คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Yearn
-Brave-
อ่า นี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีบทพากย์เลยนะเนี่ย เพราะส่วนมากไรท์เตอร์เรื่องนี้ชอบเอาแต่นายเอก(?)มาพากย์บ่อยเหลือเกิน
พระเอกอย่างพวกผมเลยแทบจะไม่ได้ออกมาพูดT^T แต่ตอนนี้มีบทแล้ว เย่!
ตอนนี้ผมกำลังยืนรอพี่ยืนอยู่ตรงประตูทางออกหน้ามหาลัย วันนี้ผมได้รับอนุมัติให้ไปส่งพี่ยืนได้ถึงที่ห้องเลย
ผมไม่เคยคิดเลยนะว่าการที่จะจีบพี่ยืนมันยากขนาดนี้ ดูหน้าเพื่อนพี่เขาคนนั้นสิ โอ้ย น่ากลัวชะมัด
หน้าหล่อแต่แบบดูโหดๆอ่ะ ผมโคตรกลัวเลย แต่ผมก็รอดมาได้55555
ผมจะถือซะว่า ของฟรีไม่มีในโลกละกัน พี่ยืนเป็นเหมือนของมีค่า ถ้าได้มาง่ายๆก็ไม่คุ้มสิเนอะ^^
ผมยืนรอพี่ยืนออกมานานถึงสิบกว่านาที มีรุ่นพี่ผู้หญิงหลายคนเอาแต่มองมาที่ผมแล้วก็ยิ้มบ้าง หน้าแดงบ้าง
เริ่มรำคาญซะแล้วสิ..ทำไมพี่ยืนถึงเลิกช้าจังเลยวะ...เบอร์พี่ยืนตอนนี้ผมก็ยังไม่มี จะไลน์หรือส่งข้อความก็ไม่ได้
วันนี้ผมมีนัดไปกินข้าวกับพวกพี่คนอื่นซะด้วย..อุตส่าห์บอกพี่เขาไว้แล้วว่าจะเอาแฟนไปให้โชว์ตัว...
จะผิดมั้ย..ถ้าผมแอบลักลอบเข้าไปในมหาลัย...ผมมองไปทางซ้ายและขวา ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลย...
ผมลองหันหลังไปมองป้อมยามที่อยู่ด้านหลัง มีคุณลุงคนหนึ่งกำลังนั่งหลับ...ทางสะดวก..
ผมแอบเข้ามาในมหาลัย ตอนนี้ไม่มีคนอยู่เลย ก็ไม่แปลกหรอกครับเพราะว่ามันเลิกเรียนตั้งนานแล้ว
แต่รู้สึกว่าคณะที่พี่ยืนอยู่จะเลิกเย็นกว่าคณะอื่นๆ แต่ก็ไม่น่าช้าขนาดนี้รึเปล่าวะ...
ผมเดินไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย ผมไม่รู้ว่าคณะพี่เขาอยู่ไหนแต่ก็ยังสะเอ่อเดินเข้ามา-_-
ปั๊ก!
ผมเดินไปชนกับใครคนหนึ่ง เป็นผู้ชายผมสีน้ำตาลอ่อนๆไฮไลท์ลงมาเป็นสีเข้ม
รู้สึกว่า..จะเป็นหนึ่งในเพื่อนพี่ยืนนะ..อะไร เคๆ เคสๆ-_-
“ถ้ามาหาไอ้ยืน ตอนนี้มันนั่ง..ไม่สิ หลับอยู่นู่นนน” พี่เคสยิ้มและชี้ไปทางสวนหย่อมในมุมมืดของมหาลัย
ผมไหว้ลาพี่เคสแล้วรีบเดินตรงเข้าไปในสวนนั้น พี่ยืน..กำลัง..หลับบ? อ่า อยากเห็นชะมัด...
ผมมองไปรอบๆเห็นต้นไม้หลากหลายพันธุ์ มีดอกไม้สวย แต่บางดอกตอนนี้ก็เริ่มหุบกลีบเพราะมันเย็นมากแล้ว
ผมสะดุดตาไปที่ม้านั่งไม้ตัวหนึ่งที่มีผู้ชายตัวผอมนั่งก้มหน้าอยู่..
