คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 3
น้ำเสียงเย็นๆของใครบางคนทำให้ฉันกับไอดิวที่นั่งอยู่บนฟุตบาทตกใจจนเกือบหงายท้อง เมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของเสียงนั่นฉันก็รีบแย่งโทรศัพท์จากมือไอดิวเข้ากระเป๋าโดยเร็ว ให้ตายเถอะโผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง ถ้าฉันช็อกตายหงายท้องหัวฟาดพื้นจะทำไงวะเนี่ย!!!!
“นะ...นายมาทำอะไรที่นี่วะ=[]=!!” ฉันหันไปพูดกับผู้ชายที่นั่งยองๆอยู่ข้างหลังฉันกับไอ้ดิว หมอนั่นมองฉันราวกับวางแผนอะไรไว้บางอย่าง ซึ่งนัยย์ตาของเขาพยายามจะบอกคล้ายกับว่า 'คืนนี้เสร็จแน่'
=[]=!!! ไม่ ไม่!! ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกมั้ง!!! ฉันสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆออกไป
นี่ถ้าแถวนี้คือถนนใหญ่ ฉันคงโดนพวกยัยช้างน้ำกับยัยจูออนโดนตบแล้วกระมัง ก็คาสโนว่าชื่อดังมานั่งอยู่ข้างหลังหญิงสาวธรรมดาอย่างฉันเนี่ยสิ ทั้งที่จริงๆแล้วหมอนั่นควรจะไปควงนางแบบตามห้างหรือแถวสยามไม่ใช่เอะ -O-;
“โห...นั่นมันคาสโนว่าหน้าจืดที่พี่ไม่ชอบหน้านี่หว่า ดูใกล้ๆทำไมหล่ออย่างงี้อะ>O<!” ผ่านไปหลายนาที ดิวมองผู้ชายตรงหน้าตัวเองพลางสายตาเป็นประกายราวกับเห็นผู้หญิงสุดเซ็กซี่ยืนโพสท่าอยู่ตรงหน้า -O-
“ยะ...อย่าบอกนะไอดิว...วะ...ว่าแกชอบหมอนี่อะ แกเป็นเกย์ใช่มั้ย!!!”
“ไม่ใช่นะเจ๊ ผมชายแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์นะ ไม่อย่างงั้นผมจะชอบผู้หญิงอย่างเจ๊ได้ยังไง แค่เห็นว่ามันหล่อโคตรเท่านั้นเอง!!”
“ว่าไงนะ ชอบผู้หญิงอย่างฉันมันทำไมหรอ=[]=”
“หึ...ไร้สาระทั้งพี่ทั้งน้อง” เสียงเรียบๆที่เงียบไปนานก็พูดขึ้นอีกครั้ง
หน็อยไอหมอนี่มันชักจะยัวะมากไปละ!!
พลัวะ!
“เงียบปากไปเลยไปไอหน้าจืด!”
“นี่เธอตบหัวฉันเรอะ - -^”
“เออ!!” ฉันตบหัวคาสโนว่ามันผิดกฏหมายรึไงวะ!
“จับปล้ำดีมั้ยนะ!?”
O_O!!
และไอคำพูดที่น่าโดนเท้ายัดปากนั่นทำให้ฉันรีบลุกพรวดขึ้นมาก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบกระถางต้นตะบองเพชรเล็กๆแล้วชี้จ่อเข้าไปที่ใบหน้าหล่อๆของอีตานั่น
ชนิดที่ว่า ขยับอีกนิดเดียวก็โดนหนามแทงตาเข้าเต็มๆ!
“เข้ามาดิ ฉันทำนายเสียโฉมแน่!”
“เธอนี่เล่นแรงจริงนะ!” เขาลุกขึ้นตามพร้อมกับไอดิวที่ยืนมองฉันกับหมอนั่นอย่างงุนงงก่อนจะปริปากพูดขึ้น
“นี่พวกพี่สองคนรู้จักกันด้วยหรอครับ?”
“เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กอย่างแกเงียบไปเลย!” <<พูดพร้อมกัน= =;
“พี่ดิวจ๋า>_< ” เสียงหวานเล็กแหลมแสนคุ้นหูดังขึ้นทุกคนหันขวับไปทางเธอคนนั้น รัศมีออร่าพุ่งเข้าตาพวกเราทุกคนจนต้องยืนแข็งทื่อราวกับถูกเวทย์มนต์สะกด
สร้อยฟ้าเด็กสาวมอห้าผู้เพรียบพร้อมทั้งฐานะรูปร่างหน้าตานิสัย ผู้หญิงที่แม่ชมนักชมหนา และพยายามให้ฉันแต่งตัวเหมือนเธอTOT ซึ่งฉันไม่มีทางทำได้ และไม่คิดที่จะทำมันเลยด้วยซ้ำ
“สร้อยฟ้า ตามมาอีกแล้วนะ=[]= ” ดิว...
