ห้องเก็บของ

ลำดับตอนที่ #19 : นิยาย 3

3

            "อยู่ในนี้! ห้ามไปไหน! ห้ามออกนอกห้องเด็ดขาด เข้าใจมั้ย!!!" ผมถามเธอในขณะที่เสียงปืนยังคงดังอยู่

            "ขะ...เข้าใจ" ผมรีบปล่อยมือเธอทันทีก่อนจะเปิดประตูห้อง และไม่ลืมที่จะหยิบปืนมาด้วย ผมมองเธออีกครั้ง นัยย์ตาสีเทาดำสั่นระริก...

            ปึง!!

            เขาปิดประตูลง...

            Rainbow side

            มีหรอที่คนอย่างฉันจะอยู่ในห้องคนเดียว!...ฉันรีบวางกระเป๋าเป้ที่สะพายหลังลงบนเตียงอย่างถนุถนอม(มันแพงนี่นาอีกอย่างฉันเก็บตังค์ซื้อเองเชียวนะ=_=)ก่อนจะเดินไปบิดลูกบิดเพื่อเปิดประตูโดยเร็ว แต่ก็ยังช้ากว่าใครคนนึง....

            แกร๊ก!

            "เธอ!" O_O ผู้ชายเรือนผมสีดำจ้องตาฉันด้วยนัยย์ตาคมกริบสีดำสนิทของเขา...

            ดวงตาที่แข็งกร้าวดูไร้หัวใจ...

            "คือ...โอ๊ยๆ"ยังไม่ทันพูดอะไร ร่างสูงก็จับไหล่ของฉันทั้งสองข้างก่อนจะผลักฉันลงบนเตียง

            "ฉันบอกแล้วไงว่าให้อยู่แต่ในห้อง!" หมอนั่นพูดเสียงดังก่อนจะส่งแววตาที่แฝงด้วยความรำคาญ..

            "ฉันจะออกไป...หาอะไรกิน=*="

            "ในตู้เย็นก็มีหากินเอาก็ได้!!!"

            "แล้ว...นายเข้ามาทำไมอีก" เขาไม่ตอบแต่เดินเฉียดดร่างฉันไปเพื่อหยิบบางอย่างบนหัวเตียง...

            มันคือตราประทับที่เขาเคยใช้เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน...

            ปึง!!!

            ประตูถูกปิดลงอีกครั้ง..

            แต่ตราประทับของหมอนั่นก็มีอยู่แล้วที่ตัวไม่ใช่หรอ-3- บางทีหมอนั่นก็มีบางอย่างที่ยากจะเข้าใจ...เขาเป็นแก๊งมาเฟียใหญ่หรือไงกัน!! คำถามเต็มหัวไปหมด...พอแน่ใจว่าจะไม่มีใครเปิดประตูเข้ามาแล้ว ฉันจึงบิดลูกบิดแล้วออกจากห้องเพื่อไปดูว่าข้างนอกมันเกิดอะไรขึ้นทันที! แต่..

            แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก!

            หมอนั่นล็อกประตู!! ล็อคแน่นด้วย TT[]TT

            ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา

            ฉันได้ยินเสียงก๊องแก๊งข้างนอก คาดว่าจะเป็นเสียงไขกุญแจของหมอนั่นแหงๆ

            ตุบ!

            O_O!!

            "นาย!!!" ฉันเบิกตากว้างทันทีเมื่อคนตรงหน้าล้มฟุบตรงขอบประตูห้อง ร่างกายชุ่มเลือดบริเวณหลังเล็กน้อยแต่เลือดไหลมากทีเดียว...ถ้าไม่รีบห้ามเลือดหมอนี่ต้องสลบแน่..ฉันรีบลากร่างหนักๆเข้ามาในห้องอย่างหมดแรงและรีบวิ่งไปปิดประตูทันที และไม่ลืมที่จะล็อกกลอนด้วย

            "ไปโดนอะไรมา...เดี๋ยวทำแผลให้" ว่าแล้วฉันก็ลากเขามานั่งบนโซฟาพร้อมกับไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลมาด้วย

            "เธอไม่ต้องมายุ่งหรอก"เขาตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

            "ถอดเสื้อ!" ฉันบอกกับเขาก่อนที่หมอนั่นจะหันมามองฉันด้วยหางตา

            "เธอจะทำอะไร" 

            "ก็ทำแผลสิ"

