คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 1
บทนำ
‘เสียใจด้วย ไว้โอกาสหน้านะคะ’
“อะไรนักหนาวะเนี่ยTOT!!” ฉันยีผมตัวเองอย่างหัวเสีย ก็เพราะข้อความสุดแสนจะระคายตาที่มันปรากฏขึ้นอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของฉันตอนนี้ไงเล่า!! นี่ถ้าฉันมีโชคแบบคนอื่นเขาบ้างก็คงจะดี YOY
“งายงาย” ฝ่ามือหนาของใครบางคนมาแตะที่ไหล่ของฉันเชิงปลอบใจ “ชิงโชคไม่ได้อีกสิท่า^^”
“ชึ่ย! ฉันเกลียดคนรู้ทันโว้ย!!” ว่าจบก็แทบจะโยนโทรศัพท์ทิ้งลงหน้าต่าง แต่ก็ต้องชะงักมือไว้เพราะโทรศัพท์เครื่องนี้ฉันเป็นคนเก็บตังค์ซื้อเองกับมือ เพื่อมารอผลชิงโชคบ้าๆนี่โดยเฉพาะ!
“ผมว่าเจ๊เลิกและปลงกับเรื่องแบบนี้สักทีเถอะ มันไม่มีทางได้หรอกเชื่อดิวสิ”
และคำพูดนั้นทำให้ฉันรีบหันไปมองเจ้าของเสียงหน้าหวานตาเขม็ง ทั้งๆที่มันเป็นผู้ชายแต่ฉันก็ดูเหมือนจะแมนกว่ามันมากๆเลยทีเดียว
“ผมพูดจริงๆนะเออ (_ _)(- -)”
“ไม่จริงหรอก! มันต้องมีสักครั้งดิวะ!” ว่าแล้วก็ลองกดส่งข้อความไปอีกรอบ คราวนี้ฉันต้องได้ ฉันต้องได้ >O< สู้เค้าตัสนีม !!
“ชิงโชคเพื่อไปเดทกับปาร์คแทคยูพระเอกซีรีย์ที่พี่ชอบเนี่ยนะ!!?”
ตึง!!
และไอ้ประโยคที่โพล่งออกมาจากปากหมอนั่นทำเอาหัวของฉันกระแทกโต๊ะทันที
“เออ! ช่วยอยู่เงียบๆสักห้านาทีได้ปะ?”
“โห่เจ๊ เชื่อผมสิ คนส่งมีเป็นร้อยเป็นพันเจ๊ไม่มีทางได้หรอก”
“หุบปากเน่าๆของนายไปซะไอดิว ถ้าไม่อยากตาย!”
“โหดแบบนี้ล่ะน้า ถึงไม่มี 'ผู้ชาย' คนไหนเข้ามา ' จีบ' เจ๊อะ”
ผึง!!
เส้นสติขาดสะบั้น ฉันวางโทรศัพท์และลุกขึ้นไปบีบคอหมอนั่นด้วยความอาฆาตพยาบาททันที
หึ! ไม่มีผู้ชายมาจีบแล้วไงวะ ผู้ชายมันกินไม่ได้ ไม่มีก็ไม่ตายหรอกเว่ย! อีกอย่างมันไม่ใช่ปัจจัยหลักของมนุษย์ ไม่เห็นจะจำเป็นตรงไหนเลย
“เจ๊อย่าฆ่าผมนะ ผมยังต้องมีชีวิตอีกยาวไกลTOT”
“ไม่จีบก็ช่างหัวมันดิ ฉันอยู่คนเดียวเอาตัวรอดได้แล้วกัน!” ว่าจบก็ปล่อยมืออกจากคอหมอนั่นแต่โดยดี...
