[Hell hunter wraith] บลัด&เบลซ คู่หูสาวภพนรกผู้ล่าวิญญาณ

   ในค่ำคืนยามวิกาล...

   เมฆสีดำปกคลุมดวงดาวบนท้องฟ้า....

   ดวงจันทร์สีเลือดอันงดงาม....

   ตามพงหญ้าถูกลมโบกพัดจนส่ายไปมา...

   ความเงียบสงัดนี้ กลับถูกขัดขวางด้วยเสียง...

   " ฮัดเช่ยยยยย! ทำไมอากาศมันหนาวแบบนี้ T_T "  บลัดกับเบลชจามพร้อมกันแล้วบ่นอย่างเบื่อหน่าย พวกเธอเดินกอดอกแล้วเดินไปท่ามกลางโลกมนุษย์  เพราะเคยชินกับบรรยากาศร้อนๆ ในนรกมากกว่า ถึงแม้จะไม่อยากมาอยู่บนโลกนี้ แต่มันเป็นงานจำเป็น ซึ่งมีสาสน์จากนรกเป็นหลักฐาน ซึ่งในเนื้อความเป็นดังนี้

   ถึงจอมมารและยมทูตทุกตน.....

   ทาง นรกมีความผิดพลาดด้านประตูเชื่อมมิติระหว่างนรกกับโลก ทำให้วิญญาณดิบหรือดาร์ก หลุดออกไปจากในที่นี้ จะจับคู่กันช่วยตามหาก็ไม่ว่า หากไม่ติดขัดเรื่องรางวัลที่หากใครสามารถจับวิญญาณดิบได้มากที่สุดหากเมื่อ วิญญาณหมด คู่นี้จะเป็นอะไรก็ได้ทั้งยมทูต ยมบาล อสุรมาร  ส่วนเรื่องรางวัลนั้น ยังเป็นความลับ....

                                                                             จาก ท้าวมัจจุราช


สิ้น สุดใบสาสน์ ลงนามโดยท้าวมัจจุราช ถึงแม้ว่าบลัดกับเบลชจะไม่ค่อยชอบด้านงานหนักๆ ต้องมาทำในโลกนี้ แต่พวกเธอติดใจตรงรางวัลมากกว่า จึงทำให้มีแรงบันดาลใจในงานนี้ ( ถุย >3< )

   " บลัด...เราจะพักที่ไหนกันดีล่ะ "  เบลชสะกิดถามบลัด

   " ให้เรารู้กันก่อนเถอะว่าที่นี่มันที่ไหน T^T " บลัดตอบอย่างเซ็งๆ

   ท่ากลางเมืองอันสว่างไสว

   บลัด และเบลชเดินเร่ร่อนชื่นชมเมืองอันสวยงาม แล้วก็เจอบ้านที่มีธงผืนหนึ่งห้อยอยู่ มี 3 สีและมีห้าแถบเรียงสีกันดังนี้คือ สีแดง สีขาว สีน้ำเงิน สีขาว สีแดง  จึงรู้เลยว่าที่นี่คือประเทศไทย พวกเธอจองที่พักโรงแรมอัครเทพชัยพล ที่มันอยู่ใกล้ๆ พวกเขา  หลังจากจองเสร็จบลัดบอกเบลชว่าวันพรุ่งนี้เราต้องหาที่เรียนหนังสือที่ใกล้ ที่สุด เพื่อใช้เป็นจุดอำพรางพวกเรา จนกระทั่งพวกเธอก็ได้หลับไป...