ใช่แล้วล่ะสร้อยฟ้าชอบดิวมากๆเลยล่ะตั้งแต่เด็กๆ
“ฟ้าคิดถึงพี่ดิวนะคะ” สร้อยฟ้ากอดดิวด้วยสีหน้าระริกระรี้สุดๆก่อนจะหันมามองฉัน “พี่นีม ก็สวยขึ้นเยอะเลยนะ^^”
“เหอะ...ถ้ายัยนี่สวยโลกนี้คงไม่มีใครขี้เหร่แล้วล่ะ” และเสียงทุ้มหวานทำให้ร่างเล็กที่กำลังคุยกับฉันหันไปมองเจ้าของเสียง
วินาทีนั้นความเงียบเข้าปกคลุม ยัยสร้อยฟ้าจ้องแอสซิสตาเป็นมันหลังจากนั้นเธอก็เข้าไปยืนใกล้ๆหมอนั่นก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงหวานๆของเธอ
“พี่...แอสซิสตัวจริงใช่มั้ยคะเนี่ย...หล่อจังเลย><”
“ขอบคุณครับ น้องก็น่ารักเหมือนกันนะ...น่ารักกว่าใครบางคนซะอีก” ว่าแล้วแอสซิสก็ยกมือขึ้นลูบไล้เส้นผมเบาบางดุจขนนกนั่นอย่างเอ็นดู พลางกับเหล่มาหาฉันเล็กน้อย
ใครบางคนงั้นหรอ=[]=!!
“เห้อ...ม่ออีกแล้วครับท่าน” ฉันพูดขึ้นทว่าสายตาเหลือบไปมองชมนกชมไม้พลางยกมือขึ้นเกาท้ายทอยหลังจากนั้นก็จับหมวกแก๊บบนหัวตัวเองไปมา ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ราวกับว่า 'ฉันไม่ได้พูดนะ เสียงมันมาจากไหนก็ไม่รู้(' ')'
“เธอว่าใคร?”
“อะไรของนายเนี่ยใครว่านายหูฝาดเปล่า!?...เออนี่! ทักทายกันเสร็จแล้วก็ปล่อยมือออกจากเส้นผมน้องสาวฉันซะ” ว่าแล้วฉันก็เข้าไปปัดมือหมอนั่นออกทันที สร้อยฟ้าทำหน้าคล้ายว่าเสียดายก่อนจะเดินมาข้างหลังฉัน
“หึงสิท่า”
“หึงเหิงไร และก็เลิกหลงตัวเองได้ละ”
“มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน!!”
“ไม่มี”
“แล้วพูดทำไม!!”
“ก็ความสุขอะ!!” ยักคิ้วก่อนจะพูดต่อ “มีไรปะ?...เฮ้ย!!” ถึงกับต้องร้องเสียงหลงขึ้นมาเมื่อหมอนั่นช้อนตัวฉันขึ้นมาไว้บนท่อนแขนของเขาโดยไม่ทันตั้งตัว
O_O!
ไอบ้านี่มันเป็นบ้าอะไรของมันวะ=[]=!!
“โห!! พี่สุดยอดเลยว่ะ รู้ปะว่าไม่เคยมีผู้ชายคนไหนกล้าทำกับพี่ตัสนีมขนาดนี้เลย!”
“มัวแต่พล่ามอะไรวะไอดิวมาช่วยฉันสิโว้ย ปล่อยได้แล้ว!!!TOT”
“จริงหรอ ที่ว่าไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับเธอน่ะ...หืม?” หมอนั่นเลิกคิ้วถามฉัน พลางเขยิบหน้าเข้าใกล้จนได้รับถึงลมหายใจอุ่นๆของเขา...
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก...
ระ...รู้สึกหน้าร้อนๆแฮะ... ฉะ... ฉันไม่เคยมีอาการนี้มาก่อนเลยอะ เค้าเรียกว่าอะไรนะO_O!?!
เขินรึเปล่า!?
“ปล่อยนะโว้ยยTOT!!” ฉันไม่ตอบแต่ตะโกนดังๆออกมาดังๆ
“ฉันจะปล่อย ก็ต่อเมื่อเธอ 'มานอนกับฉัน' หนึ่งคืน”
“พูดบ้าอะไรวะ ใครอยากจะนอนกับนาย ปล่อยสักที!!”
