คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter10
Chapter10
“อืม...” เจ้าของนัยน์ตาสีรัตติกาล ผู้เป็นผู้พิทักษ์เมฆาแห่งวองโกเล่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อรู้สึกถึงความเย็นที่กระทบกับผิวกาย กับแสงแดดเจิดจ้าที่ส่องมากระทบกับดวงตา
เขาเอื้อมมือไปคลำบริเวณที่นอนข้างๆตน หมายจะได้เจอกับร่างของคนที่อยู่ข้างกายเขาเมื่อคืน แต่สิ่งที่เขาสัมผัสได้นั้นมันเป็นเพียงความว่างเปล่าและความเย็นชืดของเตียงเท่านั้น
“หึ! น่าสมเพศจังเลยตัวฉัน” ฮิบาริพูดกับตัวเองเบาๆ พร้อมกับน้ำใสๆที่เอ่อล้มอยู่ขอบดวงตา ก่อนที่มันจะร่วงหล่นลงช้าๆลงสู่เตียงนอน
“เฮ้อ!!” ฮิบาริส่ายหัวเบาๆเพื่อไล่ความรู้สึกบ้าๆนี้ออกไป ก่อนที่จะยันตัวเองลุกขึ้นจากเตียง แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บแปลบที่แล่นเข้าสู่สมอง “พลั่ก!” เขาล้มลงบนเตียงอีกครั้ง
เขานอนอยู่บนเตียงนั้นชั่วครู่ จึงตัดสินใจลองลุกขึ้นจากเตียงอีกครั้ง ซึ่งเขาก็ทำสำเร็จ เขาพยุงตัวเองเข้าห้องน้ำ เพื่อชำระล้างร่างกายจากกิจกรรมเมื่อคืน...
และในขณะที่ฮิบาริเคียวยะเผชิญอยู่กับความเจ็บใจ(และเจ็บสะโพก)นั้น ก็มีคู่บางคู่เพิ่งตื่นนอน
“เฮ้ย!! ไอ้ฉลามสวะ แกออกไปจากแขนฉันเดี๋ยวนี้เลยน่ะ!” บอสแห่งวาเรียว่าพลางพลักหัวฉลามน้อยงัวเงียที่มาอยู่ในอ้อมแขนตนตั้งแต่เมื่อไร่ไม่รู้ออกไป
“อืม...” แต่ถึงกระนั้น สคอลโล่ก็ยังคงไม่ยอมตื่นง่ายๆ
“ไอ้สวะ ตื่น!!” แซนซัสตะโกนเสียงดัง แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้สคอลโล่ยอมตื่นอีก จนในที่สุด “ปึด!” บอสแห่งวาเรียตัดสินใจดึงผมของสคอลโล่อย่างแรง ทำให้ร่างบางที่ไม่ยอมตื่นนั้น ตาใสแป๋วทันที
“โอ้ย!! บอส เจ็บนะเฟ้ย!!” ฉลามหนุ่มโวยวายทันที
“ก็ใครใช้ให้แกไม่ยอมตื่น!!” แซนซัสว่าพลางทำหน้าคิ้วขมวด แต่สคอลโล่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก พลางมองไปรอบๆ และได้รู้ว่า ตนนั้นอยู่ในอ้อมกอดของแซนซัส
“เฮ้ย!! บอส ก็นอกใจฮิบาริเรอะ” สคอลโล่ถามด้วยแววตาเป็นประกาย
“แกเอาเรื่องบ้าๆนี้มาจากไหน!!” บอสแห่งวาเรียถามเสียงเหี้ยม
“ก็นี่ไง” สคอลโล่พูดพลางชี้ให้แซนซัสมองตนที่อยู่ในอ้อมแขนเขา
“เฮ้ย!!” แซนซัสรีบปล่อยสคอลโล่ทันที ซ้ำยังพลักสคอลโล่จนตกเตียงอีกด้วย
“โอ้ย! ไอ้บอสเวร ทำเหมือนกับฉันจะชิงพรหมจรรย์แกอย่างนั้นแหละ ที่จริงฉันเป็นฝ่ายเสียหายนะโว้ย!!” สคอลโล่บ่น
“แกจะเสียหายได้ยังไง ในเมื่อแกเป็นคนเข้ามาในอ้อมกอดฉันเอง” แซนซัสตอกกลับ ทำเอาสคอลโล่งงเป็นไก่ตาแตก
“แล้วแกรู้ได้ยัง” สคอลโล่ถามด้วยความสงสัย
“ฉันไม่มีทางดึงแกมากอดหรอก” บอสแห่งวาเรียพูดพลางลุกขึ้นจากเตียง
“เฮ้ย!! แกเองก็รู้ไม่จริงนี่หว่า!? อย่ามาทำเป็นรู้หน่อยเลย” สคอลโล่ยังคงโวยวายไม่หยุด
“จำไว้นะ...” แซนซัสพูดพลางเดินย้อมกลับมาหาสคอลโล่
“...” แซนซัสเชิดหน้าสคอลโล่ขึ้นแล้วพูดว่า...