            "หึ...เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉันจะดีกว่า" เขาหยิบอุปกรณ์ทำแผลที่มือฉันมาใส่แอลกอฮอล์

            "เวลานี้ยังมาพูดจาอวดเก่งอีก เอามานี่" ฉันแย่งอุปกรณ์ทำแผลที่มือหมอนั่นอีกครั้ง"นายจะไปทำเองได้ยังไง นี่มันแผลกลางหลังนะ!" เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะถอดเสื้อคลุมออกและตามด้วยเสื้อยืดข้างใน

            =.,=

            กล้ามเนื้อสวยได้รูปของหมอนั่นน่าหลงไหลจริงๆ แผงอกที่ข่าวผ่อง แต่มีรอยแดงเล็กน้อยเนื่องจากอากาศมันร้อนมาก...

            เดี๋ยวๆ และฉันไปจ้องอะไรวะเนี่ย ฉันรีบช้อนตาขึ้นมองเพดาน แต่มันก็ยังเผลอมองลงมาข้างล่างอยู่ดี=.,=

            ฉ่าาาาาาา=////////////=

            "จะทำแผลได้รึยัง เดี๋ยวฉันก็ตายพอดี"

            "อืมๆ" ฉันรีบเปลี่ยนสีหน้าก่อนจะทำแผลให้หมอนั่นจนเสร็จ...

            "สะ...เสร็จแล้ว( - -)" ฉันรีบเบือนหน้าหนีทันทีที่เขาหันมา

            "ขอบใจ=_="

            "สะ...ใส่เสื้อได้แล้ว"

            "ไม่เอา"

            "นาย!" ฉันรีบหันมาโต้หมอนั่นทันที แต่ลูกตาก็ชอบเผลอไปมองซิกแพกซ์ด้านล่าง=///=

            "มันร้อน จะไปอาบน้ำ=_="

            "ก็...ก็..รีบไปสิ-///-"

            "อือ-*-"

            "ระวังแผลด้วยล่ะ=///="

            "เออ!" ทำไมต้องตะคอกด้วย>O<!!

            22:50น.

            "หาววว=3" เริ่มง่วง ฉันอยู่หน้าจอโทรทัศน์มาเป็นชั่วโมงแล้วเนี่ยะ ไม่มีอะไรดูเลย=[]=

            "เรนโบว์" ผู้ชายร่างสูงในชุดไปรเวทธรรมดาๆที่ใส่แล้วมันไม่ธรรมดา แต่เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อฉัน...

            "หืม"

            "เธอนอนในห้องนี้แล้วกัน ฉันจะไปนอนที่สำนักงาน"

            "ทำไมนายถึงนอนที่นั่นล่ะ"

            "ปกติฉันก็นอนที่โน่นอยู่แล้ว=*="

            "แล้ววันนี้นายมาทำอะไรที่แมนชั่น"

            "ฉันมาดูห้อง! น้องฉันมันไม่อยู่และก็เลิกถามได้แล้ว รำคาญ!"

            "งั้น...ฉันไปด้วย"

            ปิ๊บ!

            ฉันรีบปิดทีวีทันทีก่อนจะยิ้มร่าให้เขา แววตาที่แฝงด้วยความรำคาญจ้องมาที่ฉันเงียบๆ ดูก็รู้เลยว่าเขาไม่ให้ฉันไปแน่นอน แหงสิ...ฉันมันคนนอกนี่นา

            "เธอชักจะยุ่งกับฉันมากไปแล้ว"

            "แต่นายต้องดูแลฉัน ฉันเป็นแขกน้องสาวนายนะ:(" เขามองฉันเงียบๆอีกครั้งด้วยแววตาเดิมๆก่อนจะรีบหลบตาไป และเดินออกจากห้อง ราวกับว่าจะให้ฉันเดินตามมา...หมอนั่นโยนกุญแจมาให้ฉันก่อนที่ฉันจะรีบรับมันแบบไม่ทันตั้งตัว...

            "ปิดประตูห้องด้วย!"

4

            สำนักงานแก๊งเรดดรากอน

            เสียงจอแจหยุดทันทีที่ฉันกับหมอนั่นก้าวเข้ามาในสำนักงาน...สัมผัสกับอากาศเย็นเฉียบของแอร์ที่ติดอยู่รอบๆ ในตัวสำนักงานมีโต๊ะเก้าอี้มากมายราวกับเป็นสถานที่ประชุม ทุกอย่างในห้องเป็นสีขาวดูสบายตาดี สายตาก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งอย่างไม่ตั้งใจ..

