ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [FIC] KIHAE PART 1
ณ ร้านเบเกอรี่คิมฮี
แอ๊ดด ด~ เสียงประตูของร้านหรู ได้ถูกเปิดออก โดย คิมคิบอม ชายหนุ่มผู้ฉลาดทันโลก
"อ้าว!คิบอม เดี๊ยวนี้ไม่ได้เจอกันนานนะ!" คิมฮีชอลเจ้าของร้านหน้าสวยพูด
"อ๋อ! พอดีผมเพิ่งกลับจากต่างประเทศน่ะ เรยไม่ค่อยได้ช่วยงานร้านของพี่ ขอโทดนะฮะๆๆ ๆ" คิบอมเอ่ยบอกฮีชอล
"แร้ว..หนิ! ไปต่างประเทศมาหน่ะ... เจไคที่แบบว่า ปิ๊งๆ บ้างม๊ะ?" ฮีชอลถามคิบอม
"อ๋อ!? ก้อมีอ่ะฮะ เทออู่บนรถ เดี๋ยวผมจะพาเทอลงมาไห้รู้จักนะคับ" คิบอมพูดพร้อมเดินออกจากร้านเพื่อเดินไปที่รถ
และกลับมาพร้อมผู้หญิงคนนึง...
"นี่ไง! เทอชื่อซูยองคับ" คิบอมแนะนำซูยองไห้ฮีชอลรู้จัก "หวัดดีจ่ะ! ^^" ซูยองยิ้มไห้ฮีชอล
"อ่อ... ก้อน่ารักดีอ่านะ แต่ว่า.. นายลืมด๊องไปแร้วหรอคิบอม?" คำถามนี้ทัมไห้คิบอมหยุดชะงัก
"พี่ฮีชอลๆๆๆ ๆ หลังร้านแป้งหมด ทัมขนมปังต่อไม่ได้ ออกไปซื้อแป้งไห้หน่อยสิคับ!!" ร่างเล็กเดินออกมาหาฮีชอล พร้อมเห็นคิบอมกับซูยอง
"O.o!!!" คิบอมกะฮีชอล <กลัวด๊องเข้าไจผิด- ->
"คิ...บอม" ดงเฮพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอ...~
"เออ.. . ด๊องๆๆ ๆ อย่าเข้าไจผิดนะ ผู้หญิงที่ยืนข้างๆคิบอมน่ะ เค้าเป่นเพื่อนกันเฉยๆ !!" ฮีชอลรีบแก้ไขสถานะการณ์
"......." ไร้เสียงตอบรับ "คือ... ด๊องอย่าเข้าไจชั้นผิดนะ!" คิบอมพูด
"ผมก้อ... ไม่ได้ว่าอะไรนี่ฮะ คุณคิบอม..." ดงเฮพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ซูยอง.. เทอกลับไปก่อนนะ วันนี้ชั้นไม่ว่างแร้วหล่ะ" คิบอมบอกซูยองที่อยู่ข้างๆ
"จ่ะๆๆ ๆ ได้ ชั้นเข้าไจนะ" ซูยองพูดแร้วเดินออกจากร้านหรูไป
"ดงเฮ! ชั้นกับนาย เรามีเรื่องต้องคุยกัน! พี่ฮีชอล! ผมขอคุยกับดงเฮหลังร้านนะคับ" คิบอมพูด
ณ หลังร้านเบเกอรี่คิมฮี
"นายเป่นอะไรไปดงเฮ? นายตอบชั้นมาซิ" คิบอมตะคอกไส่ดงเฮเพื่อไห้ร่างเล็กตอบคำถาม