ผมลองเดินไปด้านข้างพี่ยืน พี่เขากำลังหลับจริงๆด้วย...อ๊ากก น่ารักชะมัดด!
นี่สินะที่เขาบอก เวลาคนน่ารักหลับจะเป็นอะไรที่โคตรฟรุ้งฟริ้งเลยฮะ หน้าพี่ยืนขาวธรรมชาติมากๆ
ผิวที่ดูนุ่มเนียนแม้จะได้แค่มองก็ตาม..ผมเริ่มหลงพี่ยืนซะแล้วสิ..หลงจนโงหัวไม่ขึ้น...
ผมกำลังขาดสติ..ตอนนี้หน้าผมกำลังเลื่อนต่ำลงไปหาคนที่กำลังนอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่อง
ผมเริ่มเอาจมูกโด่งๆกดลงไปที่แก้มเนียนของอีกฝ่าย...
.
.
.
.
ผมรุกล้ำอีกฝ่ายมากเกินไปแล้ว..ผมเอามือขึ้นมาเช็ดปากและจัดการจับเสื้อพี่ยืนให้ดูเรียบร้อยขึ้น
อ๊ากกก นี่ผมทำบ้าอะไรลงปายยย!!! คนอ่าน! อย่าพึ่งคิดลึกนะฮะ! คือ ผมแค่หอมแก้มนิดหน่อยและก็..เอ่อ..มีจูบตรงนู่นตรงนี้ไปเรื่อย..แล้วก็กอดหน่อย..แต่ก็ไม่ได้ล้ำเกินขนาดนั้น!! โอเคป่ะ!!
ส่วนคนหลับหรอ...หลับไม่รู้เรื่องเลยครับ ผมทำอะไรไป พี่เขาก็ได้แต่ร้องงึมๆงำๆอย่างกับเด็ก น่ารัก...
“ฮ้าวววววว งั่มๆ อ้าว! กล้า” ย่าห์! ดีจริงๆที่ผมได้สติกลับมาก่อน ไม่งั้นพี่เขาตื่นมาเห็นพอดีแน่...
“ค..ครับ!?”
“รอพี่หรอ?”
“อื้อ...”
“อ่า ขอโทดนะ รอนานเลยดิ” พี่ยืนเหยียดตัวขึ้นมานั่งตัวตรงแล้วเอามือขยี้ที่ตา ดูท่าจะยังงัวเงียอยู่แหะ..
“ง..งั้นไปกันเถอะครับ”
“อื้อ...” พี่ยืนลุกขึ้นแล้วหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายแล้วก็เดินตามผมออกจากมหาลัย
ตอนปกติว่าน่ารักแล้ว..ตอนงัวเงียนี่โคตรน่ารักอะครับ พูดอะรก็เอ่อออไปหมด พี่จะทำให้ผมหลงไปถึงเมื่อไรกันนะ><
พี่ยืนกับผมเดินมาเรื่อยๆอย่างเงียบๆเพราะผมก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ไป...เอ่อ ล่วงละเมิดพี่เขาตอนหลับ
ดูสิ..ยังมีรอยแดงติดตามซอกคอกับข้อมืออยู่เลย...นี่พี่ยืนเขาไม่รู้สึกตัวจริงหรอเนี่ย!!!
ผมควรจะมองว่ามันเป็นความน่ารักของพี่เขาหรือซื่อบื้อดี!...มองว่าน่ารักดีกว่า สภาพแบบนี้ไม่น่าจะซื่อบื้อแกล้งโง่-_-
“กล้า” พี่ยืนเรียกชื่อผม ทำเอาผมสะดุ้ง
“ค..ครับ?”
“วันนี้กูมีธุระอ่ะ...”
“เอ่อ วันนี้ผมก็มีธุระ..ผมอยากให้พี่ไปกับผมด้วย..”
“ที่ไหนละ?”
“ร้านxxx พอดีรุ่นพี่ผมนัดกินข้าวอ่ะ”
“เห้ยย ร้านเดียวกัน..รุ่นพี่กูก็นัดกินข้าวที่นั่น..”