            ผู้ชายที่จะขโมยจูบฉัน และยังฉวยโอกาสนั้นเอากำไลของฉันไปด้วย!!

            หมอนั่นรีบหลบตาฉันทันที....

            สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่ฉันเพียงคนเดียว...ราวกับจะเขมือบฉันทั้งตัว...พวกเค้าคงแปลกใจที่หมอนี่พาผู้หญิงเข้าสำนักงาน=_=

            "นายครับผู้หญิงคนนี้แฟนนายหรอครับ" ผู้ชายผิวคล้ำถามก่อนจะถูกศอกกระทุ้งหน้าท้องแข็งของผู้ชายอีกคน

            "นายเราไม่เคยมีความรักเอ็งก็รู้"

            "เออว่ะ"

            "จะเงียบได้ยัง" หมอนั่นพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ฟังแล้วน่าขยลุกชะมัด><

            "...."

            "ผู้หญิงคนนี้คือเพื่อนของน้องสาวฉัน เข้าใจรึยัง!!"

            "แต่ถ้ามีผู้หญิงอยู่ในแก๊งด้วย มันจะเป็นภาระนะครับนาย!" เสียงหนึ่งพูดก่อนจะมีเสียงสองสามสี่ตามมา

            "จริงด้วยๆ ใช่ๆ"

            "เงียบ!!!!" เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นกว่าเดิมพร้อมกับกลอกสายตามองทุกคนในสำนักงาน

            "...."

            "คืนพรุ่งนี้ฉันมีแผน ที่จะต้องให้ผู้หญิงคนนี้ช่วย!" แผนงั้นหรอ? แก๊งเรดดราก้อนต้องมีแผนการชั่วร้ายอะไรสักอย่างแน่เลย

            "ไม่ได้นะ! ฉันจะไม่ยอมช่วยพวกนายทำเรื่องชั่วๆหรอก" และทุกคนก็เปลี่ยนสายตาจากจ้องหมอนั่นมาจ้องฉันแทนดีเลย! ฟังๆกันให้หมด "นายรู้ว่ามันบาปพวกนายจะทำทำไม อีกอย่างถ้าพวกนายตายไป พ่อแม่ก็ต้องเสียใจ คนในครอบครัวนายล่ะ?" ดูเหมือนจะไม่มีใครฟังที่ฉันพูดเลยแม้แต่น้อย เหมือนคำพูดที่ฉันพูด กลายเป็นคำที่ไร้สาระทันที

            "ผู้หญิงคนนี้ชื่อเรนโบว์ เอาล่ะแยกย้ายกันไปนอนได้"

            "นี่ฟังฉันก่อนสิ!! .... เฮ้=*="

            "หุบปาก!"

            "..."

            "เธออยากรู้เรื่องของฉันมากไม่ใช่รึไง" เขาพูดอย่างรู้ทันนัยย์ตาสีดำจ้องเข้ามาหาฉันลึกเข้าไป...ถึงฉันจะเห็นเขาหล่อ แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวหรือชอบหมอนั่นสักนิด...

            "บอกไว้ก่อนเลย ที่นี่มีผู้หญิงอีกคนนึงเข้าชื่อพัชร จะมาเป็นผู้ดูแลเธอ เข้าใจมั้ย"

            "ฉันไม่ใช่ลูกน้องนายนะ!" ไม่ต้องมาสั่ง<<ประโยคที่อยากพูด แต่ไม่กล้าพูด

            "พี่พัชรครับ!" หมอนั่นมองไปทางห้องเล็กๆในสำนักงานก่อนจะมีผู้หญิงหน้าตาดีเดินออกมา ผู้หญิงผมสีส้มปนเหลืองดูสวยเปรี้ยวถูกมัดรวบขึ้นสูงเหลือเพียงหน้าม้า แต่ก็ดูห้าวไม่ใช่น้อย

            "อ้าวซิททาร์มาแล้วหรอ แล้วแม่คนนี้คือใคร" เสียงเรียบๆพูดขึ้น

            "เธอชื่อเรนโบว์ครับเพื่อนของน้องสาวผม แต่พอดีน้องผมไม่อยู่ก็เลยรับมาดูแลก่อนจะฝากพี่ช่วยดูแลน่ะครับ เป็นผู้หญิงคงเข้าใจกันดี"

            "อืมๆได้ เรนโบว์ตามพี่มา เดี๋ยวพี่พาไปดูที่หลับที่นอน"

            "ค...ค่ะ"

            ฉันเดินตามพี่พัชรเข้าไปข้างใน ปรากฏให้เห็นห้องนอนสีส้มอ่อนๆ ของทุกอย่างจัดเรียบร้อย ห้องนอนเล็กๆ กำลังพอดี มีเฟอร์นิเจอร์ครบทุกอย่างดูเรียบๆและหรูหรามาก...