"ผมก้อไม่ได้เป่นอะไรหนิ! ปกติ! ไม่ได้บ้านี่ฮะ!" ดงเฮตอบคิบอม <อย่างเย็นชา>
"นายเลิกพูดไอ้คำว่า ผม , คุณ ได้ไม๊? มันแปลกๆ นาย.... หึงชั้นหรอ?" คิบอมถาม
"ผมไม่ได้เป่นอะไรกับคุณนี่ฮะ ผมจะหึงไปทัมมัย?" ดงเฮ
"นาย... นายพูดออกมาได้ไงว่าเราไม่ได้เป่นอะไรกัน หรือจะไห้ชั้นทวงความทรงจำของนายดีหล่ะ?" คิบอมพูดพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
"คุณจะทัมอะไรผมน่ะ? " ดงเฮถามคิบอมพร้อมเดินหนี
"ก้อชั้นจะจูบนายไงหล่ะ!" ไม่รอช้า คิบอมก้อกอดรัดตัวของร่างบางมาไว้แนบอก แร้วจึงประทับริมฝีปากอันแสบนุ่ม ลงไปที่ปากของร่างบางอย่าง รุนแรง <กรี๊ดดดดดด ด~ ไรเตอร์ชักรับไม่ได้- ->
"เฮ้! นาย2คน ทัมไรกันนะ" แต่แร้วทั้ง2ก้อต้องถอนจูบเมื่อ ฮันกยอง คนรักของฮีชอล เดินเข้ามาหลังร้าน
"อ๋อ! ป่าวฮะ พอดี... ดงเฮเค้าเป็นหวัดน่ะฮะ แร้วกินยาเม็ดไม่เป่น เรยไห้ผมช่วยป้อน" คิบอมบอกฮันกยอง
"-///-" <<< ด๊อง
"แหม่! อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะ 5555 5." จากนั้นฮันกยองก้อเดินออกจากห้องครัวไป
----------------------->>>TBC
Talk With Me
โหะๆๆๆ ๆ บางคนอาจสงสัยว่า...
ทัมมัยIntro กะ part1 มันคล้ายๆกัน<ตอนแรกๆ>
ก้อเพราะว่า... ไรเตอร์ความจำสั้น 555 5. ก่เรยต้องเอามาวางไหม่แร้วค่อยแต่งต่อ
ไม่งั้นก่แต่งต่อไม่ได้55555 5!!!!! ติดตามด้วยนะจ้ะๆๆ ๆ
เม้นเยอะ!! โหวตเยอะ!! จะรีบมาอัพ!!!!!
แอ๊ดด ด~ เสียงประตูของร้านหรู ได้ถูกเปิดออก โดย คิมคิบอม ชายหนุ่มผู้ฉลาดทันโลก
"อ้าว!คิบอม เดี๊ยวนี้ไม่ได้เจอกันนานนะ!" คิมฮีชอลเจ้าของร้านหน้าสวยพูด
"อ๋อ! พอดีผมเพิ่งกลับจากต่างประเทศน่ะ เรยไม่ค่อยได้ช่วยงานร้านของพี่ ขอโทดนะฮะๆๆ ๆ" คิบอมเอ่ยบอกฮีชอล
"แร้ว..หนิ! ไปต่างประเทศมาหน่ะ... เจไคที่แบบว่า ปิ๊งๆ บ้างม๊ะ?" ฮีชอลถามคิบอม
"อ๋อ!? ก้อมีอ่ะฮะ เทออู่บนรถ เดี๋ยวผมจะพาเทอลงมาไห้รู้จักนะคับ" คิบอมพูดพร้อมเดินออกจากร้านเพื่อเดินไปที่รถ
และกลับมาพร้อมผู้หญิงคนนึง...
