คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter8
Chapter8
ทันทีที่ฮิบาริ เคียวยะเดินออกจากห้องอาหารไปนั้น เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ที่อยู่คนเดียวทบทวนถึงคำพูดของดีโน่อีกครั้ง และไม่ว่าเขาจะพยายามคิดซักเท่าไร่เขาก็ยังคิดไม่ออกอยู่ดี
“หรือว่า...ฉันจะเดินไปถามมันครงๆดี?” ฮิบาริรำพึง และเดินใช้ความคิดต่อไป เขาไม่มีเวลามาสนใจสภาพแวดล้อมในตอนนี้ เพราะเขามีเรื่องให้ต้องคิด แต่การที่ไม่สนใจสภาพแวดล้อมนั่นเอง ทำให้เขาไม่รู้เลยว่า มีใครบางคนแอบเดินตามเขาอยู่ จนกระทั่งถึงห้องนอนรับรองของเขา และเมื่อเขาเปิดประตู...
“ผลั่ก!!” มีใครบางคนผลักฮิบาริเข้าไปในห้องอย่างแรง และเมื่อฮิบาริหันมามองหน้าคนคนนั้น ก็ต้องตกใจอย่างแรง!!!
“ดีโน่!!!” ฮิบาริพูดด้วยน้ำเสียงตกใจอย่างมาก
“ใช่ ฉันเองไงจ๊ะ ยาหยี” หลังจากที่ปิดประตูห้องพร้อมล็อกกลอนเสร็จเรียบร้อนแล้วดีโน่ก็หันมาพูดกับฮิบาริพร้อมยิ้มไปด้วย
“แกเข้ามาวาเรียได้ยังไง ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่แกควรจะอยู่นี่” ฮิบาริพูดด้วยน้ำเสียงสั่นนิดๆ เพราะเขาไม่รู้เลยว่าคนตรงหน้านี่ต้องการอะไรจากเขากันแน่
“ก็วันนี้แซนซัสกับสคอลโล่ไม่อยู่นี่นา แล้วยังพวกลุซซูเรีย เบล มาม่อนกำลังเล่นไพ่กันอยู่อีก ฉันเห็นว่ามีโอกาสเลยเข้ามาได้ยังไงล่ะจ๊ะ” ดีโน่พูดพลางเดินเข้ามาหาฮิบาริเรื่อยๆ ซึ่งฮิบาริก็เดินถอยหนีไปเรื่อยๆ
“แล้ว...แล้วแกมาหาฉันทำไม มีธุระอะไรมิทราบ!?” ฮิบาริถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์
“แหมๆ ฉันจะมาหาภรรยาเก่าบ้างไม่ได้รึไงกัน” ดีโน่พูดพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ใครเป็นเมียแกกัน!!!!” ฮิบาริตะคอกเสียงดัง ในขณะที่ดีโน่เดินเข้ามาใกล้ฮิบาริเรือยๆจนหลังของฮิบาริติดกำแพง และยังเอาแขนทั้งสองข้างของดีโน่มากันไว้ให้ไม่มีทางหนีอีกต่างหาก
“นี่! อย่าทำเป็นไม่รู้อะไรหน่อยเลยน่า คนเคยค้าม้าเคยขี่กันแท้ๆ” พูดจบดีโน่ก็ดึงฮิบาริลงไปที่เตียง แล้วบังคับให้นอนลง ซึ่งแรงอันน้อยนิดของฮิบารินั้นไม่อาจต้านทานแรงของม้าพยศได้เลยแม้แต่น้อย
“แก! ไอ้ม้าหื่น! แกปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” ฮิบาริพยายามดันตัวดีโน่ที่ทับร่างของตนอยู่ให้ลุกออกไป แต่ยิ่งทำอย่างนั้นดีโน่กลับทับให้หนักหน่วงขึ้นอีก
“อะไรกัน มาถึงขนาดนี้แล้วแท้ๆ นายจะยังบอกให้ฉันปล่อยอีกงั้นเหรอ?” ดีโน่พูดพลางปลดอาภรณ์ของฮิบาริออกทีละชิ้นๆ ฝ่ายฮิบาริเองที่กำลังมองหาอาวุธคู่กายของตนอยู่ แต่กลับต้องผิดหวัง เพราะสิ่งที่ตนกำลังหาอยู่นั้นได้อยู่ที่มุมห้องซึ่งไกลจากเตียงนี้อยู่มาก และมันได้เคลื่อนย้ายไปอยู่ที่นั่นได้ตั้งแต่เมื่อไร่ก็ไม่รู้
“นี่เคียวยะ ทำไมนายถึงได้ไปคบกับแซนซัสล่ะ ฉันให้ความสุขนายไม่พอเหรอ?” เมื่อฮิบาริหันกลับมาอีกทีก็พบว่าร่างกายตัวเองได้เปลือยเปล่าซะแล้ว แถมคนที่คร่อมเขาอยู่ก็มีเพียงเสื้อตัวเดียวเท่านั้น
“ฉันจะคบกับใครมันก็เรื่องของฉัน แกออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้!!” ฮิบาริตะโกนเสียงดัง ยิ่งทำให้ม้าพยศไม่พอใจเข้าไปใหญ่
“หึ! คิดว่ามาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันจะยอมปล่อยนายไปง่ายๆงั้นเรอะ!!”
