คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ฺBest
เรามาคุยกันแปปน้า ตอนนี้ขอเป็นเอกเบสเด้อออ เพราะคู่นี้มันเหมือนจะซีเรียส
แต่จริงๆคู่นี้ก็ธรรมดาอ่ะ5555555 เพราะงั้นขอคู่นี้ก่อนละกันนนน
-Best-
อื้อออ~ เอ๊ะ..ทำไมเช้านี่ตัวผมถึงได้หนักแปลกๆนะ?
ผมเริ่มมองไปที่ท้องขาวเนียนของตัวเองแล้วก็ต้องตกใจ เมื่อมีมือใครก็ไม่รู้มากอดเอาไว้
เหี้ยยยยย!! ผี!!!!!
ผมรีบกระเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงอย่างตกใจและกระทืบไอ้มือสากของใครก็ไม่รู้!!
และมันก็มีเสียงของผีเล็ดรอดออกมาจากใต้ผ้าห่ม
“อ๊ากกกกก!!!!” ผีแม่งเจ็บได้ด้วยออวะ??
ผมค่อยๆดึงผ้าห่มออกมาและก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเจอผี!!! ไอ้เชี้ยเอก!!!
แต่มันต้องมีหมอนข้างมากั้นไว้ระหว่างผมกับเอกไม่ใช่หรอ? ผมมองไปรอบๆบริเวณห้องและก็ต้องพบว่า..
หมอนข้างอยู่หน้าประตูห้องน้ำ....มึงไปทำอะไรอยู่ตรงน้านน!!! ไม่ต้องถามเลยว่าใครเอามันไปไว้นู่น
ผมมองไปที่สภาพศพเปื่อยผมสีน้ำตาลของคนที่กำลังร้องเจ็บปวดไม่เลิก
“โอ้ยยยย..เชี้ยยยย”
“ใครเขาใช้ให้มึงมานอนกอดกูละ!!!”
“ก็ไม่เห็นต้องกระทืบกูเลยนี่.___.”
“ก็..ก็กูตกใจ!!!!” จริงๆคือผมเขินครับ..แบบ..ผีเหี้ยไรมานอนกอดกู!!! แล้วตอนนี้แม่งโคตรเขินเลยครับ
“ถ้ามึงเจอผีจริง ๆ ผีคงจะลิสต์มึงให้อยู่ในนรกเรียบร้อยแล้วละ”เอกพูดประชดก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ
....สัส เข้าห้องน้ำก่อนกูอีก!!!!
.
.
.
ผมกับเอกอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเรียบร้อยแล้วก็ต้องกลับมาคิดหนักกันอีกครั้ง
เช้านี้กินไรดี..ผมกับเอกกำลังนั่งคิดอยู่ว่าจะกินอะไรดี เพราะในตู้เย็นแม่งก็มีแต่ขนม ม่าม่าก็โคตรเบื่อ
แต่จะให้ลงไปซื้อก็คงไม่ดี..เพราะว่า..ขี้เกียจจ!! คือ เดี๋ยวผมกับมันก็จะเป่ายิ้งชุบกันเกี่ยงกัน ไม่ได้กินข้าวกันพอดี
และแล้วไอ้เอกก็ดีดนิ้วขึ้นดังโป๊ะอย่างมีความคิด
“ม่าม่าผัด!!!!”
“ไม่เบื่อหรอมึง!?”
“ที่เรากินกันบ่อยๆมันเป็นน้ำนี่ อันนี่มันผัด”
แม่งแตกต่างกันมากเลยจ้ะ!!!
และในที่สุดคนทำอาหารเป็นอย่างผมก็เลยต้องผัดให้มันกินจนได้ ผมเตรียมกระทะและซองม่าม่ามาวางไว้
และเดินไปหยิบชามมารอ...เชี้ยเอ้ย! จานชามยังไม่ได้ล้างเลย!!! แล้วมันไม่มีจานเหลือเลยอ่ะ!
ได้ข่าวว่าเมื่อวานเวรล้างจาน..กูเอง ครับ..ผมผิดเองงง!!!
คนรอกินข้าวกำลังนั่งดูทีวี ผมควรจะบอกมันก่อนสนะ
“เอก กูทำช้าหน่อยนะ กูยังไม่ได้ล้างจานเลยวะ” ผมไม่ได้หันไปมอง และเอกก็ไม่ได้ตอบ
ผมที่เริ่มสงสยในความเงียบตอนนี้ เลยหันหลังไปมองและก็ต้องเจอกับแผ่นอกแกร่งของคนที่กำลังมองหา!
