คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 First Kiss
บทที่ 2
FIRST KISS
หลังจากวันคุยโทรศัพท์กับมินซอกวันนั้น
ฉันก็ไม่เห็นหน้าหมอนั้นอีกเลย นี่ก็ผ่านไป เกือบจะสามวันแล้ว…..
หมอนี่ไปตายที่ไหนน่ะ ยิ่งคิดแล้วก็หงุดหงิด
แต่เอ๊ย!นี่ฉันเป็นอะไร?
อย่าบอกน่ะ ว่าฉันกำลังคิดถึงหมอนั้น อ่ะ ไม่จริงงงงงงงง
“ นี่ (ชื่อคุณ) เหม่ออีกแล้วน่ะ เป็นไรมากป่ะเนี๊ย ไม่สบายหรือป่าววว”
เสียงเพื่อนใหม่ของฉันดังขึ้นใกล้ๆ นายุลถามฉันด้วยความเป็นห่วง
“ป่าว ฉันไม่เป็นไร ฉันสบายดี แค่มีเรื่องให้ต้องคิดนิดหน่อย
อืมม…วันเสาร์นี้นายุลว่างป่ะ ไปดูหนังกับฉันหน่อย”
ฉันเอ่ยปากชวนนายุล
อย่างน้อยถ้านายุลไปด้วย ก็คงจะดีกว่าไปกับหมอนั่นสองคนล่ะน่ะ
“ เดี๋ยวฉันขอกลับไปคิดดูก่อนน่ะ เดี๋ยวตอนเย็นๆ ฉันจะโทรหา” นายุลยิ้มให้
เธอเป็นคนน่ารัก ยิ้มง่าย เพราะอย่างนี้ไง เราถึงได้เป็นเพื่อนกัน
ตอนนี้ฉันเริ่มจะสนิทกับทุกคนในห้องล่ะ
แต่เมื่อมีคนดี มันก็ย่อมมีพวกไม่ดีถูกป่ะ!!
“ จางมินเธอว่ายัยนักเรียนใหม่นี่น่าหมั่นไส้ป่ะว่ะ”
นั่นไง…ฉันพูดผิดที่ไหน นี่ขนาดคิดยังไม่ทันจะจบเลยน่ะเนี่ย
เสียงแทรกก็ดังมาซะล่ะ
“ ใช่ๆ มินยูนี่ฉันได้ยินมาว่า ยัยนั่นเข้ามาวันแรกก็อ่อยมินซอกของเธอซะแล้ว เราน่าจะไปสั่งสอนให้ยัยนั่นรู้ซะบ้างน่ะว่ามินซอกน่ะเป็นของ ของ ใคร!”
เมื่อพูดจบยัยมินยง มินยู อะไรซักอย่างก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาฉันอย่างหาเรื่อง
“ นี่เธอฉันขอเตือนเธอไว้เลยน่ะ ว่าอย่ามายุ่งกับมินซอกของฉัน!”
