คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 2
ตัสนีมร้องไห้ทำไม!!
ณ สวนสาธารณะ เวลาหกโมงเย็น
ฉันเดินทอดน่องจนมาถึงสวนสาธารณะในหมู่บ้านซึ่งเป็นลานกว้างที่ใหญ่มากถึงขนาดบรรจุคนทั้งหมู่บ้านได้เลยทีเดียว... ซึ่งมันตั้งอยู่บริเวณตรงหัวมุมซอยสี่ยาวไปถึงท้ายซอยเลย....ฉันอาศัยอยู่ซอยสิบห้าซึ่งนั่นไม่ใช่ประเด็น ที่ฉันจะบอกก็คือ
หมอนั่นอยู่หมู่บ้านเดียวกับฉันแต่อยู่ซอยห้า !!=[]=!! บ้านเขาหลังใหญ่มากๆ หมู่บ้านนี้ส่วนมากจะเป็นพวกมีฐานะทั้งนั้นแหละ... บ้านทุกหลังจะเป็นบ้านเดี่ยวต้องซื้อเท่านั้นไม่มีการเช่า! ส่วนมากจึงมีแต่ผู้ดีมีสตางค์
เด็กๆในหมู่บ้านเล่นเครื่องเล่นกันอย่างสนุกสนานภายในลานกว้างใหญ่ยักษ์ บ้างก็วิ่งไล่จับ ฉันล่ะอยากย้อนเวลาจริงๆ ครั้งที่แม่พาฉันมาเที่ยวแถมไม่ต้องฝึกมารยาทหนักๆ ไม่ต้องมานั่งร้อยพวงมาลัยจนเป็นเหน็บชาแบบนี้ด้วยอีกอย่างไม่ต้องมาคอยนั่งเครียดเรื่องหาผู้ชายให้แม่TOT!!
ฉันย่อตัวนั่งลงบนชิงช้าและแกว่งไปมา
เห้อ...
จะทำยังไงดีเนี่ย ยังไงสักวันแม่ก็ต้องให้ฉันไปกรุงเทพแน่เลย TOT
!!!!
ในขณะที่กำลังทอดสายตามองไปทั่วฉันก็เห็นกับภาพภาพหนึ่ง...
แอสซิสกับผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งกำลังเดินโอบเอวกันมาทางหัวมุมซอยสี่ซึ่งฉันก็นั่งเล่นอยู่แถวนั้น... ว่าแล้วก็แอบย่องไปดูใกล้ๆหน่อยดีกว่า ไม่ใช่ว่าฉันหลงไหลในตัวหมอนี่หรอกนะ ฉันก็แค่อยากรู้ความชั่วร้ายของเขาเท่านั้นแหละ!
“ขอบคุณน้องมิลค์ที่มาส่งพี่ที่บ้านนะจ๊ะน่ารักจังเลย” แอสซิสพูดเสียงหวานพลางบีบแก้มน้องมิลค์ที่ตอนนี้กำลังเขินจนหน้าแดงราวกับถูกแต้มด้วยสีก็ไม่ปาน
“ไม่เป็นไรค่ะแล้วจะแวะมาหาบ่อยๆนะคะ>< ”
“จ้า จุุุ๊บ..” ว่าแล้วหมอนั่นก็จุ๊บเข้าไปที่จมูกของยัยน้องมิลค์จนเจ้าตัววิ่งหนีไปด้วยความเขินอาย...หลังจากนั้นแอสซิสก็ถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้น “ผู้หญิงนี่น่ารำคาญจริงๆ... ส่วนเธอน่ะ ออกมาได้แล้วเสียมารยาทนะมานั่งแแอบมองชาวบ้านจู๋จี๋กันน่ะ”
O_O!!
มะ...หมายถึงฉันป้ะวะ?