            "พี่พัชรคะ.."

            "เธอนอนตรงนี้กับฉันก็แล้วกันนะ นอนได้มั้ย"

            "ได้ค่ะๆ"

            "อืม มีอะไรจะถามก็ว่ามา" ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอก่อนจะมองไปที่ข้อมือข้างซ้าย...ให้เห็นตราประทับรูปมังกีบินสีแดงสด...

            "ทำไมพี่ถึงมาทำงานที่แก๊งนี้คะ"

            "นี่ไม่ใช่งาน" พี่พัชรตอบอย่างรวดเร็วและกระชับทีเดียว

            "อ้าว..."

            "แก๊งนี้เป็นเหมือนชมรมซะมากกว่าน่ะ"

            "ชมรม?" ยิงปืน เตะ ต่อย กระทืบอะไรพวกนี้อะนะ?<<อยากถามแต่ไม่กล้าถาม

            "ใช่ เหมือนพวกชมรมทั่วไปนั่นแหละ...แต่แค่ไม่เหมือนชมรมอื่นตรงที่เราใช้ปืน ต่อสู้กัน เหมือนกับว่า แก๊งเราจะกำจัดพวกแก๊งนรกอีกแก๊งนึงออกไปมากกว่า"

            "..." ฉันเงียบและฟังเรื่องที่พี่พัชรเล่าต่อ

            "แก๊งที่ว่าก็คือแก๊งแบล็คฮาร์ก มันเปิดบ่อนทำลายผู้คนไปมากแล้ว อีกอย่างพวกมันเป็นมาเฟียและขโมยมืออาชีพเชียวนะ!"

            "..."

            "ตอนแรกแก๊งเรดดรากอนน่ะ...ซิททาร์เป็นคนก่อตั้งขึ้นเองล่ะ"

            "..."

            "เหตุผลอะไรพี่ก้ไม่รู้เหมือนกัน..เธออย่าถามมากไปกว่านี้ดีกว่า ไปอาบน้ำแล้วนอนซะ! พรุ่งนี้เรามีแผนที่ต้องคุยกัน"

            "เดี๋ยวค่ะ...คือ..เรนโบว์อยากรู้ว่า นายซิททาร์เป็นคนยังไงหรอคะ"

            "ทำไม..เธอชอบมันรึไง"

            "เปล่าค่ะ(. .)"

            "หึ...ฉันล้อเล่นน่ะ หมอนั่นน่ะนะหล่อถึงขั้นเป็นนางแบบได้เลยเชียว!มีสาวๆมามองมากรี๊ดไม่รู้กี่คนต่อกี่คน แต่หมอนั่นไม่สนใจหรอก...มันเหมือนพวกไม่มีหัวใจ..รักใครไม่เป็น ยิ้มไม่เก่ง พูดไม่เยอะ โหดมาก อีกอย่างถ้ามันเห็นเธอเป็นผู้ชายตั้งแต่วันแรกนะ พี่ว่าเะอโดนฆ่าทิ้งแล้วล่ะม้างง"

            "=[]=โหดขนาดนั้นเลยหรอคะพี่พัชร" ฉันไปอยู่กับผู้ชายโหดๆแบบนี้ได้ไงTT

            "แหม่ พี่ล้อเล่น...หมดเวลาตั้งคำถามละ" พี่พัชรพูดพร้อมกับมองนาฬิกาข้อมือ "พี่ไปอาบน้ำนอนละ"

5

            ฉันคิดว่าพี่พัชรเป็นคนห้าวๆโหดๆ...แต่ถึงพี่เค้าจะห้าวจริง แต่พี่เค้าดูเป็นคนแข็งนอกอ่อนในซะมากกว่า..และก็โชคดี ที่แก๊งนี้เหลือผู้หญิงไว้บ้าง แถมยังสวยและใจดีด้วย

            วันต่อมา...

