ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : งานฉลอง หรืองานแจ้งสารท้ารบ มันยังงงไงกันแน่เนี่ย!!
[Kyoko Prat]
ตึกๆๆๆ
แฮ่กๆ เหนื่อมากเลยล่ะค่ะ วิ่งลงมาจากชั้น5 เหนื่อย!
"เกิดอะไรขึ้นคะ บอส!!"
ตอนนี้สภาพที่ฉันเห็น มันโหดร้ายยิ่งกว่าเหตุการเมื่อ3ปีที่แล้วอีก สภาพในตอนนี้คือ...สึนะคุงนั่งกอดวากานะที่นอนสลบคากองเลือดอยู่ ใบหน้าของสึนะคุงมีแต่คราบน้ำตา มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย!
"เคียวโกะ ระวังข้างหลัง!!"
เสียงพี่นี่ เอ๊ะ ยังไม่จบเหรอ แล้วระวังข้างหลังนี่ หรือว่า แย่แล้ว!!
"เฮ้ย กรี๊ด!!!!!!"
"เคียวโกะจัง!!!!!"
เสียงนี่มัน..เสียงสึนะคุงนี่!
ฮ่ะดีใจจังที่เค้สยอมเรียกชื่อฉันแบบดีๆเหมือนตอนอยู่ม.ต้น แต่ว่า.....ตอนนี้รู้สึก...ตัวเบาหวิวเลย! พร้อมสู้แล้วสินะตอนนี้..ร่างกายของฉัน!
พรึ่บ
"การต่อสู้เร็วดีจังนะคะ"
"หึ ตื่นแล้วสินะ ผู้ถูกเลือก..เธอน่ะ"
"เอ๊ะ! รู้ด้วยเหรอคะ คิดว่า...ศัตรูจะโง่เหมือนกันหมดซะอีก"
"หนอย นังนี่"
"เคียวโกะจัง ระวังด้วยนะ!"
สึนะคุง...ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ
พรึ่บ
"ขอโทษนะ แต่ขอล้างแค้นหน่อยเถอะ เรื่องเมื่อ3ปีที่แล้ว ที่แก....ฆ่าพ่อกับแม่ฉันน่ะ!!!!!!!!!"
เสียงของฉันกังวาลไปทั่ว ทุกคนที่อยู่อถวนี้ได้ยนหมด และต้องตกตะลึงด้วย รวมถึงพี่ ท่เบิกจาโตแบบสุดๆ
คงเพราะ ฉันไม่เคยโมโหขนาดนี้มาก่อนสินะ เอาล่ะ ได้เวลาสู้แล้วสิ!!
"ค..เคียวโกะ..กำลังโมโหมากนี่"
เสียงพี่ คือเสียงเดียวในตอนนี้ที่ฉัน....ได้ยิน
"โหมดน้ำแข็ง!"
ตอนนี้ วิธีการต่อสู้ของฉันเหมือนกับสึนะคุงในหลายๆโหมดมารวมกันมาก
"เอาล่ะ ฉันน่ะ จะทำให้แก...ตาคาเท้าฉันเนี่ยแหละ!"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
วืด!!!!!!!!!!!
พรึ่บ
"ส..สำ..เร็จ...ล..แล้ว"
ตอนนี้ สภาพรอบตัวฉันมืดไปหมดแล้ว เกิดอะไรขึ้นเนี่ย...
ตึกๆๆๆ
แฮ่กๆ เหนื่อมากเลยล่ะค่ะ วิ่งลงมาจากชั้น5 เหนื่อย!
"เกิดอะไรขึ้นคะ บอส!!"
ตอนนี้สภาพที่ฉันเห็น มันโหดร้ายยิ่งกว่าเหตุการเมื่อ3ปีที่แล้วอีก สภาพในตอนนี้คือ...สึนะคุงนั่งกอดวากานะที่นอนสลบคากองเลือดอยู่ ใบหน้าของสึนะคุงมีแต่คราบน้ำตา มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย!
"เคียวโกะ ระวังข้างหลัง!!"
เสียงพี่นี่ เอ๊ะ ยังไม่จบเหรอ แล้วระวังข้างหลังนี่ หรือว่า แย่แล้ว!!
"เฮ้ย กรี๊ด!!!!!!"
"เคียวโกะจัง!!!!!"
เสียงนี่มัน..เสียงสึนะคุงนี่!
ฮ่ะดีใจจังที่เค้สยอมเรียกชื่อฉันแบบดีๆเหมือนตอนอยู่ม.ต้น แต่ว่า.....ตอนนี้รู้สึก...ตัวเบาหวิวเลย! พร้อมสู้แล้วสินะตอนนี้..ร่างกายของฉัน!
พรึ่บ
"การต่อสู้เร็วดีจังนะคะ"
"หึ ตื่นแล้วสินะ ผู้ถูกเลือก..เธอน่ะ"
"เอ๊ะ! รู้ด้วยเหรอคะ คิดว่า...ศัตรูจะโง่เหมือนกันหมดซะอีก"
"หนอย นังนี่"
"เคียวโกะจัง ระวังด้วยนะ!"
สึนะคุง...ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ
พรึ่บ
"ขอโทษนะ แต่ขอล้างแค้นหน่อยเถอะ เรื่องเมื่อ3ปีที่แล้ว ที่แก....ฆ่าพ่อกับแม่ฉันน่ะ!!!!!!!!!"
เสียงของฉันกังวาลไปทั่ว ทุกคนที่อยู่อถวนี้ได้ยนหมด และต้องตกตะลึงด้วย รวมถึงพี่ ท่เบิกจาโตแบบสุดๆ
คงเพราะ ฉันไม่เคยโมโหขนาดนี้มาก่อนสินะ เอาล่ะ ได้เวลาสู้แล้วสิ!!
"ค..เคียวโกะ..กำลังโมโหมากนี่"
เสียงพี่ คือเสียงเดียวในตอนนี้ที่ฉัน....ได้ยิน
"โหมดน้ำแข็ง!"
ตอนนี้ วิธีการต่อสู้ของฉันเหมือนกับสึนะคุงในหลายๆโหมดมารวมกันมาก
"เอาล่ะ ฉันน่ะ จะทำให้แก...ตาคาเท้าฉันเนี่ยแหละ!"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
วืด!!!!!!!!!!!
พรึ่บ
"ส..สำ..เร็จ...ล..แล้ว"
ตอนนี้ สภาพรอบตัวฉันมืดไปหมดแล้ว เกิดอะไรขึ้นเนี่ย...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น