“...”
“...”
“อย่าบอกนะว่า...” ประโยคหลังพวกเราสองคนมองตากันและพูดพร้อมกันออกมา
........................................................................................................................................................
ผมเดินจูงมือพี่ยืนมาจนถึงหน้าร้านและเดินเข้าไปพร้อมกัน ผมมองไปรอบๆร้านโดยไม่สนเสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิงที่สนใจตัวผมกับพี่ยืน..แล้วก็ต้องสะดุดตาไปที่ผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตที่คุ้นเคยในอินเตอร์เน็ต พี่คนนี้ชื่อ ‘พี่เอก’ เป็นพี่ชายผมในโลกโซเชียล ผมรีบสาวเท้าเดินเข้าไปหาพี่เอกที่นั่งอยู่ริมหน้าต่าง อ่า ฝั่งตรงข้ามพี่เอกมีผู้หญิงนั่งอยู่ด้วย!
พี่เขาไม่เห็นจะเคยบอกผมเลยว่ามีแฟนแล้ว! ว้าวว ผมสีชมพู แฟนพี่เขาต้องน่ารักแน่ๆ
ผมยืนอยู่ตรงหน้าพวกพี่เขาสองคน เอ่อ..ส่วนพี่ยืนเขาก็ยืนหลบหลังผมอยู่..
พี่เอกเห็นผมแล้วก็ยกมือขึ้นทัก ส่วนแฟนพี่เขาก็ได้แต่ทำหน้าอึนๆใส่พวกผม คงไม่รู้จักผมกับพี่ยืนสินะ..
“เฮ้! ทำไมมาด้วยกันอ่ะ รู้จักกันด้วยหรอ!” ผมกับพี่ยืนมองหน้ากัน ผมเชื่อว่าพี่ยืนคิดแบบเดียวกับผมอยู่...
‘พี่เอกนัดพวกเรามาทั้งคู่..โลกมันจะกลมไปมั้ย!!!’ อืม..ถ้ายังงั้นก็แปลว่า ผมไม่จำเป็นต้องแอบชอบพี่ยืนเลยด้วยซ้ำ...
..เพราะยังไงก็ต้องได้มาเจอพี่ยืนเพราะพี่เอกอยู่ดี โลกเหวี่ยงให้ผมมาเจอพี่ยืนชัดๆ!
ไม่ว่าจะเจอตอนไหน ยังไงก็ต้องได้เจอกันในที่สุด...ผมอยากจะกอดโลกกกก!!! ผมรักโลกกก!!!
“ก็นิดหน่อย../พี่ยืนเป็นแฟนผมเองแหละพี่^^” พี่ยืนกำลังจะพูดอธิบาย แต่ผมรีบดึงพี่ยืนมากอดคอไว้แล้วบอกประกาศไปว่า นี่แหละ แฟนผมเองงงง>< พี่ยืนเขินหน้าแดงและสุดท้ายก็จบด้วย..ผมลงไปนอนที่พื้น ฮืออ ใจร้ายยยยT0T
วันนี้ไม่ได้เป็นแฟน ยังไงวันหน้าก็ต้องได้อยู่ดีอ่ะ!!!
“หึหึ แปลว่ารู้จักกันอยู่แล้วนี่?”
“ครับ/ช่ายยยยย^^” ผมรีบลุกขึ้นมาจากพื้นแล้วทำปากจู๋ใส่หน้าพี่ยืน ซึ่งได้ผลตอบรับมาคือ..โดนต่อยไปหนึ่งที
.
.
.
ตอนนี้ผมกำลังนั่งข้างๆพี่ยืนครับ ตอนแรกพี่ยืนก็ไม่ให้นั่งด้วยหรอก แต่พี่เอกบังคับเพราะเดี๋ยวจะมีอีกสองคนมา
ให้พวกเรานั่งเป็นคู่ๆน่าจะโอกว่า ก็คือ ผมกับพี่ยืนนั่งฝั่งตรงข้ามพี่เอกกับแฟนพี่เขา ส่วนอีกสองคนที่จะมาให้ไปนั่งคู่กันด้านนอกโต๊ะเลย เอ่อจะว่าไป..ยังไม่ได้ถามชื่อ แฟนพี่เขาเลย...