----------------------------- เนื่องจากเป็นฉากเรท จึงขอตัดไปค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ---------------------
.
.
.
.
“นี่ ลุซซูเรียว่าสองคนนั้นจะเป็นยังไงบ้างอ่ะ” เบลเฟกอลว่าพลางโยนมีดในมือเล่นอย่างสบายใจเฉิบหลังจากที่เขาได้เล่าเรื่องที่เขารู้มาจากการแอบฟังที่ห้องทำงานของบอสให้ลุซซูเรียฟังทั้งหมด และต่อด้วยการเปิดทางให้ม้าพยศเข้าไปในห้องของฮิบาริได้ง่ายๆ
“เจ๊ว่าคนเรียบร้อยไปแล้วล่ะ แต่...จะว่าไป เจ๊ก็สงสารหนูฮิบาริเหมือนกันนะเนี่ย” กระเทยสาว(?)พูดพลางวางมะเขือเทศไปบนแก้ม
“แต่เพื่อช่วยบอสกับสคอลโล่แล้ว เราก็ต้องทำนะ” มาม่อนว่าพลางนับเงินพลาง
“นี่ๆ แต่ถ้าสองคนนี้ไม่แฮปปี้กันล่ะ ม้าพยศก็ต้องมาแย่งสคอลโล่อีกล่ะสิ” เบลทำหน้าครุ่นคิด
“ตอนนี้เราได้แต่ภาวนาให้บอสรู้ใจตัวเองไวๆแล้วกัน” กระเทยร่างหนาทำหน้าซีเรียสเช่นกัน
“อ้าว!? แล้วถ้าบอสรู้ใจตัวเองแล้วจะทำไมเหรอ?” ผู้มียศเป็นเจ้าชายเอ่ยถามด้วยใบหน้าสงสัย
“แกนี่โง่จริงๆ ก็ถ้าบอสรู้ใจตัวเองแล้ว ก็คงไม่ปล่อยสคอลโล่ให้เป็นของคนอื่นง่ายๆหรอกน่า” มาม่อนว่าพลางส่ายหัวระอาใจกับความฉลาดเหลือเกินของคนตรงหน้า
“อ๋อ!! อย่างนั้นนี่เอง มาม่อนนี่เก่งจัง” เบลว่าพลางทำหน้าเหมือนตรัสรู้แล้ว
“แกโง่เองต่างหาก ว่าแต่...เอาค่าพูดมาร้อยล้าน” นักฆ่าแห่งหมอกว่าพลางแบมือขอเงินจากเบลเฟกอล
“ชิชิชิ เจ้าชายเป็นเจ้าชายนะ เรื่องอะไรต้องจ่าย”ผู้เรียกตนเองว่าเจ้าชายหันหน้าไปอีกทาง
“เฮ้ยๆ ถ้าไม่จ่ายเดี๋ยวเจื๋อนซะเลยนี่” เจ้าแห่งความงกยังคงทวงเงินไป
“ก็บอกว่าไม่จ่ายไงเล่า” เบลก็ยังเถียงต่อไม่เลิกเช่นกัน จนกระเทยต้องหันหน้าให้กับความปัญญาอ่อนของคู่นี้... “เฮ้อ!! ถึงยังไงก็ภาวนาให้บอสรู้ใจตัวเองสักทีล่ะกัน ส่วนเรื่องแผนที่ได้ยินในห้องบอสนั่น...คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง”
.
.
.
.
TBC.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอร้องนะคะ ถ้าต้องการตอนที่ถูกตัดไป กรุณาเมล์มาเองนะคะ เพราะว่าแพรวค่อนข้างจะยุ่งน่ะคะ ฟิคที่ลงมาตลอดๆนี้ ก็เนื่องจากแพรวแต่งมาก่อนหน้านี้ซักค่อนเรื่องแล้วอ่ะค่ะ เลยทยอยลง ไม่ได้ขยันอะไรเลย =_=:;
ความคิดเห็น