ไอดิว ถึงแม่มันจะคอยกวนประสาทฉันได้ทุกวี่ทุกวัน ฉันก็ไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยเพราะหมอนั่นเป็นเพื่อนกับฉันตั้งแต่เด็ก มันอายุสิบแปดซึ่งน้อยกว่าฉันหนึ่งปี ฉันล่ะอิจฉาจริ๊งT^Tพวกเด็กที่ยังไม่เข้ามหาลัยเนี่ยะ
ส่วนฉันมีชื่อว่า ตัสนีม หญิงสาวผู้คลั่งไคล้ในการเสี่ยงโชคเป็นชีวิตจิตใจ แต่ฉันจะไม่แสดงออกให้ใครรู้ต่อหน้าธารกำนัลเด็ดขาด! ฉันเกลียดการร้อยพวกมาลัยและเย็บปักถักร้อยต่างๆนาๆที่สุด ทำอาหารได้สองอย่างคือ ไข่ต้ม และมาม่าต้ม อ้อ มาม่าผัดด้วยนะ ผลการเรียนระดับปานกลาง ส่วนหน้าตาสวยหุ่นดี แต่ไร้เสน่ห์ต่อเพศ ตรงข้าม=[]= งานอดิเรกคือการ เสี่ยงโชค และอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ร้อยพวงมาลัยหรือพวกมารยาทต่างๆนาๆT^T
บ้านฉันเคร่งเรื่องมารยาทมากจนฉันแทบจะเอาเชือกมารัดคอตัวเองตายให้รู้แล้วรู้รอดไป!
และการชิงโชคของฉันในครั้งนี้คือ การได้เดทกับปาร์คแทคยูนักแสดงชื่อดังของเกาหลีซึ่งฉันชอบมาก พอมาไทยครั้งนี้ก็เลยมีกิจกรรมให้แฟนคลับเล่น กฏกติกาก็มีอยู่ว่าให้พิมพ์เหตุผลที่ชอบปาร์คแทยูส่งไปตามเบอร์ที่เขากำหนดให้ *ส่งได้แค่ห้าครั้งเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ฉันก็ส่งรอบที่ห้าไปแล้ว รอฟังผลอีกทีตอนประกาศรายชื่อผู้ที่ได้ไปเดทกับปาร์คแทคยูทั้งหมดห้าคน>__<'
ตรุ๊ง!
“ไอดิวๆ ข้อความมาแล้ว>O< ” หลังจากได้ยินเสียงสวรรค์นั่นฉันก็รีบกวักมือเรียกคนที่นั่งข้างๆโดยเร็ว
“ไหนเจ๊ ได้ป่าวอะ>< ”
ในขณะที่รอข้อความประกาศผลรายชื่อผู้โชคดีดังขึ้น ฉันรีบคว้าโทรศัพท์บนโต๊ะทันทีก่อนจะอ่านข้อความที่ส่งมาด้วยความตื่นเต้นสุดๆ... เอาวะ ส่งมือหงิกขนาดนี้้ ไม่ได้ให้มันรู้ไป!
'รายชื่อผู้โชคดีดังนี้
1.คุณบังกี้ ณ มหาสารคาม
2.คุณนิกกี้ เชี่ยวชาญจุง
3.คุณน้ำข้าว อร่อยดี
4.คุณทอดมัน สีแดงสด
5.คุณตัสนีม ธุระกันดา'
=[]=!!!!
ข้อความนั่นทำให้ฉันถึงกับชะงักจนพูดอะไรไม่ออก!!! 'คุณตัสนีม ธุระกันดา' ชื่อเหมือนฉันแต่นามสกุลมันไม่ใช่!! TOT สรุปเอาง่ายๆเลยนะ...
อดอีกแล้ว หมดหวังแล้วล่ะ ฮือๆTOT ทำไมฟ้าถึงกลั่นแกล้งฉันอย่างเน้ TOT
“เฮ้ยเจ๊ คนนี้ชื่อเหมือนเจ๊เลยอะ ฮ่าๆ”
ตรุ๊ง..
และข้อความก็มาอีกครั้ง...
'เสียใจด้วย ไว้โอกาสหน้านะคะ'
กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!!!!
