คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ (รีไรท์)
บทนำ
เอมวลีนั่น้ำาไหลอาบแ้ม หลัาวาสายเบอร์แปลที่โทร.เ้ามาเพื่อสั่ให้เธอเลิยุ่ับหลานายอเา
‘นี่ใ่เบอร์เอมวลี พลประิษ์หรือเปล่า’
‘ใ่่ะ ไม่ทราบว่าุ…’ พูไม่ทันบประโย ปลายสาย็อบลับมาเสีย่อน
‘ันเป็นอาอแฟนเธอ’
‘ะุ…บุหรหรือะ’ น้ำเสียเธอเริ่มะุะั หลัปลายสายบอว่าเป็นใร
‘แสว่ารู้ัันสินะ’ ลอบยิ้มมุมปาอย่ารู้ทัน สสัยว่าหลานายะเยเล่าเรื่อเธอให้เอมวลีฟัแน่
‘เธอรู้หรือเปล่าว่าหมอเามีู่หมั้นอยู่แล้ว’
‘ะ’ ู่หมั้น? เธอหูฝาไปหรือำลัฝันอยู่ ทำไมเมินทร์ถึไม่เยบอเธอเรื่อนี้เลย
‘สสัยเาะะเ็บเธอไว้เป็นบ้านเล็แหละมั้ ถึไ้ไม่ยอมบอ’ บุหรสุมไฟและราน้ำมันเ้าไปอี
นที่ำลัะลายเป็น ‘บ้านเล็’ อบาเริ่มร้อนผ่าว หลัไ้ยินเรื่อราวาปาอบุหร บุลที่ึ้นื่อว่าเป็นอาอายนรั
‘าหมอเพิ่ะหมั้นับหนูปริมไปเมื่อวัน่อนนี่เอ เธอะ่าวสินะ’
‘เาบอหนูว่าะไปเรียน่อที่เมือนอ’ เธอับเมินทร์บันมาั้แ่ปีหนึ่นระทั่เรียนบ และเาบอเธอว่าะไปเรียน่อที่เมือนอ เรียนบะลับไปรับ่ว่อธุริอที่บ้าน
‘ายริแมุ่ เธอโนหลานายันหลอแล้วแหละ เาลับมาบ้านเพื่อหมั้น่อนะไปเรียน่อที่เมือนอ นี่เาปิปาเียบสนิทไม่บอเธอเลยอย่านั้นเหรอ’
นไม่รู้เรื่ออะไรเลยเริ่มใอไม่ี เมินทร์บอแ่ะไปเรียน่อแ่ไม่ไ้บอว่าะลับไปที่บ้าน่อนเินทา แล้ว็ไม่มีสัาว่าเาะบอเลิหรือบออะไรเี่ยวับเรื่อนี้เลยสันิ
แล้วนี่มันเิอะไรึ้นันแน่
‘พอีาหมอไม่ล้าบอเลิเธอ เลยฝาให้ันมาบอ’
บุหรใ้หลานายมาอ้า ทั้ที่วามริแล้วเมินทร์ไม่ไ้ให้เธอมาบอเลิับเอมวลีแทนสันิ แ่เพื่อผลประโยน์บาอย่าที่เธอะไ้รับาารหมั้นอหลานายรั้นี้เธอยอมทำทุอย่า
‘อะ…อะไรนะะ’
‘าหมอน่ะเาไม่ล้ามาสารภาพับเธอเพราะลัวว่าเธอะทำใไม่ไ้ ันเ้าในะว่าเธอับหลานายันบันมานานแ่อย่าว่ามีพบ็้อมีา อที่มันู่วร็สมวรที่ะอยูู่่ัน อีอย่าผู้หิแบบเธอ็หาผู้ายีๆ ไ้ไม่ยาหรอริไหม’
เอมวลีำหมัแน่น ไม่รู้ว่าวระเสียวามรู้สึับสิ่ที่เมินทร์ระทำับเธอหรือำพูที่ออมาาปาอบุหร
‘ุบัับเาหมั้นหรือเปล่าะ’ ลั้นใถามออไป เพราะอยารู้วามริและยัเ้า้าัวเอว่าอาะหูฝาไป
‘นี่เธอะบ้าหรือเปล่า! ันะไปบัับเาไ้ยัไ าหมอเป็นนมาบอันเอว่าอยาหมั้นับหนูปริมเพราะแอบรัหนูปริมมานานแล้ว’ เธอโป้ปำโ
‘ุโห’
‘เธอไม่มีสิทธิ์มาว่าันแบบนี้นะเอมวลี เธอรู้หรือเปล่าว่าสอนนั้นเารู้ัันมาั้แ่เ็ๆ แล้ว รู้ััน่อนเาะมาเอเธอะอี ยอมรับวามริเถอะว่าเธอน่ะมาทีหลั และอีอย่าาหมออาะบเธอเพื่อั่นเวลาระหว่ารอหนูปริม็ไ้’
