คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บุก!!!
3
บุก!!!
“แกเอาจริงอ่ะ” ยัยเคลียร์ทำไมแกไม่คิดที่จะให้ความร่วมมือกับเพื่อนสาวสุดสวยอย่างฉันสักนิดเลยว่ะก็แค่บุกไปที่ห้องของนายโดเรียวเพื่อมาขออยู่อาศัยด้วยแค่นี้เองทำเป็นคิดมาก
“ก็จริงสิมาถึงขั้นนี้แล้ว” ฉันหันหน้าไปสบตากับยัยนั่นปริบๆ
จะไม่ให้เอาจริงได้ยังไงล่ะก็ตอนนี้ฉันกับยัยเคลียร์มาอยู่หน้าห้องคอนโดสุดหรูของนายโดเรียวเสียวตูดนี้แล้วคนอะไรอยู่คอนโดซะหรูเชียวสมแล้วกับที่เป็นลูกคุณหนูเจ้าของบริษัทในเครือผลิตน้ำมันปิโตรเลียมรายใหญ่ของเอเชีย
“งั้นฉันกลับก่อนนะ”
“ไม่อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนล่ะ” ฉันถาม
“ไม่ล่ะ นี่คีย์การ์ดของห้องนี้” รีบชิ้งเชียวนะ
“แกมีได้ไงเนี่ย”
“ยืมของโซลมาน่ะ เพราะโซลเข้าออกห้องนี้บ่อยๆ” ของแฟนมันนี่เองแต่จะว่าไปแล้วไอ้บ้าโซลมันหล่อจริงๆครั้งแรกที่เจอตอนนั้นเกือบสะดุดล้ม แต่พอมันพูดสิถึงกับลมจับเพราะเถียงนี่ไม่ขาดคำ
หึ!กล้าได้อายอดล่ะว่ะ ท่องคำนี้เอาไว้ขึ้นใจ
กรึก
เสียงของกรประตูลั่นเมื่อฉันรูดคีย์การ์ด
ทำไมเสียงมันเงียบเชียบแปลกพิกลๆล่ะเนี่ย ฉันเดินเข้าไปข้างในเรื่อยๆภายในคอนโดหรูตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ชั้นนำที่นำเข้าจากต่างประเทศและของแบรนเนมขึ้นชื่ออีกหลากหลาย ฉันจึงเดินเข้าไปเรื่อยๆจนถึงโซฟาสีแดงที่ตั้งอยู่กลางห้องโถง
“นั่งตรงนี้รอก่อนดีกว่า” ห้องอะไรจะใหญ่ปานนี้ นี้กะอิแค่คอนโดใหญ่ขนาดนี้บ้านจะใหญ่ขนาดไหน รวยไม่เลิกจริงๆ
ฉันนั่งตรงโซฟาสีแดงได้ไม่ถึงสองวินาที ก็ได้ยินครางออกมาจากอีกฟากหนึ่งของห้องโถงนั่น
“เรียว...อ่า...ระ เรียวอย่าสิจั๊กจี๊นะ” เสียงไรอ่ะ
“อืม..นิดเดียวน่า” เสียงครางมาจากลำคอคล้ายเสียงของผู้ชาย
ฉันไม่อยากจะบอกประเด็นเจ็ดสีเรียกพ่อ สรยุทร์เรียกแม่ก็ค่อยๆตรงไปที่จุดเกิดเหตุ
ฉันเดินก้าวเท้าอย่างช้าๆค่อยๆย่องไปที่ล่ะนิดจนถึงห้องครัว
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ภาพที่ฉันเห็นทำให้ฉันถึงกลับอึ้งไปนานเลยที่เดียว ชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตที่กระดุมหลุดลุ้ยที่เผยให้เห็นซิกแพ็คน่าลูบไล้กับหญิงสาวที่สวมชุดสายเดี่ยวลายเสือดาวที่กำลังนัวเนียจูบกันอย่างดูดดื่ม ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงสดนั้นสัมผัสกับริมฝีปากบางเฉียบสีชมพูระเรื่อนั้นแทบจะดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างของหญิงสาวอย่างหิวโหย ชายหนุ่มขยับริมฝีปากบางเล็กน้อยเพื่อไปที่ซอกคอขาวของหญิงสาวแล้วมือเรียวขาวนั่นก็ค่อยๆถลกกระโปรงของหญิงสาวขึ้นแล้วใช้มือสัมผัสต้นขาอ่อน ให้มีอารมณ์ร่วมมากขึ้นทั้งสองแทบจะรวมร่างกันก็ว่าได้
“เรียวมีคนมา” โธ่!!จะทำอะไรกันนี่ไม่ว่าแต่ขอที่ที่มันมิดชิดหน่อยไม่ยักอายผีสางนางไม้เทวดง เทวดาที่เขาสิงสถิตอยู่บ้าง
“ฮึ” ไม่สนใจยังคงอยู่กับซอกคอขาวอยู่
“ขอโทษนะฮะที่ขัดจังหวะ” ฉันทำหน้าเศร้าแกล้งเดินหนี ยัยนั่นเมื่อเห็นว่าฉันหล่อน่ารักหน้าหวานก็รีบแจ๊นมาตัดหน้าฉัน ละ..แล้ว She!ก็ดึงใบหน้าน้อยๆของฉันแล้วประกบริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงสดลงมาแต่เพื่อความสมจริงฉันก็เลยขยับริมฝีปากตอบ แต่ยังไม่หมดหล่อนยังล้ำเส้นโดยการใช้ริมฝีปากอวบอิ่มนั่นระดมตรงซอกคอของฉันอย่างเมามันส์ และลูบไล้ใบหน้าเนียนอย่างว่าเล่น