โครม เพล้ง ตูม บึ้ม ปิ้วๆๆๆ !!
ว่าแล้วก็ทำลายข้าวของเฟอร์นิเจอร์ในห้องตัวเองจนไม่เหลือซากTOT
“ทำไมโชคไม่เข้าข้างฉันบ้างวะเนี่ย ชาติก่อนฉันไปทำเวรทำกรรมกับหมาแมวที่ไหนมาป่ะวะ =[]=!!!! ”
“เฮ้ยเจ๊ เรายังมีหวังนะ ไม่ได้ดาราเกาหลี ก็ลุ้นโชคดาราไทยนี่แหละมีพี่เคน ธราธร ร่วมเล่นกิจกรรมครั้งนี้ด้วยนะเจ๊>O<!! ” คำพูดของไอดิวทำให้ฉันตาวาว เจ้าของเสียงนั่นจูงข้อมือฉันเข้าไปดูโทรทัศน์ที่เปิดค้างไว้ ซึ่งดาราที่เข้าร่วมกิจกรรมก็มีอยู่ห้าคน...แต่ตอนนี้ฉันโฟกัสให้เห็นแค่คนที่ฉันชอบเท่านั้น...
พี่เคน ธราธร งั้นหรอ...!
บิงโก!!
และคนนี้แหละ เป้าหมายของฉันรายต่อไป หึหึ!! ว่าแล้วก็รีบคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเองเดินออกมาจากบ้านของไอดิวซึ่งตอนนี้มันอยู่คนเดียว แต่ฝีเท้ากลับหยุดเพียงรั้วบ้าน เมื่อไอดิวตะโกนออกมา...
“โอ้โห ไอคาสโนว่าหน้าจืดนั่นก็เข้าร่วมกิจกรรมด้วยว่ะเจ๊”
O_O!!
* * * * * * * *
ตอนที่ 1 คราวหน้าฉันจัดเต็มแน่!
“อย่างนั้นแหละค่ะคุณหนู เบามืออีกนิดนึงค่ะ” พี่หยงแม่บ้านสาววัยยี่สิบหกพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนิ่มน่าฟังพลางมองมือขาวๆของเด็กผู้หญิงวัยสิบเก้าที่กำลังสั่นจากการฝึกร้อยพวงมาลัย โดยที่มีแม่ของเธอยืนกอดอกมองลูกสาวตนพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างพึงพอใจยืนอยู่ข้างหลัง หญิงสาวร้อยพวงมาลัยเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่มีแววว่าพวงมาลัยจะออกมาเป็นรูปเป็นร่างสักนิด
“พอเถอะ แม่! ” หญิงสาวลุกขึ้นก่อนจะโยนเข็มลงกับพื้นทำให้ข้าวของหล่นกระทบกันจนกระจัดกระจายไปหมด
“ตายแล้ว ทำอะไรของลูกเนี่ย” ผู้เป็นแม่มองดอกรักที่กระจัดกระจายเกลื่อนพื้นด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง พี่หยงก็เช่นกัน
[ Tusneem ]
“แม่ จะให้หนูมานั่งร้อยพวงมาลัย เพื่อTOT? ” แถมยังนั่งขัดสมาธิร้อยพวงมาลัยก็ไม่ได้ด้วยนะ แม่บอกว่าต้องนั่งพับเพียบถึงจะเรียบร้อยสมเป็นหญิงไทยใจงาม TOT แต่สำหรับฉัน...
