คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Ikkiw(แก้เรื่องใหม่นิดๆนะจ้ะ)
Ikkiw:
สวัสดีคร้าบบ ผมชื่อ อิ๊กคิวxcrosz คนดังในยูทูปครับผมมม
แต่ไม่ใช่เน็ตไอดอลนะครับ เป็นแค่นักแคสเกมกากๆคนหนึ่งที่ชีวิตรันทดเสียเหลือเกินTT
ถึงต่อหน้าแฟนคลับแต่บางเวลาผมก็เครียดหรือเศร้าเป็นนะครับ เช่นวันนี้...
วันนี้ผมเจอปัญหาหนักอกเอามากๆถึงสองเรื่องเลยครับ ผมเลยนัดไอ้โบ้ เพื่อนสนิทของผมมาฟังผม
ผมนัดมันมาที่ร้านโดนัทฮะ คือ ผมหิวพอดีอ่ะ อิอิ เครียดยิ่งต้องกินรู้ป่าวววว!!
“ฮือออTT” ผมนั่งทำเสียงร้องไห้เพื่อให้โบ้สนใจผมบ้าง เพราะแม่งเอาแต่นั่งกินอย่างเดียว!!!
“อะไรของมึง คิว-_-” โบ้หยุดกินและเงยหน้าขึ้นมองผม
“กูเศร้าอยู่นะเว้ยยย ทำไมมึงเอาแต่นั่งแดกวะ”
“ก็มึงไม่ยอมพูดออกมาซักทีว่าเศร้าเรื่องอะไร”
“ก็...มึงจำแฟนกูได้ป่ะที่ชื่อ นิว อ่ะ...” คือ นิวที่ผมพูดเนี่ย หมายถึง ผู้ชายที่เป็นเพื่อนของเพื่อนในโลกเกมเมอร์ของผมก็..ไอ่ยืนนั้นแหละ ผมเป็นแฟนกับมันเพราะเราเคยสนิทกันแล้วก็มีความรู้สึกดีๆต่อกันเวลาอยู่ในกลุ่ม จนสุดท้ายผมกับมันก็..เป็นแฟนกันในระยะหนึ่ง แต่...
“กูเลิกกับเขาแล้วนะ...” พูดแค่นั้นแหละครับ ไอ้โบ้ที่นั่งแดกอยู่ดีๆ จู่ๆก็ปล่อยโดนัทลงพื้นและลุกขึ้นอย่างฉุนเฉียว คนในร้านทุกคนต่างหันมามองโต๊ะเราเป็นตาเดียว เขาคงคิดว่าผมกับโบ้เป็นแฟนกันแล้วทะเลาะกันแน่ๆ เรื่องปกติที่จะโดนเข้าใจผิดแบบนี้อ่ะครับ..
“มันทำอะไรมึง!! คิวบอกมา!!” โบ้ตวาดใส่ผมแล้วก็เขย่าแขนผมแรงๆ
“กูขอเลิกเองแหละ” ผมพูดแค่นั้น โบ้ก็หยุด..และค่อยๆนั่งลงตามเดิม ทุกคนในร้านที่ตอนแรกมองพวกผมเหมือนกำลังดูละครน้ำเน่า พอโบ้นั่งลงแล้วเหตุการณ์ก็เริ่มสงบ คนพวกนี้ก็หันไปเม้ากันต่อ เอากูไปนินทาแน่ๆ!
แต่เรามาเข้าเรื่องกันก่อนดีกว่า ครับ..ผมบอกเลิกนิวไป..