   " อ๊ากกกกกกกกกกก~ "

   ทุกคนอย่าเพิ่งตกใจไปหากนี่เป็นเสียงนาฬิกาปลุกของบลัด และเบลช พวกเธอจะชอบเสียงกรีดร้องของพวกวิญญาณมากจนเอาไปอัดตั้งนาฬิกาปลุก (ไม่รู้ทำได้ไง -_-* / แบล็คไดมอนด์)

   " รีบตื่นไปเตรียมตัวกันเถอะ " บลัดเขย่าตัวเบลช

   " ฮ้าว...ไมอ่ะ -^- "  เบลชลุกขึ้นบิดขี้เกียจ

   " ไปหาที่เรียนกันไงล่ะ " บลัดตอบ


   ณ ที่โรงเรียนดาราจรัสสิงหไกรสร

   บลัดกับเบลชลงชื่อสมัครเรียนในโรงเรียนที่สุดแสนจะไฮโซ 

(ก็มันใกล้นี่นา สำหรับโรงแรมอัครเทพชัยพลน่ะนะ(มันไม่มีจริงหรอก) / แบล็คไดมอนด์)

   ผอ.โรงเรียนรับเอกสารสมัครนั้นมา แต่กลับทำหน้ามุ่ยวางเอกสารไว้บนโต๊ะพลางถามว่า

   " พวกเธอนี่จงใจแกล้งครูใช่ไหม "

   " เปล่านี่คะ " บลัดตอบ

   " แล้วนี่มันภาษาอะไร..." ผอ.ชี้ไปที่ช่องชื่อ-สกุล  บลัดกับเบลชสะดุ้ง เนื่องจากพวกเธอไปเขียนภาษานรกเข้าให้แล้ว

   " ขอโทษค่ะ เดี๋ยวหนูขอแก้ก่อน..."  เบลชดึงแผ่นเอกสารสมัครเรียนกลับมาแก้ ถึงแม้พวกเธอจะพอเขียนภาษาไทยได้ แต่ความเคยชินเลยเผลอไปเขียนภาษานี้...


   " เฮ้อ...ไอ้เราก็นึกว่าจะโดนไล่ออก -_-* "  บลัด กับเบลชถอนหายแล้วเดินเข้าห้องเรียน 5A (เป็นห้องเรียนที่ ผอ.ให้เข้าในใบสมัคร)

   " สวัสดีจ้า พวกเธอเป็นนักเรียนใหม่ใช่ไหมจ๊ะ ^_^ "  หลังจากที่พวกเธอเปิดประตูห้องเรียน คุณครูที่อยู่ที่หน้าห้องจึงมาทักด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เบลชเอียงคอ 45 องศาพลางถามว่า

   " ครูรู้ได้ไงคะ?"

   " ผอ. เพิ่งโทรมาเมื่อกี๊จ้า "  คุณครูประจำชั้นพูดแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาให้ดู เบลชถึงกับอึ้งในเทคโนโลยีอันเลิศล้ำทันสมัยว่องไวที่ไม่มีในภพมารของเธอ บลัดหัวเราะน้อยๆ กับใบหน้าตกใจของบลัด เธอคิดว่าภพมารนี่มันตกต่ำขนาดไม่รู้จักโทรศัพท์สื่อสารเลยเหรอ?


   พักกลางวัน

   " แอร๋ยยยยยย ทำไมวิชาสังคมกับประวัติศาสตร์ของโลกนี้มันยากจังเนี่ย ~_~ " เบลชบ่นแล้วหน้าแนบโต๊ะ บลัดเองก็พอเข้าใจว่าสังคมของนรกกับสังคมบนโลกมนุษย์มันค่อนข้างต่างกัน แถมพวกเธอยังไม่รู้เรื่องประวัติศาสตร์ของใครๆ ในประเทศนี้จังหวัดนี้ เลยด้วยซ้ำ

   " สวัสดีจ้า เด็กใหม่ ไม่ไปกินข้าวเหรอ? ^_^ "  เด็กสาวหน้าตาน่ารักมัดผมแกละคนหนึ่งเดินมาทัก  เธอเดินมาเขย่าตัวเบลชที่กำลังเอาหน้าแนบโต๊ะอยู่

   " นี่ๆ เธอ ตื่นได้แล้ว ไปกินข้าวกัน "  เธอพูด

   " จ้าๆ " เบลชโผล่หน้าขึ้นลุกจากโต๊ะ บลัดมองการกระทำของเด็กสาวน่ารักคนนั้นก็อดยิ้มไม่ได้

   " นี่เธอชื่ออะไรเหรอ " บลัดถาม

   " ฉันชื่อว่าอรนลินจ้า ว่าแต่ว่า เธอชื่อบลัดใช่ไหม " 

   " ใช่ ทำไมเหรอ?"

