คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
ในเดือนธันวาคมเป็นช่วงฤดูหนาว สิ่งที่ฉันชอบที่สุดคือวันคริสต์มาส ในเดือนนี้จะมีกิจกรรมต่างๆจัดที่มหาลัยของฉัน กิจกรรมสอยดาวที่จัดขึ้นทุกปี ฉันคงไม่พลาดไปจากเซียงไฮเป็นแน่ =O=” เรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นในทุกๆปีๆ น่าเบื่อชะมัดยากเลย ถ้าซานต้าครอสมีจริงฉันอยากจะขอให้มีผู้ชายที่จริงใจต่อความรักจริงๆ เฮอะวันนี้เป็นวันก่อนคริสต์มาสนี่ ถ้าฉันจะขอก่อนขอได้มั๊ยน๊าและจะดีมั๊ยนะ เอาเถอะ ถ้าลองดูก็ไม่เสียหายนี่นา (?)
ฉันเขียนใส่กระดาษลงไปว่า ‘ขอให้มีผู้ชายที่ซื่อสัตย์และจริงใจต่อความรัก’ แล้วใส่ไว้ในถุงเท้าแควนไว้ที่เตาผิง แล้วก็เข้านอนทันที
ฮ้าวว เช้าแล้วหรอเนี่ย ไปดูที่ถุงเท้าดีกว่า ท่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกมั้ง เมื่อวานมันเป็นวันก่อนคริสต์มาสนี่นา แล้วซานต้าครอสน่ะมีจริงหรือเปล่าไม่รู้ ฉันเดินลงบันไดไปดูที่เตาผิง ที่ๆฉันแควนถุงเท้าไว้ ฉันเปิดไปดูก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันว่าแล้วเชียว ซานต้าครอสไม่มีจริงหรอก ถ้ามีก็คงมีแต่ในนิยาย ฉันเลิกคิดถึงเรื่องนี้แล้วเดินตรงดิ่งไปอาบน้ำแต่งตัวไปมหาลัย วันนี้มีกิจกรรมสอยดาวแถมไม่ต้องเรียนทั้งวัน ฉันจะพลาดไม่ได้
ฉันเดินออกจากบ้านไปที่มหาลัยในระหว่างทางฉันก็เจอเพื่อนรักฉันพอดีเลยค้า ยัยนามิ นากิ เพื่อนแฝดทั้งสองคน ฉันไม่ชอบยุ่งกับพวกมันนัก เพราะเจอทีไรก็...พูดถึงผู้ชายทุกที ขี้หลีทุกคน
“กรี๊ด นี่แกเห็นคนนั้นมั๊ย คนนั้นน่ะโยตาชิ เรนหนุ่มฮอตที่สุดล่ะ หล่อมั๊ย เค้าเดินมาทางนี้ด้วยล่ะ กรี๊ด”
ยัยสองคนนี้นี่บ้าเห่อผู้ชายอยู่ได้ ฉันไม่เห็นจะชอบเลย ผู้ชายหัวงูล้วนๆ
“เฮ้ย! เค้าเดินไปหายัยซานะอ่ะ กรี๊ด อิจฉา”จะบ้าหรือไง ชื่อโยชิ รงเรงอะไรไม่รู้จัก แล้วเค้าจะเดินมาหาฉันเพื่ออะไร(วะ) แค่จะเดินไปมหาลัยมากกว่าม้าง เฮอะๆเลิกคิดได้แล้ว เดี๋ยวก็บ้าตามพวกนั้นพอดี =O=
“สวัสดีครับ ซานะจังใช่รึเปล่า”เหะ ฉันไม่รู้จักนายนี่เลยนะ จริงจริ๊ง หมอนี่เป็นใครฉันไม่รู้จัก อยู่ๆก็มาทักฉันแถมรู้ชื่อฉันด้วย คนบ้ารึเปล่านะ = =”
“ฉันไม่รู้จักนาย”ฉันหลีกเลี่ยงตอบและเดินหนีไปมหาลัย (ปักใจเชื่อไปแล้วว่าคนบ้า =[]=)
ถึงมหาลัยสักที อยากไปจับบัตรสอยดาวแล้ว หวังว่าคงจะไม่ได้เซียงไฮนะ >[]< กินอยู่ทุกๆปี เบื่อ เปิดดูดีกว่าว่าได้เบอร์อะไร ฉันคลี่กระดาษออกเบาๆจนไปดูเบอร์แล้วก็ต้อง ... เฮ้ย! นี่มันเบอร์โทรศัพท์ใครวะ ชื่อ โยตาชิ เรน นี่มัน ไอ้ ไอ้..คนบ้าที่เดินมาหาเรานี่หว่า ฉันเงยหน้าขึ้นก็พบกับ พระเจ้าจอร์ชช่วยด้วยกล้วยแขกทอด (เกี่ยวอะไรกับกล้วยแขกทอดยะ) หมอนั่นส่งยิ้มมาหาฉัน หรือว่า ที่ฉันขอซานต้าครอสในวันก่อนคริสต์มาส มันเป็นจริงหรอเนี่ย ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย !! แต่ก็หล่อดีเหมือนกันนะหมอนั่น ชื่ออะไรนะ อ่อ โยตาชิ เรน ท่าฉันขอแล้วได้จริงๆก็ขอไปทำความรู้จักก่อนเลยแล้วกัน >.<
