นกไร้หาง
ครั้งหนึ่งนกคุ่ม* และสุนัขจิ้งจอก** บังเอิญมาพบกันบนถนนสายหนึ่ง
“วันนี้ข้าจะแสดงขบวนแห่ของผู้มีบรรดาศักดิ์ให้เจ้าดู แต่เจ้าต้องช่วยเหลือข้าโดยแปลงตัวเป็นเสาหลักข้างถนนนะ” นกคุ่มเสนอแนะ
สุนัขจิ้งจอกตอบตกลงและแปลงตัวเป็นเสาหลักข้างถนนตัวหนึ่ง แล้วนกคุ่มก็บินไปเกาะอยู่บนหัวเสาด้วยท่าทางสง่างามและเย่อหยิ่ง ในไม่ช้าก็มีคนหามแคร่*** คนหนึ่งผ่านมา เขาแบกเสาต้นหนึ่งซึ่งยาวประมาณ 6 ฟุต ไว้บนบ่า เขาเดินผ่านรูปร่างแปลกประหลาดอันเกิดจากการต่อตัวกันของสุนัขจิ่งจอกและนกคุ่ม แต่นกคุ่มก็ไม่สนใจเขาและไม่มีทีทาว่าจะบินหนี
“เจ้าเป็นนกที่แสนจะอวดดี!” คนหามแคร่ร้องและใช้ปลายเสาที่เขากำลังแบกอยู่โขกเจานกคุ่มซึ่งกำลังนั่งอยู่บนหัวของสุนัขจิ้งจอกซึ่งปลอมเป็นเสาหลักข้างถนน นกคุ่มจึงค่อย ๆ กระโดดหนีไป เสาต้นนั้นจึงพลาดไปโดนสุนัขจิ้งจอกเข้า เมื่อคนหามเคร่เห็นเช่นนั้นก็หัวเราะ แต่สุนัขจิ้งจอกกลับโกรธจัด
“เจ้าบอกข้าว่าเจ้าจะแสดงขบวนแห่ของผู้มีบรรดาศักดิ์ให้ข้าดู และขอให้ข้าแปลงตัวเป็นเสาหลักข้างถนน แต่พอข้าถูกคนหามตีเอา เจ้ากลับไม่สนใจ และบินหนีไป” พูดจบสุนัขจิ้งจอกก็ตรงเข้าตระครุบนกคุ่มอย่างรวดเร็วและคาบมันไวในปาก
ดังนั้นนกคุ่มซึ่งถูกสุนัขจิ้งจอกตะครุบเข้าไปไว้ในปากของมันโดยไม่ทันระวังตังจึงไม่สามารถเคลี่อนไหวมันร้องว่า
“อา......แม่ที่น่าสงสารของข้า! ท่านสุนัขจิ้งจอกหากท่านคาบข้าไว้เพื่อจะกินเช่นนี้ ข้าจะไม่สามารถกล่าวคำอำลาแม่ของข้าได้เลย ท่านโปรดกรุณาร้องเรียกแม่ชองข้าให้ข้าด้วยเถิด”
“ได้สิ!” สุนัขจิ้งจอกพูด “ข้าจะร้องเรียกแม่ของเจ้าให้เข้าเพียงหนเดียวเท่านั้นนะ” แล้วสุนัขจิ้งจอกก็ร้องเรียกแม่นกคุ่มเสียงดังสั่น
ทันทีที่สุนัขจิ้งจอกอ้าหากร้อง นกคุ่มก็บินออกจากปากของมันแล้วหนีรอดไปได้ สุนัขจิ้งจอกโกรธจัด จึงตะปบหางนกคุ่มไว้ นกคุ่มรู้ดีว่ามันหากไม่หนีไปครั้งนี้ จะต้องเสียชีวิตแน่นอน
มันจึงพยายามดึงตัวให้รอดพ้นจากสุนัขจิ้งจอกอย่างสุดกำลัง และในที่สุด หางของมันห็ขาด!
และนี่คือเรื่องที่อธิบายว่าเหตุใดนกคุ่มจึงไม่มีหางทุกวันนี้
ความคิดเห็น