นี่มันทรมานลูกตัวเองชัดๆ! ทำไมฉันจึงไม่เป็นอิสระสักทีเนี่ย YOY
“ก็เพื่อฝึกให้แก ดูเป็นผู้หญิงเหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าบ้างน่ะสิ ดูนู่น!” และแม่ก็ชี้ไปที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินผ่านหน้าบ้านพอดี เธอปล่อยผมหญิงลอนเล็กๆยาวลงมา แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแนววินเทจพวกกระโปรงยาวๆ มีดอกไม้เหน็บไว้ข้างหู มีที่คาดผมสีสวยๆอะไรทำนองนั้น และเด็กคนนี้ก็คือน้องข้างบ้านฉันเองซึ่งอายุน้อยกว่าฉันสองปี(ม.5) เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อยน่ารักครบสูตรทุกประการตามที่ผู้ชายทั่วโลกมองหา T^T “ดูยัยสร้อยฟ้าสิ โถๆน่ารักสุด ๆทำไมแกไม่หัดทำตัวให้เหมือนนังสร้อยฟ้ามันบ้าง”
“แม่กำลังจะบอกว่าไม่ภูมิใจที่มีหนูเป็นลูกงั้นสิ”
“เออ”
“แม่ใจร้ายที่สุด!”
“แกจะมาหาว่าฉันใจร้ายก็ไม่ถูกนะ ฉันทำเพื่อตัวแกเอง”
=[]=!
“แต่หนูไม่ต้องการเลยนะแม่T^T ”
“ไม่รู้ล่ะ ถ้าระหว่างอยู่ในรั้วมหาลัยนี่แกไม่มีหนุ่มตามจีบล่ะก็... ฉันจะส่งแกไปกรุงเทพ”
กะ..กรุงเทพ O_O!
“มะม่ายเอาแม่ไม่ไป หนูไม่มีวันให้คุณลุงคุณป้าโขกสับเด็ดขาดTOT”
“งั้นก็รีบทำตัวแบบนังสร้อยฟ้าซะผู้ชายจะได้มาจีบแกบ้าง หรือไม่ถ้าไม่มีคนมาจีบแก แกก็ไปจีบเค้าก่อนเลย” พอแม่พูดจบก็หมุนตัวกลับเข้าไปในบ้านทันที...ทำไมแม่ต้องเอาหนูไปเทียบกับน้องสร้อยฟ้าด้วยT^T อะไรๆก็น้องสร้อย น้องสร้อย
ไม่ทราบว่าแม่จะให้หนูหาผู้ชายไปเพื่ออะไร !!!
นี่แม่ฉันจริงๆ หรือแม่เลี้ยงกันแน่เนี่ย ฮึ่ม :(
“แต่หนูมีคนตามจีบอยู่นะแม่!!” คำพูดที่ออกจากปากฉันทำให้แม่หยุดฝีเท้าและหันมามองด้วยสายตาเป็นประกาย ราวกับเห็นทองคำแท่งสิบก้อนอยู่ตรงหน้า
“ใครหรือลูกสาวคนสวยงดงามดุจนางพญา*O* ” และคำถามนั้นทำเอาฉันเหงื่อตก พูดไปได้ ใครเค้าจะมาจีบฟะT^T
“เจ๊นีมจ๋า><! ” และคนคนนั้นก็มาทันเวลาพอดี...!
“นี่ไงแม่ ไอดิวนี่ไง” ฉันเข้าไปกอดคอผู้ชายข้างๆอย่างสนิทสนม ซึ่งบ้านมันก็อยู่ตรงข้ามกับฉันมีเพียงถนนกั้นกลาง ไอหมอนี่มาหาฉันที่บ้านประจำตั้งแต่เล็กจนโต^^
“เจ๊ วันนี้ ผมทำขนมเปียกปูนมาฝากด้วยนะเจ๊ลองชิมสิ>< ” ว่าแล้วหมอนั่นก็ยัดขนมชั้นเข้าปากฉันโดยไม่สนใจว่าหน้าฉันตอนนี้จะเป็นยังไงอยู่
“นิ..นี่อย่าบอกนะว่า ไอดิวจีบแก” แม่ทำหน้าอ้ำอึ้งพลางชี้ไปที่ผู้ชายข้างๆ ฉันรีบกลืนขนมเปียกปูนลงคอก่อนจะพยักหน้ารัวๆ แต่ฉันก็เห็นมันเป็นแค่น้องชายคนนึงเท่านั้นแหละ
“แม่ยายฮะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย^^”
“กลับบ้านแกไปเลยไอดิว ฉันคิดอยู่แล้วเชียวว่าคนที่ชอบแกแต่ละคนนี่มัน...!”