เหอะ! นี่คิดจะหาเรื่องกันหรอ รู้จักฉันน้อยไปซะล่ะ
“ ก็แล้วไงอ่ะ หมอนั้นเข้ามาหาฉันเองนี่ ช่วยไม่ได้”
ฉันพูดพลางเหยียดยิ้มส่งไปให้ ยัยมินยูอย่างท้าทาย
ส่งผลให้ยัยนั้นปรี๊ดแตก กรูเข้ามากระชากต้นคอของพร้อมกับเงื้อมือขึ้นหมายจะตบ
เฮ้ย.....ตบเลยหรอ นี่จะแรงไปไหม
อ๊ากกก ทันใดนั้นก็มีมือปริศนามาจับไว้ก่อนที่จะโดนหน้าฉัน ฮู่วว เกือบแล้วไหมล่ะ
“ เธอจะทำอะไร!” เฮ้ยนี่มันมินซอกนี่
“มะ…มินซอก” ยัยนั้นเมื่อรู้ตัวว่าคนที่เข้ามาจับมือเธอไว้นั้นเป็นมินซอก เธอก็ทำตัวไม่ถูกเลย
เฮ้! ยัยปีศาจที่กลายร่างจะตบฉันเมื่อกี้หายไปไหน
ทำไมฉันเห็นหัวใจลอยออกมาจากตายัยนั้นเป็นระยะๆ ด้วย
แล้วฉันก็สะดุ้งเมื่อมินซอกตะโกนขึ้น
“ ฉันถามว่าเธอกำลังจะทำอ่ะไร ไม่ได้ยินหรือไง!” มินซอกแสดงสีหน้าโกธรอย่างเห็นได้ชัด
“ ฉันจะสั่งสอนยัยนั่นที่บังอาจมายุ่งกับนายไง” มินยูตอบเสียงอู้อี้ ฟังไม่ค่อยได้ความ คล้ายกำลังกลัวมินซอก (อย่างนายนี่น่ะเหรอ จะหน้ากลัว)
“เธอจะไปทำอย่างนั้นทำไม ทำไปแล้วได้อะไร ฉันเหลืออดกับเธอจริงๆ เลยมินยู”
“ก็ฉันได้ยินเขาลือกันให้แซด ว่ายัยนั่นน่ะมันไปอ่อยนาย นี่ฉันเป็นแฟนนายน่ะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้นไม่ใช่หรอไง”
ยัยนั้นพูดจบก็เดินเข้าไปกอดแขนมินซอกแล้วทำหน้าออดอ้อน ออเซาะ เหอะ! สงสัยเขาคงจะเป็นแฟนกันจริงๆ ซิน่ะ หมอนั่นไม่ได้ปฏิเสธ ด้วยตอนที่มินยูพูด
“ มินยู ขอโทษ (ชื่อคุณ) ซะ” มินซอกพูดเสียงแข็ง
“ ไม่!! มินยูไม่ผิด มินยูไม่ขอโทษ” ยัยนี่พูดจบก็หันหน้าหนีมินซอก
เมื่อเห็นดังนั้นมินซอกก็ถอนหายใจเบาๆ
แล้วหมอนี่ก็เดินเข้ามาหาฉันที่ยืนนิ่งอยู่
หมอนี่ขว้าข้อมือฉันแล้วลากฉันออกไปจากห้อง
แต่มินยูหันมาเห็นเธอจึงรีบเข้ามาขวางหน้าเราไว้
“ นี่ มินซอกนายจะไปแบบ นี้ไม่ได้น่ะ”
มินซอกถอนหายใจออกมาอีกรอบ บ่งบอกให้รู้ว่าเค้ากำลังเหนื่อยที่จะอธิบาย
“ ถ้าฉันจะไปแล้วใครจะทำไม?”