“คือ ตอนแรกมันก็ดีๆกันอยู่ แต่..กูก็มารู้ว่า..นิวมัน..ชอบคนอื่นที่ไม่ใช่กู กูเลยขอเลิกอ่ะ กูไม่อยากทำร้ายเขาแล้วก็ตัวกูเอง” ใช่ นิวมีคนที่ชอบอยู่มาตั้งนานแล้ว แต่ผมก็โง่ไม่ยอมรับรู้และยังไปขอมันเป็นแฟนเองอีก มันก็ใจดีที่ยอมคบกับผมมาก็ตั้ง..3 เดือนกว่าๆ สุดท้ายผมก็ไปเจอกันต์กับเคสที่เป็นเพื่อนกับยืนมาบอกผมว่า ทั้งกลุ่มชอบไอ่ยืนกันหมด! แน่นอน คนแรกที่ผมคิดคือนิว นิวเองก็ชอบยืนแต่ก็ยังปิดเงียบ เพราะกลัวผมเสียใจ ให้ตายเถอะ! ผมเสียใจมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ จนต้องยอมบอกเลิกมันไป โชคดีที่พวกผมกับพวกไอ่ยืนอยู่กันคนละมหาลัย ไม่งั้นเวลาเจอกันทีคงชิบหาย-_-
โบ้พยักหน้าแล้วก็ตบไหล่ผมเบาๆ แต่ก็ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง...ที่ผมลำบากมากๆTT
“ส่วนอีกเรื่องที่กูจะบอก...” ผมพูด..คือ เรื่องนี้มันไม่เศร้าเว้ย แต่....
“พ่อแม่กูเขาไปเมืองนอกอ่าเมิงงง!!! เขาทิ้งกูอ่า เขาไม่เอากูไปด้วยยยย!!!!” ผมเริ่มโวยวายงอแงใส่โบ้
คือ..เช้าวันนั้นอ่ะ ผมเห็นโน้ตโพสอิทแปะอยู่ที่ตู้เย็น พ่อแม่ผมบอกว่าจะไปฮันนีมูนกัน! ทิ้งกูชัดๆ!!
ไอ้โบ้ที่ตอนแรกดูโกรธๆ ตอนนี้มันกลับหัวเราะออกมาดังลั่นร้านจนคนอื่นเริ่มหันมามองอีกรอบ
คงคิดว่าแบบ ‘ผัวเมียคู่นี้คืนดีกันไวจัง เมื่อกี้เพิ่งจะทะเลาะกัน...’ -____-
“55555 แล้วมึงจะทำไงต่ออ่า ไปนอนบ้านกูมั้ย?” มันพูดติดตลก เรื่องคอขาดบาดตายนะเมิง!
“ไม่อ่ะ-_- กูว่ากูจะนั่งเงียบๆอยู่บ้านจนกว่าจะเปิดเทอม” ตอนนี้พวกผมกำลังอยู่ในช่วงปิดเทอมครับ
แต่ก็คงดีแล้วละ(มั้ง?) ที่พ่อแม่ไม่อยู่ แบบจะได้เล่นคอมอยู่บ้านสบายจายยยยย อิอิ
ผมกับไอ้โบ้นั่งคุยเล่นกันที่ร้านโดนัทนานถึงสองชั่วโมงจนได้เวลาที่เราควรจะโกโฮมมม~
ไอ้โบ้มันต้องไปทำธุระอะไรของมันก็ไม่รู้เลยต้องเดินกลับอีกเส้นทาง ผมเดินกลับคนเดียวฮะ
อ่า คุยกับมันแล้วก็สบายใจขึ้นนะฮะ ไอ้โบ้ถึงมันจะกวนตีนเป็นที่หนึ่งแต่มันก็เป็นเพื่อนอันดับหนึ่งเหมือนกัน
ขณะที่ผมกำลังคิดบรรยายเรื่องไอ้โบ้ให้คุณฟัง จู่ๆก็มีมือมาแตะที่ไหล่จากด้านหลัง...
ผมหันหลังไปมองผู้ชายสองสามคนที่ดูท่าจะเป็นผู้คุมถิ่นแถวๆนี้...ผมเดินมาผิดทาง!!!
ผมไม่น่าโม้ให้พวกคุณฟังเลย ดูสิ! ผมเดินผิดทางเลยอ่า บ้านผมอยู่โน้นนนน!!!!