“ใช่สิ หนูขอโทษที่ไม่ได้น่ารักอ่อนหวานแบบน้องสร้อยฟ้านี่!”
“อ๊ะ แน่นอน ถ้าวันไหนมีคนตามจีบแกหรือว่าแกมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ฉันจะฉลองครั้งยิ่งใหญ่ปิดหมู่บ้านเลี้ยงเลยคอยดู ฮ่าๆ โอย...ตอนนี้ฉันขอตื่นดีกว่านอนฝันมานาน คิคิ” ก่อนที่แม่เดินเข้าไปในบ้านท่านก็พูดประโยคที่มันทำให้ฉันเจ็บจี๊ดถึงทรวงออกมา...
โถ่เอ๊ย... ฉันมันก็ผู้หญิงเหมือนกันแหละว้า ไม่มีใครจีบก็ให้มันรู้ไป! มันต้องมีผุ้ชายหน้าตาดีๆสักคนแหละน่า หน้าตาฉันก็ไม่ใช่ว่าจะน่าเกลียดอะไรนี่นา!!
“เจ๊... อย่าเครียดเลยหน่า ดีใจเถอะอย่างน้อยก็มีผมคนนึงที่จีบเจ๊นะ” นั่นแหละที่ฉันเครียด - -^
โป๊กก!
เขกบาลไปหนึ่งที ! - -^
“อย่ามาปีนเกลียวกับฉันนะเว่ย ตอนนี้อารมณ์ไม่ดีอย่างเพิ่งมายุ่ง! ”
“เขินล่ะซี้ เออเจ๊ว่าแต่ขนมที่ฉันทำน่ะอร่อยปะ”
“ก็โอเคดีอะ แกไปเปิดขายหน้าบ้านได้เลย” ฉันพูดก่อนจะเก็บบางสิ่งบางอย่างมาคิดไว้ในใจ... บางทีไอดิวมันก็ดูเป็นผู้หญิงกว่าฉันอีกนะเนี่ยTOT
ภายในบ้าน
ฉันนั่งลงบนโซฟายาวสีส้มอ่อนภายในห้องส่วนตัวซึ่งแน่นอนว่าฐานะอย่างฉันมีเฟอร์นิเจอร์ครบชุดที่ตั้งอยู่ภายในห้องทรงสี่เหลี่ยมเล็กๆสีฟ้าสบายตา... ซึ่งแฉันชอบสีนี้มากๆ
ฉันเปิดโทรทัศน์จอใหญ่ดูข่าวสารบ้านเมือง อันที่จริงฉันก็ไม่ค่อยติดตามข่าวอะไรเท่าไหร่หรอก แต่มันก็ดีกว่าการร้อยพวงมาลัยไม่ใช่หรอ
แต่เอ๊ะ? หมอนี่หน้าคุ้นๆ...