ฉันหันซ้ายขวาหน้าหลังก็ไม่พบว่าใครแอบฟังเขาอยู่เลย...สงสัยจะเป็นฉันจริงๆนั่นแหละ ว่าแล้วก็แอบลุกหนีไปเลยดีกว่าT^T
“ที่บ้านไม่เคร่งเรื่องมารยาทรึไงครับ?!!” หมอนั่นก็ขัดฉันด้วยน้ำเสียงหวานๆทว่ากวนประสาทใช่เล่นแต่ไอที่ว่ามาหาว่าบ้านฉันไม่เคร่งเรื่องมารยาทนี่สิ! ครอบครัวฉันน่ะตัวคลั่งเรื่องมารายาทไทยสุดๆเลยนะT^T!
“เรื่องมารยาทน่ะช่างเหอะ! ฉันไม่ได้มาแอบมองนายเพราะคิไม่ซื่อกับนายหรอกนะ!” กอดอกตอบอย่างมาดมั่น และเชิดหน้านิดหน่อยพอเป็นพิธี
“หรอ เธอบอกมาตรงๆเลยดีกว่า” เขาพูดพร้อมกับค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆ และนั่นทำเอาฉันถอยหลังแทบไม่ทันเลยดีเดียว!
ตุบ!!
O_O!
และที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือ... หลังของฉันได้ชิดติดกับกำแพงเป็นที่เรียบร้อย
หมด หน ทาง หนี T^T!!!
“ว่าเธอ...” พูดแค่นั้น หมอนั่นก็ยกมือขึ้นยันกำแพงขังฉันไว้ในท่อนแขนของเขา
“O_O!”
“อยากนอนกับฉัน... มานานแล้ว...”
ผลัก!!!
ฉันยื่นมือผลักเขาสุดแรง หมอนั่นเซไปข้างหลังเล็กน้อยพลางกระตุกยิ้มมุมปาก พร้อมกับยักคิ้วเจ้าเล่ห์มาให้ราวกับคนรู้ทัน...
รู้ทันบ้าบออะไรเล่า!! TOT!!
และไอประโยคที่ค่อนข้างแสลงหูนั่น กล้าพูดออกมาได้ไงวะ!!!
“ใครจะไปอยากนอนกับนายกัน อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยน่า!!”
“หรือไม่จริง เธออยากไม่ใช่หรอ ที่จะโดนจูบจมูกแบบยัยนั่น” ฉะ...ฉันไปอยากทำบัดสีแบบนั้นตอนหนายย =[]=!!!!
“นายมากกว่ามั้งที่อยากจะทำแบบนั้นกับฉันน่ะ!”
“ใช่...” เขาตอบสั้นก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน... และใกล้เข้ามา “ฉันอยาก...” และก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก ใกล้จนได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขา O_O!! “ฉันอยาก... จูบจมูกเธอมานานแล้ว”
ไอ้!!...
ปึก!!
“โอ๊ยย” ถึงกับร้องครวญครางเมื่อฉันยกเข่าเตะไปที่กลางเป้าหมอนั่น... เต็มๆ !
“อยากเป็นหมันมั้ย?”
“เธอว่าไงนะOoO!” เขาถามพลางกุมไปที่เป้าตัวเอง โถๆ โดนเตะครั้งเดียวถึงกับหูตึงเลยหรอเนี่ย...
“ฉันถามว่าอยากเป็นหมันมั้ยฉันจะได้ช่วย นายจะได้มีอะไรกับใครโดยไม่ต้องใส่ถุงยางไง ^^ ”
“ปากดีนะครับ ระวังจะโดนตบด้วยปาก!!”
“ปากดีก็ยังดีกว่าปากหมาไม่ใช่หรอจ๊ะ^^ ...ไอหน้าจืด!” ว่าจบฉันก็เอียงคอยิ้มให้เขา ซึ่งแน่นอนใครเห็นท่าทางแบบนี้ของฉันก็ต้องหมั่นไส้ฉันเป็นธรรมดา ดูเหมือนหมอนั่นจะเคียดแค้นมากกับคำว่า 'ไอหน้าจืด' ทั้งๆที่เขาก็ออกจะหล่อไม่มีที่ติปานนั้น
เจ้าของนิ้วเรียวยาวชี้หน้าฉัน มืออีกข้างกุมเป้าตัวเองไว้พลางค่อยๆเดินถอยหลังห่างออกไป
“ฝากไว้ก่อนนะ คราวหน้า ฉันจัดเต็มแน่!”