“ มินซอก! นี่ฉันเป็นแฟนของนายน่ะ” มินยูพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ คล้ายกำลังจะร้องไห้
“ เหอะ! เลิกกันเถอะมินยู”
“ ห๊า อะไรน่ะ / ห๊า!!” ฉันกับยัยมินยูตะโกนขึ้นพร้อมกัน
“ ฉันกับเธอเรา เลิก กัน เถอะ ชัดไหม……” มินซอกพูดเสียงดังฟังชัด
อะไรมันจะง่ายขนาดนี้ว่ะ
“ป่ะเราไปกันเถอะ ว้า…..^^ ฉันหิวจังเลย” พูดจบมินซอกก็จูงมือฉันออกไปเฉยเลย
ทิ้งให้ยัยมินยูกรีดร้องอยู่อย่างนั้น
นี่นายรู้สึกอะไรกับเหตุการณ์นี้บ้างไหมนี่ ^^
โรงอาหารโรงเรียนคังนัม
“ นี่นายฉัน ถามจริงเหอะ นายไม่รู้สึกเสียใจอะไรบ้างเลยหรอ?” ฉันถามอย่างสงสัย
“ ไม่นี่ ทำไมฉันต้องเสียใจด้วย
ฉันไม่ได้รักยัยนั่นซะหน่อย ยัยนั่นมาขอฉันคบเอง ฉันก็คบๆ ไปงั้นๆ แหละ เธอก็เห็นนี่นาว่ายัยนั้นน่ะทำตัวหน้ารำคาญแค่ไหน
ฉันคงทนคบต่อไปไม่ไหวหรอก…..ที่สำคัญน่ะนะ
ฉันเจอคนที่ใช่แล้วด้วยล่ะ”
มินซอกพูดพลางดูดน้ำหวานในแก้วไปด้วย
แล้วไอ้ตรงประโยคสุดท้ายนี่พูดไปพร้อมกับจ้องหน้าฉันไปด้วย นี่มันหมายความว่าไงคะ
จู่ๆ ก็มีผู้ชาย สูง หล่อหน้าตาดีคนนึง เดินเข้ามา
“ เฮ้ย! มินซอกนี่โดดเรียนคาบสาม
เพื่อมาหาหญิงหรอว่ะ อ่ะ…..น่ารักจังคร้าบ
ผมชื่อ ชาลยอลน่ะครับเป็นเพื่อนมินซอก
ผมจีบไม่ง่าย แต่ได้ไม่ยาก สนใจ…. โอ๊ยย”
คนที่ชื่อชาลยอลร้องขึ้นเมื่อโดนมินซอกเบิดกระโหลดไปหนึ่งที่
“ ไร ว่ะ แซวแค่นี้ก็ไม่ได้ โถ่วววว ทำเป็นหวง!!” ชาลยอลบ่นพลางลูบหัวตัวเองปรอยๆ
“ ยินดีที่ได้รู้จักจ้าชาลยอล ฉัน (ชื่อคุณ) น่ะ”
ฉันบอกพลางส่งยิ้มหน้ารักให้ชาลยอล
หลังจากที่แนะนำตัวกับชาลยอล
ฉันกับชาลยอลก็พูดอะไรกันอีกนิดหน่อย
จากนั้นเขาก็ขอตัวไปหาไรทาน
เพราะมี่ก็เที่ยงกว่าๆ แล้ว
ทิ้งให้ฉันกับกับมินซอกให้อยู่ด้วยกันสองคนเช่นเดิม
.............แต่มีสิ่งที่เปลี่ยนไปคือสีหน้าของมินซอก
เอ่อ นายไปกินรังแตนที่ไหนมาป่ะเนี๊ย บูดบึ้งเชียว เมื้อกี้ยังอารมณ์ดีอยู่เลยนี่นา
“ เฮ้…. มินซอก นายเป็นไรอ่ะ กินข้าวต่อดิ ใกล้จะหมดเวลาพักแล้วน่ะ”
“ ไม่มีอารมณ์จะกิน!!” มินซอกตอบเสียงหวน พร้อมกับก็ทำแก้มป่อง เฮ้ย! โมเม้นนี้มาอีกแล้วน่ะ อ๊ากก มันน่ารักเกินไปป่ะ จะไม่ทน
“ มีใครบอกไหม นายทำอย่างนี้แก้มนายโคตรเหมือนซาลาเปาเลย ฮาๆๆๆ อุ๊บ….” ฉันหัวเราะมินซอกอย่างไม่ลืมหูลืมตา จู่ๆ ก็มีสัมผัสเบาๆ แตะลงริมฝีปากของฉัน สัมผัสเมื่อกี้มะ….
มัน คือ ปาก!!
อ๊าก มินซอกยื่นหน้าเข้ามาจุ๊บปากฉัน อ๊ากกกกกกก ไอ้บ้า!!!
>>>>To Be Continued<<<<
ความคิดเห็น