คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตรอกไดแอกอน
ตรอกไดแอกอน
ร้านหม้อใหญ่รั่ว
นี่คือสถานที่แปลกตาจังนะ ผู้คนเต็มไปด้วยอาวุโสกายแต่งตัวเหมือนคนในยุคสมัยก่อนชายผ้าลากพื้น ก่อนที่ฉันจะสนใจผู้คนแม่ได้พาฉันไปหลังร้าน แม่หยิบไม้อะไรสักอย่างมาเคาะบนอิฐ แม่เรียกมันว่า เวทมนต์ ตอนนี้แม่บอกว่าเราอยู่ตรอกไดแอกอน แม่บอกว่าที่นี้คือสิ่งที่พ่อมดแม่มดจับจ่ายซื้อของใช้ แต่ตอนนี้แม่จะพาฉันไป ธนาคารกริงก็อตส์ แม่บอกว่าที่ทำงานโดย ก๊อบลิน ตะลึงเลยล่ะสิ แม่บอกว่าตระกูลเราเป็นตระกูล เลือดบริสุทธิ์ แม่บอกว่าแม่ไม่เคร่งเรื่องพวกนี้หรอก พอเราสองคนแม่ลูกถอนเงินจากธนาคารแล้ว แต่ฉันที่ต้องตกใจเพราะว่าใน
ตู้นิรภัยมีแต่ทอง แม่เรียกพวกนี้ว่า เกลเลียน มันเป็นเงินของพวกแม่มด ตอนนี้แม่พาฉันไปร้านมาดามมัลกิ้น ร้านขายเสื้อผ้า สำหรับนักเรียนฮอกวอตส์ เพราะเสร็จจะร้านมาดามมัลกิ้น แม่ขอแยกไปซื้อหนังสือเรียนให้ฉัน ตอนนี้ฉันมาร้านไม้กายสิทธิ์โอลิแวนเดอร์
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
“ เชิญเลยแม่หนู มาดูไม้กายสิทธิ์หรอกเรามีให้ทุกอย่าง “ ถ้าให้เดานะจะป็นเจ้าของร้าน หรือไม่ก็คุณโอลิแวนเดอร์
“ ฉันรู้จักคุณวินเซนท์ แม่หนูได้ดวงตาจากเขา และดูเหมือนจะมีพลังอำนาจใช่ด้วย งั้นลอง ไม้กายสิทธิ์นี้ดิ “ คุณโอลิแวนเดอร์หยิบไม้กายสิทธิ์อันหนึ่งมันสวยแต่ทำไม ยังไม่ใช่ คุณโอลิแวนเดอร์ หยิบไม้นู้นไม้นี่มาให้แต่ฉันกับไม่รู้สึกอะไรเลย รู้สึกฉันคงไม่เจอไม้ที่ถูกใจหรอกนะ
“ งั้นก็ลองไม้นี้นะแม่หนู “ คุณโอลิแวนเดอร์ ไปหยิบไม้นี่มาจากด้านในสุด พอฉันจับมัน รู้สึกถึงพลังงานบ้างอย่างที่ไหลภายในไม้นี้ฉันโบกมันมีแสงประกายมาจากปลายไม้
“ ไม้นี้ทำมาจากผลของต้น อาเคเซีย แกนกลางบรรจุด้วยขนนกฟินิกซ์ ไม้นี้จะไม่ยอมให้ใครมาใช้มันได้ง่ายๆ เว้นแต่คนๆนั้นต้องมีพรสวรรค์จริงๆ ไม้ที่อ่อนไหวแบบนี้ยากที่จะรับมือ สงสัยไม้นี้คงเลือกแม่หนูแล้วจ่ะ “ คุณโอลิแวนเดอร์พูดพร้อมกับก่อนจะเก็บไม้กายสิทธิ์เข้ากล่องพอฉันจ่ายเงินเสร็จ
“ แม่หนูเรื่องโชคชะตาไม่เข้าใครออกใคร เหมือนกับพรสวรรค์ของหนูจนระวังคนๆนั้นด้วยนะ “ คุณโอลิแวนเดอร์พูดเสร็จ ก็ที่เขาจะเข้าไปหลังร้านก่อนที่ฉันจะได้ถามอะไรต่ออีก เรื่องโชคชะตาหรอกหมายความว่าไง ตอนนี้ฉันออกจากร้านคุณโอลิแวนเดอร์ ก็ที่จะเก็บคำพูดของคุณโอลิแวนเดอร์ ฉันได้เห็นหมาดำที่ดูแล้วเหมือนจะไม่มีใครสนใจ ฉันเดินเข้าไปไกลก็ที่มันจะขู่ขนมันฟูฟ่อ
“ ฉันไม่ทำอะไรแกหรอกนะ “ พอฉันพูดเสร็จฉันก็เอามือไปลูบหัวมันเหมือนมันจะชอบด้วยนะ
“ ที่จริงแกก็เป็นหมาที่มีมารยาทนะ ถ้าแกอาบน้ำสักหน่อย “ ฉันพูดเสร็จก่อนที่มันจะโฮ่ง ฉันล้วงเข้าไปในกระเป๋าผ้าที่จริงฉันมันจะพบของแบบนี้ติดตัว ใช่แล้วฉันไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นเพราะทุกคนที่อยู่รอบตัวฉันมักจะมองฉันเป็นตัวประหลาดฉันก็เลยเล่นกับหมาแมว อย่างน้อยพวกมันก็ไม่มองฉันตัวประหลาด พอฉันล้วงเสร็จฉันก็แกะยานี้ให้เจ้าหมาตัวนี้กิน
“ นี้คือยากำจัดเห็บ มันจะทำให้แกไม่ต้องเกาขนแกบ่อย “ ฉันเอายาตัวนี้ให้เจ้าหมากินก็ที่มันจะโฮ่ง เหมือนเป็นการขอบคุณ ฉันเล่นกับมันสักพักก็ที่จะได้ยินเสียงแม่ให้รีบกลับ ฉันลามันก็ที่จะไปหาแม่ของฉัน
หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะแม่สาวน้อย
“ เป็นไงลูกได้ของครบแล้วใช่ไหม ถ้าได้ของครบแล้วเดียวพรุ่งนี้แม่ไปส่งลูกที่สถานนีรถไฟนะจ่ะ “ แม่พูดเสร็จก็ที่ฉันหันหน้ามายิ้มให้ฉัน
“ แม่รู้เรื่องเกี่ยวกับโชคชะตาไหมค่ะ “ ฉันถามแม่กลับ ก็ที่จะแม่จะตอบมาว่า
“ รู้สิลูกแต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา ถ้าลูกไปฮอกวอตส์ ลูกจะรู้หมดทุกอย่างเลยจ่ะ แต่ตอนนี้เรารีบกลับกัน เดียวแม่ทำของโปรดของลูกให้ “ แม่พูดเสร็จก็จะเดินจูงมือฉันไปตามทางกรุงลอนดอน ฉันคงคิดถึงเมืองนี้ฉันอยู่กับคุณแม่ผู้ใจดี
ความคิดเห็น