            ณ ห้องประชุม

            "เอาล่ะ!...มากันครบแล้วสินะ" ซิททาร์มองทุกคนจนครบ...เขานั่งลงบนเก้าอี้ตรงหัวโต๊ะก่อนจะพูดต่อ"แผนที่ว่าก็คือ...ฉันจะให้เรนโบว์เป็นเหยื่อล่อพวกมัน!"

            "..."

            "หลังจากนั้นก็ค()*()#&)#_&@_@&*&#*&_##*#+_*#"

            2 ชั่วโมงต่อมา!

            "จบ!...คืนนี้สองทุ่มเราเจอกัน..." ซิททาร์พูดพร้อมกับลุกขึ้นจากโต๊ะ

            "เฮ้ย แผนนายนี่เจ๋งว่ะ" พี่พัชรปรบมือให้ซิททาร์หมอนั่นยิ้มมุมปากพอใจนิดๆก่อนจะเดินออกจากห้องไป

            "โบว์กลัวทำไม่ได้ค่ะพี่พัชร"

            "เอาน่า พี่ว่าเธอน่ะเหมาะสุดแล้ว...สวย น่ารักแบบเธอเนี่ยรู้มั้ยหมอนั่นบอกว่ายังไงตอนเจอเธอครั้งแรก"

            "ว่ายังไงคะ.."

            "หมอนั่นมาถามฉันว่า คนนั้นใช่ดารารึเปล่า พี่หัวเราะทันทีเลยฮ่าๆๆ"

            =///=

            "เค้าไปคุยกับพี่ตอนไหนเนี่ย"

            "หลังจากที่ซิทให้กำไลคืนเธอนั่นแหละ..." หมอนั่นจะบอกว่าฉันเล่นละครเก่งสินะตอนนั้น..ตอนที่ฉันบีบน้ำตา=_=

            สำนักงานแก๊งแบล็กฮาร์ก

            "ไหนดูซิว่าวันนี้ได้ของอะไรมาบ้าง...."แอสซิสผู้ชายเจ้าเสน่ห์เท่ห์เรียกเลือดได้พูดขึ้น ผมอันน้อยนิดสีน้ำตาลทองของเขาดูเปล่งออร่าออกมา แอสซิสเดินรอบๆคลังเก็บของของสำนักงานก่อนจะยิ้มพอใจและพยักหน้าพอใจกับสิ่งของตรงหน้ามี รถเก๋งคันหรู สร้อยคอนับสิบเส้น กรรไกรตัดเล็บ=_=' คอมพิวเตอร์ โน้ตบุค แหวน กำไลข้อมือ และต่างหูเพชรอีกมากมาย

            "ดีมากครับลูกน้องคนเก่ง"แอสซิสปรบมือพร้อมกับเอียงคอน้อยๆมองลูกน้องก่อนจยิ้มมุมปากอย่างพอใจ เหล่าลูกน้องก็ยิ้มให้กับตัวเองที่วันนี้ทำผลงานได้ออกมาดีเยี่ยม"มีใครถูกจับมั้ยครับ?" แอสซิสถาม

            "ไม่มีครับ!!" ทุกคนตอบพร้อมกัน และนั่นยิ่งเพิ่มรอยยิ้มให้เขามากเลยทีเดียว

            "ฮ่าๆ ดี ลูกน้องแบล็คฮาร์กมันต้องอย่างนี้!! ส่วนไอพวกไม่ได้เรื่องเนี่ยะ!" แอสซิสกระแทกเสียง "จับไปอยู่แก๊งเรดดราก้อนบ้าบออะไรนั่นให้หมด ฮ่าๆๆ!"

            "ฮ่าๆๆๆ"

            "วันนี้ฉลองซะหน่อย ฉันจะเปิดห้องส่วนตัวให้ด้วยนะ..ใครอยากได้ผุ้หญิงคนไหนก็เชิญเลยฮ่าๆๆ" แอสซิสหัวเราะชอบใจก่อนที่ลูกน้องจะทำหน้าหื่นๆพร้อมกับลูบปากตัวเองราวกับจะหาเหยื่อ..

            2 ทุ่มตรงเป๊ะ ไม่ขาดไม่เกิน..