------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 2 เล่นแรง
เวลา สิบโมงครึ่ง...
“แทงเข็มให้ตรงๆสิคะ... ไม่ใช่อย่างง้านน อีกด้านนึงๆ”
“โอย! พอเหอะค่ะTOT!” เสียงตวาดของฉันทำเอาพี่หยงถึงกับสะดุ้งทันที
“อะไรของแกอีกหา ปักครอสติสง่ายๆแค่นี้ก็ทำไม่ได้ เดี๋ยวใครเค้าจะหาว่าแม่สอนลูกไม่เป็น 'กุลสตรี'!” แม่ย้ำคำว่ากุลสตรีอย่างจงใจ!
“ใครจะว่าอะไรก็ช่างเค้าเหอะค่ะแม่ เราก็เป็นของเราอย่างนี้ใครจะทำไม” พูดจบก็ยื่นผ้าปักคริสติสส่งคืนให้แม่บ้านไป “เอาไปเก็บนะคะพี่หยง และไม่ต้องเอามาให้หนูเห็นมันอีกนะ” ฉันลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านซึ่งมียัยปีศาจเดวิลตาแดงเฝ้าไว้อยู่ และแน่นอนว่าฉันไม่สามารถเข้าไปไม่ได้ง่ายๆแน่
และปีศาตตาแดงที่ว่าก็คือ แม่ฉันเองค่ะ!!
“ครอสติสรูปง่ายๆแค่นี้แกต้องทำให้เสร็จวันนี้ เข้าใจมั้ย!!!!”
“โอ๊ะ...โอ๊ะโอ๊ยย โอ๊ย!” ฉันถึงกับร้อเสียงหลงเมื่อแม่ดึงหูฉันและลากเข้ามานั่งที่เดิม “หนูเจ็บนะแม่TOT”
“เจ็บก็อย่าคิดที่จะหนีอีก ปักครอสติสให้เสร็จๆไปซะ! อีกครึ่งชั่วโมงฉันจะมาดูความคืบหน้าของแก เข้าใจ๊?” ว่าแล้วแม่ก็เดินเข้าบ้านไปนั่งจิบน้ำชาดูทีวีอย่างสบายใจเฉิบ
T_T
ปิ๊ง!!
“พี่หยงคะ^^” ถึงกับเรียกด้วยน้ำเสียงหวานเยิ้มเมื่อคิดไอเดียเจ๋งๆบางอย่างออก
“คะ?”
“พี่หยงปักครอสติสบ้าๆนี่ให้หนูทีนะ น้า...” ฉันส่งสายตาอ้อนวอนให้ผู้หญิงที่นั่งข้าง ซึ่งแน่นอนว่าสายตานั่นมันไม่สามารถทำให้คนซื่อสัตย์อย่างพี่หยงยอมทำเลยแม้แต่น้อย
“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวพี่โดนคุณนายดุเอา”
“แต่หนูมีข้อเสนอ^^? ” หลังจากนั้นฉันก็เอนตัวไปกระซิบที่ข้างๆหูของพี่หยง “หนูจะช่วยให้พี่สมหวังกับพี่แสน...โอเคปะ คิกคิก” พี่แสนในที่นี้คือคนที่พี่หยงแอบชอบ ซึ่งเป็นคนรถน้ำต้นไม้ในบ้านฉันนี่เอง
“เออ..ก็ได้ แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายนะ”
“ค้า..พี่สาวคนสวย>O<!” ว่าแล้วก็รีบวิ่งออกจากบ้านโดยเร็ว ฮ้าา...ในที่สุดก็ได้ออกจากบ้านก่อนเวลาปกติสักที!!!
แต่พอเดินออกจากบ้านไกลมาได้ครึ่งทาง...
“เจ๊จ๋าา^O^” ฉันรีบหันขวับไปมองเจ้าของเสียงที่กำลังวิ่งออกมาจากบ้านตัวเองมาหาฉันทันที
“อะไรของแกวะไอดิว” ฉันเท้าเอวถามเมื่อเจ้าตัววิ่งมาถึง ร่างสูงหอบหายใจออกมายกใหญ่ พอหายแล้วหมอนั่นก็เริ่มพูดเป็นภาษาคน
“อ้าว... วันนี้เจ๊ได้ออกจากบ้านเร็วหรอ?”