"นี่ไง! เทอชื่อซูยองคับ" คิบอมแนะนำซูยองไห้ฮีชอลรู้จัก "หวัดดีจ่ะ! ^^" ซูยองยิ้มไห้ฮีชอล
"อ่อ... ก้อน่ารักดีอ่านะ แต่ว่า.. นายลืมด๊องไปแร้วหรอคิบอม?" คำถามนี้ทัมไห้คิบอมหยุดชะงัก
"พี่ฮีชอลๆๆๆ ๆ หลังร้านแป้งหมด ทัมขนมปังต่อไม่ได้ ออกไปซื้อแป้งไห้หน่อยสิคับ!!" ร่างเล็กเดินออกมาหาฮีชอล พร้อมเห็นคิบอมกับซูยอง
"O.o!!!" คิบอมกะฮีชอล <กลัวด๊องเข้าไจผิด- ->
"คิ...บอม" ดงเฮพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอ...~
"เออ.. . ด๊องๆๆ ๆ อย่าเข้าไจผิดนะ ผู้หญิงที่ยืนข้างๆคิบอมน่ะ เค้าเป่นเพื่อนกันเฉยๆ !!" ฮีชอลรีบแก้ไขสถานะการณ์
"......." ไร้เสียงตอบรับ "คือ... ด๊องอย่าเข้าไจชั้นผิดนะ!" คิบอมพูด
"ผมก้อ... ไม่ได้ว่าอะไรนี่ฮะ คุณคิบอม..." ดงเฮพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ซูยอง.. เทอกลับไปก่อนนะ วันนี้ชั้นไม่ว่างแร้วหล่ะ" คิบอมบอกซูยองที่อยู่ข้างๆ
"จ่ะๆๆ ๆ ได้ ชั้นเข้าไจนะ" ซูยองพูดแร้วเดินออกจากร้านหรูไป
"ดงเฮ! ชั้นกับนาย เรามีเรื่องต้องคุยกัน! พี่ฮีชอล! ผมขอคุยกับดงเฮหลังร้านนะคับ" คิบอมพูด
ณ หลังร้านเบเกอรี่คิมฮี
"นายเป่นอะไรไปดงเฮ? นายตอบชั้นมาซิ" คิบอมตะคอกไส่ดงเฮเพื่อไห้ร่างเล็กตอบคำถาม
"ผมก้อไม่ได้เป่นอะไรหนิ! ปกติ! ไม่ได้บ้านี่ฮะ!" ดงเฮตอบคิบอม <อย่างเย็นชา>
"นายเลิกพูดไอ้คำว่า ผม , คุณ ได้ไม๊? มันแปลกๆ นาย.... หึงชั้นหรอ?" คิบอมถาม
"ผมไม่ได้เป่นอะไรกับคุณนี่ฮะ ผมจะหึงไปทัมมัย?" ดงเฮ
"นาย... นายพูดออกมาได้ไงว่าเราไม่ได้เป่นอะไรกัน หรือจะไห้ชั้นทวงความทรงจำของนายดีหล่ะ?" คิบอมพูดพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
"คุณจะทัมอะไรผมน่ะ? " ดงเฮถามคิบอมพร้อมเดินหนี
"ก้อชั้นจะจูบนายไงหล่ะ!" ไม่รอช้า คิบอมก้อกอดรัดตัวของร่างบางมาไว้แนบอก แร้วจึงประทับริมฝีปากอันแสบนุ่ม ลงไปที่ปากของร่างบางอย่าง รุนแรง <กรี๊ดดดดดด ด~ ไรเตอร์ชักรับไม่ได้- ->
"เฮ้! นาย2คน ทัมไรกันนะ" แต่แร้วทั้ง2ก้อต้องถอนจูบเมื่อ ฮันกยอง คนรักของฮีชอล เดินเข้ามาหลังร้าน
"อ๋อ! ป่าวฮะ พอดี... ดงเฮเค้าเป็นหวัดน่ะฮะ แร้วกินยาเม็ดไม่เป่น เรยไห้ผมช่วยป้อน" คิบอมบอกฮันกยอง
"-///-" <<< ด๊อง
"แหม่! อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะ 5555 5." จากนั้นฮันกยองก้อเดินออกจากห้องครัวไป
----------------------->>>TBC
Talk With Me
โหะๆๆๆ ๆ บางคนอาจสงสัยว่า...
ทัมมัยIntro กะ part1 มันคล้ายๆกัน<ตอนแรกๆ>
ก้อเพราะว่า... ไรเตอร์ความจำสั้น 555 5. ก่เรยต้องเอามาวางไหม่แร้วค่อยแต่งต่อ
ไม่งั้นก่แต่งต่อไม่ได้55555 5!!!!! ติดตามด้วยนะจ้ะๆๆ ๆ
เม้นเยอะ!! โหวตเยอะ!! จะรีบมาอัพ!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น