“พี่เอก”
“ว่า”
“นี้?...” ผมมองไปที่คนข้างๆพี่เอก ไม่อยากจะพูดครับมันจะดูเสียมารยาท.. แล้วพี่เอกก็เข้าใจผม
“อ้อ คนนี้ชื่อ ‘เบส’ เป็นเพื่อนพี่” พี่เบสยิ้มให้ผมแล้วก็นั่งเล่นโทรศัพท์ต่อ
เอ่อ พอมองตรงๆแบบนี้..พี่เบสหล่อจังวะ คือ กูจะพูดยังไงดี แบบเป็นผู้หญิงหน้าหล่อหรอ? หรือพี่เบสเขาเป็นผู้ชายวะ
ผมเอาไหล่ไปสะกิดแขนพี่ยืน และพี่ยืนก็หันหน้ามามองผม....ผมกระซิบถามพี่ยืนไป
“พี่ยืน..”
“อะไร”
“พี่ว่า..พี่เบสเขาเป็นหญิงหรือชายอ่ะ..”
ผมถามออกไป..พี่ยืนมองไปทางพี่เบสที่กำลังถูกพี่เอกรังแก(?)ก่อนจะหันมาตอบผม
“ผู้ชายดิวะ..”
“ห้ะ! จริงป่ะ!”
“มึงดูยังไง ก็เห็นๆอยู่ว่าผู้ชาย-__-”
“ผมมองเขา เหมือนที่ผมมองพี่อ่ะ:)” ผมเสี่ยวไปทีหนึ่ง แต่ผลออกมาคือพี่ยืนหน้ามุ่ย เขาไม่ได้ตอบโต้ผม ไม่ได้หน้าแดง..
แต่เหมือน...งอน..หรอ? ผมกำลังที่จะถามออกไป แต่มีผู้ชายสองคนที่มาใหม่เดินมาที่โต๊ะเราซะก่อน ทำให้ผมเลิกยุ่งกับพี่ยืน
“หวัดดี^^” ผมมองไปทางไอ้คนผมสีน้ำเงิน ตาสีแดง มันชื่อ ‘อิ๊กคิว’ ที่จริงมันแก่กว่าผมหน่อย แต่ผมไม่อยากเรียกมันว่าพี่
มันก็ไม่ถือ ผมกับมันเลยคุยกันได้...ต่างจากพี่ยืน..พี่ยืนอายุพอๆกับคิว แต่ผมกลับเรียกเขาพี่..เพราะอะไรน่า~
“หวัดดี” ไอ้คิวหันมาโบกไม้โบกมือให้ผมกับพี่ยืน..แต่พี่ยืนได้แต่ยิ้มเจื่อนๆส่งให้...เป็นอะไรวะ..
ส่วนคนที่มากับคิว คือ รุ่นพี่ผมสีเหลืองที่ตอนนี้กำลังหันไปคุยกับพี่เอกอย่างสนุกปาก แต่กลับทำให้คนผมสีชมพูข้างพี่เอกหวั่นเกรงพี่ผมเหลืองแปลกๆ...เอ๊ะ เดี๋ยวนะ คนนี้มัน...
“พี่ออย LBK?” พี่คนนั้นหันมาและพยักหน้า
“ห้ะ!!!” นั้นคือเสียงของอิ๊กคิว.....
.
.
.
.
ตอนนี้โต๊ะเรามีหนุ่มหล่อทั้งหมดหกคนสามคู่...และต่างพากันเงียบ
คือ ตอนนี้โคตรสับสนเรื่องความสัมพันธ์เลยครับ...อะไรคือ...ผมกับพี่ยืนรู้จักกัน..แล้วพี่เอกก็รู้จักพวกผม โดยที่ผมไม่รู้ว่าพี่เอกเองก็รู้จักพี่ยืน และตอนนี้พี่ออย นักแคสเกมคนแรกของไทย มาอยู่ตรงนี้ แต่ไอ้อิ๊กคิวกลับบอกว่า พี่ออยเป็นมาเฟีย
ซึ่งพี่เบสกลับทำท่าทางแปลกๆเมื่อเจอพี่ออย...กูพูดเอง กูงงเอง!!! ไม่เข้าใจโว้ยยยย!!!!