“น่ารักจังนะค่ะ”
“…” ฉันพูดไม่ออก
“Good bye ค่ะที่รักและหนุ่มหน้าหวานคนนี้” ไม่วายหล่อนยังมีหน้ามาชิมริมฝีปากบางของฉันอย่างถือดีอีกก่อนจะไป
“ไม่นึกว่านายจะฮอตขนาดนี้นะ ฉันเห็นแล้วซี๊ดจนอย่างจะลุกมาทำบ้าง” นายโดเรียวเสียวตูดยื่นใบหน้าหล่อหวานนั่นเข้ามาใกล้จนรู้สึกได้ว่าปลายจมูกแตะกัน
“ฉันไม่ฮอตเท่านายหรอก เห็นครั้งแรกฉันอึ้งเลยล่ะ”
“เหรอ แล้วนายมาที่นี่ทำไม” ยิ้มแบบแสยะ
“คือว่าฉันจะมาขออยู่ด้วยน่ะ” เริ่มหวั่นๆขึ้นมาเสียววาบยังไงไม่รู้
“เหรอ..ได้ไม่มีปัญหา” ไม่ทันขาดคำก็เดินมาเป่าหลังใบหูของฉัน ฉันสดุ้งโหยงขนลุกขนตั้ง
“ขะ..ขอบคุณแล้วฉันจะต้องนอนที่ไหนอ่ะ” ฉันรีบเดินหนีนายนั่นทันที
“ก็นอนกับฉันไง มีปัญหาเหรอ” นะ...นอนห้องเดียวกัน
โอ้!!!ตูไม่น่าแส่หาเรื่องซ่วยเลย T^T
“ไม่ดีมั้ง” ฉันทำเสียงสูง
“ตรงไหน...ก็ผู้ชายเหมือนกันนี่”
มันจะดีเหรอถึงนายจะเป็นผู้ชายแต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ นายไม่คิดจะห่วงภาพพจน์ของตัวเองเลยเหรอ
“จะดีเหรอ” ฉันอ้อนวอน
“อึ้ม ก็แน่นอนสิ” ยิ้มให้อีก
ฉันเลยจำใจเดินตามเขาเข้าไปในห้อง เมื่อเข้ามาในห้องฉันถึงกับตะลึงเพราะในห้องของนายโดเรียวมีเตียงขนาดคิงไซส์ใหญ่มากคงนอนได้เป็นสิบคนล่ะมั้งแถมในห้องยังแต่งด้วยโทนสีเข้มและตัดกับโทนสีอ่อนดูเข้ากัน เฟอร์นิเจอร์แต่ละชนิดดูแบรนเนมมากๆ
“ฉันขอนอนตรงโซฟาได้มั้ย” ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวนายหัวขาวนี้มากเลย
“นอนบนเตียงได้นี่...หรือนายรังเกียจฉัน”
ก็รังเกียจนะสิ ทั้งเกียจทั้งกลัว ฉันว่าถ้าเสร็จจากการสะสางนายแล้วจะต้องรีบไปเข้าวัดทำบุญสะเดาะเคราะห์ทันทีเลยนะเนี่ย
“เปล่าแต่ว่า.....”
“หึ~กลัวฉันล่ะสิ” นายนั่นเดินขึ้นไปนอนที่เตียงแล้วตั้งศอกท้าวคางกับเตียงแล้วหันหน้ามาพูดกับฉัน
“ไม่!!ฉันไม่เคยกลัว” ฉันพูดอะไรออกไป
“งั้น...นายก็เดินมานี่สิ”
ฉันเดินเข้าไปใกล้นายโดเรียวจอมเจ้าเล่ห์นั่นแล้วเอากระเป๋าเสื้อผ้าวางไว้ข้างเตียง แล้วขยับตัวขึ้นไปนั่งบนเตียงคิงไซส์นั่น
“...”
“มาใกล้ๆสิ” ฉันว่านายควรติดกระดุมเสื้อก่อนดีมั้ย คือว่า...มัน..เอ่อ..มันเซ็กซี่เกินไปอ่ะ แล้วฉันก็ทำอะไรไม่ค่อยจะถูกด้วย
“ก็มานี่แล้วไง” ฉันขยับตัวไปนั่งอยู่ตรงหน้าเขา
“หึ”
จู่ๆนายนั่นก็ลุกขึ้นนั่งแล้วกระชากตัวของฉันที่แสนบอบบางเข้าไปใกล้แล้วรั้งทายทอยประกบริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อนั่นมาสัมผัสริมฝีปากสีพีชนุ่มของฉันแล้วมือซุกซนของนายนั่นก็ค่อยๆลวงเข้ามาในเสื้อของฉันแล้วลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง ฉันรีบปัดมือของนายนั่นทันทีฉันเริ่มดิ้นดุกดิกไปมาขัดขืนนายนั่น
“เฮ้อ ฉันเป็นผู้ชายนะ” ฉันถอนริมฝีปากออกและครางออกมาเพราะหายใจไม่ออก
“แล้วไง...ก็แค่ฉันอยากลองเปลี่ยนแนวดูบ้าง” ไม่ขาดคำนายนั่นก็เอามือไม้เลื้อยนั่นมาพันกับผมซอยรากไทรของฉัน
“นาย!”
“^^” ยิ้มอีก
กรี๊ด!!!!!!ทำไมเนี่ย ฉันมาเพื่อจัดการกับนาย แต่ทำไมนายกลับจัดการฉันแทนล่ะเนี่ย
ความคิดเห็น