            ฉันมองรูปร่างตัวเองในกระจกปรากฏให้เห็นผู้หญิงผมสีดำแกมน้ำตาลในุลคเซ็กซี่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ในชุดสายเดี่ยวสีส้มเห็นเนินอกนิดๆ กับกางเกงขาสั้นที่รัดติ้วอยู่ตรงต้นขา...อวดขาเรียวสวยขาวเนียนกับร้องเท้าแตะหนีบสีเขียว

            ยั่วไปรึเปล่าเนี่ยะ...

            "รีบไปหน้าสำนักงานเร็วเรนโบว์สองทุ่มแล้วนะ" พี่พัชรพูดในขขณะที่ฉันกำลังจะอ้วกกับสภาพตัวเองในกระจก

            "ไม่เคยแต่งอะไรแบบนี้มาก่อนเลยอ่ะ โถ่T_T"

            หน้าสำนักงาน

            มีรถกระบะพร้อม!...รถตู้พร้อม เพราะคราวนี้ลุกน้องของเขาจะไปเยอะเป็นพิเศษ ฉันค่อยๆเดินออกมาจากสำนักงานอย่างอายๆ ลูกน้องของหมอนั่นมองฉันตั้งแต่หัวจรดเช้า มันทำให้ความมั่นใจของฉันลดลงไปครึ่งนึง...และแล้วฉันก็พบซิททาร์ในชุดเสื้อยืดกับกางเกงสีดำธรรมดาๆ

            "มาแล้วครับนาย"

            "ช้าไปห้านาทีเรน.."หมอนั่นหยุดคำพูดชะงักหลังจากหันมามองฉันด้วยสายตาเย็นชาไม่แฝงความรู้สึกใดๆไว้เลย...เขามองฉันก่อนจะละสายตาไปที่อื่น"มาช้าไปห้านาทีนะ รีบขึ้นรถ ทุกคน!"

            "ครับ!!"

            ณ ผับแบล็คH

            ฉันเดินทำตัวเป็นสาววันรุ่นทั่วไป...เข้าผับแต่ดูแล้วหนทางมันไม่ง่ายเลยเมื่อมีผู้ชายอยู่สองคนยืนกอดอกอยู่หน้าผับนั่น ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะเดินดุ่มๆไปที่ผับพร้อมกับก้มหน้าด้วยความไม่มั่นใจ

            "เดี๋ยว" เสียงโหดๆเรียกให้ฉันหยุดเดินทันที

            "O_O!"

            "ชื่ออะไรจ๊ะ" และเปลี่ยนมาเป็นเสียงหวานโดยอัตโนมัติทันทีที่ฉันเงยหน้า

            "เอ่อ..ชื่อโบว์จ้ะ"

            "อืม..สวยดีนะ"

            "ขอบคุณค่ะ"

            เรนโบว์รีบเดินเข้าไปข้างในทันที...แต่รู้หรือไม่...คนที่เฝ้าผับสองคนนั้นรู้สึกไม่ไว้ใจเธออย่างมาก พวกนั้นคิดว่าเธอคือคนของแก๊งเรดดรากอน

            ฉันเดินเข้าไปในผับ เสียงเพลงดังสะเทือนปอดเลยทีเดียว ฉันมองรอบๆหา'ห้องส่วนตัว'ที่หมอนั่นบอกว่ามันใช้เป็นที่จับผุ้หญิงมา@&@@^(&*@@&))__น่ะนะ

            หมับ...

            และแล้วเหยื่อรายแรกก็เข้ามาหาฉันเอง ฝ่ามือใหญ่กุมไหล่ฉันสายตาเหลือบไปเห็นรอยประทับสีดำทึบรูปเหยี่ยวทันที

            "ว่าไงจ๊ะเบบี๋" เสียงหวานชวนระทวยหูพูดขึ้น

            "อ่า..ไม่ว่าไงนี่คะ"

            "แหม! เข้าห้องหน่อยมั้ยล่ะคนดี"

            "ฉันเป็นคนอกตัญญูค่ะ"

            "แน่ะๆ มีเล่นมุขซะด้วยแบบนี้ต้องจับตีก้นซะให้เข็ด"

            ป้าบ

            "เฮ้ย!!"มือใหญ่ๆตีเข้าไปที่ก้นฉันอย่างจัง T//T ฉันเสียตัวหรือยังเนี่ย "แหม่พี่ มีอะไรไปคุยกันที่ห้องดีกว่านะคะ" ฉันยิ้มหวานเยิ้มจนหมอนั่นกุมไหล่ฉันเข้าไปในห้องที่ชั้นสามอย่างไม่ต้องคิด