มันมาอยู่ข้างหลังระยะประชิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร!! ผมต้องเอามือยืนซิงค์ล้างจานไว้ ทำให้รู้ได้อย่างหนึ่งเลย
กูจนมุม!!! ผมกำลังถูกเอกต้อนไว้เพราะมือแกร่งของมันกำลังคร่อมผมกับซิงค์ล้างจาน
ผมไม่กล้าที่จะเงยหน้ามอง ก็เลยเบี่ยงสายตาไปทางอื่นแทน
“มึงหลบตากูอ่ะ” เอกพูดแล้วก็จับคางผมให้หันไปสบตาดวงตาสีแดงเพลิงที่แฝงความอ่อนโยนเอาไว้
“อ..เอก มึงเล่นไรเนี่ย..” ผมพูดเสียงตะกุกตะกักและหน้าที่กำลังร้อนแดงก่ำก็กำลังทำให้คนตรงหน้ายิ่งได้ใจ...
“แกล้งมึงหนุกดี..” เอกพูดแเล้วก็ค่อยๆก้มหน้าลงมาเรื่อยๆ..จนผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมที่ไอ้เอกชอบ
จ..จมูกชนกันแล้วววว!! ผมกำลังสติแตกกก!! ผมไม่รู้จะห้ามหรือผลักออกยังไง เพราะมันจ้องแพ้คนตรงหน้าอยู่ดี
ผมเลยได้แต่หลับตาปี๋และรอรับสัมผัสจากคนตรงหน้าที่ไม่รู้จะทำอะไรผม...
.
.
“55555”
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วก็พบว่า...แม่งหัวเราะผมอยู่!!!
“5555 มึงแม่งน่ารักดีวะเบ..อ้าว เป็นไรเนี้ย” มันยังพูดไม่ทันจบ ผมก็ผลักมันออกไปด้วยอารมณ์
คือ ตอนนี้ผมแม่งรู้สึกโกรธมากๆอ่ะ แต่ไม่รู้ว่าโกรธเรื่องอะไร
มันไม่จูบผมก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ...ทำไมกูต้องมาโกรธมันแบบนี่วะ!!!
เอกที่ตกใจกับอาการของผมก็เงียบลง....ผมหยิบกระทะขึ้นมาวางไว้ที่ตาแก๊สแล้วก็เทม่าม่าลงไป เริ่มทำอาหารเช้าต่อ...
.
.
.
ตอนเรากินข้าวกันเราไม่ได้พูดอะไรกันเลย..ผมก็แค่รีบกินแล้วก็เอาไปล้างจาน
ผมต้องมานั่งล้างจานกองเท่าภูเขาที่เหลือจากเมื่อวาน...แต่ยังไม่ทันที่ล้างก็มีมือของคนด้านหลังคว้าแขนของผมไว้
ผมหันไปมองคนที่กำลังทำหน้าไม่เข้าใจ...กูก็ไม่เข้าใจ
“มึงเป็นไรเบส?”
“...”
“โกรธที่กูแกล้ง?”
“...”
“ก็กูไม่ได้จูบมึงงงงแล้วงายยย~ อย่างอนเด่~”
“กูไม่ได้งอน!!!”
“ชัดเลย มึงงอนกู”
“สัส!”
“หรือว่า...”
“...”
“มึงงอนกูเรื่อง...”
“...”
“เรื่องที่กูไม่ยอมจูบมึงวะ”
“ห..เห้ยยย ป..ปล่าวนะเว้ยยย!!!” บ้า!!! น..นั่นแปลว่าผมอยากจูบกับมันหรอ!!!!
“งั้นพิสูจน์!”
“ด..เดี๋ยว อุฟ!” ผมกำลังจะอธิบายแก้ตัวกับเอก แต่ไม่ทันแล้ว..เพราะริมฝีปากของมันทาบลงกับปากผมเรียบร้อยแล้ว
ผมถูกเอกดันให้ขึ้นไปนั่งบนซิงค์ล้างจานเพื่อจะได้รับรสจูบง่ายขึ้น
มันค่อยๆสอดลิ้นเข้ามาในโพลงปากอุ่นแล้วตวัดลิ้นรับความหวานข้างใน โดยที่ไม่ลืมแกล้งลิ้นผม
น่าแปลก..ที่ครั้งนี้ผมดันจูบตอบมัน..ผมอาจจะจูบไม่เก่งเท่ามัน แต่ก็รับรสหวานได้เยี่ยมเลยทีเดียว...