“เปล่า...ฉะ..ฉันหนีออกมาน่ะ(_ _ ;;)”
“ร้ายไม่เบานะเนี่ย... เอ้อเจ๊รู้รึยัง เรื่องกิจกรรมเดทกับดาราที่ชื่นชอบอะ^^”
“ไม่อะ... แกไปรู้อะไรมาไหนบอกหน่อย”
“เมื่อกี๊ผมฟังข่าวอะเจ๊ เค้าบอกว่าให้ส่งข้อความโดยการพิมพ์ชื่อดาราที่คุณชื่นชอบพร้อมเหตุผลจากนั้นก็ส่งตามหมายเลข*xxxx xxแล้วกดส่งทันที ส่วนกติกาการสุ่ม เค้าจะส่งข้อความให้ผู้ที่ผ่านเข้ารอบรอบเท่านั้น ผู้ที่ไม่ผ่านก็จะไม่ได้รับข้อความ... ปิดรับส่งข้อความอาทิตย์หน้าและจำทำการประกาศผลในอาทิตย์นั้นทันที และเมื่อใครผ่านเข้ารอบ ก็ต้องเดินทางไปที่ 'กรุงเทพ' จากนั้นเค้าก็จะให้จับฉลากสุ่ม ว่าสุดท้ายแล้วเราจะได้เดทกับใคร^O^”
“งะ...งั้นแสดงว่าไอที่พิมพ์ชื่อดาราที่ชอบนั้น ไม่มีความหมายเลยอะดิ เพราะสุดท้ายก็ต้องสุ่มว่าจะได้เดท กับใคร... ใช่มะ”
“(- -)(_ _)”
“=[]=!” พอทำหน้าช็อกไปได้สามวิไอดิวก็พูดขึ้น
“แต่เจ๊!! เค้าบอกว่า ยิ่งพิมพ์ชื่อดาราที่คุณชอบมากเท่าไหร่ยิ่งมีสิทธิ์ได้เดทกับดาราที่ชอบมากเท่านั้นนะ^^” หลังจากไอดิวพูดจบดวงตาก็เริ่มเป็นประกายส่องแสงขึ้นมาอีกครั้งราวกับว่ากุหลาบที่เหี่ยวเฉาได้บานสะพรั่งขึ้นมาในพริบตาราวกับเวทย์มนต์! ไม่รอช้ารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นทันที “และถ้าเจ๊ได้เดทกับไอคาสโนว่าหน้าจืดนั่นล่ะ”
“หยุดพูดจาอัปมงคลเลยไอ้ดิว!”
ตอนนี้ฉันกับไอดิวเดินไปคุยไปจนเกือบถึงหน้าหมู่บ้าน....เราสองคนนั่งลงกับฟุตบาทข้างทาง...
“เพื่อเจ๊ผมทำได้ทุกอย่างครับ ผมจะหุบปาก” พูดจบก็ทำท่ารูดซิปปาก
“ดีมาก น้องรักของพี่^^” ฉันลูบหัวไอดิวเบาๆ เจ้านั่นยิ้มเขินอายก่อนจะพูดขึ้น
“ผมเป็นได้แค่น้องของเจ๊อย่างงั้นหรอT^T”
“ก็เออดิแกจะมาเป็นพี่ฉันรึไงล่ะ...มาช่วยฉันส่งข้อความหน่อย ตอนนี้ฉันเมื่อยแขนมากๆเลยว่ะ” ก็แม่อะดิให้ฉันมานั่งพับเพียบปักครอสติสตั้งแต่เช้ามืด TOT
“ครับเจ๊ตัสสะนีม>O<”
“ตัสนีมเฉยๆเว่ย=[]=”
“ทำอะไรกันน่ะ...” จู่ๆเสียงทุ้มหวานที่ได้ยยินบ่อยๆจากในโทรทัศน์ก็ดังขึ้นมาจากข้างหลัง...
“เฮ้ย!!”
O_O!
ความคิดเห็น