6

            ไอหน้าหื่นนั่นช้อนตัวฉันลงบนเตียงอย่างถนุถถนอม ตอนนี้หัวใจเต้นแรงมากกับเหตุการร์เสี่ยงๆแบบนี้ ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยทำอไรแบบนี้มาก่อนเลยนะT___T โอ้ยยยคันเท้ายิบๆ...ฉันรีบก้มลงไปเกาเท้าที่คันเหมือนยุงกัด...สังเกตเห็นว่าหน้าต่างเปิดอยู่...ใช่แล้วล่ะ หมอนั่นอยู่ตรงระเบียงข้างนอกนี่เอง

            "อู๊วว..." หมอนั่นจ้องมาที่หน้าอกของฉันก่อนจะร้องเสียงหลงขึ้นมา ฉันรีบปิดมันทันที..."แหม่..อโทษนะจ๊ะน้องสาว พอดีมันบังเอิญไปเห็นน่ะจ่ะ^^"

            "ค่ะพี่^^"ฉันยิ้มหวานเยิ้มก่อนที่หมอนั่นจะลูบข้อเท้าของฉันไปจนถึงต้นขาของฉันเลยทีเดียว รู้สึกจั๊กจี้อย่างบอกไม่ถูก ฉันรีบปัดมือเค้าโดยไม่รู้ตัว

            "เอ่อ...ขอโทษนะคะพี่^^"<<ยิ้ม

            "จ่ะๆ พี่ให้อภัย^^อ้อ เดี๋ยวก่อนนะน้องสาว พี่ไปปิดหน้าต่างก่อนนะ ยุงมันเยอะ" ถ้าปิดหน้าต่าง หมอนั่นก็เข้ามาไม่ได้สิ=[]=

            "เอ่อ..พี่ไม่ต้องค่ะเดี๋ยวหนูปิดเอง" ฉันรีบวิ่งไปหาหมอนั่นก่อนจะจับที่จับตาหน้าต่างเพื่อปิดหน้าต่าง...

            "นอนไปเถอะน้องสาวว"

            "ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูปิดเอง"

            "ไม่เป็นไรๆ"

            "พี่คะ...อุ้กกก!!!" หมัดหนักๆทุบเข้ามาที่หน้าท้องของฉันเข้าอย่างจัง...ก่อนจะรู้สึกเจ็บจุก จนลืมตาไม่ขึ้น...

            เพล้งง!!!

            เสียงหน้าต่างแตกหมอนั่นกระโดดเข้ามาถีบผู้ชายคนนั้นจนกระเด็นไป...ส่วนฉันที่นอนอยู่บนพื้นกำลังจะหลับตาแล้ว

            ไม่ได้ยินเสียง...มองไม่เห็นในที่สุด...

            ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นรู้สึกหนักเปลือกตาเป็นบ้าแต่รู้ตัวอีกทีฉันก็เห็นร่างสูงอยู่ข้างๆไม่ใช่ซิททาร์แต่เป็นไอผู้ชายคนนั้นนอนเลือดกลบปากอยู่ หมอนั่นกำลังลากเข้าไปหลบในตู้ก่อนจะหยิบตราประทับมาสลักใส่ข้อมือของหมอนั่นทับตราประทับสีดำไป

            "ซิท...ทาร์" ฉันเรียกชื่อเขาอย่างหมดแรง..

            "เป็นอะไรรึเปล่า" เขาถามก่อนจะช้อนตัวฉันขึ้นมา...

            "ไม่..."ฉันไม่เป็นไรแต่ตัวเขามีรรอยฟกช้ำบนใบหน้าเยอะเลยทีเดียว..

            แกร๊ก!

            หมอนั่นรีบปล่อยตัวฉันลงและลากตัวฉันพิงตู้ก่อนจะประทับริมฝีปากของเขาลงที่ฉันอย่างหนักแน่น...จนฉันไม่ได้ตั้งตัวเลยเดียว

            "เอ่อโทษทีๆ เตียงก็มี เล่นตรงตู้เลยหรอวะ...ร้ายจริงๆ" ลูกน้องของแก๊งแบล็คฮาร์กพูดขึ้นทันทีที่เห็นฉันกับเขาอยุ่ในสภาพนี้

            "คนกำลังมันส์ รีบออกไปซะ" มะ...มันส์ O_O!!!