“อ้ะ!” ผมสะดุ้ง เมื่ออีกฝ่ายเอาฟันเขี้ยวของตัวเองมากัดปากล่างของผม
เอกผละออกแล้วก็ยิ้ม ต่างจากผมที่เอาแต่หอบแล้วก็หน้าแดง..อีกแล้ว...
“รู้สึกหายงอนมั้ย..”
“ก..กู แฮ่ก ไม่ได้งอนมึง..”
“ขอจริงๆสิ”
“...”
“...”
“หายแล้ว...”
“หา..”
“กูบอกว่า กูหายงอนมึงแล้ว!!”
“แปลว่ามึงงอนกูเรื่องนี่จริงๆ!?”
“มั้ง!!!”
“เบส..”
“ไรอีก!”
“มึงรู้ป่ะ”
“...”
“ยิ่งมึงโวยวายใส่แบบนี้อ่ะ....โคตรน่ารักเลยวะ” เอกว่าพลางยื่นหน้าหล่อๆเข้ามาใกล้อีกรอบ
ผมเริ่มรู้สึกร้อนขึ้นมาทันที ทั้งๆที่ในห้องก็เปิดแอร์อยู่ และสิ่งที่จะทำให้ผมหายเขินได้ คือ....
.
.
.
เอากระทะตีหัวแม่ง!!!!
ผมวิ่งไล่ถือกระทะไล่ตีไอ้เอกอยู่ทั่วห้องหลายชม. และก็เหนื่อยหลับไป....
สุดท้ายกูก็ไม่ได้ล้างจาน...เชี้ยยยยยยย!
//ตบมืออออ แปะๆๆๆๆๆ555 ตอนหน้าเป็นออยคิวนะจ้ะ ไม่ต้องโหวตตต เดี๋ยวแต่งเรียงเลยละกัน
เอกเบส ออยคิว กล้ายืน ตามลำดับความแก่เลยจ้า(โดนรุมต่อย!) แล้วก็ถ้าใครจำได้นะคะ เรื่องที่แล้ว(มหาลัยวัยเลิฟ)
จะมีตัวละครเป็นไอเทมช่วยให้มันรักกันมากขึ้น เรื่องที่แล้วนี่คือพีโอก้าช่ะ? ครั้งนี้เรามีสามคู่..ก็ต้องเจอสามคู่คะ???
ตัวละครที่ไรท์แพลนไว้ว่าจะมีแฝงช่วยตัวหลักในเรื่องนะคะ(เอามาจากการ์ตูนทั้งนั้น ไม่ต้องหวังคะ-__- อิอิ)
-ชิฟตี้ ลิฟตี้ สองพี่น้องนี่เป็นโจรคะ ในเรื่อง......Happy Tree Friend! การ์ตูนโรคจิตนั้นเองงง5555
ไปหารูปสองตัวนี่เอาในกูเกิ้ลนะคะ(หาเวอร์ชั่นคนนะคะ หล่อ!)
-คู่นี่หลายคนต้องคุ้นแน่ๆ.....ฮิโระ แอนด์ ทาดาชิจ้า จากเรื่อง Big hero6 นั้นเองงงงง
เป็นพี่น้องอัจฉริยะประเทศญี่ปุ่นคะ เผื่อใครไม่เคยดู คู่นี้รักและหวงมากนะบอกเลยยย!
-คู่นี้...ไรท์เชื่อว่าทุกคนที่ดูแคสเกมจะต้องรู้จัก...มันเป็นเกมคะ....................เฟรดดี้กับไมค์ จ้า~
มาจากเกม Five nights at Freddy ที่พี่เอกเคยแคสนะจ้ะ มันเป็นเกมหลอนก็จริงคะ
แต่เวอร์ชั่นคนหล่อมากกกก อธิบายสั้นสำหรับคนที่ไม่อยากดูนะคะ เฟรดดี้เป็นออกแนวตุ๊กตาผีจ้ะ ส่วนไมค์เป็นเหมือนยามที่ทำงานตอนดึก
และสามคู่นี้จะได้ไปอยู่กับคู่ไหนนนน เดี๋ยวรอดูกันเองเบยยยยย โอเคน้า บายยย~~~
อย่าลืมเม้นนะ อิอิ
ความคิดเห็น