คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 ไปไนท์คลับ
หลังจากกิจกรรมสอยดาวจบก็กินเลี้ยงกันอย่างสนุกสนาน พอจบฉันรีบวิ่งกลับบ้านไปหาชุดสวยๆทันที ต้องสวยไว้ก่อน >O< เดี๋ยวหมอนั่นก็จะมารับแล้ว ฉันก้มหน้าก้มตาเลือกเสื้อผ้าไม่สนโลกกกก ~
ชุดนี้ดีไหมนะ...ไม่มันดูแรงเกินไป
ชุดนี้สวยหรือเปล่า...ไม่เฉิ่มและแก่เกินไป
ชุดนี้พอเข้าได้มั๊ย...ไม่มันดูเหมือนตัวตลก
หรือว่าชุดนี้ดี...โอเคน่ารักตรงเป๊ะๆ
หลังจากเลือกชุดได้แล้ว ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้าเบาๆบางๆ หมอนั่นมารับฉันพอดีเลย “ปี๊นๆๆ”เสียงบีบแตรเรียกให้ฉันลงไป ฉันรู้แล้วล่ะน่า ไม่เห็นต้องบีบแตรหลายครั้งเลย
“ขึ้นรถเถอะ”ไหนบอกชอบฉัน อ่านนิยายบางทียังมีเลยแฟนชมกัน นี่ไม่ชมแถมยังจะเร่งอีก ชอบประสาอะไร(วะ) ช่างเถอะๆอย่าเอาแต่ใจไปเลยยัยซานะ
“บรี๊นนนๆๆ”กรี๊ด ฉันไม่อยากตายก่อนวัยอันควรนะ ตาไซเรนขับรถเร็วอย่างกับติดจรวดเร็วกว่าพวกรถแข่งอีก ไอบ้า ฉันไม่อยากตาย ที่สำคัญฉันยังไม่ได้แต่งงาน ช้อปปิ้ง แต่งหน้า บลาๆ
ฉันรอดตายแล้ว หมอนั่นขับรถจากบ้านฉัน มาถึง ไนท์คลับประมาณหลายสิบกิโล แต่หมอนี่ขับรถไปเพียงแค่ 5 นาทีถึง เว่อร์ไปรึเปล่ายะ
“เข้าไปข้างในกัน”
“อ่ะอ่ะอืม”ทำไมเวลาฉันพูดกับนายนี่ เสียงต้องตะกุกตะกักด้วยนะ ฉันชอบหมอนี่รึไง (ใช่)
ไซเรนเดินนำฉันเข้าไปที่บาร์สั่งเบียร์มาดื่ม ฉันกินไม่เป็นหรอกนะ ไม่เคยกินด้วยซ้ำ
“กินไหม”ไซเรนพูดพลางยกแก้วขึ้นมาส่งมาให้ฉัน
ฉันกินไม่เป็นย่ะ...ขอผ่าน
“กินไม่เป็น =[]=”
หลังจากฉันพูดจบ เสียงโทรศัพท์ไซเรนก็ดังขึ้น เรนบอกให้ฉันรู้อยู่ที่นี่อย่าไปไหน แล้วเจ้าตัวก็เดินหายไปกับสายลม เหมือนผีอีกแล้ว ~ ขนลุก
เฮอะ อยู่คนเดียวก็ได้ ฉันจะมาทำไมนะ ตาเรนนั่นก็ไปคุยโทรศัพท์แถมให้ฉันรอ ชาติไหนนายจะกลับมาล่ะเนี่ยยยยยย ฉันนั่งบนเก้าอี้ตรงบาร์แล้วก็มีผู้ชาย(โรคจิต)เดินมาทางฉันพลางพูดว่า
“น้องสาวค้าบ ไปเที่ยวกับพี่มั้ย”พวกโรคจิตชัดๆ จะกินเด็กรึไง
“ไม่ดีกว่าค่ะ”
“ไปกับพี่เถ๊อะ น้องสาว อยู่คนเดียวไม่เหงาหรือค้าบ ไปเถอะๆ”ช่วยด้วยไอบ้าโรคจิตจะลักพาตัวฉันค่ะ
“บอกว่าไม่ไง”ฉันสลัดแขนออกไปมือของไอ้โรคจิตนั่น
“ไม่ไปใช่ไหม”หมอนั่นตบฉัน เจ็บชะมัด ถ้าหน้าฉันเป็นอะไร มีรอยเปื้อนแม้แต่นิดเดียวฉันฆ่านายตายแน่ ตาไซเรน นายไปอยู่หนายยยย ~
“ผมว่าคุณปล่อนมือแฟนผมเถอะครับ”กว่าจะมาได้นะยะ ไม่ให้หน้าฉันเสียโฉมไปเลยล่ะ
“แกเป็นใครวะ”
“คนไงครับ ดูไม่ออกหรอ”นายนั่นตอบแบบกวนทีนๆ
“หน็อย กล้ามากนะแก”ไอ้โรคจิตวิ่งพุ่งเข้าหาไซเรน ฉันเอามือปิด ไม่อยากดูวุ้ย
“อั่ก อ๊าก โอ๊ย แอ่ก”(เสียงอะไรวะ) เห? หมอนี่มันไอ้โรคจิตลงไปนอนกับพื้นเลยอ้ะ สุดยอดจริงๆเลย
“ถ้ามีอะไรร้องดังๆนะ ฉันจะไปช่วยเธอเอง ขอตัวเข้าห้องน้ำ”ไซเรนพูดจบก็เดินไปทางห้องน้ำ เฮอะ มาแล้วก็ไป ปล่อยให้ฉันยืนรออยู่ตรงนี้คนเดียว
ผ่านไป 30 นาที
หมอนั่นก็ยังคงไม่กลับมา .. ~ ไร้วี่แวว ไปตามหน่อยดีกว่า
ฉันเดินไปทางห้องน้ำ แต่ก็ไม่พบอะไร เลยเดินขึ้นไปห้องน้ำชั้นที่ 2 เพื่อจะเจอฉันเดินๆไปแล้วก็พบว่า..
ความคิดเห็น