หนุ่มเย็นชากับสาวซ่าจอมแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1วันที่แสนจะสงบสุข (แก้คำผิด100%)

“ฮัลโหลลล มีใครที่เป็นคนอยู่บ้างมั้ยเนี่ย”เสียงของฉันดังขึ้นหลังจากเดินเข้ามาในบ้านแล้วไม่พบใครเลย

“สงสัยเจ้จะยังไม่กลับเฮ้อไปเล่นเกมส์ดีกว่า”

“ยัยฝุ่นอยู่ไหนเนี่ยตอนนี้เจ้ถึงบ้านแล้วน่ะ”เสียงใสของฉันดังขึ้นหลังจากกลับจากมหาลัยฉันแล้วควักมือถือโทรหายัยฝุ่น ฉันลืมแนะนำตัวไปเลยฉันชื่อฝันเป็นพี่ของยัยฝุ่นตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยแล้วส่วนยัยฝุ่นเป็นน้องสาวสุดจะห้าวแหวกแนวมากตอนนี้ยัยฝุ่นเรียนอยู่มัธยมปลาย ม.5ซึ่งมันแถบจะไม่เข้าเรียนเลยนี่แหละเป็นสิ่งที่ฉันหนักอกมาก

“เอิ่มเจ้จะโทรเพื่อ…”

“อ้าวแกกลับบ้านแล้วก็ไม่โทรบอกฉันน่ะยัยฝุ่น”

“เจ้ไม่ถามอ่ะไม่ใช่ความผิดฝุ่นน่ะบอกเลยเออเจ้โรงเรียนฝุ่นปิดแล้วน่ะ”

“อืมเหมือนกันเลย”

“ตานี้พวกเราก็นอนตื่นสายได้แล้วใช่ม่ะเจ้”

“เออฉันว่าแกไม่น่าถามฉันน่ะยัยฝุ่นเพราะปกติแกก็ตื่นสายอยู่แล้วไม่ใช่หรอจ่ะ”

“เออนั่นดิฝุ่นลืม555”

“555แล้วกินอะไรมารึยังเนี่ยหิวมั้ยเดี๋ยวเจ้ทำอะไรให้กิน”

“นิดหน่อยอ่ะเจ้”

กริ๊งงงงงๆๆๆๆๆๆ

“โอ้ยใครโทรมาว่ะ”ฝุ่นพูดพลางเดินไปรับโทรศัพท์บ้านที่ดังไม่ยอมหยุด

“ฮัลโหลลลลลลใครเนี่ยไม่มีอะไรใช่มั้ยงั้นแค่นี้น่ะ”

ตื้ดๆๆๆ

“ยัยฝุ่นทำไมทำนิสัยแบบนี้ไม่น่ารักเลยน่ะ”

“ยัยฝุ่นทำไมทำนิสัยแบบนี้ไม่น่ารักเลยน่ะ แหวะ น่ารักกับผีน่ะสิเจ้

“พอเลยยัยฝุ่น”

กริ้งๆๆๆๆ

“โอ้ยไอ้ห่านี่ก็โทรจังเลย”

“เดี๋ยวเจ้รับเอง ฮัลโหลสวัสดีคะ”

“ฮัลโหลนี่ยัยฝันใช่มั้ยลูก”

“ใช่คะแม่”

“เมื่อกี้คนที่รับเป็นคนแรกยัยฝุ่นใช่มั้ยลูก”

“ใช่คะแม่แล้วแม่มีอะไรรึป่าวค่ะ”

“พรุ่งนี้แม่จะกลับบ้านแล้วน่ะเอ่อแล้วก็แม่มีแขกไปที่บ้านด้วยแล้วก็แต่งตัวสวยๆกันไว้ด้วยเข้าใจมั้ยลูก”

“เข้าใจคะแม่”

“เจ้ใครโทรมาว่ะ”

“แม่เราไง”

“แฮ่กๆๆแม่เราหรอเจ้ด่าไว้ซ่ะเยอะเลยกู”ฝุ่นที่กำลังกินน้ำถึงกับสำลักน้ำออกมา

“เออแม่บอกว่าจะมาพรุ่งนี้น่ะแต่งตัวสวยๆด้วยล่ะ”

“แม่มาฝุ่นรับได้น่ะแต่ให้ฝุ่นแต่งตัวสวยๆให้ฝุ่นไปสดุดยอดหญ้าแล้วไส้ติ่งแตกตายดีกว่าเจ้”

“555แกก็พูดเกินไปยัยฝุ่น”

22:00น.

“เจ้ฝุ่นไปนอนแล้วน่ะ”

“อืมฝันดียัยฝุ่น”

“อืมฝันดีเช่นกันเจ้”