“....”
“.....”
“.....”
“....”
“เอ่อ จะไม่มีใครพูดอธิบายให้เคลียร์หน่อยหรอครับ?” อิ๊กคิวเป็นฝ่ายเริ่มพูดขึ้นมา
“มา! พี่เอง” พี่เอกยิ้มกวนๆแล้วลุกขึ้นจะอธิบาย
“ก็คือ พี่รู้จักกับเบส ซึ่งเบสเป็นลูกหนี้ออย ซึ่งออยสนิทกับพี่ ทำให้ไอ้ออยมีงานสองจ็อป คือ แคสเกมกับดำรงตำแหน่งมาเฟีย
แต่ตอนนี้ไอ้ออยมันเลิกแคสเกมไปแล้ววววว ก็แค่นี้ ยากป่ะ???”
“โคตรยาก!!!!” เด็กรุ่นน้องสามคนในกลุ่มโวยใส่คนเป็นพี่ใหญ่ หนึ่งในสามคนก็ผมนี่แหละ
.
.
.
.
.
พวกผมกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยก็แยกย้ายกลับกัน พี่เอกก็กลับกับพี่เบส ไอ้คิวก็กลับกับพี่ออย
ส่วนผม...จะได้กลับคนเดียวรึเปล่าเนี่ยยย พอผมเดินออกมาจากร้าน พี่ยืนก็เดินหนีผมซะแบบนั้นอ่ะ...
เอาละ!!! เราต้องเรียกพี่เขามาคุยกันนนน!!!
“พี่ยืน!” ผมดึงแขนพี่ยืนไว้ แล้วจ้องไปที่ตาพี่ยืนจงพี่เขาต้องเบนสายตาออก
“พี่เป็นอะไรของพี่!”
“กูเปล่า!..”
“พี่! มองตาผม!” ผมจับหน้าพี่เขาให้หันมาและจ้องมองไปที่ดวงตาสั่นๆสีม่วงๆของพี่ยืน และแน่นอนพี่เขาต้องจำใจยอมจ้องตาผมตอบ เพราะถูกผมบังคับจับหน้าไว้แบบนี้
“พี่เป็นอะไร” ผมทำเสียงให้เบาลงกว่าเดิม เพราะสังเกตได้ว่าดวงตาพี่ยืนดูสั่นแปลกๆ
“ไม่..รู้” พี่ยืนตอบเสียงสั่นแล้วน้ำใสก็ไหลออกมาจากตาของพี่ปีหนึ่ง...แม่งน่ารัก!!(พี่กล้าแม่งโรคจิต คนเขาร้องไห้อยู่-_-)
“อะไรของพี่เนี่ย...” ผมพูดแล้วก็เอานิ้วเกลี่ยน้ำตาพี่ยืนออกเบาๆ
“มึง..ไม่ได้ชอบกูซะหน่อย...ฮึก”
“ทำไมพี่คิดงั้นละ”
“มึงบอกว่า..มึงมองพี่เบสเหมือนมึงมองกู..”
“...”
“มึง..ไอ้เด็กหลายใจ..ฮืออ!!” พี่ยืนปัดมือที่ผมจับหน้าพี่เขาออก แล้วเอามือทุบที่หน้าอกผมแรงๆ
แต่มันไม่ได้เจ็บเลยสักนิด กลับกัน..ผมมองว่ามันคือการงอนที่โคตรจะน่ารักเลย!
พี่เขาแม่งอยู่ปีหนึ่งแล้ว แต่ไม่เข้าใจความหมายหรอ?หรือผมพูดไม่เก็ตวะ555 คือ ผมหมายถึง
ผมมองว่าพี่เบสอ่ะ น่ารักเหมือนผมมองพี่ยืนว่าน่ารักเหมือนกันไง...อ่า ผมพูดให้งงเองแหละ555
เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมผิดก็ได้..ผมพูดให้พี่เขาเข้าใจผิด
“โอ๋ พี่ยืน ผมขอโทดดด~” ผมทำเสียงอ้อนและดึงคนพี่ที่ตัวเตี้ยกว่ามากอดไว้
“กูไม่ให้อภัย!”