“...ฉันถูกเสมอ” กล่าวจบ เขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้สคอลโล่นั่งอ้าปากค้างในความเอาแต่ใจของร่างสูง และเมื่อแซนซัสหันมองกลับมาอีกครั้ง เขาก็ต้องหัวเราะเบาๆในการกระทำของร่างเล็ก…และจนกว่าร่างเล็กจะรู้สึกตัว และหยุดอึ้งนั้น ร่างสูงก็ได้เดินเข้าไปในห้องน้ำซะแล้ว
“ไอ้ ไอ้...ไอ้บอสบ้า!!” สคอลโล่ไม่รู้จะสรรหาคำใดมาด่าเจ้านายของตัวเองได้อีกแล้ว คำที่พูดออกมานั้นก็เค้นแทบตายในสมอง...
.
.
.
.
.
เมื่อบอสแห่งวาเรียและรองหัวหน้ากลับมาถึงปราสาทวาเรีย ก็เจอกับเบล มาม่อน ลุซซูเรียออกมายืนต้อนรับ และที่ขาดไม่ได้คือ...ฮิบาริ และน่าแปลกที่ฮิบาริเดินมาต้อนรับพวกเขาด้วยอาการเจ็บสะโพกนิดหน่อย
“กลับมาแล้วเหรอ แซนซัส” ฮิบาริถามพร้อมเดินเข้าไปใกล้ร่างสูง แล้วจุมพิตเบาๆหนึ่งที
“อืม” ร่างสูงตอบพลางโอบเอวร่างบางไว้ ก่อนที่จะพากันเดินเข้าไปในปราสาท สคอลโล่ได้แต่มองภาพภาพนั้นด้วยแววตาเจ็บปวดก่อนที่จะเดินออกไปอีกทางหนึ่ง
“ชิชิชิ บอสทำร้ายจิตใจสคอลโล่อีกแล้วอ่ะ บอสนิสัยไม่ดีเลย เจ้าชายไม่ชอบ” หลังจากที่สคอลโล่เดินออกไปไกลจนไม่มีทางได้ยินแล้วนั้น เบลก็เอ่ยปากพูดทันที
“อืมๆ เจ๊คิดว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะว่าแผนนั่นแน่เลย ตอนแรกเจ๊ก็ไม่นึกเอะใจหรอกนะ คิดไว้ว่าน่าจะเป็นแผนฮันนีมูนของบอสกับฮิบาริแน่ๆเลย เลยต้องปรึกษาเรื่องสถานที่ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับพวกวองโกเล่น่ะ แต่ก็แอบสงสัยนิดๆนะว่าทำไมไม่ปรึกษาพวกเรา แต่ตอนนี้เจ๊รู้แล้วล่ะ ต้องเป็นแผนอะไรวิปริตๆของพวกนั้นแน่ๆเลย” ลุซซูเรียให้ความเห็น
“งั้นเราไปเจี๋ยนพวกมันดีมั๊ย?” มาม่อนพูดพลางทำหน้าเหี้ยม
“เจ้าชายไปด้วยนะ!!” และเบลเฟกอลที่ทำหน้าโรคจิตมากกว่าเดิม
“อย่าดีกว่านะ! เพราะเจ๊คิดว่า พวกนั้นต้องต้องมีจุดประสงค์เดียวกับเราแน่ๆเลย ที่จะช่วยให้บอสกับสคอลโล่สมหวังกันน่ะ” ลูซซูเรียพูดอย่างน่าเชื่อถือ
“อืมๆ” เบลว่าพลางทำหน้ารับรู้
“ฉันคิดว่า เราควรไปคุยกับพวกนั้นเรื่องนี้ดีกว่านะ” มาม่อนให้ความคิดเห็นดีๆ
“เจ๊เห็นด้วยกับมาม่อนนะ” ลุซซูเรียว่า
“งั้นตอนที่พวกนั้นมาที่นี่ตอนเย็นวันนี้ เราค่อยคุยกับพวกนั้นล่ะกัน” ลุซซูเรียสรุป
“อื้ม!!” ทุกคนที่เหลือขานรับพร้อมกัน
.
.
.
TBC.
ต้องขอโทษทีนะคะ ที่แพรวมาอัพช้า เพราะว่าแพรวงานยุ่งมากๆเลยค่ะ ที่ตอนนี้มาอัพได้ก็เพราะว่า โครงงานเสร็จไปวิชานึงแล้วอ่ะค่ะ ฮุเล่ๆ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ
ความคิดเห็น