Niall&you:Are you ready!! (to fall in love with me)

ลำดับตอนที่ #1 : it's beginning

แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างบานเล็กของอพาร์ทเม้นแถบชานเมืองลอนดอนกระสบใบหน้าเด้กสาวไทยวัย19ปี
ฉันเอง ฉันอยู่ที่เกาะอังกฤษมา3ปีแล้ว หลังจากได้ทุนของทางมหาวิทยาลัยในไทยมาศึกษาต่อที่นี่ หลังเรียนจบเธอก็ตกหลุมรักที่ที่ชื่อว่า"บริเตน"นี่ซะแล้ว

ตาดวงกลมโตลืมขึ้นอย่างสะลึมสะลือ ฉันตื่นขึ้นจากฝันแล้วล่ะ ร่างผอมเพรียวลุกขึ้น นาฬิกาข้างเตียงบอกเวลา7:14 "7:14" ห้ะ!! วันนี้เริ่มงานวันแรกแท้ๆ นัดไว้8:00ด้วยสิ ฉันรีบพรวดพราดเข้าห้องน้ำ

45นทีต่อมาหญิงสาววัย19ปีก็กระหืดกระหอบมาหน้าสตูดิโอแห่งหนึ่ง

"ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ"ฉันขอโทษขอโพยรุ่นพี่เป็นภาษาอังกฤษ

"อ่ะๆ ไม่เป็นไร ยังไงเจ้าพวกนั้นก็ยังไม่มาเลย" เจ้าพวกนั่นที่รุ่นพี่พูดถึงคือเจ้าพวกนี่ฉันต้องทำงานให้ถในทัวร์รอบโลกตั้งครึ่งปีหรือมากกว่า ใช่แล้วล่ะ ฉันเป็นสไตล์ลิสหน้าใหม่ที่ใครๆก็ชมว่าฝีมืองี้แจ๋วมาก ฉันพอรู้จัก'เจ้าพวกนั้น'มาบ้างจากเพลงที่ติดหูแล้วใบหน้าใหญ่ๆเต็มไปหมด

รถสีดำคันโตขับมาอย่างสบายอารมณ์

"นี่พวกนายน่ะ จะรีบไม่เป็นรึไง 8:06แล้วนะเห้ย รู้ซะบ้าง"รุ่นพี่ตะโกนใส่รถที่พึ่งจอดเสร็จ

"อ่าน่าๆ รถมันติดนิแถมเจ้าพวกนี้ยังใช้ฉันไปรับอีก"ร่างสูงผมสีดำพูด

"6นาทีเองง จะเป็นไรไปเครียดมากเดี๋ยวหน้าแก่นะ"ลูอิสตะดกนกลับมา จากนั้นชายหนุ่ม5คนก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าสตูดิโอ
แต่ฉันสะดุดตาคนหนึ่ง ชายหนุ่มที่ย้อมผมบลอนด์ตาสีฟ้า ตาของเขามัน ใสซื่อ สนุกสนาน มีความหวัง มันน่าหลงใหล ฉันสะบัดหน้าแรงๆ

"นี(ชื่อคุณ) สไตลลิสใหม่นะ"รุ่นพี่แนะนำ
ฉันพยักหน้า พยายามไม่มองคนผมทองที่ถือถุงคุ้กกี้อยู่ในมือ แถมที่ปากมีเศษคุ้กกี้ติดด้วย .


สไตล์ลิสใหม่นี่ใครกันนะ ไนออล ฮอแรนนึก เขาสังเกตุเห็นเธอตั่งแต่เดินเข้ามาแล้ว เธอดูเกร็งๆพิกลตอนจับมือทักทายกับเขา ผมสีดำที่รวบแค่พอไม่ปรกหน้า กับใบหน้าที่ไร้การแต่งแต้มแม่แต่น้อยทำให้เธอดูไม่เหมาะจะเป็นสไตลลิสเลย จะแต่งหน้าให้คนอื่นทั้งที่ ตัวเองไม่แต่งเนี่ยนะ

เธอแอบช้อนตามองเขา ตอนที่เขาแอบมองเธอ ตาสีน้ำตาลเข้มแต่ไม่ดำ มีแววดูไร้เดียงสา มุ่งมั่น และสงบเสงี่ยม กว่าเขาจะรู้ตัว เสียงหัวใจมันก็เต้นผิดจังหวะเสียแล้ว..


"เฮ้ยไปเร็ว จะอัดเสียงแล้วนะ"ลูอิสตะโกนเรียกขณะที่ทุกคนเดินเข้าไปในห้องอัด ร่างบางเดินตามรุ่นพี่เข้าไป


นี่ฉันคิดไปแดงหรือไนออลคนนั้นดูเหมือนจ้องฉันตลอดกันแน่นะ ถึงแถวนี้ไม่มีกระจก ฉันก็พอรู้ว่าตัวแดงคงหน้าแดงแจ๋แล้วหล่ะ


ผมมองเธอตอนรุ่นพี่กำลังอธิบายสไตล์ของพวกเราใกล้ๆกับจุดที่ผมอัดเสียงอยู่ ผมไม่อยากเข้าข้างตัวเองนะ แต่เหมือนเธอแอบชำเรืองมองผมแหะ


ฉันแอบมองเขาตอนร้องเพลง เขาดูมีความสุข ดูน่ารักจัง ฉันรีบสะบัดหน้าหนีก่อนก้มลงมองงานตรงหน้า


เธอกำลีงก้มลงมองงานตรงหน้าอย่างใจจดใจจ่อ เธอจะมองผมบ้างไหมน้า ผมคงจ้องเธอมากไปแล้วมั้ง พอรู้ตัวผมเลยหันหน้ามาอัดเสียงต่อ


ฉันแอบมองเขาอีกแล้ว เขาตั้งใจอัดเสียงดีจัง เขาจะมองฉันบ้างไหมน้าา


"นี่(ชื่อคุณ) ฟังอยู่รึเปล่า หนังแดงๆนะ ไข้ขึ้นเหรอ"รุ่นพี่เจนพูด

"ไนออล ทำไมไม่ร้องท่อนโซโลนายหล่ะ"เลียมเตือน

"ขอโทษค่ะ/ครับ"


แล้วผมกับเธอก็สบตากัน
.
.
แล้วฉันก็รู้ว่า
.
.
จุดเริ่มตินของบางอย่าง
.
.
.
กำลังเกิดขึ้น.

 

B B