ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สลาย
อีไม่ี่อาทิย์้าหน้านี้เาะเรียนบาฮอวอส์แล้ว
แ่เายัไม่ไ้บอับนๆนั้นให้เานนั้นไ้รับรู้เลยว่า เานั้น
รัอีฝ่ายมาแ่ไหน เานนั้น็ไม่ใ้ใรอื่น
เาือ ศ.เเวอร์รัส สเนป และเาือแฮร์รี่ พอเอร์
เ็ายผู้รอีวิาอมมาร
อนนี้ผมยืนอยู่ใ้้นไม้หน้าทะเลสาป ะที่้นไม้เปลี่ยนสีเป็นสีส้มเหลือ
อนนี้ใบไม้ำลัร่วโรยลมาน่าเสียายนะที่มัน้อถูเยือบ้ำไปมาาผู้น
และอีไม่ี่อาทิย์ผม็ะเรียนบแล้ว แ่ผมแอบรัใรนหนึ่และยัไม่ไ้
บอให้เารู้ ว่าผมรัเามาแ่ไหน ไม่รู้ว่าะมีโอาศไ้บอรึเปล่า้วย้ำไป
"แฮร์ แฮร์รี่ แฮร์รี่"
"ฮะ ฮะว่ายัไรอน"
"ันเรียนายั้นานแล้วนะ "
"แล้วนายมีอะไรรึป่าวรอน"
"แ่ันะถามนายว่ารายานวิาอสเนปนายทำเสร็รึยั"
"แ่เนี่ยเอเหรอรอน เรียะเสียัเลย"
"็นายมัวเหม่อเรียเท่าไหร่็ไม่อบันสัทีนี่"
"แล้วนายถามทำไมมีไรเหรอ"
"ัน็แ่ะอลอหน่อยอ่ะ"
เาหันไปมอเฮอร์ไมโอนีที่อนนี้ำลัิาใส่รอนอย่าอวามเห็น
ึ่อนนี้เธอำลัส่ายหน้ามาทาเาว่า
'ไม่้อให้ลอเลยนะแฮร์รี่'
"เออ....ไม่ไ้หรอรอน "
"ทำไมอ่ะแฮร์"
"เออ เื่อันสิรอนนายทำเอเถอะนะ"
"นั้นสิรอน รายานนายนายวรทำเอนะ"
เฮิร์มพูพร้อมิาใส่อย่าแรไปทารอน แล้วหันมาพูับเาว่า
"แฮร์ันว่าเราไปินอาหารเย็นที่ห้อโถีว่า"
"อืม เราไปันเถอะ"
ห้อโถให่ยัเ็มไป้วยบรรานัเรียนทุั้นปีั้แ่ ปี1-7
พวเาเินเ้าไปนั่ที่ประำอพวเาเ่นเิมเหมือนทุรั้ที่ผ่านมา
แ่ที่ไม่เหมือนทุปีที่ผ่านมาือพวเาและเรโ มัลฟอย
ลายเป็นเพื่อนันั้แ่สรามับอมมารบไป พวเาเริ่มสนิทันมาึ้น
อนนี้สายาอเาำลัอไปที่โ๊ะอะอาารย์ มอเห็นร่าสูที่
มีสายาที่เย็นาลอเวลา นเฮิร์มเรียนั้นแหละถึไ้สิ
"แฮร์ แฮร์ แฮร์รี่"
"ว่าไเฮิร์ม"
"ันเรียนายั้นานแล้วนะแฮร์รี่" เฮิร์มพูพร้อมทำาวามายัเา
"โทษทีเฮิร์ม ว่าแ่อะไรเหรอ"เาถาม
"ันะบอว่านายอย่าลืมรวบรวมรายานไป้วยนะ"เธอบอพร้อมับมอไปทา
ศ.สเนป
"อ่อ อนเอาไปส่อย่าเผลอมอนโนุล่ะ"บอพร้อมยิ้มแล้วส่ายหน้า้าๆ
ใ่ว่าเธอะไม่รู้ว่าเพื่อนเธอิยัไับศ.ผู้แสนเย็นานนั้น
"อืม"เฮ้ออออะบอยัไีนะ
หลัอาหารเย็นแฮร์รี่นำรายานไปส่
๊อ ๊อ ๊อ
"เ้ามา"
"มีอะไรุพอเอร์"
"เออ ผมเอารายานมาส่รับ"