ฉันเพ่งไปที่โทรทัศน์ที่ปรากฏให้เห็นผู้ชายรูปหล่อ ผิวขาวหน้าใส ริมฝีปากสีแดงสดราวน่าสัมผัส อ๋อ! หมอนั่นคือคาสโนว่าชื่อดังที่เพิ่งมาแรงเมื่อไม่นานมานี้นี่เอง!! ซึ่งฉันไม่ชอบขี้หน้าหมอนั่นเอาซะเลย! ฉันจ้องเขาเข้าไปในโทรทัศน์มองคนที่กำลังถูกสัมภาษณ์จากพิธีกรสาวสุดสวยซึ่งแต่งตัวด้วยชุดเกาะอกสีแดง นางกำลังพยายามก้มให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
“เชิญคุณแนะนำตัวเองหน่อยค่ะ” และแล้วหล่อนก็พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มเบิกบานพลางมองคนถูกถามที่นั่งข้างๆ
“สวัสดีครับผม แอสซิส นะครับ ฝากตัวหัวใจของผมกับสาวๆที่นี่และทางบ้านด้วยนะครับ^^” คำพูดหวานหยดย้อยนั่นทำให้ฉันเผลอร้องแหวะออกมาโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะจ้องเข้าไปในตาของผู้ชายในโทรทัศน์ ซึ่งหมอนั่นก็มองกลับมาเหมือนกัน
“ติดอันดับผลโหวตในวงการบันเทิงอันดับหนึ่ง ในเรื่องคาสโนว่านี่ รู้สึกยังไงบ้างคะ ^^ ” พิธีกรสาวเริ่มเอามือของตัวเองไล้เข้าไปที่กระโปรงของตนก่อนจะค่อยๆลากมันขึ้นมาช้าๆอย่างเนียนๆจนเห็นขาอ่อน... แอสซิส มองไปที่ขาอ่อนนั่นก่อนจะรีบกระพริบตาปริบๆเพื่อข่มอารมณ์ตนเอง
“ก็... รู้สึกเฉยๆนะครับ”
“แล้วทำไมจู่ๆถึงได้กลายเป็นคาสโนว่าล่ะคะ” พิธีกรสาวเริ่มจับข้อมือนายแอสซิสและหว่านเสน่ห์ทางสายตา หมอนั่นกระแอมไอก่อนจะพูดต่อ
“ก็ผมเคยถูกหักอกจากรักครั้งแรกน่ะครับ ผมเคยรักผู้หญิงคนนั้นมาก ผมเคยแย่งผู้หญิงคนนี้กับพี่ชายตัวเอง แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้เลือกผม...” แอสซิสทำหน้าเศร้าขึ้นมาทันใด และฉันก็รู้เรื่องราวทั้งหมดนั่นด้วย... เอาง่ายๆเลยนะฉันเคยรู้จักหมอนั่นมาก่อนหน้านี้แล้วล่ะ ตั้งแต่เขายังไม่ใช่คาสโนว่าแต่เป็นมาเฟียแก๊งใหญ่ที่น่ากลัวสุดๆอีกต่างหาก!!
ถามว่าฉันกลัวมั้ย?... มาเฟียมันไม่ใช่คนหรอวะ ?
“เรียกง่ายๆว่าประชดรักสินะคะ ฮ่าๆ ” เสียงหวานพิธีกรสาวทำให้ฉันเพ่งสายตาไปมองคนถูกสัมภาษณ์ในจอทีวีต่อ...
“ครับ..ผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว หวังว่าจะมีสาวๆมาทำให้หัวใจผมสดชื่นอีกครั้งนะครับ^^ ”ว่าแล้วหมอนั่นก็ชูมือทำท่าไอเลิฟยูให้กับกล้อง...เรียกเสียงกรี๊ดให้บรรดาผู้หญิงที่มองการถ่ายทำอยู่ด้านล่างเวทีเพียบ
ปิ๊บ!
ฉันปิดโทรทัศน์โดยไม่ต้องรอให้รายการจบ...ขอเดาได้เลยว่าอีกไม่กี่ชั่วโมง พิธีกกรสาวก็ต้อง 'เสร็จ' หมอนั่นจนได้!