“คือ ที่จริงอ่ะ ผมจะชมพี่ว่าน่ารัก...” พูดแค่นี้ก็นิ่งเลยครับ..พี่ยืนหยุดทุกการกระทำเลย
“มึง..จะชมพี่เบสเขาด้วยใช่มั้ยละ..ไอ้เด็กบ้า” พี่ยืนเอาแต่ก้มหน้าซุกกับอกผม ผมเลยได้ยินแต่เสียงอู๋อี๋ที่พอจะเข้าใจ
“ก็..ใช่” ผมตอบไปตามความจริง ก็ไม่เห็นจะแปลกเลยที่จะชมอ่ะ พี่เขาน่ารักดีออก
“งั้นมึงไปไกลๆกูเลย!!!!” พี่ยืนโผล่หน้าขึ้นมาและจะผลักผมออก แต่มีหรือที่ผมจะปล่อย
“โห พี่ยืน ผมก็ชมคนนู่นคนนี้ไปทั่วแหละ”
“มึงยิ่งพูด กูยิ่งโกรธนะรู้ตัวป่ะ-_-”
“เอ่อ คือ ผมหมายความว่า...ถึงแม้ผมจะชมใคร..แต่ยังไงผมก็รักพี่คนเดียวนะ^^” ผมนี่แถไปเรื่อยเลยครับ
แต่ก็เรื่องจริงนะ ก็ผมรักพี่ยืนคนเดียวไง:) ผมไม่ได้โกหกนี่นา
“.....” เงียบเลย...พี่ยืนเจอคำพูดแบบนี้แล้วเงียบเลยยย ผมจะจำไว้ว่าผมควรจะหาคำพูดเสี่ยวๆมาไว้ง้อพี่ยืน
“พี่ยืน กลับบ้านกันนะ” ผมพูดจบก็เอาก้มเอาจมูกไปชนแก้มพี่ยืน พี่ยืนเองก็ไม่ได้ว่าหรือผลักออก
เขาก็แค่เดินนำผมไปก่อนก็แค่นั้น...มันแปลว่า..พี่เขาเขินไง!!!5555
Mr.Brave ผู้นี้ได้หอมแก้มพี่ยืนตอนมีสติแล้วเว้ยยยยยยยย!!!!
...................................................................................................................................
แน่นอนคะ...คู่นี้เคลียร์กันแล้ว แต่อีกสองคู่ล่ะ!? สปอยเล็กน้อย
-เอกเบส-พี่เบสเป็นลูกหนี้พี่ออย ซึ่งก็เป็นเพื่อนพี่เอก คงพอจะเดาได้แล้วใช่ป่ะว่าพี่เอกใช้หนี้แทนยังไง ก็เล่นเป็นเพื่อนกับเจ้าหนี้แบบนี้ เจ้าหนี้จะไปกล้าคิดหนี้ต่อได้ไงเล่า~
-ออยคิว-พี่ออยเป็นไอดอลของพี่คิวเลยนะ แล้วพี่ออยไม่แคสเกมต่อแบบนี้ พี่คิวก็ต้องโวยดิคะ
แล้วพี่คิวจะทำให้พี่ออยกลับมาแคสเกมเหมือนเดิมได้ปล่าวววว อันนี้ไปเดากันเถอะ 555
โหวตตตตต ตอนหน้าเอาคู่ครายยยยย เอกเบส ออยคิว กล้ายืน ช่วงนี้ชอบกล้ายืนมากคะ น่ารักดี55555
แต่เอาตามรีดเดอร์ดีกว่า เอาคู่ใครรว่ามาๆๆๆๆ บายยยยย
//ความคิดเห็นของเพื่อนไรท์:มึง! ทำไมอีสองคู่นี้ได้แตะต้องตัวกันแล้ว ทำไมออยคิวแม่งใสซื่อจังเลย!!!5555
คือ ไรท์ก็ไม่รู้จะตอบเพื่อนยังไง55555
ความคิดเห็น