นายตัวร้าย กับ ยัย ตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #5 : เล่นที่เผลอ

                           บทที่ 5
~ เฮ้อ สบายจัง เย็นด้วย ที่นี่ที่ไหนเนี่ย งง ???
"อ้าว !! หนูเกษตื่นแล้วเหรอ" ครูห้องพยาบาลพูด
นี่ฉันมาอยู่ห้องพยาบาลเหรอเนี่ย
"+_+ เออ ค่ะ" ฉันตอบไปทั้งยังงงอยู่ แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย
"ไม่ต้องสงสัยหรอก คือหนูเกษเป็นลมระหว่างวิ่งไกลนะ" ครูพูดอย่างรู้ทัน ครูคะ ไปเป็นหมอดูดีกว่า รุ่งกว่าเยอะเลย
"ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดพร้อมไหว้ครูด้วย (-/\-)
"นี่ ยัยเกษ มาหาแล้ว โว้ย" ไม่ต้องสงสัย นั่นก็ยัยเพื่อนซ่า ทั้งแก็งค์เลย
"นี่ได้ข่าวว่าท่านโอ๊ดของเธอฉันอุ้มเธอมาส่งนี่" ยัยเมย์พูด
"เออ อ้อมกอดนั่นเป็นไงบ้างอ่ะ น่าอิจฉาจัง อิอิ" ยัยพลอยพูดเสริมด้วย ฮึ่ย!!! มันน่าเลิกคบไหมนี่ เพื่อนเป็นลม แต่ถามถึงผู้ชาย
"ไม่รู้เราเป็นลม โว้ย แล้วพวกแกจะมาหาฉันหรือจะมาหาอีตานั่น" ฉันพูดอย่างอารมณ์เสีย
"นี่ เกษอย่าเรียกท่านโอ๊ดอย่างนั่นนะ" ยัยเมย์รีบตอบทันทีมันไปเป็นของแก่ตอนไหนเนี่ย

"ว่าแต่ แกเป็นไงบ้าง" ดาวถาม เออ มีเป็นห่วงกันอยู่คนเดียว เพื่อนชั้น TTTT_TTTT 

"ยังไม่ตายแล้วกัน"  เบื่อแล้วน่ะ ถามอยู่ได้

"นี่!!! อุตส่าถามดีๆ แล้วนะ"ยัยดาวถอนหายใจ

"ไปไหนก็ไป ฉันจะนอนต่อ ง่วง" ฉันตะคอกครั้งสุดท้ายก่อนจะนอน"

"เออ ไปกันเถอะ ปล่อยมันหลับไป น่าสงสารมันเนอะ @#$#@$@$@$#%%#!%$%%@# ..."

ในระหว่างที่ไม่มีเพื่อนอยู่ แม้แต่ครู และเกษได้หลับไปแล้ว มีคนๆหนึ่งได้เข้ามาในห้อง เขาคือ ... โอ๊ด

ภาคของโอ๊ด

วันนี้ยัยบ๊อง (ผมขอเรียกอย่างนี้นะ)กับผมได้วิ่งแข่งกันแล้ว คุณก็น่าจะรู้ว่าใครชนะ ยัยบ๊องนั่นไง แต่อยู่ๆเธอก็เป็นลม ผมตกใจมาก ความรู้สึกนี้ ผมไม่เคยเป็นมาก่อนเลยนะเนี่ย ผมรีบอุ้มเธอมาส่งที่ห้องพยาบาล ครูที่นั่นบอกว่า เธอยังไม่ได้กินข้าวเช้า โธ่!!! ยัยบ๊องนอนดึกจนไม่ได้กินข้าว ตอนนี้ผมรอจนเพื่อนของเธอออกไปแล้วผมแอบเข้ามา เธอดูน่ารัก (โดยเฉพาะตอนที่ไม่โวยวาย) ผมแทบอดใจไม่ได้ ขอแอบลักหอมนะ (-//-) แก้มเธอนุ่มจัง รีบไปดีกว่าก่อนที่เธอจะตื่น