   " blood...? แปลว่าเลือดน่ะเหรอ "  อรนลินยกคิ้วเพ่งเล็ง เธอคิดว่าพ่อแม่ของบลัดทำไมมีเซนต์การตั้งชื่อซาดิสจัง

   " ก็นะ ไปหาอะไรกินกันเถอะ ^_^ " บลัดตัดบทสนทนา

   ณ โรงอาหาร

   บลัดกับเบลชได้แต่จ้องมองอาหารไทยอย่างไม่เคยเห็น ทั้งแกงจืดตำลึง แกงมัสมั่น พะโล้ ก๋วยเตี๋ยว ฯลฯ  อรนลินมองบลัดกับเบลซอย่างตลกๆ เธอคิดว่าบลัดกับเบลซไปตกต่ำหรือมาจากต่างประเทศที่ไหน ทำตัวเหมือนหยั่งกับว่าไม่รู้จักอาหารพวกนี้

( ก็แหงสิ พวกนั้นมาจากนรกนี่ -_-* / แบล็คไดมอนด์)

   " นี่ พวกเธอจ้องอะไรกันน่ะ รีบๆ ตักได้แล้ว ^_^ " อรนลินกระตุ้น 

   " จ้าๆ " บลัด กับเบลซขาน แล้วตัดสินใจเลือกต้มเลือดหมูมากิน อรนลินเลิกคิ้วขี้นนิดหนึ่งอย่างตกใจแล้วก็มาโค้งเว้าธรรมดาเหมือนเดิม

   " พวกเธอมาจากโรงเรียนไหนกันเหรอ? " อรนลินถาม หลังจากที่มานั่งโต๊ะกันแล้ว

   " หืม...? ถามทำไม? "  บลัดถามกลับ ทั้งๆ ที่มีเส้นหมี่ยังซู้ด คาปากอยู่

   " ก็เปล่าหรอก ฉันแค่เห็นว่าพวกเธอทำตัวเหมือนไม่รู้จักอาหารพวกนี้น่ะ "  อรนลินมองแล้วหัวเราะบลัดน้อยๆ ที่กำลังพยายามกินเส้นหมี่ให้หมด

   " เรามาจากนะ...อุ๊บ! oxo "  บลัดเอามืออุดปากเบลซที่กำลังจะพูดความจริง แล้วรีบแก้เก้อไปว่า

   " มะ...มาจากโรงเรียนนเรเวรุวัฬน่ะ  มะ..มันอยู่แถวๆ ตอนเหนือ "  บลัดตะกุกตะกัก

   " อ๋อ มิน่าล่ะ ถึงไม่ค่อยเคยเห็นอาหารกลางๆ แล้วต้มเลือดหมูนี่..." อรนลินชี้ไปที่ชามของบลัด เพราะต้มเลือดหมูมันไม่ใช่อาหารของคนภาคเหนือเลย ( มั๊ง? ถ้ามันใช่ต้องขออภัยค่ะ T_T )

   " สะดุดตาอะไรพวกฉันก็ตักน่ะแหละจ้ะ " บลัดยักไหล่ อรนลินยิ้มให้แล้วก้มหน้าทานอาหารกลางวันต่อ

   ตกเย็น...(ไวจังฟ่ะ / แบล็คไดมอนด์)

   " ลาก่อนนะจ๊ะ บลัด เบลซ ^_^ " อรนลินโบกมือบ๊ายบายแล้ววิ่งจากบลัดกับเบลซไปทางอื่นตรงหน้าโรงเรียน 

   " เฮ้อ...แล้วจะเอายังไงดีเรื่องวิญญาณดาร์ก เดิร์กอะไรนั่นน่ะ -_-* " เบลซถอนหายใจ เย็นก็เย็นซะแล้ว คิดว่าจะเดินเร่ร่อนตามหาดีไหมเนี่ย...