“หนูค่ะ^^”
“สะ...สร้อยฟ้าผู้น่ารักTOT!” ถึงกับต้องทำหน้าเสียดายเมื่อน้องสร้อยฟ้าบอกว่าอยากนอนกับไอหมอนั่น..“จะปล่อยไม่ปล่อย!!” ฉันหันกลับไปมองใบหน้าขาวๆของเขาอีกครั้ง
“ไม่!”
“โอเค...ด๊ายย!!!” ทั้งที่จำได้ว่าถือกระถางต้นตะบองเพชรอยู่ ฉันยกมันขึ้นมาเหนือหัว ก่อนจะเอาไปแปะหน้าของหมอนั่นเต็มๆ
ไม่เจ็บให้มันรู้ไป!!
“โอ๊ย ทำอะไรของเธอวะยัยบ้า!!!” แอสซิสปล่อยตัวฉันลงโดยเร็วพลางคลำไปหน้าตัวเองด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว ซึ่งฉันแอบเห็นว่าเป็นเป็นรอยแดงๆของหนามตะบองเพชรอยู่ไม่น้อย
“ก็ทำให้หน้าม่อๆของนายเสียโฉมไงวะ... ไอดิว สร้อยฟ้า กลับบ้านกันเถอะ!!” ฉันปัดจมูกของตัวเองตามเสต็บก่อนจะกอดคอไอดิวและสร้อยฟ้าที่ยืนอยู่ข้างๆฉันทั้งสองฝั่งหนีไปอีกทาง...
“พี่นีมคะวันนี้ฟ้าขอเดินกับพี่ดิวสองคนนะคะ^^” สร้อยฟ้าส่งสายตาอ้อนวอนมาทางฉัน ซึ่งฉันไม่เคยปฏิเสธสายตานี้ได้เลยT^T
“ตามสบายเลยจ่ะ” พอฉันพูดจบสร้อยฟ้าก็รีบควงไอดิววิ่งไปอีกทางทันที และแน่นอนว่าไอดิวต้องตะโกนกลับมา
“เจ๊อ้ะทำแบบนี้กับผมได้ไงTOT!!”
“เออน่า วันเดียวๆ^^!!” ฉันตะโกนกลับไป ก่อนจะนึกบางอย่างได้...
O_O!!
เฮ้ย นี่มันจะหนึ่งทุ่มแล้วนี่หว่า=[]=!!
ทันทีที่มองนาฬิกาข้อมือของตัวเองก็ต้องผงะไปสามวิหลังจากนั้นก็ทำการก้าวขายาวๆวิ่งกลับไปที่บ้านโดยเร็ว ถ้าแม่รู้ว่าฉันให้พี่หยงปักครอสติสให้ฉันต้องตายแน่ๆ แถมยังหนีออกมาแบบนี้อีกถ้ากลับไม่ทันฉันถูกอันเชิญกลับกรุงเทพชัวร์TOT!
หมับ!
แต่ท่อนมือแข็งๆก็รั้งฉันไว้เสียก่อน...!!
“นี่นาย ต้องการอะไรอีกหา!!!” ให้ตายเถอะคนกำลังรีบๆ
“เธอยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น!!”
=[]=!
ไอ้หมอนี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีกวะนั่น!!!
“นี่ฉันไหว้ล่ะฉันไม่มีเวลามาเถียงกับนายหรอก ถ้าฉันกับบ้านช้าไปแม้แต่นาทีเดียวฉัน-...”
“หยุดพูดเถอะ เธอจะแก้ตัวอะไรก็ไม่มความหมายแล้วล่ะ ไม่รู้แหละคืนนี้ฉันต้องล้างแค้นเธอข้อหาที่มาพูดว่าฉันหน้าจืด ซึ่งมันไม่จริง ฉันออกจะหล่อ!!” ว่าจบหมอนั่นก็ลากฉันไปอีกทางหนึ่งซึ่งไม่ใช่ทางไปบ้านฉันอย่างแน่นอน แต่ว่ามันคือทางไปบ้านของหมอนั่น ... ยิ่งเขาลากฉันนานเท่าไหร่ ระยะทางกลับบ้านก็ไกลเท่านั้น!! และเปอร์เซ็นต์ที่ฉันกลับบ้านไม่ทันมีโอกาสสูงมาก
“ปล่อยนะไอแอสซิส!!!!”
“หุบปากไปเลย ตอนนี้สหายของเธอกลับบ้านไปหมดละ ต่อไปเราก็มาสนุกกันสองคน”
เขายังคงลากฉันต่อไป ตอนนี้น้ำตารื้นขอบตาเรียบร้อยแล้ว ถ้าเขาไม่ปล่อยฉันหลังจากสิบห้าวิข้างหน้านี้...ฉันก็ต้องได้กลับกรุงเทพแน่นอน...
ความคิดเห็น