทางแน่ไม่ใช้พวกบ้าดาราแบบแกนะ ”
“ อ่ะ! ของแบบนี้มันก็ไม่แน่นะสักวันแกอาจจะชอบใครในวงสักคนก็ได้ ”
“ ย่ะ ให้แก้ให้สบายใจเถอ..”
“ จ้า..^^ ”
เสร็จไปอีกหนึ่งตอน^^ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาอ่านกัน ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะค่ะ ตั้งใจเขียนเต็มที่เลย ช่วยติดตาม คอมเม้นติชม กันได้เลยนะค่ะ ยังไงก็ช่วยร่วมโหวต ร่วมคอมเม้นดด้วยนะค่ะขอบคุณน่ะค่าปป^^ สามารถเข้าไปคุยกับุ๊กได้ยะค่ะ
https://www.facebook.com/nook.preeyanut
ความคิดเห็น