แถมมันยังทำให้ผมมาเจอกับไอ้พี่ยากูซ่าพวกนี้อีกกกก หน้านี้โหดมากครับ!
“เห้ย น้องคนนี้แม่งน่ารักวะ” พี่คนที่แตะไหล่ผม พอเห็นหน้าผมชัดๆก็หันไปคุยกับเพื่อนข้างๆ ซวย!
“แต่แม่งเป็นผู้ชายนะเว้ย” เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มนั้นร้องทัก แต่เจ้าคนตรงหน้าผมก็ไม่ได้ลดสายตาหื่นกามลง..
“งั้นต้องพิสูจน์หน่อยแล้วม้างงง~” ชายตรงหน้าพูดมีเล่ห์เหลี่ยม เขาผลักผมลงไปในช่องแคบของซอยหนึ่ง
ผมล้มลงไปก้นนี้กระแทกเต็มๆเลยฮะ แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรกังวล..ผมต้องกังวลเรื่องไอ้หื่นกามนี้มากกว่า!!
มันทรุดตัวลงมาคร่อมผมเอาไว้และเอามือทั้งสองข้างของมันจับมือผมแนบติดพื้นไม่ให้ไปไหน
โอ้ยยย ทำไงดีๆๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยด้วยยย!!! อยากตะโกนไปแบบนี้แต่ก็มั่นใจเลยว่าไอ้หื่นตรงหน้าต้องปิดปากผมไว้แน่ เผลอๆจะไม่ใช่การปิดปากแบบธรรมดาซะด้วย..
เขาบอกว่าการที่เราเพ่งจิตขอความช่วยเหลือมันจะทำให้คนที่อยู่บริเวณนั้นมีสัญชาติญาณที่จะมาช่วยเราได้
ผมจำจากการ์ตูนอ่านะ โอ้ย! ลองดูวะ!
‘ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วย!’ ผมหลับตาปี๋แล้วคิดขอความช่วยเหลือในใจ อ่า บ้าชะมัด
มันไม่มีทางที่ใครจะได้ยิน...เจ้าบ้าที่อยู่บนตัวผมยิ้มแบบมีเล่ห์อีกครั้ง เขาค่อยๆโน้มหน้าสกปรกลงมาไซร้ที่คอ
ฮึก...ช่วยด้วย
“เห้ย! ไอ้พวกบ้า อะไรของเมิงเนี้ย!!!” ทุกอย่างหยุดชะงัก เมื่อเสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้น
ผมเลื่อนสายตามองไปที่พี่ชายคนหนึ่งที่มีผมสีทองสง่า สวมเสื้อสูท...อ่าเท่ชะมัด
แถมสิ่งที่ทำให้ผมตกใจมากที่สุด คือ....เจ้าคนพวกนี้ที่กำลังข่มขืนผมต่างเรียกพี่ชายคนนี้ว่า...
“ลูกพี่!!!!!”
//สาหวาดดดีจ้า คิดถึงไรท์ป่าวววว มีเรื่องใหม่แล้วน้า><
ชื่อเรื่องคืออ love attack! จงระวัง รักโจมตี! (ออยคิว เอกเบส กล้ายืน)
ชื่อเรื่องเนี้ยคือแบบมันเข้ากับเนื้อเรื่องนะ พี่คิวกำลังถูกข่มขืนแล้วจู่ๆพี่ออยมาช่วยอ่ะ แอคแท็กป่ะ!!
(ข้ออ้างล้วนๆ อิอิ คือที่จริงอ่ะเราโง่เองไม่รู้จะใช้ชื่อไรดี เลยไปเอาชื่อการ์ตูนวายเรื่องหนึ่งมาใช้ ถถถ)
ไรท์จะถูกจับ ข้อหาลอกเลียนชื่อการ์ตูนเขารึเปล่าเนี้ย5555 ขอให้สนุกกันน้า อิอิ
คอมเม้น กดติดตามได้เหมือนเดิม เราไม่กัดนะ อิอิ บายจ้า
ความคิดเห็น