‘ุ้อารอะไรันแน่’
‘ออไปาีวิอาหมอะ อย่าลับเ้ามาในีวิอเาอีเพราะหลัาลับาเมือนอาหมอะแ่านับหนูปริมทันที’
เอมวลียัไม่ยอมเื่อในสิ่ที่บุหรพูนว่าะไ้ฟัาปาายที่เธอรั ‘หนูอยาฟัวามริาเา’
‘็แล้วแ่เธอนะ ันโทรมาบอเพื่อให้เธอทำใรอไว้่อน เผื่อไปถามาหมอแล้วเธอะรับวามริไม่ไ้ อ้อ…แล้วอย่ารอมในิสั้นเียวนะเพราะันับาหมอไม่ว่าไปร่วมาน แ่นี้นะ’ ัสายทันที ไม่สนว่าเอมวลีะอยาถามอะไรเธออีหรือเปล่า
หลัวาสายาบุหร เธอ็โทรหาเมินทร์ทันทีเพราะอยาฟัำอธิบายาปาอเา
‘หมอ…’
‘เราเลิันเถอะเอม’ น้ำเสียหนัแน่นเอ่ยบอ
เอมวลีั้ัวแทบไม่ทัน นัยน์าสีหวานเริ่มมีน้ำเอ่อล้นออมาเมื่อไ้ยินประโยัรอนาปาอเา
สรุปแล้วบุหรพูวามริสินะ…
‘มีอะไระบอเอมหรือเปล่า’
‘เรื่ออะไร’
‘เรื่ออะไรั้นเหรอ็เรื่อที่เธอมาบอเลิเรานี่ไ ั้แ่เมื่อไหร่หมอ หมอรู้ัผู้หินนั้นมานานแล้วใ่ไหม หมอับเาหมั้นันแล้ว ฮึ…แล้วหมอมายุ่ับเราอีทำไม’ พูบประโยน้ำาที่พยายามฝืนลั้น็ไหลออมาราวทำนบแทันที หมสิ้นแล้ววามอทนอลั้น
‘หมออโทษ’
‘อโทษเหรอ เธอรู้ัวแล้วเหรอว่าทำอะไรผิ เรื่อนี้เราวระรู้าปาอเธอมาว่านอื่น้วย้ำ’
‘เธอหมายถึใร’
‘ำเป็น้วยหรือไว่าใรบอเรา เธอเยรัเราบ้าหรือเปล่าหมอ หรือที่ผ่านมาเธอบเราเพราะ้อารั่นเวลารอผู้หินนั้น’
นโนถามนิ่ไปพัให่่อนะัสินใเอ่ยบาประโยออไป
‘เออ บเพื่อั่นเวลาแล้ว็ไว้แ้อยาบนเีย้วย’
‘เลว! นแบบเธอไม่สมวรไ้รับวามรัาใร้วย้ำ ถ้าเรารู้ว่าเธอบับเราเพื่อั่นเวลาับไว้แ้อยาบนเียเราไม่ลบับเธอให้เสียเวลาหรอ’
‘อนนี้รู้แล้วนี่’
‘เราเลียเธอ อยาะไปอยู่ไปใ้ีวิับใร ะไปายที่ไหน็ไป!’ ะอเสียัใส่นในสาย ่อนะัสายแล้วปิเรื่อทันที
เธอปล่อยให้น้ำาไหลออมาไม่ิะลั้นหรือห้ามมันสันิ เธอรั ‘เา’ มา นที่อยบอรััน่อนนอนทุืนและนที่อยโอบอเธอนหลับไป้วยันถึเ้าหรือแม้ระทั่วามสุบนเียที่ยินยอมพร้อมใมอบให้ันและัน
แ่อนนี้ทุสิ่ทุอย่าพัทลายลไปนหมสิ้น เพราะเาหมั้นับผู้หิที่อาเาบอว่าแอบรัมานาน่อนที่ะเอเธอแล้ว และเาเพิ่ะบอเลิเธอไป ไม่มีสันิที่น้ำเสียะเือปนวามเสียใหรือฝืนใพูออมา แ่มันลับเ็มไป้วยหนัแน่นมั่นราวับว่าเารอเวลานี้มานานแล้ว
เมินทร์หลอเธอให้รั…
รบวนอ่านหน่อยน้าา
ไรท์ะลเนื้อหาที่ทำารรีไรท์ให้นะะระหว่าที่รออีบุ๊ เผื่อนัอ่านะลืมเนื้อเรื่อันไปแล้ว แฮะๆ
และ้วยเรื่อนี้เป็นเรื่อแรที่ไรท์เียนและั้ใไว้แ่แรแล้วว่าะอัปให้อ่านฟรีนบและะปิอนามหลันะะ
ใรที่ไม่อยา้าาแวะไปอุหนุนอีบุ๊ันไ้นะะ
อีบุ๊เอันอาทิย์หน้านะะ ราาสบายระเป๋าแน่นอน่ะ
ความคิดเห็น