            "เออๆ...แหมๆ"

            ปัง!!

            ประตูถูกปิดอีกครั้ง

            "เอ่อ..ซิททาร์เสร็จยัง! รีบไปเร็วพวกมันรู้ตัวกันหมดแล้วว่าแก๊งเรามาที่นี่" เสียงพี่พัชรพูดขึ้นก่อนที่หมอนั่นจะพาฉันออกไปจากที่นี่...ซึ่งทางออกมีทางเดียวก็คือหน้าผับ...ทุกคนที่อยู่บนระเบียงรีบเข้ามาในห้องก่อนจะเตรียมลุยกับทางข้างนอก

            แอ๊ดดดด....

            (- (- (- (- -) -) -) -) +++++

            "ว่าไงคะ...สุดหล่อ" พี่พัชรมองไปที่ผู้ชายดูเท่คนนึงถ้าให้เดาฉันว่าเป็นนายแอสซิสอะไรนั่น...หล่อไม่แพ้หมอนั่นเลยทีเดียว บอกว่าเป็นญาติกันฉันจะเชื่อทันที

            "หึ...."แอสซิสยิ้มที่มุมปากก่อนจะลากสายตามามองที่ฉัน

            "O_O"

            "ผู้หญิงคนนี้ สวยดีนะ" แอสซิสพูดขึ้นก่อนจะยิ้มมุมปากอีกครั้ง"ฉัน..ชอบ"

            "ไม่ได้นะคะแอสซิส! คุณมีฉันอยู่แล้ว และคุณก็ไม่เคยชอบผู้หญิงที่ทำตัวต่ำๆแบบนี้" อยู่ๆพู่หญิงผมสีดำแกมพวกดัดลอนก็เดินออกมาดูท่าทางสง่าเหมือนกับเจ้าหญิงพูดขึ้น

            "ลีเซีย หุบปาก!"

            "แต่ว่า!"

            "หุบปาก!!!!!" เขาพูดในเสียงที่ดังขึ้นจนน่าตกใจ

            "ผู้หญิงคนนี้ดีเกินไปที่จะมาอยู่กับพวกแก!"ซิททาร์พูดขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปชกแอสซิสสองหมัดแอสซิสใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มเล็กน้อย ก่อนจะเช็ดเลือดที่ปากอย่างใจเย็น...ว่าแล้วหมอนั่นก็วิ่งเข้ามาซัดซิททาร์คืนสองสามหมัด

            "หยุดสักที พวกนายทำตัวเป็นเด็กกันไปได้!!!" ทุกคนมองมาที่ฉันหมด รวมทั้งยัยลีเซียด้วย

            "พวกนายมันไม่ใช่แก๊งใหญ่เท่ๆอะไรเลย มันเป็นแก๊งปัญญาอ่อน ไร้สาระ! มันบาปนะ!จะไปขโมยของ เปิดบ่อนผิดกฏหมายนั่น!"

            "มันไม่บาปหรอกครับคนสวย"แอสซิสเดินมาหาฉันช้าๆก่อนจะโปรยยิ้มหว่านเสน่ห์

            "อย่ามาจับตัวฉัน!" ฉันปัดมือเขาออกก่อนที่เขาจะจับไหล่ฉันทั้งสองข้างแล้วลากเข้าไปหาเขาหมอนั่นบดริมฝีปากเข้ามาที่ริมฝีปากฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว...

            "ทีนี้...เธอก็เป็นของฉันแล้วนะ"แอสซิสควักกระเป๋ากางเกงก่อนจะหยิบตราบางอย่างขึ้นมา..

            ซิททาร์รู้ดังนั้นจึงรีบจับบข้อมือของฉันกระโดดลงจากระเบียงสามไป...ครั้งแรกฉันคิดว่าฉันจะตายแล้ว...แต่โชคดีที่หมอนั่นเตรียมฟูกและรถกะบะมาฉันจึงไม่เป็นอะไร...อยู่กับแก๊งนายมีแต่เรื่องเสี่ยงๆจริงๆ  วันนี้ฉันเจอเรื่องอะไรบ้างนะ

...ฉันเกือบเสียตัว

ฉันได้จูบแรกจากนายซิททาร์ไปแล้ว=_=...

...จูบที่สองก็คือไอแอสซิส ไอชั่วนั้น

...แล้วฉันก็เกือบตายตอนลงจากระเบียงนี่แหละ T_T