(เถอะน่าๆ เพราะว่าตอนนี้มันคือบทนำนี่ เราจะเริ่มภารกิจกันในบทที่ 1 นะ ^_^ / แบล็คไดมอนด์)

( ค่าาาาา / บลัด&เบลซ)

   " หนึ่งวันที่ไร้ความหมาย..... -_- " บลัดพูดอย่างเซโรนังตั้งแต่เช้า เซ็งกันซะอย่างเว่อร์~ เอ๊ย! ม่ายช่ายยยยยย

   " ไม่เป็นหรอกน่อ เริ่มวันพรุ่งนี้ก็ได๋แน -_- " เบลซพูดกวนTeen นิดหน่อย

   " โอเค~ "  บลัดตอบ

                                                                                                                                                   


แหวะ....จบนี้มันช่างห่วยแตก -_-

โปรดช่วยเม้นด้วยนะคะ :>

ถ้าไม่เม้นขอให้ขี้แตก 13 วัน

เอ้าล่ะมีรูปแถมให้ค่ะ ^_^

   

   นี่คืออรนลินเพื่อนที่น่ารักของเราจ้า

 

เบลซ มารสาวสุดสวยของเรา (ขอไม่ลงภาพตอนเป็นมารนะ T^T )

เอ่อ...นี่คือบลัด สาวยมทูตเราสุดสวยน่ะค่ะ เผอิญว่าภาพนี้มันใหญ่ไปหน่อยนะคะ -_-*


แหม่...มีแต่ภาพย้าย..ใหญ่

โอ๊ะ!~ จะว่าไปเรายังไม่ได้แนะนำตัวกันเลยอ่ะเจ้าค่ะ =w=

ดิฉันชื่อ "พราวพลอย" นะเจ้าคะ เรียกสั้นๆว่า "พราว" ก็ได้เจ้าค่ะ เพียงแต่ดิฉันชอบให้คนอื่นเรียกว่า "ลิซซี่" มากกว่าเจ้าค่ะ -v-

นาม ปากกาของดิฉันใช้ว่า "Black Diamond (แบล็คไดมอนด์)" เจ้าค่ะ แต่ว่า ในอนาคตดิฉันอาจจะเปลี่ยนบ้าง สลับบ้าง เป็น "Praw Diamond (พราวไดมอนด์) แปลก็หมายถึง "พราวเพชร" เจ้าค่ะ แต่ "เพชร" ก็คงคล้ายๆ "พลอย" ล่ะมั๊งเจ้าคะ...=w=

แต่นั่นก็คงในอนาคตล่ะ...

...มันคงเป็นเรื่องน่าเศร้าเนอะถ้าเราต้องเจอกับเรื่องเลวร้าย...

หลายคนก็บอกแบบนี้...

แต่สำหรับดิฉัน...

จะฝ่าฟันมันไปด้วยคำว่า "เกรียน" กับ "ซาดิสม์"

...เจ็บปวดแบบ "คนซาดิสม์" แบบนี้ก็ไม่มีความรู้สึกล่ะเจ้าค่ะ ^_^...

...ลาก่อนเจ้าค่ะ...♥♦♣♠

ขอบคุณการสนับสนุนของ...
...ด้วยนะเจ้าคะ ♥♦♣♠...

ส่วนนี่เป็นแบนเนอร์เพื่อนบ้านเจ้าค่ะ...ก็ฝากท่านผู้อ่านแวะชมเยี่ยมดูได้นะเจ้าคะ ^_^ /~♪