"เอาวาไว้รอนั้นแหละ แล้วออไปไ้แล้ว"
"อ้อ รับ"วารายานเสร็เา็ออมา
หลัออมาาห้ออเเวอร์รัสเา็เอเ้าับมัลฟอย
"อ้าว มัลฟอยมาหาศ.สเนปหรอ"
"ใ่ ว่าแ่นายมาทำอะไร"
"อ้อ ันเอารายานวิาปรุยามาส่นะ"
"อ้อเหรอ เออริสิว่าแ่นายบอเาไปรึยั"
"บออะไรล่ะ"
"็บอว่านายรัเาไพอเอร์"
"ันลัวมัลฟอย"
"ลัว นายลัวอะไร"
"ันลัวโนปิเสธ"
"นี่ นายปราบอมมารมาแล้วนะยัะลัวอะไรอี"
"เอาี้ันให้เวลานายถึสิ้นปีารศึษานี้"
"เวลา เวลาอะไร"
"เวลาทำใไ พอบารศึษานี้นาย็บอเาไปเลย"
"อืม ็เ้าถ้าเหมือนันนะ ทำใสัหน่อยเวลาโนปิเสธะไ้ไม่เ็บมา"
"ยัั้นสิเพื่อน"
"อบในะ ั้นันลับหอ่อนนะ"
แล้วพวเา็แยย้ายันไป
ทา้านเรโ มัลฟอยที่เ้ามาในห้ออศ.วิาปรุยาแล้ว็โนถามทันที
"เรโ เมื่อี้เธอุยอยู่ับใรไม่ทราบ"
"เออ ผมุยอยู่ับพอเอร์อยู่นะรับศ."
"ว่าแุ่เรียผมมามีอะไรรึป่าวรับ"
"หลัเธอบ ันอยาไ้เธอมาเป็นผู้่วยันหน่อย"
"เออ ไ้รับศ. ั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วผมอัว่อนนะรับ"
"เิ"
ในที่สุวันบารศึษา็มาถึ มันือวันที่เา้อบอรัศ.สนป
อนนี้ศ.มัอนาัลำลัล่าว
"อนนี้็บไปอีับปีารศึษาหนึ่แล้ว สำหรับปี1-6อให้
พวเธอมีวามสุปิเทอมฤูร้อนนี้และปี7ันอให้พวเธอมีวามสุ
ับานที่พวเธออย่าะทำ อให้โี และเริ่มานเลี้ยไ้"
พอเธอล่าวบ็มีอาหารมามายอยู่รหน้าอพวเา
เาปีัวออมาาห้อโถให่แล้วและอนนี้เาำลัะไปที่้นไม้แถว
ทะเลสาปเายืนอยู่อย่าั้นเป็นเวลานานเท่าไหร่็ไม่รู้ ระทั่ไม่รู้ว่ามีใร
นหนึ่เินมาทาเา
"เธอมายืนทำอะไรรนีุ้พอเอร์"
"ผมแแ่มายืนรับลมนะรับศ.แล้วศ.มาทำอะไรรนี้ล่ะรับ"
"ันถามเธอ ไม่ใ่มาถามย้อนลับ"
เายืนิ่สัพัหนึ่แล้วึัสินใเอ่ยออมา
"เออ ศ.รับผมมีอะไระบอ"
"ว่ามาสิุพอเอร์"
"เออ ือผมรัุนะรับศ."
"เธออย่ามาล้อเล่นหน่อยเลยพอเอร์ ไม่มีใรรัันริหรอ"
"ผมไม่ไ้ล้อเล่นนะรับศ. ผมพูริและผมไม่ิที่ะล้อเล่น้วย"
"ไม่มีใรรัันริหรอนะ ถึเธอะไม่ไ้ล้อเล่นแ่ัน็ไม่มีวันรัเธอ"
"ทำไมรับ"
"เพราะว่าันรัแ่ลิลี่นเียวเท่านั้นและะรัลอไป"
พูบ็เินาไป พร้อมลับเยียบหัวใที่แสลายอเาไป้วย
และโยไม่รู้ัวน้ำใสๆ็ไหล่ลมาั้แ่เมื่อไหร่ไม่รู้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น