“สวัสดี” ฉันทักทายหมอนั่นก่อนที่จะพูดว่า “นายชื่อโยตาชิ เรนใช่ไหม” เพื่อความแน่ใจ ว่าใช่คนบ้ารึเปล่า ชื่อแซ่มีไม๊!! และใช่ชื่อนี้หรอ
“อืมใช่”หมอนั่นตอบพลางยิ้มอย่างเป็นมารยาท ทำใจของสาวๆเกือบละลายรวมถึงฉัน กรี๊ด ต้องเก๊กไว้ก่อน แล้วหมอนั่นก็พูดก่อนเดินหายไปท่ามกลางผู้คน “อย่าลืมโทรมาหาด้วยล่ะ ถ้าเธอไม่โทร ฉันจะโทรเอง” นายมีเบอร์ฉันรึยังไงยะ ถึงบอกจะโทรหาฉันน่ะ เฮอะไปจับบัตรสอยดาวแก้เซ็งดีกว่า
“ย๊าก ได้เซียงไฮอีกแล้ว”เสียงคำอุทานและคำพูดที่แสนไพเราะของฉัน(รึเปล่า)ถูกพูดออกมา หลังจากได้เซียงไฮมาเป็นร้อยๆอัน (เว่อร์ๆ) จะให้ฉันกินจนอ้วนตายไปรึยังไง(วะ?) เซ็งจิตวุ้ย แต่ก็จำใจนั่งกิน -[]- เพราะหิว
“นี่นั่งกินด้วยคนได้ไหม”เสียงของผู้ชายคนหนึ่งทำให้ฉันหันขวับไป อีตานี่อีกละ นายเรนนี่นา ฉันเห็นนายนั่นยืนยิ้มพลางถือถุงขนมที่ซื้อมาจากเซเว่น อยากกินบ้างวุ้ย
“อ่ะอืม ได้สิ”เฮ้ย แล้วทำไมฉันต้องทำเสียงตะกุกตะกักด้วย(วะ)
“กินด้วยกันไหม”ได้อยู่แล้ว อ๊ะๆเราต้องเก๊กไว้ก่อน ถามอย่างเป็นมารยาทเดี๋ยวหมอนั่นหาว่าฉันตะกละ(ความจริงไม่ใช่เรอะ)
“ได้หรอ?”
“อืมได้สิ”จริงดิ๊ ฉันจะกินให้หมดดด!!
“งั้นไม่เกรงใจนะ”คนมันหิวอ้ะ กินแต่เซียงไฮมันไม่อิ่ม ต้องกินของพวกนี้ แล้วฉันก็กินๆๆๆๆ+เก๊กด้วย (เก๊กตลอดอ่ะ ต้องสวยไว้ก่อนชิมิ) ถูกต้องแล้วนะคร้าบ บบบ
“กรี๊ด โยตาชิ เรน ใช่ไหมคะ”พวกแฟนคลับอีกแล้ว น่าเบื่อชะมัดยาก ฉันกำลังกินอยู่โว้ยยย อย่าขัดจังหวะสิวะ
“ใช่ครับ ตอนนี้ขอเวลาส่วนตัวได้ไหมครับ ผมนั่งอยู่กับแฟน ^__^” เฮ้ย O_o เมื่อกี้หมอนี่พูดว่าอะไร ฉันไม่ใช่แฟนนายนะยะ ไม่ใช่โว้ยยย แต่ก็แอบดีใจนะคริๆ
“แหม น่าเสียดาย เรนมีแฟนซะแล้ว”แฟนคลับทั้งหมดตอนที่ได้ยินก็โกรธจัดทันทีพลางแอ๊บน่ารักไปงั้นๆ แต่ทว่าเรนนั่งอยู่ เลยไม่กล้าแตะเนื้อตัวฉันแม้แต่ปลายขน >O< แต่ก็ดีวุ้ย แล้วแฟนคลับพวกนั้นก็เดินออกไป
“ที่ฉันพูดตะกี้น่ะ ฉันพูดจริงนะ”เฮ้ย ไอเราก็นึกว่าหมอนี่พูดเล่น แต่นายนี่กลับบอกว่าพูดจริง ฉันเพิ่งรู้จักนายวันเดียวและก็เมื่อกี้เองนะ
“หมายความว่ายังไง”มันไม่ชัดเจน ขอคำตอบจริงๆได้ไหม
“ฉันชอบเธอยังไงล่ะ เธอต้องเป็นแฟนฉันซะ ไม่งั้นฉันก็จะตามตื้อเธออยู่แบบนี้แหละ”อ๊าก นายโรคจิต แต่ก็ได้มีแฟนเป็นคนหล่อวุ้ย แล้วผู้ชายสมัยนี้มันชอบใครมันต้องได้เลยรึยังไงยะ
“เย็นนี้ฉันจะไปรับเธอที่บ้านนะ”
“นายรู้หร...”ฉันยังพูดประโยคอ่อนหวานไม่จบเลยนะยะ อย่าแทรกสิ
“ฉันชอบใคร ฉันก็รู้ข้อมูลของคนนั้นทั้งหมดนั่นแหละ แต่งตัวสวยๆล่ะ ฉันจะพาเธอไปไนท์คลับ”พูดจบหมอนี่ก็ลุกขึ้นแล้วก็เดินหนีหายไปกับผู้คน อย่างกับ ผี แน่ะ ~น่ากลัววุ้ย ขนลุก
ความคิดเห็น