บอกตรงๆ พอฉันรู้ว่าเขากลายเป็นคาสโนว่า ฉันแทบหงายท้องตึงไปเลย=[]=!! เขาก็ดูเหมือนจะเป็นคนดีนะ... แต่ฉันไม่ชอบขี้หน้าอะ เพราะหมอนั่นเคยทำให้ฉันตกรถเมล์T^T! ... และฉันเป็นพวกจำฝังใจซะด้วยสิ ใครทำอะไรกับฉันไว้ ฉันไม่เคยลืมหรอก
ตั้งแต่ฉันเข้ามหาลัยมา ก็ไม่ค่อยได้ออกไปหาพวกเพื่อนๆเท่าไหร่ยัยพวกนั้นก็ไม่มาหาฉันเหมือนกัน พวกเราต่างคนต่างก็ยุ่งกับงานในมหาลัยกันทั้งนั้นทำให้ไม่ค่อยมีเวลาให้กันเท่าไหร่ ไม่ได้เจอหน้ากันเลยนอกจากในมหา'ลัย เอาง่ายๆเลยนะนานๆเจอกันทีอะ
ฉันถอนหายใจยาวๆก่อนจะสาวเท้าเดินออกจากห้องของตัวเองเหมือนปกติ... อยากจะไปเดินเล่นสักสิบห้านาที ซึ่งปกติฉันจะออกจากบ้านเวลานี้ประจำ แต่เมื่อเปิดประตูไปก็เจอภาพเดิมๆ
แกร๊ก!
O_O!!
“มะ..มาทำอะไรหน้าห้องหนูหรอแม่! ” คำถามเดิมๆ และ...
“เย็นนี้หนึ่งทุ่มรีบกลับบ้านไวๆด้วย” และ... คำตอบเดิมๆ - -^
“อีกแล้วหรอTOT แม่ขอเถอะนะ ขอเวลาส่วนตัวบ้าง ตอนกลางคืนหนูก็อยากไปสังสรรค์กับเพื่อนบ้างอะ... น้าแม่”
“ฉันเคยบอกแกว่าไง?”
“โหแม่อะก็หนูอยากใช้ชีวิตแบบวัยสะรุ่นทั่วไปและก็...-”
“เอ...จะไปกรุงเทพวันไหนดีน้า พรุ่งนี้หรือคืนนี้ดี...ฉันจะโทรไปบอกคุณพี่ว่าลูกสาวฉันอยากไปนอนค้างด้วยสักคืนสองคืน และก็ไปบอกพี่เขยด้วยว่าให้เตรียมไม้เรียวยาวๆไว้ด้วยดีกว่า เอาไว้ฟาดหมูฟาดหมาแถวนี้สักทีสองที...คิกคิกคิดแล้วก็สนุกจังเลย”
“=[]=!”
นี่มะ...แม่ฉันหรือปีศาจตัวเป็นๆกันแน่เนี่ยTOT
“ว่าไงจ๊ะ..”
“โอเค โอเค มาก็ได้T^T”
“ดีมาก...แล้วอย่าคิดหนีล่ะลูกสาวคนสวย>< ” แม่บีบแก้มฉันทั้งสองข้างก่อนจะเดินระริกระรี้ออกไปเลย
ชิส์! ก็อย่างนี้แหละน้า ชอบขู่ว่าจะให้ฉันไปกรุงเทพทุกครั้งเลย...และเหตุผลที่ฉันไม่ไปกรุงเทพก็คือ..ที่นั่นมีคุณลุงคุณป้าสุดโหดมากๆอยู่ ถ้าฉันได้ไปกรุงเทพล่ะก็ ฉันคงต้องนั่งเกร็งเป็นหุ่นขี้ผึ้งแน่ๆ หนำซ้ำยังถูกฝึกมารยาทหกชั่วโมงรวด ยังไม่หมดนะ เวลากินข้าวต้องนั่งหลังตรง เคี้ยวเบาๆมิฉะนั้นมันจะไม่งามนะลูก และก็ โอยสารพัด ไม่เป็นอันกินอันนอนเลยทีเดียว T^T!
แม่นะแม่คอยดูเถอะ วันไหนฉันมีแฟนขึ้นมาและแม่จะหนาว!
หนาวแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลยด้วย!!
.....
คิดได้ไงวะผู้ชายเข้ามาใก้ลฉันเกินสามเมตรยังไม่ค่อยจะมีเล้ย แม่น่าจะให้ฉันเสี่ยงโชคเลือกผู้ชายยังเป็นประโยชน์กว่าอีก... ไม่แน่ฉันอาจจะได้พี่มาริโอ้เป็นแฟนก็ได้นะ..
TOT
ความคิดเห็น